De eerste keer Currywurst

Je zou kunnen zeggen dat na zo’n 9x een bezoek aan Berlijn je alles wel gezien zou hebben. Gelukkig werd mijn laatste trip naar Berlijn alles behalve dat. Omdat ik mij meestal rond Am Zoo in een hotel/hostel huisvest voor een paar dagen, heb ik me nu juist gefocust om ver daar buiten te verblijven. Door de, voor de eerst keer, slechte voorbereiding van mijn reis, bevond ik me na 5,5 uur in de trein zitten ergens midden tussen de hoge volle grijze flats en de andere kant zware industrieterreinen in een buitenwijk van Berlijn. (meer…)

Palast der Republik – Vergane Glorie

Wat voor de meeste de Fernsehturm hét symbool van Oost Berlijn is, is de Palast der Republic dat voor mij. Voor mij was een trip naar Berlijn zonder de Palast der Republik geen trip naar Berlijn. Je kon er ook niet omheen door de met grote goudkleurige spiegelende platen beplakte voorgevel. Het was dan ook erg jammer te horen dat de Schlossplatz gedomineerd zou worden door sloopkranen. Het slopen was een noodzakelijk kwaad vanwege de vele asbestplaten die in de Palast der Republik waren gebruikt.

Elke trip naar Berlijn reisde ik toch even af naar “ground zero” van de Palast. Wat er nu (2010) nog over is, is niet meer dan een groot grasveld met aan één zijde de overblijfselen van een betonnen muur met de ijzeren frames die ooit dienst deden als het geraamte van de Palast.
 Palast der Republik is gebouwd tussen 1974 en 1976 en moest hét moderne gezicht en dé ontmoetingsplaats van de DDR worden. Het zou een multifunctioneel centrum worden voor concerten, shows en sportevenementen en manifestaties met ruimte voor zo’n 5000 zitplaatsen. Ook had de “Volkskamer” (Oost-Duitse parlement) er een zittingszaal en waren 13 restaurants en cafés. En er bevonden zich een groot aantal werkende telefooncellen waar gretig gebruik van werd gemaakt.

Het Palast der Republik vroeger

De burgers van de DDR kwamen er graag, het was een toegankelijk gebouw en ademde rijkdom uit. De Oost Berlijners waren voornamelijk tegen de sloop, terwijl het stadsbestuur van Berlijn na de val van de muur de Palast der Republik een doorn in het oog vonden. In 2006 vond de aanvang van de sloop plaats. De sloop werd afgerond in december 2008.

In het boek van “Christiane F” beschrijft ze een concert van David Bowie in de Palast der Republik. Beelden van dat concert zijn verwerkt in de film: “Wir Kinder vom Bahnhof Zoo”. En David Bowie is verantwoordelijk geweest voor de soundtrack van die film. (Mocht je het boek nog niet gelezen hebben, dit is echt een aanrader).

Op de lege vlakte waar Berlijn nu mee is overgelaten ligt een grasveld waar bij goed weer mensen samen komen, voor een picknick, zonnen, balletje trappen of met de hond wandelen. Langs de Spree kijken de mensen ook naar de vele boten en rondvaartboten die om de vijf minuten passeren.

Wat nu?

In Berlijn gaan nu twee geruchten. Het stadsbestuur wil graag de Stadtschloss herbouwen. De buitenkant moet exact hetzelfde er uit komen te zien, hoewel de binnenkant compleet anders wordt ingedeeld. De Stadtschloss stond op de plaats van de Palast der Republik voor deze gebouwd werd in 1974. Een ander gerucht gaat dat men de Palast der Republik wil herbouwen. Dit keer zonder de vele asbest platen, maar met alle voorzieningen en rijkdom welke het altijd heeft uitgestraald. Mijn persoonlijke voorkeur is natuurlijk “über” duidelijk. Van mij mag dit symbool terug komen en al haar glorie herbeleven in een nieuw jasje. Al met al is de Palast der Republik en Schlossplatz in 2010 nog steeds een beladen onderwerp van debat.

Pin It on Pinterest