Januari is voor mij typisch zo’n maand om musea en tentoonstellingen te bezoeken. Terwijl het buiten grauw en grijs is, valt er bij verschillende Berlijnse instellingen nog genoeg moois te ontdekken en te fotograferen. Wist je trouwens dat Berlijn de enige Europese stad is met meer musea (175) dan regendagen (gemiddeld 106 per jaar)? Mijn afgelopen twee weken stonden dus vooral in het teken daarvan. Ik waarschuw je vast: veel plekken zijn niet al te vrolijk. Maar Berlijn is nou eenmaal een stad met een verhaal en daar kun je niet omheen, dat maakt Berlijn Berlijn.
Het is in ieder geval weer een flinke berg met (voedsel)foto’s geworden! Kijk je mee naar mijn afgelopen twee weken in foto’s?
Ik denk dat wanneer je Berlijn niet zou kennen je niet zou verwachten dat je dit er ook zou kunnen tegenkomen. Berlijn is een enorm waterrijke stad en de prachtige Wannsee is slechts een van de vele meren die de stad rijk is.
Het was een zonnige dag dus we besloten een wandeling langs de Wannsee te maken. Je kunt ook boottochtjes maken over het water maar daarvoor moet het eigenlijk een tik warmer zijn. Zou eigenlijk ook nog op mijn bucketlijst moeten… Nog zoveel te doen in deze stad!
Een drukte van belang.
De Wannsee is een geliefde locatie voor zeilfanaten. En voor strandliefhebbers. Maar het is meer dan pracht en praal alleen…
Aan de oevers van de Wannsee vind je het Haus der Wannsee-Konferenz. Hoewel deze villa er van buiten prachtig uitziet is het een locatie waar gruwelijke gebeurtenissen hebben plaats gevonden. Hier kwam in 1942 de Nazitop samen om een oplossing te vinden voor het ‘Jodenvraagstuk’. Tijdens de conferentie werd besloten om het Joodse volk op systematische wijze uit te roeien.
In het Haus der Wannsee-Konferenz kun je tegenwoordig een gratis tentoonstelling bezoeken. Je vindt hier informatie over het Joodse volk in Duitsland, over de conferentie die op 20 januari 1942 plaats heeft gevonden en over de systematische uitroeing van het Joodse volk in heel Europa.
De tentoonstelling is ontzettend indrukwekkend. Notulen van de conferentie die bewaard zijn gebleven kun je hier nalezen. Behoorlijk misselijkmakend allemaal.
De villa zelf is prachtig. Ze werd in 1914-15 gebouwd voor de zakenman Ernst Marlier, zes jaar later verkocht hij de villa aan Friedrich Minoux die het op zijn beurt in 1940 aan de SS-stichting Nordhav doorverkocht. De stichting was voor het onderhoud van vakantieverblijven voor de veiligheidsdienst van de SS verantwoordelijk. Op 20 januari 1992, vijftig jaar na de conferentie, werd in de villa een herdenkings- en vormingscentrum geopend.
Haus der Wannsee-Konferenz
Adres: Am Großen Wannsee 56-58
OV: Bushalte Haus der Wannsee-Konferenz (bus 114 vanaf S-Bahnhof Wannsee)
Station Wannsee. Lekker mintgroen kleurtje!
Deze prachtige dame kwam ik tegen op het station. Ze straalt voor mij echt West-Berlijn uit. En daarmee heb ik alweer iets voor mijn bucketlist bedacht: meer straatportretten maken.
Daarna fotografeerden we op station Grunewald. Vanaf dit station werden duizenden Joden naar concentratiekampen gedeporteerd. Op het spoor waarvan de treinen vertrokken is nu een monument ingericht: monument Gleis 17.
Op het perron staan de details van elke deportatie gegrafeerd. De datum van vertrek, het aantal vervoerde Joden en de plek van bestemming. Rillingen over mijn rug, bij elke stap. We hebben het niet over getallen maar over mensenlevens.
De monumenten die op mij het meeste indruk maken zijn vaak de wat afgelegenere monumenten die minder bekend zijn. Je kunt er op je gemak rond kijken en de geschiedenis op je in laten werken. Het monument op station Grunewald vond ik prachtig en liet me zwaar onder de indruk achter. Meer over het monument kun je lezen in het artikel dat ik erover schreef.
Mooie zonsondergang.
Zo zit ik het liefst in de S-Bahn. Een vierzitje voor mezelf en een stralende zon op mijn gezicht. Hmm!
Sinds ik in Berlijn woon reis ik niet meer dagelijks met het openbaar vervoer. De meeste locaties waar ik heenga liggen op fietsafstand. Stiekem wel jammer, want ik vind het zo heerlijk om boeken te lezen in de trein. Misschien moet ik af en toe gewoon een rondje Ringbahn doen om meer te lezen? Anyway, ‘Retour Berlin Ostbahnhof’ heb ik inmiddels bijna uit. Het gaat over een Belgisch meisje dat in de jaren ’50 met haar vader (overtuigd communistisch journalist) en moeder (zwaar tegen het communisme) naar Oost-Berlijn verhuisde.
‘Waarom zijn bananen krom? Omdat ze een grote boog om de DDR maken.’
Laat maar weten als jullie een review willen zien over dit boek. Ik vind het een prachtig boek – echt een aanrader!
Nog steeds vind ik het jammer dat het prachtige graffitikunstwerk Brothers van Blu uit het Kreuzbergse straatbeeld is verdwenen. Maar gelukkig zijn er andere van zijn werken in Kreuzberg te bewonderen. Zoals deze enorme graffiti van de val van de muur in de Köpenicker Straße.
Wist je dat het Landwehrkanal 11 kilometer lang is en twee sluizen (Oberschleuse en Unterschleuse) telt? Hier zie je de Unterschleuse in het stadspark Tiergarten.
Een lachende boom. Best cool!
Station Friedrichstraße.
Het lot van de Duitse kerstboom. Volgens mij blijven ze net zo lang op straat zwerven totdat ze gebruikt kunnen worden voor het paasvuur.
Prachtig uitzicht vanaf mijn werkplek. Da’s toch wel het voordeel van de winter: ik kan elke dag genieten van een prachtige vroege zonsondergang. Wahnsinn!
Het Bethanienhaus in Kreuzberg was vroeger een ziekenhuis en wordt tegenwoordig gebruikt als restaurant en kunstatelier. Van een afstand lijkt het net een spookhuis.
Ziet er best een beetje spooky uit. Of niet dan?
Ook van binnen is het pand een plaatje om te zien.
Je vindt er lange gangen met coole graffiti. Alleen daarom al is het de moeite waard om hier eens naar binnen te lopen.
Maar hier kwamen we eigenlijk voor… Het restaurant! Het zal eens niet om eten gaan ;-).
Bij 3 Schwestern worden voornamelijk Duitse gerechten geserveerd met ingrediënten die hoofdzakelijk uit de regio komen. Ik had heerlijke Knödel met spinazievulling, geserveerd met rode kool en pompoen. Erg lekker was het!
3 Schwestern
Adres: Mariannenplatz 2
OV: U-Bhf Kottbusser Tor
Het prachtige pand van mijn Frauenarzt. In Duitsland ben je als vrouw standaard verzekerd voor een jaarlijkse routineconrole bij de vrouwendokter. Goede zaak!
Aan regen hebben we de afgelopen weken geen gebrek gehad. Het was zo grauw dat ik de Fernsehturm vanaf de Bösebrücke amper kon zien.
Station Nordbahnhof. Het mag dan officieel wel een S-Bahnstation zijn, ik uploadde hem stiekem toch bij mijn fotoverzameling Berlijnse metrostations.
Wist je trouwens dat je in station Nordbahnhof een interessante tentoonstelling vindt over spookstations? De West-Berlijnse metrolijnen kwamen vaak langs stations die tijdens de Koude Oorlog in Oost-Berlijn kwamen te liggen. De stations werden buiten werking gesteld en dichtgemetseld zodat Oost-Duitsers niet via de metro(tunnels) zouden kunnen vluchten.
Overigens is de noord-zuidtunnel waar station Nordbahnhof aan ligt de komende maanden dicht. De tunnel wordt gerestaureerd en het verkeer tussen Gesundbrunnen en Yorckstraße ligt stil. Daar zijn heel veel mensen niet blij mee…
De Fernsehturm probeert zich hardnekkig te verstoppen achter een laaghangend wolkendek. Zonder resultaat.
Powerontbijtje in Mitte bij het veganistische café Daluma. Ik had kokosyoghurt met een notenmix en een lekker sapje. Gaat er altijd goed in!
Daluma
Adres: Weinbergsweg 3
OV: U-Bhf Rosenthaler Platz
De inrichting van het café is trouwens erg gaaf. Veel wit en erg clean. Daar hou ik wel van!
En dan deze gave veertjes aan de muur. Ziet er zo gezellig uit!
Voor dit soort shots met voorbij rijdende metro’s is er een hashtag op Instagram: #bvgdriveby. Leuk om te checken als je een zwak hebt voor de Berlijnse U-Bahn. Volg je mij trouwens al op Instagram? Zou ik toll vinden! Mijn profiel vind je hier.
Ugh… De winter in Berlijn heeft dit jaar meer weg van een herfst. Het is veel grauw, nat en donker. En die vorst en sneeuw? Die hebben zich nog maar weinig laten zien. Ik kan me herinneren dat het een keer sneeuwde met Pasen in Berlijn dus wie weet wat er nog op ons pad komt…
U-Bahnhof Warschauer Straße ligt er altijd weer prachtig bij in de regen.
Dezelfde foto met mensen. Ik weet dat sommige mensen altijd angstvallig proberen geen mensen op hun foto te krijgen maar ik probeer ze juist altijd te vangen in mijn foto’s. Geeft de foto veel meer sfeer vind ik. Welke foto vind jij mooier? Met of zonder mensen?
Mijn vriend en ik zijn verzot op documentaires. Afgelopen week zette hij deze opeens aan. Alle stereotypes kwamen voorbij. Hilarisch om te zien!
Een wirwar aan perrons, trappen en liften. Jepp, da’s Berlijn Hauptbahnhof.
Ik voel op het Hauptbahnhof altijd een fijn reissfeertje. Ik denk dan terug aan de reizen die ik vanaf hier maakte naar Praag, Hamburg, Dresden en veelvuldig naar Nederland. Daar krijg ik reiskriebels van… Hauptbahnhof heeft namelijk perfecte treinverbindingen met de rest van Europa!
Wat mij betreft is januari echt zo’n perfecte museumsmaand. Dat grauwe weer schreeuwt gewoon naar een toffe tentoonstelling. En tsja, dan land ik al snel bij het Hamburger Bahnhof…
Het Hamburger Bahnhof is een voormalig treinstation dat tegenwoordig wordt gebruikt als museum voor hedendaagse kunst.
Hamburger Bahnhof
Adres: Invalidenstraße 50-51
OV: S+U-Bhf Hauptbahnhof
De tentoonstellingen wisselen regelmatig dus het is zeker de moeite waard om het museum af en toe eens binnen te lopen. Het is eigenlijk mijn favoriete museum als het gaat om moderne kunst.
In veel delen van het museum zie je nog duidelijk dat dit ooit een station was. Wist je trouwens dat het station ooit is gebouwd in 1874 maar al in 1906 te klein bleek te zijn? Daarna werd het omgebouwd als museum voor verkeer en bouw.
Ik vind het Hamburger Bahnhof zo prachtig.
De tentoonstelling ‘Ernste Spiele‘ liet zien hoe extreem computerspelletjes op de realiteit lijken en hoe ze onze belevingswereld en opinie beïnvloeden. Iets om over na te denken…
U-Bahnhof Schwartzkopffstraße.
In de Chaussestraße in Mitte stond 25 jaar geleden nog de Berlijnse Muur. Dat wat een gruwelijke plek was voor veel mensen was een walhalla voor konijnen. Die konden namelijk ongestoord tussen de Berlijnse Muur en de Hinterlandmauer rondhuppelen en zich vermenigvuldigen, zonder daarbij bedreigd te worden door verkeer of mensen. Verschillende konijnen in de straat herinneren daaraan.
Clärchen’s Ballhaus.
Wist je trouwens dat je daar, naast een prachtige 100 jaar oude balzaal, ook heerlijke taart kunt vinden? Mmm!
Clärchens Ballhaus
Adres: Auguststraße 24
OV: U-Bhf Weinmeisterstraße
De Auguststraße kan ik niet zomaar doorlopen zonder bij Do You Read Me? binnen te wandelen. Deze zaak verkoopt een groot aantal buitenlandse tijdschriften, o.a. prachtige fotografiemagazines om bij weg te kwijlen…
Do You Read Me?
Adres: Auguststraße 28
OV: U-Bhf Rosenthaler Platz
Ahw <3.
Ik maakte ontbijtmuffins met havermout, banaan, eieren en peer. Simpel en superyummie!
S-Bahnhof Anhalter Bahnhof.
In het station zijn opnames te zien van hoe dit station er vroeger uitzag, ooit het grootste station van Europa.
Het station heeft een zware geschiedenis. Ooit vonden jodendeportaties plaats vanaf dit station, in 1945 werd het zwaar getroffen door geallieerde bombardementen en brandde het uit.Een deel van de façade van het oude station bleef behouden en herinnert nog altijd aan het vroegere Anhalter Bahnhof.
Zon? Die heb ik al een tijdje niet gezien.
Maar wie goed zoekt, die vindt. Een beetje blauwe lucht op dit prachtige kantoorpand nabij Anhalter Bahnhof. Bovenin vind je trouwens Solar, een toffe bar met een gaaf uitzicht over de stad.
Een hersenpan als luchtballon? Je moet er maar opkomen! Deze bizarre graffiti vond ik in Kreuberg.
Ben je nog nooit in het Joods museum geweest? Gaan! Een van de dingen die je absoluut eens gezien moet hebben in Berlijn. Ik ben al drie keer in het museum geweest maar ben toch telkens weer onder de indruk.
Joods museum
Adres: Lindenstraße 9-14
OV: U-Bhf Kottbusser Tor
Niet alleen de tentoonstelling is ontzettend de moeite waard (2.000 jaar aan Joodse geschiedenis en cultuur) maar ook het museumsgebouw is prachtig. Ontworpen door Daniel Libeskind past het pand met verschillende ingebouwde monumenten helemaal bij waar het museum tot aan wil sporen: nadenken en het ten alle tijden vermijden van antisemitisme en jodenvervolging.
De Memory Void mag je absoluut niet overslaan. Wat een prachtig monument in het Joods museum. Meer over de betekenis lees je in mijn artikel over het Joods museum.
Berlin Subway People.
En ineens kwam daar waar ze al voor hadden gewaardschuwd: storm Felix. Het begon ineens als een malle te waaien en regenen en het halve plein stond binnen no time onder water.
En wat ik dan weer leuk vind? Kijken hoe mensen als een gek over het plein heen rennen en daar foto’s van maken. Is dat raar?
Huisdieren trekken altijd bekijks.
Berlijn is een echte burgerstad. Werkelijk op elke hoek van de straat vind je burgerzaken. Mijn favoriet is Shiso Burger, ze hebben allemaal oosterse burgers, zoals deze met tonijn. Yumm!
Shiso Burger
Adres: Auguststraße 29
OV: U-Bhf Rosenthaler Platz
De burgers worden vers voor je neus gebeid.
En wat je verder nog doet op een grauwe en natte dag? Een filmpje pakken natuurlijk! Intimes heeft altijd wel een tof programma. Een dingetje: je moet niet vies zijn van nagesynchroniseerde films.
Toen ik nog aan het Grunewald woonde zaten er regelmatig wilde zwijnen onder mijn raam. Nu ik in Friedrichshain woon, word ik ineens ingehaald door een vos (dan weet je ook meteen wat deze foto moet voorstellen). Jaja, er wonen veel wilde dieren in de stad. Enerzijds omdat er veel groen is, aan de andere kant omdat ze gewoon veel eten vinden in de stad.
Prachtige wolken.
Hier werk ik, in een voormalig pakhuis. Dit deel van Friedrichshain deed vroeger dienst als haven (Osthafen).
Theeliefhebbers opgelet: hier vind je zalige thee! Toen ik net in Berlijn kwam wonen was ik nogal skeptisch als het om thee in Duitsland ging, ik kon gewoon nergens goede thee vinden. Maar inmiddels heb ik een paar goede adresjes gevonden en dit is er een van.
ManuTeeFaktur
Adres: Paul-Lincke-Ufer 44
OV: U-Bhf Kottbusser Tor
Prachtige potten vol heerlijke thee waar je aan mag snuffelen. Tsja, en dan kun je natuurlijk niet zonder buit de zaak verlaten…
Manu weet ontzettend veel van thee en kan daar heel gepassioneerd over vertellen. Hij stelt zijn eigen theemixjes (ook ijsthee) samen en importeert alles direct bij de handelaar (als het kan het liefst regionaal). Ik drink liever thee dan koffie en ben dan ook heel blij dat er ook steeds meer goede adresjes komen voor thee.
De vangst. Mmm!
Bijna elke dag rond lunchtijd stormen alle kantoormedewerkers aan de Mediaspree over de Oberbaumbrücke op weg naar de lunchtentjes in Kreuzberg. Ik schreef trouwens een artikel over mijn favoriete plekjes om te lunchen in Kreuzberg.
Zonnig Kreuzberg.
Deze (vegane!) Käsekuchen smaakte onwijs lekker.
Een van mijn favoriete ontbijtstekkies in Friedrichshain.
Weder gestern noch morgen
Adres: Gärtnerstraße 22
OV: U-Bhf Frankfurter Tor
Dit is ook een toffe bioscoop, en bar en videotheek in Friedrichshain. Ze hebben drie zalen die nog het meest weg hebben van een woonamer. Op het programma staan meestal documentaires en Europese films.
Zoefzoef. Op naar werk.
Alweer burgers eten? Jepp…
Schiller Burger
Adres: Herrfurthstraße 7
OV: U-Bhf Schönleinstraße
(Er zitten ook filialen in Neukölln, Friedrichshain en Pankow).
Als het een beetje regent staat het halve station Warschauer Straße onder water. Haal die kaplaarzen maar uit de kast!
Tijd voor ons teamuitje! Het weer speelde niet helemaal mee maar we gingen toch. Wandelen door het Grunewald op pad naar…
… de Teufelsberg! Check die graffiti trouwens! Hoe gaaf is die?
Ik was al een keer sneaky in de afluisterstations geweest maar vandaag gingen we netjes met de tour mee. Het schijnt tegenwoordig vrijwel onmogelijk te zijn om het terrein op te komen zonder tour. En tijdens de tour leer je ook nog het een en ander over het terrein – da’s natuurlijk mooi meegenomen! De tours vinden dagelijks plaats en kosten €15.
Overal toffe graffiti.
Oh, wat had ik het hier koud! Het waaide als een gek bovenop de Teufelsberg maar dat donkere weer maakte het bezoek ook wel bijzonder. Een beetje spooky. Toch raad ik aan nog even wat weekjes te wachten als je de Teufelsberg wilt bezoeken omdat je dan een beter en mooier uitzicht hebt.
Wist je trouwens dat de Teufelsberg met 120 meter hoogte de hoogste berg is van Berlijn? Geen wondertje der natuur hoor. Onder de berg gaat een hoop puin verborgen van de Tweede Wereldoorlog. Desalniettemin biedt de berg, en de radarstations al helemaal, een geweldig uitzicht over de stad.
Wow.
Als het om tapas gaat ben ik nogal kritisch. Nadat ik een jaar in Barcelona heb gewoond ben ik simpelweg nogal verwend geraakt. Maar er zijn een paar schaarse adresjes in Berlijn waar je volgens de Spaanse community terecht kunt voor echt goede tapas. Een daarvan is On Egin, en het was echt héérlijk. Alle klassiekers stonden op de kaart dus we hebben ons tonnetjerond gegeten aan patatas bravas, gambas al ajillo, pimientos de Padrón en crema Catalana. Hier ga ik zeker nog een keer terugkomen!
On Egin
Adres: Wildenbruchstraße 88
OV: U-Bhf Rathaus Neukölln
Kerstbomen in de boom, kerstbomen op straatnaambordjes, kerstbomen overal. Gewoon gedumpt. Ziet er zo sneu uit vind ik.
Lunchen bij Michelberger. Niet alleen een tof hotel, ook een van mijn favoriete adresjes voor een lekkere lunch.
Michelberger Restaurant
Adres: Warschauer Straße 39/40
OV: S+U-Bhf Warschauer Straße
Ik ging voor een risotto met pompoen, salie en kastanjes. Mmm!
Amen.
Omdat het afgelopen 15 januari 25 jaar geleden was dat demonstranten het Stasi-hoofdkantoor bestormden om de vele dossiers te redden, organiseerde het Stasi-museum een open dag. De nieuwe tentoonstelling werd geopend, er vonden paneldiscussies plaats, je kon het Stasi-archief bezoeken en deelnemen aan rondleidingen.
We liepen mee met een rondleidingen over het terrein van het voormalige Stasi-hoofdkantoor. Het was nog veel groter dan ik altijd dacht!
Ook namen we een kijkje in de Stasi-archieven. In totaal ligt hier 111 kilometer aan documenten, foto’s en video-opnames opgeslagen. Het is ontzettend indrukwekkend om te zien wat de Stasi allemaal verzamelde, en dan was het deel dat open was voor publiek nog maar zo klein. Een verslag van de dag vind je in mijn artikel de werkwijze van de Stasi; een kijkje in de archieven.
Eindeloze gangen vol documenten.
Traditionele kost.
Het hele Stasi-museum heeft een opknapbeurt gekregen. De informatie is wat overzichtelijker en is nu ook in het Engels. Je kunt in het museum nog altijd het kantoor van voormalig minister für Staatssicherheit Erich Mielke bezoeken.
Stasi museum
Adres: Ruschestraße 103
OV: U-Bhf Magdalenenstraße
Zoveel interessante boeken! En toch hield ik me in… Thuis liggen nog zoveel boeken die ik nog moet lezen. Maar ik heb ontdekt dat ze ook online boeken verkopen. Deze webshop is gespecialiseerd in boeken over het communisme, de Stasi en leven in de DDR: www.buchhandlung89.de.
U-Bahnhof Magdalenenstraße.
In dit station vind je allerlei kunstwerken uit DDR-tijden. Zoals deze illustratie van de Tweede Wereldoorlog. Prachtig staaltje Ostkunst.
Kaufhaus des Westens.
De roltrappen in het KaDeWe zijn erg fotogeniek.
De gourmetafdeling van het KaDeWe is ook erg fotogeniek.
En je kunt er grandioos (én snel) eten. Op de zesde etage in het enorme warenhuis vind je verschillende barretjes waar je terecht kunt voor een lekkere hap.
Wij gingen voor Italiaans.
Lekkere anti-pasti en daarna nog een goddelijke pasta alla norma. En weet je wat ik hier ook zo leuk vind? Je kunt de kok lekker op zijn vingers kijken terwijl hij je eten voorbereid. Dat doe ik graag ;-).
KaDeWe
Adres: Tauentzienstraße 21-24
OV: U-Bhf Wittenbergplatz
U-Bahnhof Wittenbergplatz. Er zitten weer aardig wat shots van metrostations in dit fotodagboek. Ik zou eens een artikel moeten maken met mijn favorieten. Er zijn namelijk zoveel mooie metrostations te vinden in Berlijn! Wat zijn jullie favorieten?
Heb je wel eens op de Berlijnse afvalbakken gelet? Ze hebben allemaal geinige spreuken. Spaar ze allemaal!
Oeeehhh, vrijdag visdag bij Nest. Njam! Dit was zo extreem lekker! Daarom maak ik dus altijd foto’s van mijn eten, zodat ik bij het kijken ervan nog even na kan genieten. Volgens mij kom ik nogal over als iemand met een voedselobsessie. En euhm, als ik eerlijk ben, dat ben ik ook ;-).
Nest
Adres: Görlitzer Straße 52
OV: U-Bhf Schlesisches Tor
Benieuwd wat je nog meer allemaal kunt doen tijdens een winterse dag naast musea bezoeken en lekker eten? Bekijk hier mijn tips voor de Berlijnse winter.
Ik ben absoluut voor het meer straatportretten idee! Lijkt me gaaf om meer te zien. Ik krijg ook echt rillingen als ik iets tegenkom dat verwijst naar wat er gebeurd is in de tweede wereldoorlog. Al vanaf dat ik heel jong was en het dagboek van Anne Frank maandelijks uit de bieb haalde kon ik het maar niet bevatten. Hoe heeft zoiets kunnen gebeuren? Mooi dat er deze monumenten en plekken zijn. We mogen het nooit vergeten. En wow! Wat een mooie foto heb je genomen vanaf je werkplek. Prachtig die kleuren. Lijkt me super elke dag zo’n uitzicht inderdaad ;) En kokosyoghurt … Dat klinkt echt erg lekker. Ik zou ook wel eens wat dingen in een veganistisch restaurant willen proberen. En ik vind foto’s met mensen mooier, geeft sfeer en diepte vind ik. Al kunnen mooie stillevens van oude gebouwen alleen ook prachtig zijn. Ik heb dat trouwens ook als ik op bepaalde treinstations ben! Dan kijk ik op de borden en zie ik bestemmingen staan als Parijs, Budapest, Wenen. En dan denk ik … Wat als ik gewoon eens zou gaan? Haha, maf dat het allemaal kan eigenlijk. Ik vind het niet raar trouwens, dat je er graag foto’s van maakt van hoe mensen over pleinen rennen. Ik heb het idee dat je veel van verschillende soorten mensen geniet, en zeker het fotograferen daarvan. Klopt dat? :) En jee, hoe heb je die wolken zo mooi vastgelegd. Ik krijg dat gewoon nauwelijks gedaan met de lichtinstellingen. Knap! “In our restaurant food is your friend.” Jup! Hahaha, ik moest echt even lachen. Ik probeer altijd alvast iets gegeten te hebben als ik je fotodagboeken ga lezen anders krijg ik zoveel honger. Bedankt voor de leuke plaatjes en kiekjes uit verschillende musea, restaurantjes en andere mooie plekken in Berlijn.
Ik word altijd zo vrolijk van jouw reacties Frouke – thanks! Misschien moet ik volgende keer op Hauptbahnhof gewoon een trein pakken, onder het mom van ‘doe ‘ns gek’ ofzo, haha. Wenen staat bijvoorbeeld ook nog hoog op mijn lijstje en het lijkt me een prachtige treinrit. De rit van Berlijn naar Praag is ook waanzinnig, je komt door de mooiste berglandschappen. Da’s al helemaal onderdeel van de vakantie voor mij, haha. Wat je zegt klopt helemaal! Ik houd van de diversiteit van mensen op straat en ik ben dan ook echt zo’n iemand die in de U-Bahn gewoon lekker mensen zit te kijken (en fotograferen) i.p.v. op mijn telefoon te kijken. De mensen vormen de stad en zijn voor mij deel van Berlijn. Wolken fotograferen lukt meestal goed met een groothoeklens en iets donkerdere instellingen (de automatische stand overbelicht wolken vaak), daarna pas ik het contrast nog een beetje aan en klaar is je wolkenfoto! En ik moest lachen om je opmerking over het eten voor het bekijken van mijn fotodagboek. Hihi. Lekker eten is gewooon (naast fotograferen) mijn grootste hobby – can’t help it ;-).
:D Ik word vrolijk van alle leuke en mooie Berlijnberichten, dus dan staan we quite! En weet je, misschien moet je het inderdaad eens doen. Ik probeer het in ieder geval wel. Ik merk gewoon dat het niet teleurstelt, omdat je iets doet waar je op dat moment heel veel zin in hebt. Ik vind dat altijd zo lastig met vakanties plannen. Hoe weet ik nou of ik over 5 maanden zin heb om in mijn bikini een strand over te rennen. Misschien wil ik wel een berg beklimmen. Who knows, haha. Moeilijk alleen vanwege het praktische aspect. En inderdaad, ik denk dat er een verschil is tussen mensen die houden van “naar een land gaan” en reizen. Wij zijn al voldaan als we met wat muziek uit het raam kunnen staren, maar sommige mensen willen vooral echt op een plek zelf zijn. En ik ben het compleet met je eens, de diversiteit van mensen is in mijn ogen een van de mooiste dingen die er is. En in Berlijn stroomt het over van de leuke verschillende mensen! Ik gebruik eigenlijk nooit de automatische functie, maar ik krijg het gewoon nooit zo mooi als in het echt. Maar ik zal je tips eens toepassen :)
Hallo Marjolein wat heb ik weer genoten van je gezellige en uitgebreide verslag kijk alweer uit naar de volgende 😊groeten uit Hengelo
Wat leuk om te horen Jan – dankjewel! Ik heb de afgelopen dagen weer een hoop toffe plekken bezocht dus ik kan vast verklappen dat het volgende fotodagboek ook weer bordevol foto’s zit :-).
De Teufelsberg vond ik ook een bizarre ervaring, we kwamen aan via een bospaadje en werden binnengelaten door figuren waarvan we ons afvroegen of zij er zelf wel legaal waren. Nadat ze €7,- p.p. hadden geïnd lieten ze ons het complex zien. Erg aangenaam op een zonnige junidag bovenop de Teuelsberg! Zag er nog erg untouched uit en de gids deed heel geheimzinnig. Ervaring om nooit te vergeten.
Bizar he? Ik blijf het ook een van de meest fascinerende locaties in Berlijn vinden. Mysterieus, interessant, rauw en eigenlijk ook wel mooi. Ik hou daar wel van! En ik kan niet wachten tot het weer juni en zonnig is, dan is het uitzicht toch nog wel een stuk mooier dan tijdens een grauwe januaridag…
Wat is Berlijn toch een indrukwekkende stad! Pas nog geweest, maar heb alweer ‘heimwee’ als ik je foto’s zie…
Ik ben ook wel erg geboeid door de Berlijnse geschiedenis en heb er veel over gelezen. Misschien moet ik maar ns op zoek naar een baan bij een museum in Berlijn. Er zijn er vele. Als Nederlandstalige rondleider bijv. Ken jij er misschien? Ik werk nu als rondleider in een Nederlands museum.
Ik ken geen Nederlanders die bij musea werken maar ik denk niet dat je je daardoor zou moeten laten leiden. Er zijn zoveel musea – opties te over! Ik ken wel wat Nederlanders die rondleidingen geven door Berlijn. Dat zou je ook kunnen doen, er is volgens mij erg veel vraag naar (historische) rondleidingen.
Gelukkig ligt Berlijn niet aan de andere kant van de wereld en is een bezoekje zo geboekt. Waar wacht je nog op? ;-)
Weer erg interessant dit, en wat een prachtige foto’s 👍
Bedankt voor het lezen, reageren en complimenteren Danny!
Thanks heb weer genoten van je foto’s er zaten weer heerlijke platen tussen het doet me altijd weer terug verlangen naar Berlijn. Zelden zo een ontspannen stad bezocht met relaxte mensen veel straat kunst en veel lekker eten.
Dankjewel Nanne! Berlijn is inderdaad erg relaxed – ik ga hier nooit meer weg ;-).
Dag Marjolein.
Al veel gelezen over Berlijn. We komen toch telkens terug op uw blog.. de blog is echt goed.
Groeten Veerle en Wim
Wat tof om te horen! Dankjewel Veerle en Wim – ik hoop dat jullie nog veel tips en inspiratie op mijn blog zullen vinden!
Hoi Marjolein,
Wat is en blijft Berlijn toch een mooie stad! Persoonlijk ben ik niet zo’n fan van musea, ik hou meer ervan iets buiten te ondernemen. Bijzonders de streetfoto’s zijn heel goed geslaagd. Zou me niet verbazen als ik vroeger of later jouw plaatjes in een reisgids terugvind.;-) Daniel
Hai Daniel,
dankjewel! Ik merk ook dat mijn interesse steeds meer naar het maken van straatfoto’s uitgaat, heb het meeste plezier in de dagelijkse dingen vastleggen. Gewoon omdat het dagelijkse leven in Berlijn ook al zo tof is! Ben ook benieuwd hoe we over 20 jaar naar mijn foto’s kijken, of dan alles ouderwets is net als 20 jaar geleden :D.
Groetjes, Marjolein
Ik vind je fotodagboeken altijd zo leuk om te lezen en kijken! :D Het herinnert mij er aan dat ik nog zoveel moet ontdekken in deze prachtige stad (na er 5 keer geweest te zijn). Hopelijk lukt om dit jaar nog naar Berlijn te gaan :)
Dankjewel Danielle! Ik hoop dat het lukt om dit jaar nog een keer naar Berlijn te komen! Wist je trouwens dat ik ook nieuwe plekken blijf ontdekken in Berlijn? Je raakt hier gewoon nooit uitgekeken! Maar dat maakt Berlijn ook juist zo bijzonder.
Altijd genieten bij jouw foto’s.
Nu vroeg ik me af hoe jij straatportretten maakt. Doe je dit met toestemming van de mensen die je afbeeld of zoom je in vanaf de verte zonder dat men het opmerkt?
Interessante vraag trouwens van met of zonder mensen een bepaalde plek te laten zien. Wat mij betreft heeft het alle twee wel wat. Het laat iets anders zien als er wel of geen mensen opstaan. Dus ik denk dat je het daarvan kan laten afhangen. Wat wil je nu precies tonen. Ja, leuk om even zo over te mijmeren.
De twee keer dat ik in Berlijn ben geweest, kon ik het niet laten om Hamburger Bahnhof te bezoeken. Leuk om dit nu ook bij jou terug te zien.
Dankjewel Niek – tof om te horen!
Zoomen is eigenlijk een no-go op het gebied van straatfotografie, dan kun je nogal overkomen als een creep ;-). Je ziet dit trouwens ook terug op de foto, de achtergrond heeft dan een wat ‘in elkaar gedrukt’ effect wat er een beetje paparazzi-achtig uitziet. Ik gebruik eigenlijk altijd een redelijke groothoeklens (dat zorgt er ook voor dat je op de foto het gevoel hebt dat je heel dichtbij iemand staat) en ga gewoon midden op straat staan met mijn camera zodat mensen me wel moeten zien. Dan maak ik gewoon de foto en glimlach of ik zeg gedag. Als mensen niet op de foto willen dan laten ze dat meestal wel duidelijk merken en dat respecteer ik dan natuurlijk ook gewoon. Als je het helemaal volgens de wet wilt doen dan moet je inderdaad van elke persoon die herkenbaar op de foto staat schriftelijke toestemming hebben maar dat is in de praktijk eigenlijk geen doen. Als je trouwens meer over straatfotografie wilt leren kan ik je aanraden deze jongens te volgen: http://thomas.leuthard.photography/ en http://erickimphotography.com/. Van het bekijken van hun foto’s en het lezen van hun blogs heb ik erg veel geleerd! Thomas Leuthard heeft ook een onwijs leerzame reeks videotutorials maar deze zijn wel in het Duits, als dat geen probleem is dan raad ik je zeker aan die te kijken!
En wat tof dat je ook fan bent van het Hamburger Bahnhof! Misschien is de Berlinische Galerie of C/O Berlin leuk voor de volgende keer als afwisseling? Die bezoek ik namelijk ook graag en liggen een beetje in hetzelfde straatje.
Dank je wel voor de tips. De websites ga ik zo eens lekker uitpluizen. En moderne kunst tip zijn ook fijn.
C/O Berlin is alleen fotografie en de Berlinische Galerie heeft wisselende tentoonstellingen op het gebied van moderne kunst en fotografie. Denk dat je dat wel tof zult vinden!
Het doornemen van dit dagboek was weer een goed begin van het weekend. Super! Ik heb ook weer nieuwe aantekeningen gemaakt voor komende zomer. Zo zou ik Do You Read Me graag willen bezoeken.
Met ‘woonde’ bij je thee-foto’s bedoel je volgens mij ‘wonen’. ;)
Dankjewel voor je reactie Gert-Jan! Als je van mooie magazines houdt dan is Do You Read Me? echt wat voor jou. Ook op het gebied van architectuur, design, nieuws en koken kun je hier je hart ophalen. Ik heb trouwens eens een artikel geschreven over mijn favoriete boekenzaken in Berlijn, misschien zit daar ook nog wat leuks voor je tussen. Fijn weekend! Groetjes, Marjolein.
Wat een leuk, mooi en interessant fotodagboek weer, ik heb weer genoten!
Ik ga je ook zeker volgen op instagram.
Groetjes,
Barry
Dankjewel! Leuk als je me ook op Instagram komt volgen! Groetjes, Marjolein
Hoi Marjolein,
Wat een prachtige foto’s heb jij weer geplaatst.
Ik vind S-Hackescher Markt, U-Wittenbergplatz, U-Schlesisches Tor, U-Warschauer Strasse wel wat hebben.
S en U Friedrichstrasse vind ik bijzonder omdat dat station in de koude oorlog zo belangrijk was als grensstation.
Bahnhof Zoologischer Garten is een speciale plek voor mij omdat ik hier in 1992 mijn eerste stappen in Berlijn zette, nadat ik ’s morgens om 07:00 uur met een paar vrienden met een Russische slaaptrein aankwam.