In mijn vorige fotodagboek dacht ik het al, de zomer komt tot een einde… Inmiddels is het echt herfstig geworden in Berlijn! Dat betekent niet alleen dat Berlijn verandert van een groene oase in een groot kleurenspektakel, maar ook dat ik weer zin krijg om de hele avond ergens te dineren en plaatjes te schieten in de regen. Het resultaat zien jullie in dit fotodagboek. Natuurlijk voorzien van weetjes en tips over en uit Berlijn. Viel Spaß!
Het fotodagboek begint zoals altijd weer met weeeeekend! Toen ik vrijdagavond uit mijn werk kwam, wachtte dit mooie wolkendek op me. Zal het zonnig blijven? Of hebben die grauwe wolken meer in petto? Gelukkig bleef het droog. Mazzel voor mij, en voor die heldhaftige types die langsvaarden op de boot.
Op naar Neukölln om het weekend in te luiden. Hier zie je Rathaus Neukölln stralen in de avondzon. Als ik hier in de buurt ben kan dat meestal maar een ding betekenen, op naar mijn favoriete dakterras in Berlijn!
Ik sprak met Eva af voor een drankje bij Klunkerkranich. Deze toffe bar bovenop het winkelcentrum Neukölln Arkaden blijft een van mijn favoriete stekkies in de zomer.
Klunkerkranich
Adres: Karl-Marx-Straße 66
OV: U7 Rathaus Neukölln
Vlaggetjes: altijd goed!
Een van de redenen, of eigenlijk dé reden, dat ik Klunkerkranich zo tof vind, is het waanzinnige uitzicht. Heerlijk met een biertje in de hand genieten van de avondzon terwijl je zoekt naar bekende gebouwen aan de horizon. De Fernsehturm kan zich natuurlijk niet verstoppen maar ook het Rotes Rathaus en Frankfurter Tor wisten we te herkennen. Ik bedacht me dat ik deze zomer nog helemaal niet bij Klunkerkranich was geweest. Een schande. Een zomer zonder Klunkerkranich is niet compleet!
De tweede, en tevens laatste stop van de avond was Lavanderia Vechhia. Zoals de naam al in het Italiaans zegt, is dit een oude wasserette. Gewassen wordt er niet meer, gekookt wel. En hoe!
Lavanderia Vechhia
Adres: Flughafenstraße 46
OV: U8 Boddinstraße
Het menuconcept dat ze hanteren is eenvoudig: elke week wordt er één vis- of vleesmenu aangeboden dat bestaat uit een stuk of tien anti-pasti, een pastagerecht, een hoofdgerecht én een nagerecht. Ik vind het heerlijk om me te laten verrassen door de kok en wat mij betreft mag ieder restaurant wel zo’n menu hanteren. Je hoeft niet te kiezen (ik ben echt zo’n iemand die serieus een kwartier naar de menukaart kan staren en dan nog steeds niet weten wat ze zal kiezen, ik vind gewoon alles lekker!), je komt in aanraking met nieuwe gerechten, er hoeft minder eten te worden weg gegooid en dat is uiteindelijk ook goedkoper. € 60,- vind ik namelijk niet duur voor zo’n uitgebreid menu met zulke kwalitatieve ingrediënten. We hebben de hele avond zitten tafelen en je kon ons naar huis rollen! Maar wel helemaal tevreden en voldaan want het was echt grandioos.
Dit is slechts een kleine selectie van het geweldige menu. Ik wil dit weer!
Mijn vriend was beruflich een paar dagen in Parijs en ik had het huis alleen. Ik besloot me nuttig te maken en me bezig te houden met belasting, sleutelen aan het design van mijn blog en het uitmesten van de kasten. Er ging een flinke zak vol dubbele huisraad, verzorgingsproducten en winterkleding mee naar mijn werk, waar we spullen inzamelden voor een opvangcentrum voor vluchtelingen. Een week later brachten een paar collega’s een volgeladen bus spullen naar een opvangcentrum in Treptow. Fijn om te weten dat de spullen die ik niet (meer) nodig heb, daar met veel liefde zijn ontvangen.
Klink ik trouwens geobserdeerd als ik een Fernsehturm zie in de schaduw van onze tafel? Die bol!
Zaterdagavond vond het jaarlijkse Lange Nacht der Museen (de Berlijnse Museumnacht) plaats en die kan ik natuurlijk niet trotseren op een lege maag. Daarom even een snelle stop in de Rosenthaler Straße bij Cô Cô voor een Bánh Mì. Een Vietnamese sandwich met groente, ei (kan ook met vlees) en een berg koriander. Koriander is trouwens de reden dat ik zo dol ben op de Vietnamese keuken, dat kruid maakt gewoon alles lekker. Mmm!
Cô Cô
Adres: Rosenthaler Straße 2
OV: U8 Rosenthaler Platz
Berlijn barst van de leuke evenementen en festiviteiten maar de Lange Nacht der Museen is toch wel een van mijn favorieten. Meer dan 70 verschillende musea, galerien en monumenten openen de hele avond lang hun deuren voor nieuwsgierige bezoekers. De uitgelezen kans om nieuwe musea te ontdekken! Ik hopte de hele avond van museum naar museum en bezocht o.a. Het Museum für Naturkunde, het Neues Museum en Berlin Story.
Het is een leuke manier om nieuwe musea te ontdekken maar ook gewoon een ontzettend gezellig evenement. Benieuwd naar de rest? Bekijk dan mijn (foto)verslag over de Lange Nacht der Museen!
Schwuppdiwupp en het weekend was voorbij. Maar de zomer nog niet! Een ijstraktatie voor ons omdat het maandagavond was, omdat het 35 graden was in Berlijn maar vooral omdat het ijs van Eismanufaktur zó yumm is! Nog van genieten zo lang ze nog open zijn.
De oh-zo-prachtige Paul-Lincke-Ufer aan het Landwehrkanal is een van mijn favoriete plekjes van Berlijn.
Het is niet alleen een prachtige straat, ook enkele van mijn favoriete Berlijnse eetgelegenheden zijn hier te vinden. Dit deel van Berlijn (Kreuzkölln) is echt een klein epicentrum voor lekker eten (en voor hipsters en start-ups trouwens). Ik schreef al eens een artikel over mijn 7 favoriete eetadresjes aan het Landwehrkanal en eigenlijk moet ik daar een nummer acht aan toevoegen… Verstopt in dit hof zit Zola, een echte Napolitaanse pizzabakker met goddelijke pizza’s uit de steenoven. Sinds de eerste keer dat ik er kwam, was ik verkocht.
Zola
Adres: Paul-Lincke-Ufer 39-40
OV: U1 of U8 Kotti aka Kottbusser Tor
Iemand op Instagram zei: “pizza is pizza”. Dat mag misschien wel zijn, maar je hebt slappe pizza, droge pizza, in-goedkope-kaas-verdronken pizza en goddelijke knapperige pizza met steenovenbelletjes. De pizza van Zola valt in de laatste categorie. Ik denk niet dat ik overdrijf als ik zeg dat dit tot nu toe mijn favoriete pizza is van Berlijn. Natuurlijk ken ik ze niet allemaal dus suggesties zijn altijd welkom! Wat is jouw favoriete Berlijnse pizzabakker?
Liefde voor Berlijnse hofjes, schaduwen en contrasten.
Kun je ergens een hofje binnen lopen? Doe dit dan zeker! Het is altijd weer een verrassing wat je er tegenkomt.
Don’t mind me…
Twee koppeltjes aan het Landwehrkanal. Niet lang meer voordat alle bomen prachtig geel, oranje en rood kleuren. Laat die herfst maar komen, ik en mijn camera zijn d’r klaar voor! Check voor specifieke seizoenstips mijn artikel Berlijnse herfsttips. Ga binnenkort aan de slag om het artikel te updaten!
Een paste-up in Kreuzberg. Dit type street art zie je veel in de stad omdat het een makkelijke en snelle manier is om je werk op de muur te krijgen. De print maak je thuis en hoef je alleen nog maar op de muur te plakken als niemand kijkt.
Niemand maakt zulk heerlijk romig schepijs als Fräulein Frost.
Fräulein Frost
Adres: Friedelstraße 38
OV: U8 Schönleinstraße
Wat een schattige bolide!
Vrolijke schilderingen in de Wiener Straße in Kreuzberg.
Het Görlitzer Park kan heel mooi en gezellig zijn. Omdat de sfeer van het park soms wat wordt overschaduwd door drugsdealende intimiderende types, vergeten we bijna hoe fijn dit park eigenlijk kan zijn. Bonuspunten trouwens voor iedereen die de Fernsehturm spot!
Fietspaden versperren. Typisch Berlijn ;-).
De Oranien-Apotheke in de Oranienstraße. Laat je niet verwarren…
… want een apotheek is dit pand al jaren niet meer! Hoewel de details van het cafe nog sterk doen herinneren aan de vroegere functie van dit pand, kun je hier geen medicijnen meer krijgen. Of telt Kaffee und Kuchen ook als medicijn?
Hoe dan ook: kijk hoe prachtig!
Grote delen van de oude apotheek zijn in originele staat terug gebracht. Qua inrichting deed het me heel erg denken aan Winterfeldt Schokoladen, een chocoladewinkel in een oude apotheek in Schöneberg, dat ziet er ook zo mooi uit.
Mocht je je afvragen hoe het eten was… Goed! Deze mix van gedroogde tomaten, mango en ricotta was erg lekker. De porties zijn wel ietwat klein voor wat je betaalt en daarmee is Ora niet echt geschikt voor een dagelijkse lunch maar zeker leuk om eens te bezoeken. Het ontbijt schijnt er ook erg goed te zijn dus dat wil ik binnenkort ook nog eens uitproberen. Wordt vervolgd!
Ora
Adres: Oranienplatz 14
OV: U1 of U8 Kottbusser Tor
In Kreuzberg, vlak achter de Bethaniendamm, vind je deze superschattige kinderboerderij. De zon schijnt er altijd!
En de kipjes lopen vrij rond. Een van de Duitse woorden voor kinderboerderij is trouwens Streichelzoo, ik vind dat zo’n grappig woord. Een boerderij voor dieren die je kunt aaien (streicheln).
Een lang stuk Berlijnse Muur, maar niet authentiek. Mooie kunstwerken, maar vol bekliederd. Iets wat je gezien moet hebben, of toch niet? Ik heb een haat-liefdeverhouding met de East Side Gallery. Voor mijn gevoel staat het tegenwoordig meer symbool voor het veranderende Berlijn dan voor de Koude Oorlog. Ik fiets er regelmatig langs en de ontwikkelingen zetten me telkens weer aan het denken. Wat zal er uit dit stukje Berlijn gaan worden?
Zalmburger. OMG deze zalmburger met avocado en zoete aardappelfriet. Ik wil jullie niet continu vermoeien met foto’s van weer diezelfde lunchplekken, maar deze burger mocht echt niet ontbreken. Nest bewijst elke keer weer waarom het een van mijn favoriete lunchplekken van Kreuzberg is. De foto spreekt denk ik wel voor zich..?
Nest
Adres: Görlitzer Straße 52
OV: U1 Schlesisches Tor
Wat te doen als het eens een weekend geen mooi weer is in Berlijn? Mijn standaard activiteit: C/O Berlin. Deze fotogalerie is echt favoriet bij mij.
C/O Berlin
Adres: Hardenbergstraße 22
OV: S+U Zoologischer Garten
Ooit zat C/O Berlin in het oude Postführamt in de Oranienburger Straße, een prachtige locatie voor een fotogalerie. Maar wie zegt dat het Amerikahaus niet mooi kan zijn? Tijdens de Koude Oorlog gebruikten de Amerikanen dit gebouw om de Duitsers kennis te laten maken met hun cultuur. Het gebouw heeft weer een heel ander soort charme. Absoluut een aanrader om mee te pikken tijdens een wandeling door Charlottenburg.
Maar goed, uiteindelijk kwamen we natuurlijk voor de tentoonstelling. Eigenlijk gaat er geen fototentoonstelling voorbij in C/O Berlin waar we niet heen gaan… Je kunt er best spontaan heengaan en je laten verrassen, het is er eigenlijk bijna altijd goed!
Momenteel is o.a. de tentoonstelling ‘100 Jahre Leica’ te zien, een mooie verzameling foto’s die de afgelopen eeuw met deze Duitse camera zijn gemaakt. Leica (Leitz Camera uit het Duitse plaatsje Leitz) was de eerste fabricant die zulke kleine camera’s maakte. Daarmee brachten ze een ware revolutie teweeg! Foto’s konden veel sneller en spontaner worden gemaakt en daarmee was een nieuwe tak van fotografie geboren: street photography. Maar er zijn ook veel reportages gemaakt met Leica en die je veelvuldig in de tentoonstelling terug ziet. Een leuke en afwisselende tentoonstelling met werk van heel veel internationale fotografen.
Een van de foto’s die het meeste indruk op mij heeft gemaakt: het kapot gebombardeerde Berliner Stadtschloss in het verwoeste Berlijn in de Tweede Wereldoorlog.
In C/O zijn meestal meerdere tentoonstellingen tegelijkertijd te zien. Op de bovenverdieping kun je nu ‘Landsleute – Two Germanys’ bekijken, een reportage van de West-Duitse fotograaf Rudi Meisel. Hij maakte in de jaren ’80, als een van de weinige fotografen, fotoreportages in zowel West- als Oost-Duitsland. Interessant om de grote verschillen te zien, maar ook om kleine overeenkomsten te ontdekken tussen de verschillende Duitslanden.
Voor het eerst gingen we mee met een rondleiding door de fotograaf en het was waanzinnig interessant om te horen wat de ervaringen van Rusi Meisel waren. Dat hij zo gefascineerd was door het leven in Oost-Duitsland en elke mogelijkheid aangreep om daar te mogen fotograferen, ook als het slecht betaald was. Hoe hij altijd in de gaten werd gehouden door Stasi-medewerkers, zodat hij niets ‘verboden’ zou fotograferen. Maar ook hoe de foto’s tot stand zijn gekomen en hoe hij altijd het gewone leven en de gemiddelde mens wil fotograferen. Het resultaat is een waanzinnig interessante tentoonstelling die ik iedereen kan aanraden. Op 3 oktober (hoe toepasselijk, op de dag van de Duitse eenwording) zal Rudi Meisel weer een rondleiding geven. Ik heb me voorgenomen om me vaker bij een rondleiding aan te sluiten want zo leer je nog net even meer over de foto’s.
Benieuwd naar meer? Mijn vriend plaatste nog een paar foto’s van de rondleiding op zijn fotoblog.
Het bijbehorende boek van Rudi Meisel ging natuurlijk meteen mee naar huis! Dit is een van mijn favoriete foto’s in het boek. Wat een bijzondere foto en een geweldige timing.
Met de U naar Hause.
Een van mijn lievelingsplekken om een luie zondagochtend door te brengen: cafe Silo.
Silo
Adres: Gabriel-Max-Straße 4
OV: S+U Warschauer Straße
Het cafe staat vooral bekend om de geweldige koffie, maar theeleut als ik ben, bestel ik liever een lekkere Assam. De thee komt bij Paper & Tea vandaan en daarmee maken ze mij helemaal gelukkig. Dat brood met avocado, granaatappel, feta en kikkererwtensalade doet het trouwens ook niet slecht ;-).
Om de hoek bij Silo en daarom moeilijk te weerstaan: Cupcake. Zum Mitnehmen in een schattig zakje om lekker op de bank bij een grote mok thee te verorberen op de bank. Heerlijk op zo’n druilerige dag!
Cupcake Berlin
Adres: Krossener Straße 12
OV: S+U Warschauer Straße
Ik liet me weer eens verleiden door zo’n suffe test. Dit keer: ‘Welcher Berliner Stadtteil bist du wirklich?’ van Mit Vergnügen. Gelukkig kwam mijn eigen woonbuurt uit de test. Wat een opluchting, ik kan gewoon in Friedrichshain blijven wonen. Niet dat ik anders van plan was, maar toch ;-).
Hoe is het toch mogelijk dat je tientallen (of misschien zelfs wel honderden) keren door dezelfde straat loopt en toch dit prachtige werk van Alice steeds over het hoofd ziet. Of zou het nieuw zijn? Ik heb geen idee maar mooi vind ik het wel. Sowieso ben ik groot fan van het werk van Alice.
Sneller dan zijn schaduw.
Een stralende zon begeleidt me op mijn weg naar werk. Dat belooft een mooie dag te worden!
Het Ampelmännchen, het (n)ostalgische verkeersmannetje dat kinderen in de DDR leerde hoe de verkeersregels in elkaar steken. Het is een van de weinige overblijfselen van de DDR die je nog zo veelvuldig in het Berlijnse straatbeeld terug ziet.
Het uitzicht vanaf de Modersohnbrücke verveelt nooit.
Spontane lunches zijn vaak de leukste. Ulrike was in de buurt en berichtte of ik zin had om mee te lunchen. Uiteraard! Een half uur later zaten we aan de Schnitzel bij Scheers. Leuk en lekker!
Scheers Schnitzel
Adres: Warschauer Platz 18
OV: S+U Warschauer Straße
Jaja, de herfst is nu echt in aantocht! Toen het onlangs 11 graden was in de ochtend, zwichtte ik bijna voor mijn shawl en handschoenen. Maar ik moet nog even doorbikkelen van mezelf, anders ben ik bang dat ik de Berlijnse winter niet aankan…
Berlijn heeft mij veranderd in iemand die een broertje dood had aan de herfst (want: einde zomer), in iemand die dol is op de herfst. Berlijn is zo mooi in dit seizoen! De Karl-Marx-Allee begint al langzaam te verkleuren en als straks alle bomen geel zijn, is dit een prachtige straat om een korte herfstwandeling te maken.
Fietsen over de Karl-Marx-Allee <3.
Van die stoplichten waar eigenlijk niemand voor stopt.
Even een leuk kleurfilter en het lijkt net alsof we terug zijn in de jaren ’80. Als Alexa niet zou verraden dat het al 35 jaar later is. Dit jaar is trouwens een bijzonder jaar: 3 oktober is het 25 jaar geleden dat Duitsland werd herenigd en dat wordt gevierd met o.a. een volksfeest op Straße des 17. Juni op Tag der deutschen Einheit.
Het hoofdkantoor van Ikea? Nee hoor! Een kleurrijke Plattenbau bij de Jannowitzbrücke.
Plattenbau kan best heel fotogeniek zijn.
Der Himmel über Berlin.
Soms blijf ik even een minuut stil staan om te genieten van het weidse uitzicht over Berlijn vanaf de Warschauer Brücke. Even een minuutje rust te midden van de drukke reuring rondom het station Warschauer Straße.
Een paar maanden terug vond mijn Gemüse Kebab-ontgroening plaats bij Mustafa’s Gemüse Kebab in Kreuzberg (zie ook mijn vlog #2). Een bekende naam die door velen wordt genoemd als dé beste döner van Berlijn. Maar is Mustafa écht de koning van de Kebab? Of kun je ook een prima groentedöner krijgen zonder er minstens een half uur voor in de rij te staan? Ik nam de proef op de som en testte Mustafa Demir’s Gemüse Kebab (volgens mij een van de vele kopieën van de originele Mustafa) in de Warschauer Straße.
Mustafa Demir´s Gemüse Kebap
Adres: Warschauer Straße 27a
OV: S+U Warschauer Straße
Net als bij Mustafa bestelden we een döner met vlees en een döner zonder vlees. Wel eerlijk vergelijken natuurlijk! Voor mijn gevoel was de döner bij Mustafa toch iets beter maar dat kan ook zijn omdat ik voor mezelf moet goedpraten dat ik er 40 minuten voor in de rij heb gestaan…
Gemüse Kebab verorberen op Boxhagener Platz.
Ook hier doet de herfst langzaam haar intrede.
Wat natuurlijk niet wegneemt dat Berlijners nog zo lang mogelijk van de zon genieten. Ik geef ze geen ongelijk…
… want voor je het weet is dit weer dagelijkse kost. Parapluparade op de Warschauer Brücke.
Na regen komt zonneschijn?
Ik moest vlakbij de Friedrichstraße wezen en maakte van de mogelijkheid gebruik om wat regenfoto’s te maken. Bij diepe plassen en rennende mensen met paraplu’s ga ik helemaal los. Dol ben ik op het maken van foto’s in de regen. Het zorgt altijd voor net even wat andere plaatjes met vaak een duistere sfeer. Ik hou daar wel van!
(Er kwam een bezorgde reiziger naar me toe die dacht dat ik zelfmoord wilde plegen omdat ik zo dicht op de grond zat. Nou ben ik geen kenner maar als je zelfmoord wilt plegen doe je dat denk ik niet voor de tram. Toch?)
Het begint nu alweer snel donker te worden. Iets na zevenen begint het al te schemeren! Nog even en het is alweer om 16:00 donker. Ik heb me voorgenomen om dit jaar lekker veel nachtopnames te maken want daar is dit donkere seizoen perfect geschikt voor!
Dramatisch hoor, Berlijn.
Het Marie-Elisabeth-Lüders-Haus in het Berlijnse regeringskwartier. Nog tot 3 oktober is hier elke avond een gratis voorstelling te zien over de geschiedenis van Berlijn.
Dit was een van de meest populaire foto’s die ik ooit op Facebook plaatste. Meer dan 700 likes. Wow! Supertof om te zien dat jullie het zo leuk vinden om foto’s uit Berlijn te zien!
Vorige week had ik even een baalmoment. Ik kwam uit mijn werk en zocht zoals gewoonlijk naar mijn rode vriend om mijn Feierabend tegemoet te fietsen. Geen rode vriend. Alleen een doorgeknipt slot hing nog aan het hek. Scheiße! Dat wat me in Amsterdam nog nooit is gebeurd, gebeurt me nu voor de tweede keer in Berlijn. Fiets gestolen. Had ik nou maar een dikker of een extra slot gekocht. Maar ja, hätte hätte Fahrradkette (had ik nou maar zus of zo, dan…), zoals de Duitsers zouden zeggen. Waarom kunnen mensen niet van andermans spullen afblijven? Ik baal er van omdat ik voor het eerst eens een echt mooie fiets heb gekocht en er de afgelopen twee maanden al veel mooie ritjes mee heb gemaakt. Ik hoop dat de persoon die mijn fiets heeft meegenomen er minstens zoveel plezier van zal hebben en ik bedenk me maar dat als een gestolen fiets het ergste is in mijn leven, ik me eigenlijk gelukkig mag prijzen. Ik troost mezelf met twee bolletjes ijs van de Eismanufaktur en wandel naar huis.
Een troost: het is weekend! De volgende dag ging ik op pad voor een nieuwe fiets maar dat zien jullie in mijn volgende fotodagboek! Bedankt voor het lezen en tot dan!
Elke keer is het weer een leuke verrassing wat je nu weer schrijft en hebt gefotografeerd. Ga zo door! En toch ook wel bijzonder, want toeval bestaat niet, dat Nederland veel dichter bij is dan je denkt. Ik doel dan op je gejatte fiets ;-)
Haha, verdorie, van mij mogen die acties lekker in Nederland blijven ;-). Hoewel er volgens mij in Berlijn net zoveel fietsen worden gejat als in Nederland. Een onontloopbaar kwaad… Maar nu ben ik goed voorbereid! *fingers crossed*
Ik heb het weer met veel plezier gelezen en wederom mijn complimenten voor de prachtige foto’s
Dank je wel Marjolein
Oh Berlijn en Marjolein, ik mis jullie! <3
Wij missen jou ook! Hopelijk tot snel in Berlijn of misschien wel ergens anders! <3 + X!
Hoi Marjolein. Weer volop genoten van je Blog! Altijd weer een feestelijk moment. Wij, mijn vrouw en ik zijn gek op Berlijn en verblijven er regelmatig. Net terug van een week Berlijn/Potsdam/Werder. Getuige geweest van het allerlaatste Open Air Concert van de Puhdys in Potsdam. We zagen ze eerder in Kamenz, Waltershousen en nu dus Potsdam. Een te gek concert!Nu dus de focus op The Fraks. Een prima band samengesteld uit mannen uit Leipzig en Berlijn.Ook een toffe groep.In oostelijk Duitsland had en heb je heel veel goede groepen. Puhdys, City en Karat…Laatst een nummer van Karat gehoord…Een geweldig nummer oftewel ‘Glastraum’…Staat op de CD Rocklegenden..Zie verder http://www.rocklegenden.info Groeten van Aad en Gea uit Ermelo
Eigenlijk heb ik een bloedhekel aan regen en de herfst.
Ik vind die periodes dat het hard waait gecombineerd met regen eigenlijk maar niets, maar het is wel belangrijk voor onze natuur.
Ik vind dat je de herfst in Berlijn mooi weergeeft en de techniek die jij bij de herst fotografie toepast spreekt mij erg aan.
Berlijn is met die herstachtige taferelen ook mooi.
Ik vind je foto’s echt weer fantastisch! Je weet Berlijn altijd zo mooi vast te leggen <3 Ik zou daar wel eens een fototour willen doen. Aanraders?
Ah, superleuk om te horen, dank je wel Eva!
Ik heb tot nu toe alleen een keer een fototour gedaan met Peter Fauland rondom Potsdamer Platz (hier mijn resultaat). Was leuk, de focus lag wel heel erg op fotografie zelf en vernieuwende perspectieven vinden. De Instawalks vind ik ook altijd erg tof, zeker omdat je dan altijd weer met allerlei onbekende Instagrammers in contact komt en ze vaak wat minder bekende wijken aandoen. Ik weet dat er ook een clubje Instagrammers is die elke woensag afspreken om 14:00 bij de Fernsehturm, kun je je gewoon gratis bij aansluiten. Klinkt ook erg leuk! Verder ben ik heel benieuwd naar de fotoworkshops van SlowTravelBerlin, gezien de kwaliteit van het blog en de foto’s moet dat wel goed zijn! Een laatste tip is Go2Know, een organisatie die fototours aanbiedt door verlaten gebouwen. Wat prijziger, maar wel een unieke ervaring! Ik hoop dat er wat leuks voor je tussenzit ;-).
Fijne foto’s Marjolein. Dank je voor het delen.
Jij bedankt voor het bekijken en je compliment!
Wat een onwijs mooie foto’s weer! Ik heb zojuist het plan gemaakt om ook naar mijn werk maar eens de camera mee te nemen en gewoon in mijn lunchpauze rond te wandelen, zoveel moois te zien! Oh en gaan we nog voor die lunchdate? Oh en dan ook zeker nog eindelijk eens die selfie! ;)
Dank je wel lieve Eva! En, echt doen hoor! De camera heeft mij op een of andere manier wel geleerd om meer bewust te zijn van de schoonheid om me heen. Zoveel moois te zien in Berlijn! En, jaaa, lunchdate! Parker Bowles? Prinzessinnengärten? The Bird? Zegt u het maar!
Wat maak je toch prachtige foto’s Marjolein!
Wat ontzettend leuk om te horen! Bedankt voor je compliment Suzanne!
Ah nee hé.. Je über toffe fiets! :( Blijf gewoon lekker van andermans spullen af! Pfft! Ik hoop dat je snel een mooie vervangende bolide tegenkomt! En je weet wat ze zeggen; ‘drie keer is scheepsrecht’ toch? En die herfstachtige regenfoto’s hebben toch wel wat, prachtig! Ik wacht met smart op meer. :) En zalmburger, get in mah belly!
Die zalmburger, hallo!
Echt he? Ik wil er nog een! <3
Precies een week geleden heb ik bij Zola pizza gegeten. Die was top!
De hele Paul-Lincke-Ufer zit vol met hofjes en leuke restaurantjes. Zeer fijne straat.
Bij Silo een heerlijk ontbijtje gedaan (na een eerdere tip op jouw blog). Friedrichshainnis sowieso een relaxte wijk.
Met jouw mooie foto’s is het weer heerlijk nagenieten.
Wow die regenfoto’s <3
Dank je Mireille! Ik vind dat spiegelende effect in plassen altijd zo tof! :D