Herfst, herfst, herfst en nog veeeeel meer herfst in dit nieuwe fotodagboek. Ik denk ik zeg het maar vast, dan kun je nu nog afhaken als je daar niet op zit te wachten ;-). Ik ben lichtelijk, nee, zwaar geobsedeerd door alle prachtige kleuren van dit seizoen. Je vindt het bonte kleurenspektakel niet alleen in de Berlijnse parken, maar minstens net zoveel in het Berlijnse straatbeeld terug. De afgelopen weken beklom ik de Kreuzberg in het het Viktoriapark, struinde ik door de paleistuinen van Charlottenburg en bekeek ik herfstig Berlijn vanaf de Siegessäule. Berlijn is gewoon een plaatje in de herfst, en al die pracht en praal deel ik graag in mijn nieuwste fotodagboek. Viel Spaß!
Deze gave mural van Tristan Eaton vind je bij de ingang van het Volkspark Friedrichshain, vlakbij de Märchenbrunnen. ‘Attack of the 50 Foot Socialite’ is uitgevoerd in opdracht van Urban Nation Berlin en is dus een legale street art. De dame is zo’n 15 meter hoog, en met al die felle kleurtjes een ware blikvangster.
De afgelopen weken waren elke vrije weekenden en lunchpauzes gevuld met herfstwandelingen. Berlijn kleurt zó mooi bont in dit seizoen, daar wilde ik met volle teugen van genieten. We dwaalden de hele zaterdagmiddag door het Volkspark Friedrichshain, beklommen de bunkerbergen en genoten van alle mooie kleuren. Wat kan Berlijn toch romantisch zijn!
Ik werd weer even overvallen door een vlaag van Berlijnliefde. Er zijn van die dagen waarop ik me weer even extra besef hoe fijn het is om in Berlijn te wonen. Dit was zo’n dag. Ik maakte zoveel foto’s dat ik besloot een artikel te wijden aan onze herfstwandeling door het Volkspark Friedrichshain. En omdat ik het niet kon laten, vertel ik ook wat over de geschiedenis van dit bijzondere stadspark.
Het Volkspark Friedrichshain grenst aan de wijk Bötzowkiez in Prenzlauer Berg. Een mooie, rustige en leuke buurt om nog even doorheen te slenteren. Het barst er van de mooie Altbau, gezellige terrasjes en boetiekjes. Daar kun je je zo uren vermaken!
Na de wandeling door het Volkspark hadden we wel trek in wat lekkers. Toen we de prachtige taarten bij Franz-Karl zagen, konden we daar natuurlijk niet zomaar aan voorbij lopen. Het is een café en patisserie gespecialiseerd in Oostenrijkse specialiteiten. Sachertorten, Mozartkugeln maar ook… Apfelstrudel! Er lag een enorme Strudel in de vitrine die ik het liefst in zijn geheel had opgegeten. Zo lekker! Doet me denken aan zon, sneeuw en bergtoppen in Oostenrijk. Zou wel weer eens op wintersportvakantie willen. Heerlijk die frisse berglucht en je verstand even op 0 zetten <3.
Terwijl we in de oktoberzon zaten te genieten op het terras, werd ik herkend door BerlijnTweets. Ik had haar nog nooit eerder gezien dus het was superleuk om haar even te spreken. Wat een leuke vrouw! Volg haar op Twitter voor leuke weetjes en haar persoonlijke tips over Berlijn.
Franz-Karl
Adres: Bötzowstraße 15
OV: Tram M4 Hufelandstraße
Fleischerei.
Niet gesaneerde Altbau in Prenzlauer Berg, het bestaat nog! Slechts de moderne auto’s doen verraden dat we niet meer in de 90’s leven.
In Prenzlauer Berg komt mijn liefde voor mooie deuren ook altijd weer opborrelen. Ooit wil ik toch nog eens een collage maken met de mooiste deuren van Berlijn. Ze zijn er in zoveel soorten, maten, kleuren en materialen. Misschien dat deze ook wel een plekje in de collage krijgt!
Daar is die toren weer! Oftewel, #thattoweragain.
Prenzlauer Berg ligt er – zoals altijd – weer vrolijk bij!
Op dit pand in Prenzlauer Berg waren de werken van El Bocho overschilderd, maar ik zag dat er inmiddels weer een nieuw exemplaar van zijn hand is verschenen. Die man blíjft bezig. Steeds verschijnen er weer nieuwe paste ups van hem in de stad.
We maakten een flinke wandeling deze dag. Nadat we ronddwaalden in het Volkspark Friedrichshain, slenterden we door de Bötzowkiez richting Helmholzplatz. Als je de tijd hebt, is het heerlijk om veel te wandelen in Berlijn. Kies een Kiez uit die je wilt ontdekken en neem een dagje de tijd om te dwalen door alleen dat stadsdeel. Je ziet zo veel meer dan vanuit de metro en je kunt de sfeer ook veel beter proeven. Op deze manier ontdek ik vaak weer leuke straatjes en cafeetjes die ik nog niet kende. Helmholzplatz is echter al langer een favoriet, het is een fijn plein in Prenzlauer Berg vól terrasjes. En het hoeft heus geen 25 graden te zijn om daar gebruik van de maken. Als de zo’n maar schijnt, dan zitten de terrassen vol. Zomer of winter, egal!
Winkelen behoort niet echt tot mijn grootste hobbies maar Goldhahn und Sampson is een uitzondering op de regel. Als ik in de buurt ben móet ik altijd even naar binnen lopen. Het is een knusse delicatessezaak waar ik standaard met drie producten de winkel uitkom:
- Een kookboek
- Een reep chocolade
- Thee
Goldhahn und Sampson
Adres: Dunckerstraße 9
OV: U2 Eberswalder Straße
Ze verkopen veel biologische en fair trade producten en het is een van de weinige winkels in Berlijn die onze eigen Nederlandse Tony’s Chocolonely verkoopt. Dól ben ik op de reep met coffee crunch, een echte traktatie!
Berlijn een grauwe stad? Naaa! Oordeel zelf.
Viktoria met Albert is een andere leuke winkel aan de Helmholzplatz. In het assortiment zitten interieurspulletjes, keukengerei, sieraden en een kleine selectie kleding. Ik aas nog altijd op zo’n mooie keukenweegschaal…
Een spiegelselfie in een uitelkaargebouwde kast. Wat hou ik toch van deze fijne vent!
Wat een beauty!
Eerst dacht ik: “hee, wat een leuke vrolijke potjes!”, maar toen ik dichterbij kwam zag ik dat de reden van deze vrolijke potjes stukken minder leuk is. Een fietser raakte in de Danziger Straße dodelijk gewond toen hij ’s nachts spontaan de straat over wilde steken. De taxi die eraan kwam zag hij niet, en de taxibestuurder kon op zijn beurt niet op tijd stoppen. Dus bij deze, lieve fietsers in Berlijn, let alsjeblieft een beetje op. Sommige razen over straat alsof ze onsterfelijk zijn, maar dat zijn we helaas allemaal niet.
In de M10 onderweg naar huis, begon mijn maag ineens te knorren. En waar kun je dan beter uitstappen dan bij de Straßmannstraße voor een van de beste pizzabakkers van Berlijn: Pomodorino. Het is het zusje van mijn favoriete Italiaanse restaurant Saporito en je kunt er kiezen uit vele verschillende soorten Steinofenpizza.
Ik ging voor een slice met courgette en ricotta. Voor zo ’n stuk betaal je dus maar € 2,60. Geen geld toch?
Pomodorino
Adres: Straßmannstraße 21
OV: Tram M10 Strassmannstraße
Ineens bekroop me het gevoel dat ik nog niet was uitgewandeld. Die zonnige herfstdagen zijn meestal schaars en dus wilde ik er volop van genieten. Op naar de Karl-Marx-Allee dus! Dit stukje Friedrichshain tussen de Karl-Marx-Allee en de Petersburger Straße is heel rustig en het licht viel er prachtig op het bladerendek.
Ook achter de Karl-Marx-Allee staan enkele woonblokken in typische Sovjet bouwstijl. Prachtig vind ik het!
Een klassiek BerlijnBlog plaatje. Vanaf dit standpunt maak ik elke herfst weer een foto. En ja, in elk ander jaargetijde stiekem ook, haha!
Een bomentunnel.
Ik vond de aanblik van de zon, die zich een weg baant door de bomen, zo mooi, dat ik besloot mijn headerfoto op Facebook en Twitter te vernieuwen met deze foto. Ik gebruik mijn social media kanalen trouwens vaak om foto’s en korte berichtjes over Berlijn te delen. Interesse in meer Berlijnspam? Dan kun je me hier volgen:
Lijkt me leuk jullie daar te zien en te spreken!
Een panorama van de Frankfurter Tor genomen vanaf de Karl-Marx-Allee. Nog best lastig fotograferen trouwens, want de groenstrook ligt niet precies in het midden. Hmm. Ik word – met mijn obsessie voor symmetrie – toch een beetje kriebelig van deze foto ;-).
Ik wandel uiteindelijk met goed gevoel en een tevreden stappenteller naar huis. Wat een mooie dag was dit!
Ook de lunchpauzes worden optimaal benut om van de herfst te genieten. Ik pak mijn fiets en rij richting Treptower Park om het monument voor de gevallen Russchische soldaten tijdens de slag om Berlijn te fotograferen. Het is maar 10 minuutjes fietsen, dus ik red ik net in de pauze, die in Berlijn doorgaans een uur duren. Heerlijk vind ik dat! Je hebt echt de tijd om even op te laden. Het enige nadeel: daarna heb je eigenlijk geen zin meer om terug te gaan, haha. Volgende keer misschien mijn laptop meenemen naar het park?
Terwijl ik mijn fiets aan de ketting lig, hoor ik achter me mijn naam roepen. Word ik ineens herkend door een stel dat met mijn boek op pad was! Zo leuk! Een foto ontving ik later op Facebook. Bedankt Annette – was leuk jullie even te spreken en ik hoop dat jullie een mooie tijd hebben gehad in Berlijn!
Een soldaat, knielend voor zijn vaderland. De Russische soldaten werden gezien als echte helden en zo worden ze ook afgebeeld op het monument, dat tevens dienst doet als begraafplaats voor enkele duizenden soldaten.
Het monument is niet alleen een monument, maar eigenlijk ook een park op zich.
De Puschkinallee is een van de mooiste autowegen van Berlijn. Voordat ik met Kai samenwoonde en hij nog in Oberschöneweide woonde, kwam hier ik vaak langs. Een mooie route om te fietsen!
Blik op Berlijn vanaf de Elsenbrücke.
Blik vanaf de Elsenbrücke richting Schöneweide. Achter het bos zie je nog net het topje van het reuzenrad in het Spreepark uitpiepen. Onlangs kwam ik weer een nieuwtje tegen over het verlaten attractiepark. Het is overgenomen door Grün Berlin GmbH, het bedrijf achter o.a. de Gärten der Welt en het Schöneberger Südgelände, dat het Spreekpark wil heropenen als stadspark. Ik ben heel benieuwd wat ze van het verlaten Spreepark zullen maken!
De meeste clubs zien er bij daglicht heel anders uit. Dat bewees ook de fotoserie die Finding Berlin onlangs plaatste. Dit is de Zur wilden Renate in een stralend herfstzonnetje. Op de schuttingen zitten een aantal toffe schilderwerken. Als liefhebber voor street art is het de moeite waard clubs ook eens bij daglicht te bekijken want het zijn vaak favoriete plekken voor straatartiesten.
In de herfst zijn zelfs de lelijkste straten van Berlijn mooi om te zien. Dit is de Stralauer Allee op weg naar mijn werk.
De vangst van ons bezoek aan Goldhahn und Sampson eerder die week. Vooral met Türkei Vegetarisch ben ik heel blij! Het staat bomvol met lekkere recepten voor soepen en stoofpotjes met linzen en aubergine. Uit deze kookboekenreeks hebben we ook al Deutschland Vegetarisch en Italien Vegetarisch, absolute aanraders voor vegetarische varianten op klassieke gerechten.
Een andere lunchpauze bracht ik door in het Viktoriapark, een van de mooiste stadsparken van Berlijn, én de enige met een heuse waterval.
Helaas is de waterval in de wintermaanden niet in dienst, maar dat maakt hem zeker niet minder mooi. Die begroeide stenen onder een bladerendek zijn supermooi om te zien.
Vanaf de Kreuzberg, de berg waarop het Viktoriapark is gebouwd, heb je een mooi uitzicht over de stad.
Als je dit zo ziet, zou je wensen dat het voor altijd herfst kon blijven.
We werden de afgelopen weken weer meerdere malen getrakteerd op een prachtige zonsondergang. Bizar hoe mooi roze de lucht soms kleurt in Berlijn! Het duurt meestal maar een paar minuten dus je moet er wel snel bij zijn.
Het Landwehrkanal in Kreuzberg ligt er ook weer prachtig bij.
Op zulke mooie zonnige herfstdagen trekken Berlijners massaal naar de oevers van het kanaal. Groot gelijk! Je kunt er namelijk heerlijk relaxed zitten en uitkijken over het water. Een van mijn favoriete Berlijnse sushizaken (Musashi,Kottbusser Damm 102) zit hier om de hoek en daar kun je terecht voor wat heerlijke maki’s zum Mitnehmen.
Ik hou van de sfeer op de Admiralbrücke. Deze brug in Kreuzberg heeft zich ontpopt als openbaar café waar mensen elkaar ontmoeten, wat drinken of gewoon lekker in de zon zitten te lezen.
Ik moest weer even grinniken om deze mooie vondst van de BSR. Deze vuilnisbak staat über Fluss (boven het water op de Admiralbrücke over het Landwehrkanal) en zamelt Überflüssiges (overbodige dingen) in.
Om de fijne wandelpaden langs het water, de mooie verkleurde bomen en de vele leuke cafés in de buurt, is het Landwehrkanal een van mijn favoriete plekken voor een herfstwandeling door Berlijn.
Ik heb een haat/liefdesverhouding met Görli. Görlitzer Park is een fijn stadspark in de buurt van mijn werk met een ligweide waar je heerlijk zon kunt vangen of kunt barbecuen. Toch brengen de drugsdealers een grimmige stemming met zich mee. Ik vraag me af of het niet beter zijn de verkoop te legaliseren en beter te reguleren…
Volle maan!
Het bedrijf waar ik werk (zanox) is onderdeel van Axel Springer, de grootste uitgever van Duitsland en één van de grootste mediagiganten van Europa. Soms moet ik daar voor een presentatie of workshop op kantoor zijn. Altijd leuk om even van werkomgeving te wisselen!
De newsroom waar al het nieuws binnenkomt.
Nieuwe werkplek betekent ook… nieuwe lunchplekken uitproberen! In de omgeving Checkpoint Charlie/Friedrichstraße is dat trouwens nog best een uitdaging. Het straatbeeld wordt hier gedomineerd door Amerikaanse ketens en tourist traps. Axel Springer beschikt trouwens zelf over meerdere mensa’s en restaurants maar ik vind het altijd wel lekker om echt naar buiten te gaan. Even een frisse neus halen en je hoofd leeg maken in een andere omgeving. Deze heerlijke sushi af ik bij Ishin, een kleine Japanse keten waar je uitstekend sushi kunt eten.
De sushi wordt razendsnel voor je neus gemaakt en geserveerd. Daarnaast serveren ze ook rijstschalen (dons) en samengestelde Japanse schotels (bento’s).
Ishin
Adres: Charlottenstraße 16
OV: U6 Kochstraße
Na mijn training bij Axel Spinger, ging ik nog even op zoek naar een mooie locatie om wat nachtfoto’s te maken. Veel reisorganisaties plaatsen een soortgelijke foto van Berlijn-Mitte die van bovenaf is genomen. Echt zo’n standaard ansichtkaartenmotief. Ik dacht dat deze ergens vanaf het Fischerinsel gemaakt zou kunnen zijn maar wist het nooit precies. Ik liep enkele flatgebouwen binnen om op jacht te gaan naar de standplaats van die fotografen.
Locatie gevonden! Op de 19e etage van een flat op het Fischerinsel vond ik een balkon waar ik de foto kon maken.
Tadaaa! Dit is het resultaat! Ik had wel mazzel want het was een mooie heldere avond en ik kon ver kijken. Wat een mazzel als je dit uitzicht hebt vanuit je woonkamer. Misschien moet ik de woningsites maar eens in de gaten houden en kijken of er iets vrij komt op het Fischerinsel.
Ben ik weer! De controle bij Axel Springer is trouwens net zo streng als op de gemiddelde luchthaven. Een veilig idee maar ergens natuurlijk bizar dat het nodig is.
Lunchen ga ik dit keer bij Westberlin.
Westberlin
Adres: Friedrichstraße 215
OV: U6 Kochstraße
Ze hebben er goede koffie, boterhammetjes op zijn Duits (Stulle), salades en goddelijke kaneelrollen (Zimtschnecken).
Ook kun je er prachtige magazines kopen en even werken. Ja, dit is een hipstertent pur sang, maar wel met stip het fijnste café in de buurt van Checkpoint Charlie.
Iemand probeert zich te verstoppen… De bol van de Fernsehturm bevindt zich hoog boven de wolken maar herkennen doen we hem natuurlijk nog steeds. Was ik even blij dat ik mijn nachtfoto’s gisteren al had gemaakt. Hoewel die mist natuurlijk ook wel weer iets heeft!
In mijn vorige fotodagboek gingen we voor een hele authentieke Koreaan, dit fotodagboek zit ik te lunchen bij een supertrendy Koreaans restaurant. Deze ramenburger smaakt een stuk lekkerder dan die gefrituurde pannenkoek van toen, maar toch heb ik het liefst een bibimbab met kimchi uit de Koreaanse keuken. Ook daarvoor kun je trouwens prima bij Seoulkitchen terecht! Het is inmiddels een bekende favoriet bij mij.
Seoulkitchen
Aders: Warschauer Straße 46
OV: S+U1 Warschauer Straße
Op naar het westelijke centrum van Berlijn voor een etentje met vrienden. We waren wat vroeg en wandelen dus nog wat over de Ku’damm.
Café Kranzler is een van de meest traditionele namen die je nog aan de Ku’damm kunt vinden. Het bekende café opende in 1825 al haar deuren!
We wandelen de enorme Apple Store even binnen. Ik sta te kwijlen bij de nieuwe MacBooks en ben stiekem ook wel benieuwd hoe mijn blog eruit ziet op zo’n grote iPhone. Ben benieuwd hoelang die iPhone er zo bij heeft gestaan, haha!
We crossen de hele stad door om steeds weer nieuwe restaurants uit te proberen. Op deze vrijdagavond streken we bij Markus Semmler neer, een traditioneel restaurant in Charlottenburg. Via de Berliner Morgenpost hadden we een goede aanbieding gescoord voor een 5-gangen-menu met begeleidende wijnen voor €59,-. Echt een koopje! De gerechten klonken ons alvast als muziek in de oren…
Markus Semmler
Adres: Sächsische Straße 7
OV: U1 Uhlandstraße of S Savignyplatz
… en smaken deden ze ook! We hebben de hele avond gezellig gedineerd en genoten van de mooie smaakcombinaties. Toevallig is Markus Semmler vorige week bekroond met een Michelinstar. Nu maar hopen dat hij de prijzen niet gaat verhogen ;-).
Zaterdag was het tijd voor een kleine Ausflug. Kijk hoe mooi het ochtendlicht naar binnen schijnt op station Alexanderplatz. Hmm, lange schaduwen in de herfst, ik ben d’r dol op. Dat belooft weer een mooie dag te worden!
Ik ben gek op het reizen met het OV. Lekker doelloos uit het raam staren, je gedachten en dromen de vrije loop laten en eventueel wat lezen. Dat deed ik vaak toen ik nog vaak met de trein reisde.
Eindbestemming: Beelitz.
Ken je Beelitz nog van mijn eerdere bezoek? Het stadje ten zuiden van Berlijn is vooral beroemd om de asperges en de Heilstätten. Het verlaten ziekenhuiscomplex Beelitz-Heilstätten bezocht ik al eens in 2012, maar in de tussentijd is er een heleboel veranderd. Tijd om weer eens op onderzoek uit te gaan dus!
Het ziekenhuiscomplex bestaat uit 60 gebouwen en is gebouwd in 1898 om mensen met de dodelijke longziekte tuberculose te helen. Dat het complex een Heilstätten (plaats om te helen) heet, en niet simpelweg ‘ziekenhuis’, maakt al duidelijk dat dit niet zomaar een kliniek was. Het was een enorm luxe complex waar mensen werden genezen door ze veel moois te laten zien. De gebouwen waren prachtig, de patiënten kregen luxe te eten en de omgeving was bosrijk en schoon. De juiste medicijnen bestonden toen nog niet (tuberculose is nu te genezen met een bepaalde soort antibiotica) en daarom werd er geprobeerd om de zieken te genezen door ze in de watten te leggen. Het complex kreeg al snel grote bekendheid in Berlijn en veel mensen probeerden er onder te komen. Het was er in die tijd stukken beter vertoeven dan in de stad, waar de meeste mensen niet eens fatsoenlijk te eten hadden. Een klein paradijs op aarde!
Een paar jaar geleden zijn we op eigen houtje door de gebouwen gewandeld, nu is dat niet meer mogelijk. Het complex an sich is wel toegankelijk en je kunt de meeste gebouwen van buitenaf bewonderen maar de panden zelf zijn grotendeels hermetisch afgesloten en worden bewaakt. Met de organisatie Go2Know krijg je echter een kijkje achter de muren van de klinieken. Hier staan we in de chirurgie. Het leuke van de tours is dat je heel veel te weten komt over de geschiedenis van de gebouwen en dat de gidsen wat mooie anekdotes kunnen vertellen van enkele overlevenden. Eerder ging ik eens op fototour door de Alte Fleischfabrik onder begeleiding van Go2Know en dat vond ik ook al erg tof!
De tours vinden elke zaterdag en zondag plaats en kosten € 10,-. Aanmelden kan ter plekke. Meer informatie kun je hier vinden.
Ronddwalen door verlaten gebouwen. Best een passende activiteit voor Halloween!
Het ziekenhuiscomplex is in de Eerste Wereldoorlog nog gebruikt door het Rode Kruis als militair ziekenhuis voor het Duitse leger. Zelfs Adolf Hitler heeft nog een tijdje in het ziekenhuis gelegen. Ook in de Tweede Wereldoorlog en tijdens de Koude Oorlog is de kliniek in gebruik gebleven. Omdat de Russen het complex zwaar lieten vervallen, was de staat erg slecht en heeft niemand zoveel moeite en geld willen investeren om het op te knappen. En dus staat Beelitz-Heilstätten sinds 2000 leeg… Hoewel het ook wel charme heeft, is het eeuwig zonde van zo’n prachtig stukje architectuur. Momenteel wordt er gewerkt de complexen op te knappen maar om het helemaal in originele staat terug te brengen, is heel veel geld nodig.
Grote stukken terrein zijn afgesloten en worden opgeknapt zodat je er binnenkort veilig kunt rondlopen. De ontwikkelingen gaan er snel!
Langzaam wordt Beelitz-Heilstätten een openluchtmuseum met informatieborden en nette wandelwegen. Een soort attractiepark voor volwassenen. Een gekke gewaarwording, maar ook wel mooi dat alles in ere wordt hersteld en toegankelijk wordt voor groter publiek.
Ook nieuw in Beelitz-Heilstätten en de eigenlijke reden dat ik heel snel terug wilde: het Baumkronenpfad.
Dit wandelpad is geopend in september en kronkelt zo’n 300 meter over de boomtoppen. Vanaf boven heb je een prachtig uitzicht over de verlaten gebouwen en het uitgestrekte boslandschap.
Die kleuren! Wow!
Het wandelpad trekt een heel veelzijdig publiek aan. Dat had ik niet direct verwacht! Veel oudere stellen en jonge families. Niet het publiek dat je normaal gesproken tegenkomt op verlaten locaties maar Beelitz-Heilstätten is langzamerhand ook niet meer echt verlaten te noemen…
Ik vond het wandelpad echt geweldig! Een korte sfeerimpressie kun je zien in deze video.
Soep uit een kar. Simpel, makkelijk en lekker!
Typische Duitse erwtensoep. Niet gepureerd zoals wij hem kennen, maar vloeibaarder met de erwten nog in tact. Ook lekker!
Ik experimenteer nog even met HDR en dan is het tijd om op huis aan te gaan. Een artikel over het nieuwe Beelitz-Heilstätten volgt binnenkort!
Beelitz-Heilstätten ligt op loopafstand van het gelijknamige station. Met de trein ben je er zo! Als je tenminste een beetje plant, want het kan zo zijn dat je een uur op de trein moet wachten…
Een uur op de trein wachten is geen straf met dit weer.
Zondag maak ik een wandeling door het Schloßpark Charlottenburg. Er leek geen einde te komen aan die perfecte Berlijnse herfst dit jaar!
De paleistuinen van Charlottenburg zijn gewoon gratis publiekelijk toegankelijk, en je kunt er heerlijk wandelen! Zeker het gedeelte achterin de tuin is goed geschikt voor een herfstwandeling.
Op deze plek staan over een paar dagen alweer kerststalletjes. Wat gaat de tijd toch snel! De kerstmarkt bij Schloß Charlottenburg is trouwens wel een van mijn favoriete kerstmarkten in Berlijn.
Ook deze zondag was het weer een stralende herfstdag. We zijn echt verwend met zoveel mooie herfstdagen dit jaar! Via Charlottenburg wandel ik langs het Landwehrkanal Tiergarten in.
De bootjes die je kunt huren bij de Neuer See gaan in winterslaap en maken binnenkort – als de vorst tenminste nog gaat komen – plaats voor schaatsen.
Tiergarten is magisch. In de herfst éxtra. In dit enorme stadspark blijf ik gewoon mooie wandelpaden ontdekken. Zeker als je wegblijft van de grote doorgangswegen is het een groene oase midden in de stad.
Even pauzeren bij Café am neuen See. Een bezoek aan Tiergarten is niet compleet zonder even neer te strijken bij deze fijne biergarten in Tiergarten. Je kunt er terecht voor een hapje en drankje aan het water.
Tiergarten doet zeker niet onder voor een ‘echt bos’.
Natuurlijk wil ik het prachtig verkleurde Tiergarten ook van boven zien en waar kan dat beter dan vanaf de Siegessäule? Precies! Het is de eerste keer dat ik bij de Siegessäule kom en er staat zo’n lange rij. Gelukkig ging het snel en bleek het erg de moeite waard.
Al vanaf de eerste verdieping is het genieten! En dit is nog maar het begin…
De wenteltrap naar boven. Een mooi exemplaar voor het hashtagproject #TreppenhausFreitag op Instagram. De Duitse Instagramcommunity plaatst massaal trappenfoto’s op vrijdag. Een leuke motivatie om originele plaatjes te schieten van mooie trappen.
Genieten van het uitzicht doen we met een schermpje ertussen.
Niet voor één gat te vangen zijn.
Tiergarten, jij mooierd!
Een briefje met daarop: Zum Mitnehmen. Dus, iemand nog een matrasje nodig? Het is de normaalste zaak van de wereld dat tweedehands huisraad in Berlijn op straat wordt gezet. En het wordt opgehaald ook, want een dag later is het meestal weg.
Zondag = sushiiiidag. We hadden geen zin om te koken en dan is sushi altijd snel besteld in Berlijn. Deze rolletjes kwamen van Miyaki, mijn favoriete sushitent van Friedrichshain.
Ik hoop dat ik jullie via dit fotodagboek ook een beetje heb kunnen laten meegenieten van de Berlijnse herfst, zoals ik het zelf heb gedaan. In Berlijn is de winter knus, de lente vrolijk, de zomer uitbundig maar geen seizoen is zo mooi als de Berlijnse herfst. Inmiddels zijn de bomen kaal maar we mogen terugkijken op een bijzonder zonnige herfst. En dan nu… Laat die kerstmarkten maar komen! Tot in mijn volgende fotodagboek!
Wat een prachtige up-date weer vanuit Berlijn. En wat een prachtige foto’s ook!! Opnieuw een bevestiging waarom ik ooit verliefd ben geworden op deze heerlijke stad. Thnx.
Wat een leuke en lieve reactie! Bedankt Cor! Ik ben ook verliefd op Berlijn. Gaat nooit over denk ik <3.
Wat geniet ik toch van jouw blog. Heerlijk. Elke keer wil ik zo de auto pakken om naar Berlijn te rijden. Misschien doe ik dat ook in de kerstdagen met mijn vrouw. En anders volgend jaar Berlijn in de herfst. Prachtige foto’s.
Bedankt voor je leuke reactie Alphons! Dat zou nog eens een leuk kerstcadeau zijn voor je vrouw! Ik zeg: gewoon doen ;-). En anders is Berlijn in de herfst ook absoluut een bezoekje waard en zeker een waardig alternatief. Maar ach, in welk seizoen is Berlijn eigenlijk niet de moeite waard? Haha! Fijne feestdagen alvast, of je deze nou in Berlijn doorbrengt, of toch ergens anders :-).
Ook in Ermelo was er sprake van mooie herfstkleuren.Als de boom achter ons huis weer goud, geel en bruin kleurt heb ik er zin aan om er samen met onze kleinzoon en kleindochter onder te gaan zitten en ons drieën te laten toedekken met al die vallende bladeren. De wereld buiten de Jasmijnweg lijkt steeds verder weg en het geluid van het dorp Ermelo, dat hier op een gewone dag al nauwelijks aanwezig is lijkt nu volledig verdwenen. De mogelijke drukte, het gedoe om een parkeerplekje nabij bakkerij Van Dongen, enz. Het bladerdek aan de Jasmijnweg wordt steeds dikke en dikker en niets kan de rust nog verstoren. De kleinkinderen alleen met opa en oma… Samen met de allermooiste kleuren die er op dit moment zijn. Onze kleindochter van anderhalf jaar oud ligt inmiddels weer in haar warme bedje. Ik zie een vrolijk rood roze gezichtje met de oogjes dicht. Zij slaapt en ik droom haar en onze kleinzoon een mooi en blij leventje toe zoals alleen opa’s dat kunnen. Ooit hoop ik met hen een Herfstwandeling te gaan maken in Berlijn. Marjolein dank voor je prachtige reportage en liefs van Aad en Gea en Luuk (3) en Fleur (1 1/2)
Wat liefdevol opgeschreven! Dat zijn mooie herinneringen om te koesteren <3
Ik volg je blog al jaren en elk jaar word ik door jouw blog verliefder (is dat een woord? :p) op Berlijn! Volgend voorjaar wil ik weer naar Berlijn en dit keer in m’n eentje. Dat wordt nog wat als ik alle leuke adresjes wil gaan bezoeken :D
Oehhh, wat een heerlijk vooruitzicht! Lekker elke dag doen waar je zelf zin in hebt! Het is wel handig om vooraf een todo-lijstje te maken met locaties die bij elkaar in de buurt liggen, want zo kun je een hoop tijd besparen. Maar vergeet vooral niet gewoon lekker te genieten van wat er spontaan allemaal op je pad komt. Enneuh, dat verliefde gevoel herken ik maar al te goed! :D
Die gouden gloed die over alle foto’s ligt… prachtig. Ik zou bijna willen zeggen: de stad is nog nooit zo mooi geweest. Maar zeiden we dat niet ook in de zomer? Met die heerlijke lange avonden, buiten op terrasjes of in het park? En wat te denken van de pakken sneeuw die er straks weer liggen… Lastig kiezen ;)
Haha, precies! Elk seizoen heeft zo zijn charme! Gelukkig hoeven we niet te kiezen, we krijgen het gewoon allemaal <3
Wat een prachtige foto’s weer zeg, heerlijk genieten!
Ik ga altijd in de zomer naar Berlijn, maar het wordt geloof ik tijd dat ik in de herfst ga….echt prachtig #diepezucht
Leuk om te horen! Dank je wel Jacqueline! Elk seizoen heeft zo zijn charme. De zomer is zo fijn omdat het zo lang licht is en daadwerkelijk alles buiten plaatvindt. Openluchtbioscopen, openluchtfeestjes, barbecuen in het park, zwemmen in een van de vele meren. Heerlijk! Maar de herfst kan zo ontzettend mooi zijn en is weer super als je van wandelen houdt. Ach, Berlijn is gewoon altijd tof <3.
Ik heb lopen wegdromen bij je herfstplaatjes met een kop thee en een Tony-reep! <3
Oh, nog meer Tony-fans! Yaaay! Mijn koffiereep is helaas al verdwenen, maar toen ik vorige week in Nederland was, heb ik de special edition met cheesecake gekregen van mijn broertje. Die ligt nu nog lekker op me te wachten thuis <3.
Haha! Whuuhuu! Ik eet eigenlijk meer Tony-repen dan goed voor me is. ;) Oeh cheesecake! Die heb ik hier nog niet gevonden! Laat je me weten hoe hij smaakt?
Prachtige foto’s heb je gemaakt. Wat is Berlijn mooi in de herfst!
Echt hoor, Berlijn kan zo ontzettend mooi zijn in de herfst! Ik moet ook wel zeggen dat je het moet treffen hoor. Dit jaar hebben we wel een hele zonnige en windvrije herfst gehad <3
Wat een mooie reportage weer! Je foto’s zijn weer prachtig, die kleuren! Elk dagboek is een genot om te lezen. En de adresjes komen weer in het to-do schrift voor volgend jaar.
Heb ik nog een vraag. Wij willen volgend jaar zomer na een week Berlijn nog naar de noordkust. Ik weet dat jij daar ook bent geweest. Waar is het leuk vertoeven? Alvast bedankt!
Liebe Grüsse, Ron
Dank je wel Ron! Ik ben ook zwaar verliefd op al die mooie kleuren. Superleuk om te horen dat mijn fotodagboeken in de smaak vallen! Ik kan de noordkust (Ostsee) absoluut aanraden. Ik ben echt positief verrast door de mooie witte stranden en natuurgebieden. Zelf ben ik alleen op Usedom (Heringsdorf) geweest en op Darß (Prerow) en vond het beide erg leuk. Veel Duitsers gaan naar Rügen, dat is volgens mij ook het grootst en het meest toeristisch. Ik zou graag nog eens naar Rügen gaan omdat het ook vanuit een historisch oogpunt erg interessant ik. En oh, ik zou kijken of je een mooie Ferienwohnung kunt vinden, maar er zijn natuurlijk ook hotels. Mocht je nog vragen hebben dan help ik graag verder! LG, Marjolein.
Ik vond het ook erg leuk om je even gesproken te hebben bij Franz-Karl. Wat was het genieten die prachtige herfstdag! En nu droom ik weer even heerlijk weg bij jouw fotodagboek… Super bedankt trouwens voor de link naar BerlijnTweets.
Graag gedaan! Ik volg je zelf ook graag op Twitter dus dat deel ik natuurlijk graag op mijn blog!
Je was weertechnisch trouwens precies in het goede weekend in Berlijn. Inmiddels is het weer helemaal omgeslagen en is het vooral regen en wind dat de klok slaat. Prima weer om lekker te bloggen dus.
Misschien tot een volgende keer! Wie weet komen we elkaar dan wel spontaan bij Distrikt Coffee tegen ;-).
Je plaatjes zijn weer te mooi…. zucht!!! eens checken of er niet toch een paar daagjes Berlijn in zit….
Ah, dank je wel Janneke! Het was ook niet moeilijk om veel foto’s te maken voor dit fotodagboek, Berlijn was zo prachtig! Stiekem kijk ik nu alweer uit naar koude winterdagen met veel sneeuw. Ook dan vind ik het heerlijk om te fotograferen! Misschien kun je een weekendje in januari of februari meepikken? Het is dan vrij rustig met toeristen in de stad dus vaak kun je dan nog leuke aanbiedingen voor reizen en verblijven scoren!
Wat leuk dat jij herkend werd!
Dat het vormalig attraktiepark Spreepark door Grün Berlin is overgenomen is goed nieuws. Maar het is zeker geen reuzenstad, ha ha ;-)
De vuilnisbakken van de BSR zijn (zoals het OV) vaak een plaatje waard, ook het Papierkorbkino hebben ze leuk bedacht.
En zoals altijd: Een prachtig fotodagboek, ik heb ervan genoten.
Leuk he? Het gebeurt af en toe en ik vind het zo leuk om bezoekers van mijn blog eens in het echt te zien. Dan weet ik ook eens wie er aan de andere kant van het computerscherm zit, haha. Oeps, dat moest natuurlijk reuzenrad zijn! Ik pas het gelijk even aan. Ik googlede net even op Papierkorbkino, kom ik deze site ineens tegen: http://papierkorbkino.bsr.de/. Wat leuk! Ik kende hem nog niet :D.