Als je ’s nachts bij me aanbelt en het wilt hebben over een of ander hopeloos politiek dilemma, dan kan dat. Wil je het ’s ochtends vroeg over het verschil tussen Götze en Robben hebben, dan zal ik luisteren. Zit je er even door heen? Geen punt, bel maar. Maar kom dan alsjeblieft niet aanzetten met zoiets als dat je een currywurst niet lekker vindt. Het zal je een worst wezen, maar dan ben je bij mij echt op het verkeerde adres. Goed, mag ik dan even? Mooi.

In de Kantstraße kun je een gedenksteen voor Herta Heuwer vinden. Herta was zeg maar de Godin van de currywurst, want zij heeft de worst zo weten te slijpen dat het een currywurst is geworden. Ze verveelde zich en besloot om de worst licht te frituren, deze daarna in stukjes te snijden, te kruiden en ten slotte verdronk ze de slachtpartij in een huisgemaakt tomatensausje. Een gedenksteen is niet genoeg voor Herta. Ze verdient een standbeeld bovenop de Siegessäule.

Nu verschijnt de currywurst natuurlijk in verschillende soorten en maten. Net over de grens krijg je ze in de meest waardeloze patattoko’s als Nederlandse frikadel aangereikt. Fout. Dan is er de Thüringer currywurst. Geen gekke worst, want normaal gesproken iets langer en gegrild.

De Autobahn currywurst is er ook eentje apart. Dat zijn die worsten die jij voor bijna een tientje in een wegrestaurant kocht. Die was inderdaad veel te duur toen je er achter kwam dat die halfgare worst niets is vergeleken met dat culinaire hoogstandje dat je in de Hauptstadt voor twee euro’s scoort.

Dit blog kan je vast vertellen waar je de beste currywurst scoort. Ik hoop alleen niet dat het dan linea recta richting Curry 36 gaat. Die worst is net zo slecht als de kroket van de Febo op Amsterdam Centraal. U zoekt het beste in uw currywurst? Ga dan bijvoorbeeld eens naar Bergmann Curry in de Bergmannstraße. Er is een goede kans dat je daar een stevige jongedame tegen komt die het bereiden van de currywurst al maanden niet meer ziet zitten. En dat laatste is het belangrijkste ingrediënt. Het chagrijn van de Berlijner en zijn Berliner Schnauze. So ist es. Trouwens, een curryworst is geen currywurst.

Sierd is wereldreiziger en loopt sinds een paar maanden rondjes door Berlijn. Hier werkt hij in de marketingbranche en schrijft hij over alles wat hij in de stad tegen komt. Op het blog Asfalt en een Slaapzak vind je zijn reisverhalen en via @sierrrd volg je hem op Twitter.
Nieuwsbrief

Nieuwsbrief

Meld je aan voor mijn maandelijkse nieuwsbrief en onvang de laatste updates en exclusieve Berlijntips gratis in je inbox.

Je hebt je nu aangemeld voor de BerlijnBlog nieuwsbrief. Dank je wel!

Pin It on Pinterest

Share This