Augustus is aangebroken, mijn weerapp toont alleen maar zon en ik zit ’s avonds nog met een kort broekje op ons balkon te bloggen. Welkom in Berlijn, zomer! Jullie weten wel dat ik altijd van Berlijn hou. Maar juli en augustus tillen mijn liefde voor de stad altijd weer naar een hoger niveau. De stad barst van het groen, norse Berlijners worden vrolijk, álle activiteiten worden naar buiten verplaatst en de Oberbaumbrücke stinkt nog meer naar pies. Wie wordt daar nou niet blij van?

Wat jullie allemaal in dit zomerse fotodagboek terug gaan zien? Mijn nieuwe favoriete pizza van Berlijn, de gaafste urbexlocatie waar ik tot nu toe was en een schattig klein meertje vlak naast een metrostation. Voor de antwoorden moeten jullie even scrollen. Teaser! Flauw he? ;-). Ook hadden we vakantie en brachten we een weekje door in Barcelona, na Berlijn, mijn favoriete stad van Europa. Bereit für Fotospam? Gaan we!

Met uitzicht op de Spree vanaf mijn werkplek mag ik zeker niet klagen. Maar in de zomer is het wel jaloersmakend om te zien hoe hier continu rondvaartboten met zonne-aanbidders op het dek, waterfietsen en peddelaars voorbij komen. Wil ik ook! Maar ik wil ook mijn maandelijkse salaris op mijn bankrekening verwelkomen dus er moet ook gewerkt worden. Dan maar af en toe dromerig uit het raam staren. Want zo’n uitzicht blijft een zegen!

Mijn vriend en ik hadden zin om een kleine fototour te maken en soms eindigen we dan midden in het toeristische Berlijn. Niet zonder reden trouwens, want naast dat het Holocaustmonument waanzinnig indrukwekkend is, blijf ik het ook een erg fotogenieke locatie vinden. De 2.711 speelse, maar toch ook ijzige, blokken zijn gebouwd ter herinnering aan de 6 miljoen Joden die tijdens de holocaust in Europa om het leven zijn gekomen.

Achter me hoorde ik een groepje toeristen zeggen dat ze het saai vonden. Ongelooflijk vond ik dat. Deze plek maakt keer op keer nog indruk op mij. Of ik het nou van buitenaf bekijk of tussen de blokken verdwaal, altijd gaan mijn gedachten uit naar de vele oorlogsslachtoffers van toen én van nu.

Toeristenstroom naar de Brandenburger Tor. Oppassen dat je niet wordt gevloerd door een Segway.

Ook het hele regeringskwartier rondom de Reichstag vind ik waanzinnig fotogeniek. De strakke lijnen, witte vlakken en harde schaduwen laten mijn camera meestal weer overuren draaien.

Zoek Wally Marjolein.

Het is misschien niet de meest hippe strandbar van Berlijn maar wel een fijne plek om tussen de bezienswaardigheden door even te chillen in een strandstoel. We besloten nog even snel een drankje te doen voordat de donkere regenwolken ons kwamen inhalen.

Capital Beach
Adres: Am Hauptbahnhof, Ludwig-Erhard-Ufer
OV: S+U Hauptbahnhof

Daarna snel naar Hauptbahnhof rennen om een droge en warme S-Bahn te pakken. Die zomers in Berlijn kunnen zo onvoorspelbaar als wat zijn!

Bij het zien van deze foto loopt het water me alweer in de mond. Omoni is al na één bezoek binnengedrongen in mijn top 3 van favoriete sushirestaurants in Berlijn. Wat een geweldige sushi. Verse vis, rijst op temperatuur en bijzondere rollen op de kaart. Hier ga ik vaker terugkomen! Als je dat ook van plan bent, bestel dan zeker de sashimi. Boterzacht!

Omoni
Adres: Kopenhagener Straße 14
OV: S+U Schönhauser Allee

Nadat we ons helemaal tonnetje rond hadden gegeten, besloten Emma en ik nog even een afzakkertje te doen in Biergarten Prater. Het is altijd goed vertoeven in de oudste Biergarten van Berlijn. Als ’s avonds de lampjes aangaan is het zo knus hier!

Prater
Adres: Kastanienallee 7-9
OV: U2 Eberswalder Straße

Ik wilde al een tijdje een nieuwe fiets en toen een collega vertelde dat een goede vriendin van haar een fiets te koop had staan, heb ik direct toegeslagen. Een dag later ging ik langs om de fiets op te halen. Vanuit haar appartement had ze uitzicht op het voormalige kunsthuis Tacheles. Hoe gaaf! Maar toeristen die elke nacht onder haar raam staan te lallen zijn toch wel een stuk minder, voegde ze daaraan toe. Kan ik me iets bij voorstellen. En het blijft jammer dat kunsthuis Tacheles niet meer bestaat. Zeker omdat het nu gewoon leeg staat te zijn. R.I.P. Tacheles.

Daarna deden we nog even een drankje in de Biergarten van Clärchens Ballhaus. Prachtige locatie vind ik dit! Wist je dat deze danslocatie al meer dan 100 jaar bestaat? En Clärchens Ballhaus is nog steeds going strong! Je kunt er trouwens ook heel goed een hapje eten (Duits/Italiaans).

Clärchens Ballhaus
Adres: Auguststraße 24
OV: U8 Rosenthaler Platz

En dit is ‘m dan: mijn nieuwe fiets! Ik ben er zo ontzettend blij mee! Ik nam altijd al graag de fiets als vervoersmiddel door de stad maar met deze stralende Ferrari is fietsen door Berlijn helemaal een feestje. Geen idee dat ik zo blij kon worden van een fiets <3.

De maand juli in Berlijn: regen, zonneschijn, regen, zonneschijn, regen, zonneschijn. Het zou me niets verbazen als we de heetste en koudse julidag aller tijden in 2015 hadden.

Dit jaar vond het Streetfood & Art Festival voor het eerst plaats in Berlijn. Het Prägewerk, een voormalige geldfabriek en gave industriele locatie in Berlijn-Mitte, diende als decor voor dit toffe evenement. Overal stonden food trucks, waren er kunstenaars aan het werk, traden er bands op. Ik hoop dat dit festival nog eens terug komt naar Berlijn want ik vond het zeker voor herhaling vatbar. En nee, Berlijn heeft nog niet genoeg street food markten. Nooit ;-).

De architecten Fritz Keibel en Artur Reck ontworpen het Prägewerk in de jaren ’30 als geldfabriek. In DDR-tijden was dit de enige fabriek die Ost-Mark munten procudeerde. Ook na de Wende werd hier nog muntgeld gemaakt, tot zo’n 10 jaar geleden de productie naar Reinickendorf werd verplaatst. Tegenwoordig doet deze voormalige fabriek dienst als evenementenlocatie. Prachtige plek voor een hipsterfeestje.

Eindelijk een Bao Burger in mijn handen! De Aziatische burgertent Bun Bao uit Prenzlauer Berg stond al tijden op mijn todolijstje en nooit kwam het ervan daar een gestoomd broodje met Aziatisch gekruid vlees te halen. Een aangename verrassing dus dat ik ze op het Streetfood & Art Festival tegen kwam. Net als een Strudel, een portie dumplings en een flinke smoothie, kon ik deze burger ook niet weerstaan. Yum! Wil je deze ook, check dan Bun Bao!

Bun Bao
Adres: Kollwitzstraße 84
OV: U Eberswalder Straße

Mag dit festival vaker terug komen naar Berlijn? Biiiitte?

Fernsehturm, ik heb je in het vizier!

Jaaa, de afgelopen weken had ik twee weken vakantie. Hoera! Heerlijk! En dat betekent ook dat we lekker buiten de deur kunnen ontbijten op een doordeweekse dag. Zo fijn dat het dan overal zoveel rustiger is dan tijdens de weekenden. We genoten van een Käsefrühstück bij het op-en-top Franse Louise Chérie Café. Petit déjeuner avec fromage, mais oui! Nog altijd is dit een van mijn favoriete cafés in Friedrichshain. ’s Morgens kun je er in de zon zitten, charmante bediening, goddelijke taart, ontbijt, thee en ijskoffie. C’est bon.

Louise Chérie Café
Adres: Grunbergerstraße 91
OV: U5 Samariterstraße

Als de U5 boven de grond gaat, en je zonnebril op moet in de U-Bahn, dan weet je dat je langzaam de stadsrand nadert.

En dit is hoe de strandsrand eruit ziet. Een pittoresk plaatje he? Als je bij Biesdorf-Süd (U5) uit de metro stapt, sta je ineens midden tussen de moestuinen en…

… ligt er een klein meer aan je voeten. De Biesdorfer Baggersee! Op slechts een paar stappen van het metrostation verwijderd.

Het is de grootste Baggersee van Berlijn zonder bagger te zijn. Het meer is ontstaan door de zandgewinning, een zandgat (Baggersee) is wat overbleef. Rondom het meer zijn overal kleine strandjes en een hoop groen te vinden. En dat op slechts een paar metrohaltes van Berlijn. Ich liebe diese Stadt. Sorry, dat moet in elk fotodagboek even gezegd worden.

Afgezien van wat schattige eendenfamilies…

… waren we helemaal alleen. Heerlijk! Het was een doordeweekse – niet superhete – dag. Dat scheelt natuurlijk een hoop. Bovendien kwam ik er later achter dat je eigenlijk helemaal niet mag zwemmen in dit meer. Oeps! 10 jaar geleden werd het meer te vies bevonden en tegenwoordig vinden er geen regelmatige kwaliteitscontroles meer plaats die de waterkwaliteit kunnen waarborgen. Er bevindt zich wel een zuiveringsinstallatie in het meer en met wat mijn oog kon beoordelen leek het ook wel erg schoon. Nou ja, ik ben alleen tot mijn knieën in het water geweest. Da’s niet zo erg toch? Later kwamen er ook nog andere families zwemmen en die leken ook lak te hebben aan het zwemverbod. Of ze waren net zo onwetend als ik. Hoe dan ook: ik vond het een heerlijk en klein-maar-fijn meer!

Die huizen aan het water. Wow. Mag ik die vast reserveren voor mijn pensioen? Ik zie mezelf daar wel wonen hoor!

Het leek even alsof we aan het tijdreizen waren bij het zien van deze houten electriciteitspalen en stralende Trabant.

Na het strandbezoek ging een taartje er wel in. Een citroen-tiramisu taartje bij het schattigste winkeltje van Friedrichshain: Olivia. Geweldig wat voor lekkere taarten zij allemaal produceren! Elke keer is er weer keuze uit veel verschillende wisselende Kuchen.

Olivia
Adres: Wühlischstraße 3
OV: S+U Warschauer Straße

Wat een vrolijke bedoening op station Lichtenberg. Leuk! De eerste keer weer lekker met de trein reizen na mijn bezoek aan Magdeburg en Dessau. Vandaag op het programma: Vogelsang. Op ongeveer 60 kilometer ten noorden en 1,5 treinreizen bij Berlijn vadaan.

Ik heb een zwak voor verlaten stationnetjes. Prachtig hoe je de trein uitstapt en voor je gevoel midden in een weiland bent beland. In de verste verte geen mensen, stationswinkels of ticketautomaten te bekennen. Alleen wij met onze fietsen op een perron van gras. Het had trouwens niet veel gescheeld of we waren het station voorbij geraasd. Je dient op een knopje te drukken als je wilt uitstappen. Nou had ik dat wel door, maar omdat we het vorige station ook voorbij zoefden, had ik niet in de gaten dat we al zó snel in Vogelsang waren. Gelukkig waren we nog net op tijd! U zijt dus gewaarschuwd voor de Duitse Regionalbahn.

Goed, Vogelsang dus. Dit verlaten Russische dorp met nucleaire raketbasis was de reden dat we de tocht maakten. Ooit was dit dorp zó geheim dat zelfs de DDR er niets vanaf wist. Best knap als je bedenkt dat hier 18.000 mensen waren gehuisvest. Nu is Vogelsang verlaten, geen verrassing. Maar het was er prachtig en machtig interessant! Alles stond er nog: wasserettes, een school, een sportzaal, een officierszaal, woningen en industriepanden. Enorme muurschilderingen, Russische propaganda en soldatenlaarzen kwamen we in bijna elk pand tegen. Bomen groeien door ramen en de natuur probeert overal haar terrein terug te winnen. We vielen van de ene in de andere verbazing. Het gebied is erg groot en we hebben de hele dag over het terrein gedwaald. Geweldig!

Er komt nog een artikel aan maar op www.abandonedberlin.com kun je alvast meer lezen. Uw online bijbel voor urbexen in Berlijn. Nu eerst nog wat foto’s:

Anders struikel je even over een betonnen propagandamuur. Hoi. Lenin.

Het was freaky weer om te gaan urbexen. Hittevlagen en stortbuiten wisselden elkaar af. Toch had dat wel wat. Schuilen voor de regen in een verlaten Russische school terwijl de regendruppels zich een weg banen door het verrotte dak. Het omliggende bos was zo verregend dat het net mistig leek. Spannend muziekje eronder en het had zo een horrorfilm kunnen zijn.

Muurschildering in de voormalige school.

De verlaten sportzaal. Toch jammer dat ik geen Russisch begrijp want de muren stonden vol met allerlei leuzen in voor mij onverklaarbare letters. Ik had heel graag geweten wat hier allemaal stond. Iemand onder mijn lezers die deze taal beheerst? Mijn vriend komt helaas niet veel verder dan Добрый день (goedemiddag) ;-).

Bij het zien van deze muur hield ik mijn adem even vast. 30 meter Russische propagandabeelden. Zomaar in het wild. Waanzinnig toch?

Een van de betere ontdekkingen van de afgelopen weken is Zola. In een klein hofje vlak achter het Landwerhkanal worden sinds begin 2015 de meest goddelijke Napolitaanse pizza’s gebakken. Hier krijg je het échte werk! Hoe hipstermodern de zaak ook is ingericht, de traditionele houtoven maakt heerlijke no nonsense pizza’s. Ik ga een gevaarlijke aanname doen maar ik denk dat Zola mijn pizzafavoriet Il Ritrovo van de troon slaat.

Alles aan deze pizza klopt gewoon en binnen een paar minuten was ie dan ook verdwenen. Gelukkig hebben we de foto’s nog! Ik word serieus blij van het terugkijken van voedselplaatjes. Erg he?

Zola
Adres: Paul-Lincke-Ufer 39-40
OV: U Kottbusser Tor
Openingstijden: maandag – vrijdag, 12:00 – 16:00. Te kort dus. Ik wil vaker!

Als toetje gingen we voor een citroenmousse taart bij Bravko. Ik ben dol op alles met citroensmaak maar deze taart was toch wel het beste wat je op citroentaartgebied kunt krijgen. Luchtig, romig, fris. Goddelijk zomertaartje dus!

Het café ziet er een beetje uit als een fabriek. Maar dan wel in XS formaat! Alle taarten worden vers in de winkel gebakken en als je mazzel hebt kun je in de keuken meekijken. Zoals je kunt zien staat de vitrine vol met soorten taart. Cheesecake met aardbeitopping, worteltjestaart, appeltaart, chocoladetaart, kruimeltaart. Van álles!

Bravo Bravko Kuchenwerkstatt
Adres: Lausitzer Straße 47
OV: U1 Görlitzer Bahnhof

We brachten niet onze hele vakantie in Berlijn door maar boekten ook nog een weekje weg naar Barcelona. Even dacht ik dat we er met het vliegtuig heen zouden rijden, zo lang duurde de rit naar de vertrekbaan. Onderweg kwamen we langs het gloednieuwe maar nog steeds verlaten Berlin Brandenburg Willy Brandt. De lichten branden, er rijden auto’s, mensen zijn aan het werk. Bizar om te zien. Of de luchthaven ooit nog opent? Ik heb d’r een hard hoofd in.

Twee uurtjes vliegen en je zit vanuit Berlijn in Barcelona. We verbleven in de voormalige visserswijk Barceloneta. Dicht bij het strand, veel mooie authentieke straatjes, goede tapasrestaurants én ook nog een hartstikke centraal. Je mag best stellen dat dit een van mijn favoriete wijken van Barcelona is! Op vakantie vind ik het trouwens heerlijk om in een appartement te verblijven, meestal boek ik dan via Wimdu, je komt dan in de mooiste straatjes terecht. Dit was even ‘onze straat’ voor een week lang.

Mede omdat ik er een jaar heb gewoond, heeft Barcelona een speciaal plekje in mijn hart veroverd. Het is na Berlijn mijn favoriete stad van Europa en trekt me steeds weer vanwege de relaxte sfeer, het alternatieve stijltje en de ligging aan de Middellandse zee. Omdat het alweer 7 jaar geleden is dat ik in Barcelona woonde, ben ik niet meer zo heel goed op de hoogte van de laatste ontwikkelingen. En daar biedt Barcelona voor Gevorderden uitkomst! De Berlijnvariant vond ik al goed en het Barcelonaboekje is net zo’n fijne gids met achtergrondverhalen en leuke adresjes. Bovendien leest het lekker weg op het strand. Goed werk Jaco! En een stuk actueler en completer dan het barcelona-blog.nl dat ik ooit heb opgezet ;-).

Laptop bleef in Berlijn, internet werd uitgeschakeld, genietmodus ging aan. Ik ben er niet zo goed in want ik wil altijd checken of er nieuwe reacties op mijn blog zijn binnen gekomen of dat ik vragen via Facebook en e-mail heb ontvangen maar soms is het ook wel even lekker om gewoon offline te zijn. Maar geen zorgen! Ik ben inmiddels weer als vanouds aan het Twitteren, Instagrammen en Facebooken dus je kunt me daar volgen als je dat leuk vindt!

Het strand van Barceloneta. Wist je dat hier voor de Olympische Spelen in 1992 allemaal industrie stond? Pas toen de stad een opfrisbeurt kreeg voor alle sportbezoekers werd er een kunstmatig strand aangelegd in Barcelona. Een goede keuze geweest!

Barcelona is net zo vrolijk en kleurrijk als Berlijn!

Er zijn trouwens een paar dingen die ik mis aan het leven in de Catalaanse hoofdstad:

1. De markten
   Iedere wijk heeft zijn eigen markt en alle groente en fruit is zo groot en smaakvol. Een tomaat, watermeloen of nectarine eten is daar alleen al dubbel zo lekker! Omdat Barcelonezen graag liever een keer extra naar de markt gaan voor hun verse ingrediënten dan dat ze in de supermarkt Großeinkauf doen, blijven alle overdekte wijkmarkten bestaan. Zo leuk! Veel mensen kennen de Mercat de la Boqueria aan de Ramblas maar er zijn nog heel veel meer leuke markten. In het restaurant van Mercat Santa Caterina kun je bijvoorbeeld heerlijk lunchen met dagverse producten van de markt.
2. Het halve jaar met blote benen rondlopen
   Ik weet nog dat ik maandenlang geen lange broek en dichte schoenen aanhad. Zo’n heerlijk vrij gevoel!
3. Na het werk naar het strand gaan
   Tijdens de zomer elke dag lekker chillen onder een palmboom of mijn handdoekje uitrollen op het strand. Wat een relaxed leventje was dat…
4. Mijn wandelingen naar de Sagrada Familia
   De nog-niet-voltooide-Gaudi-kerk bevond zich op slechts een paar blokken vanaf ons appartement. Even een avondwandeling maken om te kijken wat er nu weer allemaal bij was gebouwd, deden we regelmatig. Gaaf om dat bouwproces een beetje te volgen. Ik moet ook gelijk toegeven dat ik nog nooit bovenin de torentjes ben geweest. Komt vast ooit nog wel eens…
5. Spaanse lifesyle
   De prachtige Spaanse taal, verse vis en tapas op iedere hoek van de straat.

Mooie smalle straatjes overal.

En van die heerlijke Spaanse Granjas. Oubollige cafés met slechts een paar zitplekken buiten. Daar waar de bezoekers als het druk wordt gewoon buitenstaan. Voor mij is dit typisch Spaans.

Mag ik jullie één ding aanraden als jullie naar Barcelona gaan? Ga niet naar dé Ramblas. Het ergste vind ik om te zien dat veel dieren in kleine hokjes zitten te wachten tot ze worden verkocht terwijl het buiten 35 graden is maar ook van die toeristenmassa’s word ik persoonlijk niet zo blij. Elke wijk heeft zijn eigen Rambla, oftewel boulevard, en de meeste zijn stukken leuker, authentieker en rustiger dan de toeristische Rambla de Catalunya. De Rambla del Raval (zie hierboven) en Rambla del Poble Nou zijn bij mij favoriet.

Ook een reden om van Barcelona te houden: de vele street art!

Vroeger heb ik hier nooit zo opgelet maar het barst er echt van de kleine kunstwerken. Om meer te weten te komen over de lokale artiesten deden we een street art tour met Mike van barcelonastreetstyletour.com. Heerlijk om te zien hoe iemand zo gepassioneerd kan vertellen over zijn stad en de kunst op straat. Echt een aanrader! Na een tour door El Borne deden we een dag later de tour door Raval, zo leuk was het! Inmiddels is het een nieuwe hobby van ons geworden om overal waar we komen, een street art tour te doen. In mei deden we het ook al in New York en het is echt een toffe alternatieve manier om een stad te leren kennen. In Berlijn worden er trouwens soortgelijke rondleidingen aangeboden!

Artiest: Exit Enter.

Hobby nummer twee die ik aan deze tour heb overgehouden: straatartiesten volgen op Instagram. Er zitten er echt veel die hun werken en werkwijze delen. Gaaf! Bij de volgende werken link ik naar de Instagramprofielen van de artiesten.

Hobby nummer drie is trouwens het kijken van documentaires over street art. Wat je al niet allemaal op internet kunt vinden! Deze vond ik erg interessant:

• Bomb It (EN)
  Over de internationale opkomst van Street Art. Hoe het begon met tags in Philadelphia, New York en andere wereldsteden. Met beelden uit o.a. Barcelona, Amsterdam en Berlijn.
• Las Calles Hablan (EN)
  Een Engelstalige documentaire over street art in Barcelona. Voor de Olympische Spelen van 1992 was graffiti helemaal huge! Veel lokale artiesten komen aan het woord over hun visie de ontwikkelingen in hun stad.
• Street Art Barcelona (ZDF Kultur, DE)
  Een korte Duitstalige Doku over street art met mooie beelden van de stad. En onze gids Mike kwam aan het woord!

Artiest: Alice.

De Italiaanse Alice is erg actief in Barcelona maar ook in Berlijn. Met haar stencil art portretteert ze kleurrijke vrouwen met erg veel detail. Ik vind het gewoon erg mooi om te zien een een verrijking voor de straat. In Berlijn zie je veel van haar kleine werk in Kreuzberg. Haar enorme mural Suspended in Friedrichshain is mijn persoonlijke favoriet.

Artiest links: Konair.

Een van mijn favoriete lokale artiesten uit Barcelona is Konair. Zijn kleurrijke ijsjes sieren werkelijk door de hele stad het straatbeeld. En weet je wat het gave is? Ik heb zijn werk inmiddels zelfs in Berlijn gespot! Typisch zo’n geval van ‘als je het weet, ga je er ineens op letten’. Op Instagram is hij erg actief en verlinkt ook vaak andere artiesten. Leuk om te volgen dus!

Artiest rechts: Bombzone.

De bommen zie je werkelijk óveral als je er op gaat letten. De klassieke variant aangebracht met een sprayflacon maar ook als sticker, spiegel of tegeltje heb ik ze voorbij zien komen. Het valt trouwens meteen op dat vooral rolluiken graag als ondergrond worden gebruikt. Dat is omdat deze in privébezit zijn van de winkeleigenaren en daarom niet door de gemeente worden overspoten, dat in tegenstelling tot muren en andere openbare oppervlaktes.

Artiest: Monsieur Qui.

Hij noemt zichzelf de funeral painter. Zegt al meer dan genoeg lijkt me? De doodskoppen zijn dan misschien wel niet gezellig, ik vind ze wel wat hebben.

Artiest links: Vegan Bunnies.

De dame achter Vegan Bunnies heeft een verhaal te vertellen. Ze strijd voor betere mensenrechten, minder dierenleed en meer naastenliefde. Bovendien is ze erg betrokken bij de ontwikkelingen in de stad. ‘Toeristen, gedraag je als reizigers’ is bijvoorbeeld een van haar leuzen om zich te keren tegen het massatoerisme. Daarnaast maakt ze ook nog een hoop vrolijke werken.

Artiest rechts: Art is Trash.

De Zuid-Spaanse Francisco de Pájaro is wat mij betreft een ware held. Jarenlang probeerde hij zijn gewone kunst aan de man te brengen bij galerien. Zonder succes. Niemand was geïnteresseerd. Uit frustratie begon hij kunst te maken van afval op straat. Kartonnen dozen, afvalzakken en ander puin werden zijn canvas. Guess what? Een paar maanden later staan diezelfde galerien voor zijn werken in de rij. Check zijn Instagramaccount voor meer werk! Momenteel wordt zijn canvaswerk tentoongesteld bij Base Elements, een leuke gallery waar voor het grootste deel werk van straatartiesten tentoon wordt gesteld. Ook Montana is een gave galerie met o.a. werk van straatartiesten en verkoop van verfbussen.

Help! Ik weet niet meer hoe deze artiest heet. Wat een plaatje he? Ik ben dol op stencil art. Het is opgebouwd uit meerdere patronen en kleurlagen.

Artiest: C215

Ook de Franse C215 staat bekend om zijn gedetailleerde stencil art. Volgens Mike is dit op dit moment een van de beste stencil artists van de wereld. Bij het zien van dit mooie kattenportret en zijn Instagramfoto’s kan ik me er wel een voorstelling bij maken. Naast dieren portretteert hij trouwens ook vaak mensen.

Wil je meer street art zien? Bekijk dan hier onze street art in Barelona fotocollectie! Helemaal grrrraties!

Het moderne kunstmuseum MACBA is geliefd trefpunt voor skateboarders. Sowieso is de skateboardcomminity in Barcelona erg groot. Toentertijd heb ik me zelfs laten verleiden een skateboard te kopen en wéér kreeg ik de kriebels om te leren skateboarden. Het lijkt me gewoon zó gaaf! Het hoeven niet eens spectaculaire trucjes te zijn, lekker cruisen met mijn longboard (ok, die moet ik eerst nog even kopen) over Tempelhof lijkt me al genoeg… Iemand tips?

Ik las eindelijk Das gibt’s in keinem Russenfilm uit van de hilarische Duitse auteur Thomas Brussig. Je kent ‘m misschien wel van zijn tevens goede boeken Helden wie wir und Am kürzeren Ende der Sonnenallee. In zijn nieuwste roman schrijft Brussig over zijn leven. Hoe hij opgroeide in de DDR en hoe het leven verder zou zijn gegaan als de muur nu nog had gestaan.

Omdat veel mensen erg klein wonen in Barcelona zitten ze graag buiten. Barcelonezen zijn erg sociaal onder elkaar en spreken elkaar meestal op straat. Ik hoop dat de gentrificatie de Barcelonezen niet al te hard treft want ook hier is het een probleem voor veel oorspronkelijke inwoners dat ze door hoge huren uit hun woningen worden verjaagd.

Voor straatfotografen is het trouwens een feestje in Barcelona. Zoveel mooie mensen om te fotograferen. Me encanta! Ik zou zo nog urenlang over Barcelona kunnen schrijven… Er is zoveel moois te zien! Mochten jullie nog vragen hebben over deze stad, roep gerust!

Bedankt Burgeramt. Bedankt dat je altijd als wij laat terugkomen van vakantie nog open bent om voor ons de heerlijkste verse hamburgers te bakken. Dit keer bestelde ik een halloumi burger met pindasaus en zoete aardappelfrietjes. Jawohl! 

Burgeramt
Adres: Krossener Straße 21-22
OV: S+U Warschauer Straße

Mijn arme vriendje moest een wortelkanaalbehandeling ondergaan en kon weinig anders eten dan soep. Als geluk bij een ongeluk stootte ik bij mijn zoektocht naar een lunchplek met soepopties op Hot Dog Soup in Friedrichshain. Al ontelbaar keren voorbij gelopen, nog nooit binnen geweest. Waarom eigenlijk niet? Snelle service, groot aanbod aan soepen en prima kwaliteit! De brocollisoep met amandelcurry was in ieder geval erg smakelijk.

Hot Dog Soup
Adres: Boxhagener Straße 104
OV: U5 Frankfurter Tor

Als ik twee keer binnen één fotodagboek bij dezelfde tent zit, weet je dat het goed is. Nogmaals op het terras van Louise Chérie Café. Ik bestelde een stuk drie-soorten-chocoladetaart en kreeg me toch een enorme punt voorgeschoteld. Is dat een stamgastbehandeling of vaste procedure als je doordeweeks naar een café gaat? Wat het ook is, de taart was hemels. Niets geen droge cake, dit ding was zo zacht als chocolademousse, omhuld door een knapperig korstje. He-mels.

Terug in Berlijn hadden we de smaak gelijk te pakken en wilden we de street art tour van Alternative Berlin nog eens doen. Een leuke manier om meer te weten te komen over nieuwe weken en lokale artiesten, dacht ik. We waren echter per ongelijk bij de Alternative Berlin Tour beland! Ook tijdens deze tour krijg je een hoop leuke plekken en graffiti te zien. Absoluut een aanrader als je Berlijn op een andere manier wilt leren kennen. Als je Berlijn al vrij goed kent zul je hier echter weinig nieuws meer gaan zien of leren. Lees hier trouwens meer over rondleidingen in Berlijn.

De Fernsehturm is een geliefd onderwerp in de street art scene. Süß!

De tour bracht ons o.a. langs Haus Schwarzenberg. Een alternatief hofje vlakbij Hackescher Markt vol street art, terrasjes en leuke winkeltjes. Omdat de street art er continu verandert, vind ik dit altijd een heerlijke plek om even naar binnen te hoppen.

De Dircksenstraße tussen Alexanderplatz en Hackescher Markt is een grote open air gallery vol street art. Gaaf dit werk van o.a. El Bocho en Various & Gould.

Dit vrolijke straatkunstwerk van de Franse kunstenaar Sobre is in een steegje in de Dircksenstraße te bewonderen. Zijn paste ups zijn afgeleid van foto’s die hij op technofeestjes door heel Europa heeft gemaakt en zijn vaak voorzien van tape en vrolijke confetti. De geportretteerde dames gaan helemaal op in de muziek. Past helemaal bij Berlijn. Ik word er blij van!

Van Alternative Touren krijg je trek. Dus streken we neer bij het vrolijk uitziende District Môt. Hier staat saigon street food op de kaart, oftewel snelle hapjes uit de Vietnamese keuken. Ziet het er niet geweldig uit?

District Môt
Adres: Rosenthaler Straße 62
OV: U8 Rosenthaler Platz

Meermaals verkozen tot beste burger van Berlijn: de Bao Burger ‘De La Sauce’ van District Một. Gestoomd broodje, gemarineerd vlees, verse mango en koriander. Jepp. Lekker!

Goede herinneringen aan Berliner Weiße mit Schuss. Ooit was de mixdrank uit witbier en siroop mijn lievelingsdrankje. De gifgroene variant was altijd favoriet maar de mix met vlierbloesem lijkt me ook wel lekker. Moet ik maar eens uitproberen!

Hoe cool is dit terrein in Wedding? Het is een soort industriële parkeerplaats met terras waar je kunt lunchen, dineren of toeslaan bij de Kaffee & Kuchen.

Café Pförtner
Adres: Uferstraße 8-11
OV: U8 Pankstraße

Nooit geweten dat een bus er zo knus uit kon zien! Deze afgedankte BVG-bus biedt ook nog een aantal zitplekken en maakt de locatie extra speciaal. Dat het cafe is vernoemd naar een Pförtner (portier) is trouwens geen toeval. De plek waar het café zich bevindt is het voormalige kantoor van de poortwachter. Geweldige locatie voor een etentje!

Dat was weer een flink lang fotodagboek. Mijn complimenten en dank als je alles hebt gezien en gelezen. Ik geniet volop van de zomer: lange avonden buiten doorbrengen, op ontdekkingstocht door de stad en vaak op fototour. Ik hou d’r van! Ik hoop dat jullie het ook leuk vonden om weer een kijkje in mijn Berlijnse leven te hebben! Bis bald,

Gerelateerde berichten

Filter by

Post type

Post Page

Category

Uit mijn fotoalbum

Sort by

Title Relevance

BerlijnBlog Fotodagboek #77 – Nieuw werk en naar NYC

18

BerlijnBlog Fotodagboek #76 – Twee weken vakantie in Berlijn

18

BerlijnBlog Fotodagboek #75

18

BerlijnBlog Fotodagboek #74

18

BerlijnBlog Fotodagboek #73

18

BerlijnBlog Fotodagboek #72

18

BerlijnBlog Fotodagboek #71

18

BerlijnBlog Fotodagboek #70 (huwelijksreis naar Hawaii!)

18

BerlijnBlog Fotodagboek #69

18

BerlijnBlog Fotodagboek #68

18

BerlijnBlog Fotodagboek #67

18

BerlijnBlog Fotodagboek #66

18