Het oosten van Berlijn grotendeels gekenmerkt door “Plattenbau”. Deze verzameling aan hoge flats, met veel ruimte en groen ertussen, moest ervoor zorgen dat veel inwoners van de DDR snel een moderne woning in een kindvriendelijke omgeving konden betrekken. In hoog tempo werden de flats uit de grond gestamd, velen hadden hetzelfde model. Het woningtype WBS 70/11 (Wohnungsbauserie 70 met 11 verdiepingen) is in totaal het meest gebouwd met zo’n 900.000 exemplaren.

Je zou best kunnen stellen dat er nogal sprake was van eenheidsworst. Maar “Hauptsache” is, iedereen wilde deze moderne woningen betrekken! In tegenstelling tot de vele Altbau (toen in zeer slechte staat), hadden deze appartementen een centrale verwarming, stromend warm water en een eigen badkamer.

 

Ondanks dat we door geschiedenislessen, boeken en films best wat van de DDR te weten zijn gekomen, weten de meesten van ons niet hoe een doorsnee appartement in de DDR eruit zag en hoe het dagelijks leven er voor de meeste mensen uitzag. Een klein idee van hoe dat leven was krijg je in Hellersdorf. Daar is namelijk nog zo’n woning in originele staat behouden gebleven, die gratis te bezichtigen is.

De woningcoorperatie Stadt und Land besloot bij de herontwikkeling van deze Plattenbau (2003-2006) een appartement in originele staat te behouden en deze toegankelijk te maken voor het (grote) publiek. Het appartement bestaat uit een hal, een badkamer, een keuken, een woonkamer, een slaapkamer en een werkkamer (werd meestal gebruikt als kinderkamer uit gebrek aan ruimte). En dat allemaal op een zuinige oppervlakte van 61m². Daar moesten de meeste families het mee doen.

Toen ik de Museumswohnung bezocht, was er een praatgrage man aanwezig die ons van alles vertelde over het dagelijks leven in de DDR. Mocht je de Museumswohnung willen bezoeken dan raad ik aan om even met de aanwezigen te kletsen want van bordjes met verklarende informatie is weinig sprake. Bovendien is het veel interessanter om zulke verhalen direct van een directe bron aan te horen.

Terwijl wij DDR-Marken in onze handen hielden vertelde hij dat een TV 6.000 Mark kostte en een bank 920 Mark. Als je bedenkt dat 900 Mark een dik inkomen was dan is inrichting en technische apparatuur erg duur. Daar tegenover stond dat alle eerste levensbehoeften waren wel erg betaalbaar waren. De huren lagen rond de 160 Mark en een broodje kostte slechts 5 Pfennig.

De Museumswohnung WBS 70 is ongetwijfeld het kleinste museum van Berlijn, hoewel de term “museum” niet eens echt bij de Museumswohnung past. Niets ligt achter glas, nergens moet je achter een lijntje blijven staan, je tas hoeft niet in een kluisje. Het is alsof je bij een voormalige inwoner van de DDR op bezoek bent waarbij je ongegeneerd alle kastjes en laatjes mag opentrekken. Het meeste plezier aan kastjes opentrekken had ik in de keuken. Prachtig om die oude keukenhulpmiddelen te zien.

 

IMG_8445Museumswohnung Hellersdorf BerlijnBlog

Mocht je willen weten hoe veel andere bewoners hun Plattenbau hebben ingericht, dan kan ik het boekje Plattenbau Privat van harte aanbevelen. De interieurs van 60 woningen van hetzelfde bouwtype zijn gefotografeerd en gebundeld in dit boekje.

20140304 IMG_3258 BerlijnBlog Plattenbau Privat

20140304 IMG_3259 BerlijnBlog Plattenbau Privat

Museumswohnung Berlin

Het is even reizen naar de Museumswohnung (ong. 30 minuten) maar zeker leuk om eens te bezoeken. Ook goed te combineren met het nabijgelegen Gärten der Welt.

Adres: Hellersdorfer Straße 179, 12627 Berlin
OV: U-Bahnhof Cuttbusser Platz (U5)
Openingstijden: elke zondag van 14:00-16:00 of op afspraak (bel +49 151 16 11 44 40)
Entree: gratis
www.stadtundland.de

Nieuwsbrief

Nieuwsbrief

Meld je aan voor mijn maandelijkse nieuwsbrief en onvang de laatste updates en exclusieve Berlijntips gratis in je inbox.

Je hebt je nu aangemeld voor de BerlijnBlog nieuwsbrief. Dank je wel!

Pin It on Pinterest

Share This