Bezoek uit Nederland (en wat was het gezellig met ouders en broertje!), heel veel sneeuwplaatjes (die witte deken staat de Berliner Dom écht goed!) en flink wat nieuwe restaurantontdekkingen (ik wil nog een keer naar Salt’n Bone in Prenzlauer Berg!). Dat dekt de lading van mijn 51e fotodagboek vrij goed! Ik heb weer flink wat Berlijnse fotospam voor jullie klaar staan dus laten we maar snel beginnen. Kijken jullie mee? Viel Spaß!
In januari waren mijn ouders samen met mijn broertje gezellig op bezoek in Berlijn. Daarvoor is de januarimaand ideaal, want de vliegtickets zijn meestal extreem goedkoop en het is lekker rustig in de stad (lees: weinig toeristen). We begonnen het weekend bij een van mijn favoriete koffiezaakjes in Prenzlauer Berg: Pakolat. Goed begin van het weekend!
Pakolat
Adres: Raumerstraße 40
OV: U2 Eberswalder Straße
Momenteel zitten we midden in de huwelijksvoorbereidingen en het wordt langzaam tijd om na te gaan denken over mijn outfit (WHAAA!). Papa en broertje werden gedropt bij de tentoonstelling Alltag in der DDR, en samen met mijn mama ging ik twee bruidswinkels af. Zo gek om jezelf in een bruidsjurk te zien! En jemig, wat is er veel keuze! Veel keuze in modellen, kleuren en zelfs in kanten randjes. Je weet gewoon niet waar je moet beginnen. Binnenkort komt mijn moeder weer een weekendje op bezoek om te gaan bruidsjurkshoppen. Stiekem vind ik de voorbereidingen veel leuker dan ik had gedacht! (En dan reken ik de bureaucratie rondom alle papieren die je nodig hebt even NIET mee, haha!).
Van al dat passen en eerste indrukken opdoen krijg je honger! En dus herenigden we weer met papa en broertje om wat te gaan eten. Zula Hummus Café doet het altijd goed en dus streken we daar neer voor een lunch. Zelf krijg ik mijn hummus nooit zo lekker romig als bij Zula! Mjam!
Zula Hummus Café
Adres: Husemannstraße 10
OV: U2 Eberswalder Straße
Na heel veel lovende verhalen te hebben gehoord over Salt’n Bone (ja Eva, jij bent schuld, hihi!), reserveerde ik daar voor het avondeten. Het is een superleuke pub en er stonden veel bijzondere biertjes op het menu. En wie komen we daar tegen? Diezelfde Eva met haar vriend. Man, Berlijn is soms ook gewoon net een dorp!
Sinds ik de bierproeverij bij Bierlieb heb bijgewoond, ben ik helemaal into de IPA’s en Pale Ales. Weer eens wat anders dan een simpel pils. Proost!
Ik at de meest goddelijke spareribs ever. Veel en zacht vlees in een perfecte marinade. De tip heb ik inmiddels ook alweer aan een collega gegeven en ook zij was enthousiast. Hallo nieuwe restaurantfavoriet! Pubs zoals deze zie je niet vaak in Berlijn en eigenlijk vind ik dat wel jammer. Het heeft zoiets knus!
Salt’n Bone
Adres: Schliemannstraße 31
OV: S Prenzlauer Allee
Toen we vol van vlees en bier het restaurant uit kwamen rollen, begon het te sneeuwen. Yes! Tijd voor een familieselfie!
Zo’n heerlijk ontspannend gezicht om naar buiten te staren en de sneeuwvlokken naar beneden te zien dwarrelen. Je zou er bijna weer zin in Kerstmis van krijgen. Biiijna… ;-).
Ik vraag vrienden, familie, bekenden, bloglezers en ieder ander in Nederland of België altijd of ze een fotootje willen maken als ze mijn boek toevallig ergens tegenkomen. Vind dat altijd superleuk om te zien! De afgelopen weken heb ik weer hard aan mijn boek gewerkt want binnenkort komt de derde druk uit. Zo cool! Dus mocht je Mijn Berlijn ergens in de schappen zien liggen? Stuur me dan geruust een Tweet, Snap of mailtje. Vind ik leuk!
De hele nacht bleef het sneeuwen met als gevolg dat er op zaterdag een flink pak sneeuw lag. Jippieee! Blij als een kind op haar verjaardag, sprong ik uit de veren.
Normaal ziet Boxhagener Platz er altijd een beetje kaal uit in de wintermaanden, maar met al die sneeuw was het ineens een idyllisch plein. Mooi gezicht he, als die sneeuw zo op de takken blijft liggen?
Koud? Dan kun je altijd nog ter plekke een kekke trui kopen!
Volgens mij was het de eerste keer dat ik op de vlooienmarkt op Boxhagener Platz was terwijl er sneeuw lag. Gaf echt een leuke sfeer!
Traveplatz, Friedrichshain.
Bezoek betekent ook: uitgebreid ontbijten! Mijn huidige favoriete ontbijtlocatie in Friedrichshain is Proviant. Ook vandaag stelden ze weer niet teleur! We namen een gemixt ontbijt en we kregen heerlijke worst, ham, kaas, pesto en zelfgemaakte biologische broodjes.
Proviant
Adres: Wühlischstraße 39A
OV: S of U1 Warschauer Straße
Street art van o.a. El Bocho en Sobre op de buitenmuren van het RAW-Gelände. Wat een kleurrijk gezicht is het toch!
Het leukste souvenir uit Berlijn? Een setje foto’s uit het Photoautomat! Voor € 2,- ben je een leuke ervaring én herinnering op fotopapier rijker! Op en rond het RAW-Gelände in Friedrichshain staan er een aantal maar je kunt ze ook in Prenzlauer Berg en Kreuzberg terugvinden.
De witte loper ligt al voor je uit. Waar wacht je nog op?
Het uitzicht vanaf de Warschauer Brücke in oostelijke richting. Hier zie je de achterkant van het RAW-Gelände, het terrein waar in DDR-tijden treinen werden gerepareerd. Als je het zo ziet, zou je niet denken dat het tegenwoordig hét clubepicentrum is van Berlijn.
Tijd voor een kleine wandeling! Vanaf station Bellevue langs de Spree richting Tiergarten. Een van mijn favoriete plekken om te wandelen als het heeft gesneeuwd.
Hallo vrolijke, kleurrijke en sportieve Berlijners! Ik heb altijd wel respect voor mensen die hardlopen door de sneeuw. Zelf ben ik veel te bang om dan uit te glijden. Typische mooi-weer-loper hier ;-).
Sinds 1994 is Schloß Bellevue de officiële woning van de bondspresident. De naam heeft het prachtige paleis te danken aan het mooie uitzicht (Belle Vue) over de Spree. Een uitzicht om jaloers op te zijn! En wie zou nou niet Tiergarten als achtertuin willen hebben? Aan de andere kant, bondspresident Joachim Gauck heeft het vast te druk om daar echt van te kunnen genieten. Oké, oké, laat mij maar lekker in Friedrichshain wonen dan!
Als het heeft gesneeuwd, ben ik het liefst de hele dag buiten. Beetje rondslenteren, foto’s maken, frisse lucht inademen, genieten van de stilte. Heerlijk! Als je dit zo zou zien zou je toch eigenlijk niet denken dat je midden in de stad bent, toch?
Zelfs de vleugels van Viktoria, de godin van de overwinning bovenop de Siegessäule, zijn voorzien van een laagje sneeuw. Ziet ze er niet magisch uit?
Via de voetgangerstunnel wandel ik naar de Siegessäule. Ik kan het niet laten om wéér een bezoekje te brengen aan één van mijn favoriete uitzichtpunten in Berlijn. Het stond nog op mijn todo-lijstje om weer eens foto’s te maken van een besneeuwd Tiergarten. Ik wist namelijk van een bezoek in 2006 dat het erg mooi moest zijn! Alleen was ik toen nog niet zo’n fotojunk als nu ;-).
Daar gaan we weer – hup, die spiraaltrap op! Ik haast me naar boven want ik kan niet wachten om te zien hoe Tiergarten eruit ziet onder een laagje sneeuw.
Ik kan er altijd erg blij van worden als ik andere mensen zie genieten. Zelfs als ik ze niet ken. Zo’n stelletje dat samen van het uitzicht over Berlijn staat te genieten vind ik zo lief om te zien! Soms zijn het de kleine dingen in het leven waar je blij van kan worden.
Daar ben ik dan! #picsoritdidnthappen.
Grote bomen. Kleine mensen.
Een paar maanden geleden stond ik hier nog foto’s te maken van het uitzicht over herfstig Berlijn, nu geniet ik volop van Tiergarten onder een sneeuwdeken. Prachtig om te zien hoe de seizoenen een andere stad maken van Berlijn. En ik hou van ze allemaal!
Helaas is het zo dicht bewolkt dat ik vanaf de Siegessäule de Brandenburger Tor niet eens kan zien. Mag de pret niet drukken… Het uitzicht is alsnog prachtig!
Streepjes, pijltjes en rondjes.
*Walking in a winter wonderland*.
Ik tipte Tiergarten al eens als favoriete locatie voor een mooie herfstwandeling maar ook als het heeft gesneeuwd is het één van mijn favoriete plekken in Berlijn. Eigenlijk is het een schande dat ik nog nooit een artikel heb geschreven over het meest bekende stadspark (of kan ik beter zeggen ‘stadsbos’) van Berlijn, want naast dat het er erg mooi is, heeft het ook een interessante geschiedenis. Het park werd ooit aangelegd als Pruisisch jachtgebied voordat het in de 18e eeuw werd omgebouwd tot landschapspark naar Engels voorbeeld. In het stadspark zijn de verschillende bouwfases – ondanks de verwoesting in de Tweede Wereldoorlog – nog goed terug te zien.
Het was zaterdag én er lag een lekker dik pak verse sneeuw. Ik had dus megadrukte verwacht in Tiergarten maar tegen al mijn verwachtingen in was het er uitgestorven. Stiekem is dat een van de redenen dat ik steeds meer van de januarimaand ga houden. Het is zó rustig overal! Het lijkt soms wel alsof je de hele stad voor jezelf hebt. Wat een luxe!
Wat een sprookjeslandschap!
Nog meer sportieve Berlijners.
Ik hoop niet dat jullie het erg vinden om sneeuwplaatjes te zien van Berlijn want er komen er nog héél véél méér aan. Zelf krijg ik er namelijk geen genoeg van!
De Reichstag ligt er in de sneeuw extra statig bij. Het is trouwens een van mijn favoriete bouwwerken en bezienswaardigheden in de stad, omdat het voor mij symbool staat voor de Duitse hereniging. Toen in oktober 1990 Oost- en West-Duitsland herenigd werden, kwam ook het idee om het Duitse parlement weer onder te brengen in de Reichstag. Na een jarenlange periode van verbouwingen, werd het parlement van het herenigde Duitsland definitief van Bonn naar Berlijn overgebracht. Ook de verbouwingen en de combinatie van historische en moderne architectuur vind ik goed gelukt!
Wist je trouwens dat de Reichstag soms tijdens de winterdagen gesloten blijft voor publiek? De bovenkant van de koepel is open en als er sneeuw valt, zorgt dat voor gladheid op het wandelpad in de koepel. Moeten we niet hebben natuurlijk!
Voor sneeuwpoppen bouwen is een mens nooit te oud!
Er ligt een beetje sneeuw en een rondje bekende Berlijnse bezienswaardigheden oogt weer heel anders! Gek he, dat sommige dingen gewoon nooit vervelen? Het aantal bezoeken aan de Reichstag en de Brandenburger Tor is niet meer op één hand te tellen en toch vind ik het steeds weer leuk om er te zijn. Ik overweeg zelfs om de Reichstagskoepel nog eens te bezoeken. Misschien ’s avonds, want ik heb de koepel by night nog nooit van binnen gezien. Lijkt me ook erg gaaf!
Mijn #ASundayCarPic op Instagram was dit schattige Trabantje voor de Brandenburger Tor. Met Frau Ekster en Herr Fuchs op de achterbank. Pure (n)Ostalgie! Je kunt me trouwens volgen via www.instagram.com/berlijnblog. Af en toe doe ik mee aan zulke themadagen maar ik probeer sowieso bijna elke dag een nieuwe foto uit Berlijn te plaatsen. Lijkt me leuk je op Instagram te zien!
Mijn fotocollectie is niet schaars aan foto’s van de Brandenburger Tor maar vanuit deze hoek had ik hem nog niet. Ik vind het altijd leuk om te zoeken naar nieuwe fotoperspectieven van bekende plekken.
Met je skipak en slee de U-Bahn in om ergens te gaan sleeën. Dat wil ik ook! Zowel het skipak als de slee, dat moge duidelijk zijn. Er zijn aardig wat heuvels in Berlijn waar naar hartelust wordt gesleed als er sneeuw ligt. Altijd zo’n leuk gezicht!
Het weekend sluiten we af met Schnitzel…
… en een biertje.
Leander
Adres: Jungstraße 29
OV: U5 Samariterstraße
Kraakheldere winterdagen met sneeuw. Beter weer kun je niet hebben in januari!
Hoewel we echt een paar lekkere winterdagen hebben gehad, was het toch een beetje een laffe winter dit jaar. Effectief hebben we maar een paar dagen vrieskous en sneeuw gehad (al doet mijn Fotodagboek misschien anders vermoeden, maar da’s gewoon selectieve selectie, haha!). Stiekem zou ik best nog wel een flink pak sneeuw willen zien! Ik ben dol op extreme winters.
Momenteel staat de zon tijdens lunchtijd precies goed. Exact de juiste hoek en hoogte om mooie foto’s van de schaduwen te maken onder de Oberbaumbrücke. Dat doe ik dan ook veelvuldig!
Hallo Nest! Je weet me weer eens heel blij te maken met een heerlijke lunch. Linguine met zalmfilet. Mmm!
Nest
Adres: Görlitzer Straße 52
OV: U1 Schlesisches Tor
Het uitzicht vanaf mijn werk. Op zulke dagen moet ik opletten dat ik niet de hele dag naar buiten zit te staren. Vind al dat ijs op de Spree namelijk zo’n fascinerend gezicht!
Berlijn neemt weer dramatisch afscheid van de dag. Wát een kleurenspektakel!
Heerlijke tapas gegeten bij Gaston! Klein Spanje in Neukölln <3.
Gaston
Adres: Weichselstraße 18
OV: U7 Rathaus Neukölln
Friedrichshain.
Friedrichshain.
En alweer lunchen bij Nest. Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik hier soms meerdere keren per week zit te lunchen. Voorspelbaar he? Maar het is gewoon zo’n fijne lunchlocatie! Ik blijf het zeggen. Sorry als ik in de herhaling val, haha! De gerechten wisselen elke dag en zijn erg gevarieerd, de service is snel en de daggerechten altijd lekker.
Nest
Adres: Görlitzer Straße 52
OV: U1 Schlesische Straße
Weer stond er zalm op het menu. Ik snap niet hoe ze het altijd zo goed voor elkaar krijgen. Mij lukt het nooit om een zalmfilet zo perfect gekruid en gegaard te krijgen! Of ik heb gewoon nog niet echt een goede visboer gevonden in Berlijn.
Drie letters – één woord. BAR.
Langzaam begint het ijs te smelten en de schotsen te verdwijnen. Ik ben trouwens nog steeds dol op het effect van mijn nieuwe fish eye lens!
Nadat ik Emma had laten kennismaken met mijn favoriete lunchzaak in Kreuzberg (3x raden… Ja! Weer Nest!), genoten we nog even van het lekkere weer. Als het in de winter al donker is als ik uit mijn werk kom, geniet ik extra van lekker weer tijdens de lunchpauze. Ik merk toch dat ik zonlicht op den duur wel erg ga missen!
Rooeeetscjjjjj! Ik heb zo’n zin om dit weer eens te doen! Ik zou eigenlijk eens een slee op de kop moeten tikken, dan sluit ik me gewoon bij de buurtkids aan.
Elke heuvel wordt benut. Sleeën is in Berlijn erg populair! Nieuwe volkssport?
Neemt u plaats.
Het Görlitzer Park in de sneeuw. Is het geen plaatje? Het park staat tegenwoordig vooral bekend om de drugshandel maar het heeft ook zéker een mooie kant. De in- en uitgangen zijn meestal een beetje vervelend maar verder vind ik het eigenlijk best een fijn park! Rondom het park zitten ook veel leuke cafeetjes en restaurants.
Een hele lange uitgestrekte wolk ving het laatste licht van de dag op en zorgde voor een hele bijzondere zonsondergang. Lijkt wel een één of ander bijzonder natuurverschijnsel. Wat een prachtig gezicht!
Vrijdagavond! Weekend! Yay! En ein-de-lijk een keer naar Südblock. Na heel veel lovende verhalen van Merel te hebben gehoord en gelezen over deze bar/club/Biergarten bij Kotti was ik zó benieuwd. En ik moet zeggen dat ze geen woord teveel heeft gezegd: het is inderdaad een fantastische plek!
Naast het feit dat er discoballen aan het plafond hangen (al genoeg reden om van deze plek te houden – duh!), hebben ze ook heerlijke cocktails en Flammkuchen. Bovendien kun je er er vrij rustig zitten. Terwijl wij aan de Moscow Mule zaten, waren andere mensen aan het lezen of werken. Ik kan niet wachten om hier een keer in de zomer heen te gaan en de Biergarten uit te proberen. Wat een fijne en relaxte plek is dit!
Südblock
Adres: Admiralstraße 1-2
OV: U1 of U8 Kottbusser Tor
Het volgende weekend begon wederom met een verse laag sneeuw! Fijner kun je een januariweekend niet doorkomen! Ondanks het toch wel wat grauwe weer, sleepte ik mijn lief mee voor een fototour langs – alweer – wat bekende Berlijnse bezienswaardigheden. Soms is het gewoon heerlijk om even de toerist uit te hangen (en daar heel veel selfies van te maken) in de stad waarin je woont!
Dit keer wandelden we via de Reichstagufer langs de achterkant van het Reichstaggebouw.
Oud en nieuw.
Dan ben je midden in het toeristische Berlijnse stadscentrum en dan er is geen kip te zien! Da’s gelijk weer één van de redenen waarom ik zo van Berlijn houd: je woont in een wereldstad, maar zo voelt het eigenlijk nooit. Heerlijk, die rust!
Als je vanaf de Reichstag de Spree blijft volgen richting Berliner Dom, kom je langs de mooiste stukjes Berlijn. Hier zie je bijvoorbeeld het prachtige Bodemuseum (dat ik als enige museum op het Museuminsel nog nooit van binnen heb gezien *schaam*). Een wandeling die elk seizoen erg de moeite waard is!
Happy me! Ik besloot ook om Snapchat weer een tweede kans te geven en deelde fanatiek sneeuwplaatjes uit Berlijn. Lijkt het je leuk om meer livebeelden uit Berlijn te zien? Dan kun je me daar volgen! Mijn gebruikersnaam is ‘BerlijnBlog’ (die had je niet zien aankomen he? :D).
Inmiddels zijn we aangekomen bij het James-Simon-Park, vlak achter het Museuminsel. Nog steeds geen kip te zien op straat! Ik begin me bijna af te vragen of ik de enige ben die het heerlijk vind om door een sneeuwbui te wandelen.
Goede camouflage!
Hey! Er zoch toch nog mensen in Berlijn ;-).
Ook de Berliner Dom kan de sneeuw goed hebben.
Rondom Alexanderplatz (ooit het centrum van Berlin, Hauptstadt der DDR) barst het van de restanten uit de Koude Oorlog. Zoals dit bronzen monument van Karl Marx en Friedrich Engels. Hun ideologie mag dan wel als sneeuw voor de zon zijn verdwenen, het standbeeld staat nog altijd op een centrale plek in Berlijn.
Berlijn houdt van roze. Wie niet? Hier lees je waarom.
Het was leuk met de liefste <3.
Wandelen door de sneeuw maakt hongerig. Terug in Friedrichshain schuif ik dan ook aan bij mijn favoriete Franse café voor het ontbijt. Gelukkig kan dat in Berlijn tot 16:00!
Psst! Heb je mijn nieuwe pagina over ontbijten in Berlijn al gezien? Daar heb ik al mijn favoriete ontbijtzaakjes op een rij gezet! Dat zijn er nogal wat, want ik vind het heerlijk om in de weekend uitgebreid te gaan ontbijten in Berlijn. En natuurlijk heeft Louise Chérie Café ook een mooi plekje gekregen in de lijst. Ik krijg nooit genoeg van het petit déjeuner daar. Mjam!
Louise Chérie Café
Adres: Grünbergerstrasse 91
OV: U5 Samariterstraße
Er stond een nieuwe urbexlocatie op Abandoned Berlin die we maar meteen besloten eigenhandig te inspecteren: de VEB Berliner Metallhütten und Halbzeugwerke in Schöneweide. Het is trouwens een erg leuk blog om te volgen als je into geschiedenis en/of urbexen bent. Originele locaties met veel achtergrondinformatie en ook nog eens erg fijn geschreven!
Het was misschien wel de meest simpele urbexlocatie ever. Het hek stond voor ons open en we konden zo naar binnen wandelen. Alsof de laatste werknemers even vergeten waren het hek dicht te doen. Om sommige gebouwen binnen te komen was het echter wel even klimmen geblazen en dat doe ik in opperste concentratie. Bedankt Merel voor deze toffe actiefoto van mezelf!
Heb je trouwens nog nooit geürbext maar lijkt het je erg leuk om te doen? Lees dan even het artikel over eerste keren op het blog van de Groene Meisjes. Merel schreef een leuk verslag over hoe zij het eerste keer urbexen heeft ervaren. Het bracht me ook weer even terug naar het eerste artikel dat ik zelf schreef over urbexen. Dat ging over het verlaten attractiepark Spreepark. Zo spannend vond ik het! In het uur dat ik toen binnen ben geweest, gierde de adrenaline door mijn lichaam. Ben trouwens heel benieuwd wat er met het Spreepark gaat gebeuren. Ze willen het in 2016 heropenen als stadspark voor publiek, beetje hetzelfde idee als het park Schöneberger Südgelände, waar een oud rangeerterrein is omgebouwd tot park. Lijkt me erg gaaf!
Veel oude DDR-fabrieken beschikten over recreatiemogelijkheden voor hun werknemers om ze gelukkig te houden. In deze fabriek vonden we een oude theaterzaal. Of beter gezegd, wat daar nog van over is.
En dan sta je ineens op het dak van een oude DDR-fabriek. Eigenlijk best een gekke gewaarwoording!
Op het dak kwamen we ook nog deze toffe graffiti tegen. Vooral die vogel vind ik erg gaaf!
Daarna sneakten we nog even een verlaten supermarkt naar binnen maar daar was helaas niets boeiends te zien. Geen interessante architectuur, geen toffe street art, geen bijzondere lichtinval. Binnen 5 minuten stonden we weer buiten. Snelste urbexpeditie ooit!
En wat lekkers voor de vogeltjes om de rest van de winter mee door te komen. Dat de lente maar snel moge beginnen!
Dit pareltje van een street art vind ik echt een aanwinst voor de wijk! Butterfly is te zien in de Krossener Straße in Friedrichshain.
En als je dan toch in Friedrichshain bent, hop dan gelijk even bij de Happy Baristas naar binnen. Een nieuwe favoriet die je sinds kort in elk Fotodagboek terugziet. Superlekkere koffie, toffe inrichting en gewoon een relaxte plek om even een boekje te lezen of bij te kletsen met vrienden.
Zo ziet ongeveer mijn favoriete zondag eruit <3.
En ook: weekenden zijn er om urenlang te FaceTimen met vrienden in Nederland. Ik kan me echt niet voorstellen om te emigreren zonder moderne communicatiemiddelen. Dat je een paar decennia geleden nog brieven moest schrijven om met vrienden en familie in contact te blijven. Best een gekke gedachte toch? Met videobellen is het net alsof je even samen bent. Zo fijn dat dat gewoon kan!
Vele sneeuw-, eet- en andere Berlijnplaatjes verder is er weer een einde gekomen aan mijn fotodagboek. Zouden dit de laatste sneeuwfoto’s van het jaar geweest zijn? Ik ben benieuwd! Ik hoop dat jullie het leuk vonden om weer mee te kijken in mijn Berlijnse leventje. Bedankt voor het lezen!
Beste lieve Marjolijn,
Ik lees je blog al een tijdje en geniet er erg van. Berlijn is zooo leuk en door jou ogeh zie ik steeds nieuwe dingen!
Heel erg bedankt!
Joeke Baarda (74)
Hallo Joeke,
jij bedankt voor je lieve reactie! Ik hoop dat ik je met mijn blog nog lang van leuke Berlijntips en inspiratie kan voorzien!
Liebe Grüße,
Marjolein
Tolle Fotos – wirklich grossartig!!!
Vielen lieben Dank Sylwia! Das freut mich sehr!
Hey Marjolein, weer een superleuk fotodagboek. Ik wilde je nog zeggen (en alle andere Berlijn-fans). In de grensstreek hier (nederland) is Berlijn leraren Basisonderwijs aan het werven stond vandaag in de krant. ik geloof, ze zochten er 650. Men zal wel denken dat ze in de grensstreek allemaal goed Duits spreken, hihi. Maarre… supergoed salaris boden ze, ik hoop dat de mensen zo’n baan kiezen omdat ze de kids graag goed onderwijs willen bieden natuurlijk. Ik zou zeggen: wie graag in Berlijn wil wonen, goed Duits spreekt en een onderwijsachtergrond heeft… nu is je kans. groetjes Ingrid
Wat een heerlijke sneeuwfotos. Dank je wel.
Al mijn Berlijn foto’s zijn verdwenen in mijn kapotte iPad. Dus dubbel genieten
Marjolein ga je een goede index maken in de 3e druk van de boek. Is handig zoeken ! Veel succes. Marreke❤️
Onze eerste Urbexervaring was het Kinderkrankenhaus Weissensee. We hadden geluk: het hek stond open! Daarna volgde de Alte Eisfabrik en tijdens ons laatste Berlijnbezoek waren we op het terrein van de Rundschuppen Pankow. Ook daar was het geluk met ons: het hek stond open. En tot onze verbazing was er veel meer als alleen het ronde, bijzondere bouwwerk. We konden een hele serie aparte foto’s toevoegen aan onze Urbex-map na een paar uur struinen. (Ik krijg altijd wel associaties met series als “Tatort” bij het bezoek aan zulke plaatsen).
Ik vond Berlijn in de sneeuw echt geweldig, maar inmiddels ben ik echt helemaal klaar voor de lente! Doet niets af aan je foto’s, ze zijn echt prachtig! We hebben overigens bijna exact dezelfde wandeling gemaakt vanaf Bellevue (en daar ook op bijna dezelfde plek een foto geschoten) haha! Ik vond Tiergarten ook echt een groot succes met sneeuw, zo mooi!
Overigens echt kudo’s voor die prachtige foto van de Reichstag met de gloomy Fernsehturm die erbovenuit steekt, ben er helemaal verliefd op <3 Prachtige foto!
P.s: wanneer gaan we weer naar Nest? *is fan*
Ah, dank je wel voor je lieve compliment Em! Wat mij betreft mag het best nog even flink koud worden hoor, hoewel ik tegen de lente natuurlijk ook geen ‘nee’ zeg, haha! Als dat laffe ‘net-niet-weer’ zich maar niet meer laat zien… Maar ja, niets aan te doen! Ik zeg je in ieder geval één ding: als die eerste lentezon zich na werktijd laat zien, is het snel tijd voor Feierabendbier aan de Spree! Die smaakt het beste van allemaal. En zeg maar wanneer, voor Nest ben ik aaaaltijd te porren! ;-) X
Wat een fijn dagboek weer, Berlijn in de sneeuw lijkt me prachtig! En ik moet zeker eens gaan eten bij salt n bond, yum!
Nou, echt hoor! Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik Berlijn magisch mooi vind als het heeft gesneeuwd. Helaas kun je het niet altijd goed plannen ;-). Als je een (kleine) carnivoor en bierliefhebber bent dan weet ik zeker dat je Salt’n Bone kunt waarderen! Ik heb in ieder geval nooit eerder zulke lekkere spareribs gegeten als daar!
Al scrollend door de foto’s viel me deze op:
http://berlijn-blog.nl/wp-content/uploads/2016/01/20160123-IMG_0224-BerlijnBlog-Fotodagboek-51.jpg
Ik dacht heel eventjes dat je een nonnetje geworden was..?! hahaha.. ! Stel je voor Marjolein in het klooster. Pfoe-hee. Gelukkig niet. Blijf maar lekker mooie foto’s maken.
Haha, wees maar niet bang, dat zie ik niet zo snel gebeuren! (En daarmee bedoel ik in het klooster gaan he, ik blijf natuurlijk gewoon lekker door fotograferen :D).
Prachtige foto’s! Inmiddels herken ik veel plekken nu we hier vier maanden wonen:)…leuk! Kan je niet een blog weiden aan trouwen in berlijn?!?!;)…wij gaan hier oik trouwen en kan wel wat praktische tips gebruiken over het papier werk. Het leuke gedeelte hebben wij vorig naar al in nederland gedaan.
Dank je wel Anne! En wat tof dat je naar Berlijn bent verhuist! In welke wijk woon je nu?
Ik overweeg wel om iets over het trouwen in Berlijn/Duitsland te schrijven. Al is het alleen maar omdat het allemaal zó anders verloopt dan ik had gedacht. Naïef als ik was, dacht ik dus dat het met een simpele handtekening wel klaar was. Mooi niet dus, haha! Je hebt in ieder geval een internationale geboorte-akte (uit de gemeente waar je bent geboren) nodig en een verklaring van huwelijksbevoegdheid (uit de gemeente waar je het laatst woonachtig was in Nederland, maar om dat aan te kunnen vragen heb je weer allerlei papieren nodig van jezelf en je partner, meer daarover vind je op de website van de gemeente). Je kunt naar het open spreekuur op het Standesamt gaan, zij vertellen je alles tot in detail. Op de website van de ambassade kun je ook het e.e.a. vinden: http://duitsland.nlambassade.org/shared/burgerzaken/burgerzaken%5B2%5D/trouwen?selectedLocalDoc=trouwen-in-duitsland. Zodra ik alles binnen heb geef ik nog wel even een seintje! Mocht je in de tussentijd wijzer zijn geworden dan hoor ik het ook graag ;-).
Succes en heel veel plezier en succes in Berlijn!
De Bundespräsident, Joachim Gauck, woont niet in Schloss Bellevue. Hij woont in een villa in Dahlem.
Ja, ik moet eigenlijk zeggen het Amtssitz van Gauck, oftewel de officiële ambtswoning ;).
Och man wat zien die sneeuwfoto’s er geweldig uit! Als ik dat zo zie wil ik de sneeuw weer terug, terwijl ik ook echt verlang naar de lente en de zomer. Snel eens daten bij Salt ’n Bone? ;)
Haha! Dat heb ik dus ook. Ik wil óf keiharde winter met sneeuw óf gewoon 15 graden en zon. Maar het lijkt erop dat we vandaag een mooi voorproefje van de lente gaan krijgen dus we mogen niet klagen ;). En Salt’n Bone: JAAAA! Wanneer?
Wat een heerlijke weken weer! Zoveel liefde voor Berlijn bedekt in de sneeuw! <3 Misschien wordt het dan toch maar eens tijd om een keer in de winter te gaan, ondanks dat ik een mega ijsbeer ben.. Brr! O! En mocht je nog andere Pub-stijl plekjes willen bezoeken, in Kreuzberg zit Yorkschlössen! Erg klein, knus en kneuterig! Ik geloof dat je er ook kunt eten, maar ik huppel er meestal naar binnen voor een biertje en m'n dagelijkse portie oude Jazz- en Bluesmuziek!
Maar op kou kan je je kleden! Ik moet zeggen dat het op zich meevalt met de kou als je je er goed op kleedt. De lucht is hier veel droger en daardoor voelt het minder snel koud. Tenzij er een vieze harde oostenwind staat, dan is het bibberen geblazen, haha! En ook de grauwe winterdagen waarop er geen sneeuw ligt, zijn bij mij niet zo favoriet. Maar dat is wel gelijk het perfecte excuus om daarna lekker op te warmen in een hip cafeetje ;). Yorkschlössen ben ik nog nooit geweest maar het staat hoog op mijn bucketlijstje. Lijkt me een hele fijne plek! Hopelijk zie je hem over een paar weken voorbij komen in een zomers Fotodagboek ;).
Nou! Ik denk dat ik dan maar eens een poging in het ‘ijsberen’-seizoen ga wagen! En jaaa! Yörkschlossen moet je zeker doen! Trouwens, vergeten te vermelden; maar ‘Bassy Cowboy Club’ in Prenzlauer Berg is ook wel een hippe tent!