Op een andere manier naar Berlijn; met de auto binnendoor
Berlijn is goed te bereizen per trein, vliegtuig maar ook met de auto. Wellicht is het niet het beste idee om het gebruik van de auto te promoten maar toch doe ik het hier. In Berlijn heb je de auto vanwege het uitgebreide openbaar vervoer systeem eigenlijk niet nodig, tenzij je erop uit wil gaan in de wat minder bedeelde gebieden qua OV rond de stad. Een omgeving die zeer zeker de moeite waard is. Wanneer je langer in de stad bent is een uitstapje “in der Gegend” zeker aan te raden. De meren en bossen rond Berlijn kan ik aanraden.
Viel zu schön zum Rasen…
De autoreis naar Berlijn wordt door de meeste automobilisten gevolgd via een navigatiesysteem dan wel een wegenkaart. Autobahn 2 is vrij snel gekozen en deze gaat als een streep door Duitsland de goede kant op. Echter: Duitsland is een mooi land, zonde om zo maar doorheen “zu Rasen” zoals de Duitsers ook zelf zeggen. Van het Bundesland Hessen is het zelfs de officiële slogan geweest: “Hessen, viel zu schön zum Rasen”. Ik zelf ben enkele malen via een totaal andere route naar Berlijn gereden, mede omdat ik het erg leuk vind mijn route zelf te bepalen en er ook de tijd voor neem. Eind jaren tachtig heb ik enige tijd in Niedersachsen gewoond en ben de omgeving erg gaan waarderen.
Onderweg:
Het zogenaamde onderliggende wegenstelsel van Duitsland, de Bundes- Landes en Kreisstraßen zijn doorgaand van erg goede kwaliteit en je mag er ook nog een 100km per uur rijden wanneer je buiten de steden of dorpskernen bent. Wanneer de weg langs onoverzichtelijke punten voert wordt dit vaak terug gebracht naar 70km per uur. In de dorpen en steden 50 en bij scholen of woongebieden 30. Die laatste categorie zal je het minste tegen komen, hoewel er op “safe” gespeeld wordt en de 30 km per uur vaak en gelukkig steeds vaker aanwezig is!
Onderweg overnachten in een Gasthof zal ieder mens goed doen, de gastvrijheid is hoog en de Gasthöfe zijn goed te betalen in het buitengebied van de steden op de route. Houdt echter wel rekening dat er meestal met cash geld betaald moet worden. Een handig boekje dat bij de ANWB te verkrijgen is op dit gebied heet: Links+Rechts der Autobahn; prijzen worden genoemd alsmede de route om er te komen en of er parkeerplaatsen (al dan niet betaald) aanwezig zijn, meestal zijn die “Auf eigenem Grund”. Er is inmiddels ook een iPhone App (zoek naar Autobahn Guide) van dit boekje beschikbaar in de AppStore.
De alternatieve weg naar Berlijn
Ik zal in deze post een route beschrijven die ik zelf enkele malen heb gereden, neem 1 of 2 overnachtingen onderweg en je komt “anders” aan in Berlijn. De route is met Utrecht als start 715km lang tegen de “normale” rijafstand van 640km, tot aan de Brandenburger Tor. Je ziet meer dan alleen asfalt, beton en witte strepen.
Neem een goede actuele wegenkaart van Duitsland, de ANWB variant is prima, ter hand en volg de aanwijzingen die ik hieronder schrijf. Het is ook goed mogelijk de ijkpunten in te voeren in je navigatie software wanneer je bekend met dit systeem en kaartlezen onderweg is niet meer nodig.
Routebeschrijving deel 1:
Rij vanuit Utrecht naar het oosten, via de A1 naar Hengelo / Oldenzaal en daar de grens over via de Duitse A30 richting Osnabrück. Iedereen die via deze route wel eens naar Berlijn gereden heeft kent het stukje van de A30 ten hoogte van Bad Oeynhausen, inderdaad dat stukje met die stoplichten en troosteloosheid. Dit is te omzeilen door na Osnabrück eigenlijk parallel aan de A30 iets noordelijker te gaan rijden. Bij Autobahnkreuz Osnabrück-Süd de A30 verlaten naar de A33 richting Diepholz. A33 wordt B65 / B51 richting het dorp Bohmte. Hier de L81/L770 richting Espelkamp / Petershagen zoeken. Dit is een lange Landesstraße die meestal erg rustig is. De weg kent over een groot gedeelte zogenaamde “Mehtzweckstreifen” dat zijn een soort vluchtstroken die gebruikt worden voor meerdere dingen, vandaar die naam. Eén ervan is om ruimte te creëren voor een snellere achterop komende automobilist, wijk uit naar rechts met je rechterwielen over de doorgetrokken streep en wanneer de ander je voorbij rijdt zal hij erg verbaasd zijn dat iemand met gele kentekenplaten die regel kent, Nederlanders hebben een slechte naam in het kennen van de Duitse wegenverkeerswet namelijk. Het is een niet voorgeschreven maar wel aan te raden regel. Ook wordt die strook gebruikt door fietsers en tracktoren.
De L770 brengt je naar Petershagen, net over de rivier de Weser naar het noorden over de B482 richting Nienburg, klein stukje verderop via de L864/K13 richting Rehburg. Dit dorp ligt vlakbij het grote Steinhuder Meer, bekend van de palingvangst (Aale) en vele rokerijen. Het meer zelf (ja het heet geen See omdat het moerasgebied is en de naam verbasterd is van “Moor” wat moeras betekent), is in de zomermaanden een geliefde zwemplas. Vooral aan de overkant bij Steinhude, waar ze een opgespoten strand hebben. Wie weet is deze omgeving een leuk punt voor een overnachting! Je bent echter nog net niet op de helft van de hele rit, dus de keuze is aan jou. Aan de noordkant van het meer ligt de zogenaamde “Pferdeweg” een leuke smalle weg langs de rietkragen van het meer en via Mardorf leidend naar Neustadt am Rübenberge. Via de zuidkant van het meer lopen ook wegen naar diezelfde stad en kom je dus onder andere Steinhude tegen. In elk geval dien je naar Neustadt am Rübenberge te komen. Dit stadje doorkruisen en de B6 oversteken, wegnummer wordt L193, net ten oosten van Neustadt via een industriegebiedje richting Suttorf, blijft L193 en deze weg volgt de Leine, die in regentijden en als de rivier het smeltwater van het Harzgebergte moet verwerken behoorlijk snel stroomt en dus weinig bruggen kent om die reden, hij kan eenvoudigweg te breed worden…
De L193 door diverse dorpjes en “Ortschaften” volgen tot Schwarmstedt. Ten noordoosten van dit stadje ligt een inmens militair oefengebied met daarin onder andere Bergen-Hohne en Langemannshof, wel bekend bij diverse Nederlanders vanwege de Nederlande kazernes daar. Ikzelf ben daar niet gelegerd geweest, maar ken het gebied maar al te goed. In dat gebied is ook de “Gedenkstätte Belsen” te vinden. Je moet er tegen kunnen om alle ellende te zien die daar is aangericht maar het is zeer de moeite waard!
Het recent onder strakke architectuur geopende museum doet je echt verbazen en het terrein van het voormalig KZ lager (Concentratiekamp) is fascinerend. Een wandeling daar zal je nooit vergeten. Voor mijn gevoel werd het daar ineens een paar graden kouder en hoor je geen vogel meer fluiten. Wel kanongebulder van het militaire oefengebied… Het is te vinden door vanaf Schwarmstedt richting Winsen (Aller) te rijden en daar de borden te volgen. Alles is vrij toegankelijk.
Overigens ben je nu ongeveer op de helft van de totale route, de diverse dorpen en stadjes in de regio hebben legio aan overnachtingsmogelijkheden.
Routebeschrijving deel 2:
Voor de start van deel 2 neem ik Bergen als startpunt, ik weet niet waar de overnachting gaat plaatsvinden natuurlijk. Van Bergen naar Uelzen via de L261/L240 (Hermannsburg) en verderop de B71. Mooi natuurgebied en vooral geen haast hebben! Van Uelzen via de B191 richting Dannenberg a/d Elbe. Hier stonden ooit twee enorme zendantennes van bijna 350m hoogte voor Radio en TV, deze stonden niet ver van de voormalige “Innerdeutsche Grenze” en hadden een enorm zendvermogen en een gewone rondstralende karakteristiek met een cirkel van ruim 200km, onder andere via deze antennes konden de inwoners van de DDR dus naar “Westfernsehen” kijken, wat natuurlijk verboden was. Hun functie was ook om de telecommunicatie tussen Bondsrepubliek en West-Berlijn in stand te houden er konden vanaf het begin al direct 2800 gesprekken tegelijkertijd plaats vinden, dit gebeurde via richt antennes naar en van Berlin-Reinickendorf. Inmiddels is één van de twee masten in 2009 opgeblazen (foto). Helaas alweer een stuk tastbare geschiedenis van de twee Duitslanden verloren gegaan.
De B191 volgen richting Ludwigslust tot aan de Dömitzer Brücke. Deze was heel lang een “Denkmal” aan de Tweede Wereldoorlog omdat hij jarenlang in puin heeft gelegen halverwege de Elbe. De Elbe vormde hier de grens tussen BRD en DDR. Vrijwel direct na de “Wiedervereinigung” is men begonnen met de bouw van een nieuwe brug want de B191 werd een belangrijke verkeersader.
Over de brug bij Dömitz de B191 verlaten en de B195 op richting Wittenberge, je rijdt nu in de voormalige DDR, ook al zie je daar maar weinig van terug, af en toe een verwaarloosd gebouw daar gelaten. Maar dat worden er steeds minder. Volg de bebording richting Wittenberge, mooie gebouwen, opgeknapt na de DDR tijd. En Perleberg, hier de B5 op, deze Bundesstraße gewoon blijven volgen, na het kruisen van de Berliner Ring (A10) kom je nog langs iets speciaals dat normaal gesproken wanneer je in Berlijn bent waarschijnlijk wordt overgeslagen. Je zal namelijk aan de noordkant van de weg het vervallen terrein zien van het Olympisch dorp van de spelen van 1936 dat samen met het aan de zuidkant liggende terrein de “Löwen-Adler Kaserne vormde, in de Koude Oorlog in gebruik door het ‘rode leger” o.a. als Militair hospitaal. Inmiddels is er aan de kant van de Berliner Ring een Outletcenter gevestigd. Na deze bezienswaardigheden de B5 volgen en hij zal je via Spandau tot in hartje Berlijn brengen.
Route op Google Maps
Routebeschrijving naar Unter den Linden, Berlijn, Duitsland weergeven op een grotere kaart