De afgelopen twee weken waren als een ontdekkingsreis. Ik heb namelijk een hoop nieuwe dingen en plekken gezien! Het begon in Porto, waar ik genoot van een heerlijk alles-kan-niets-moet weekend met mijn beste vriendinnetje. Plezier, portwijn en palmbomen in Porto. Heerlijk! Het weekend daarop stond voor mij in het teken van Berlijnse tradities gebruiken. Ik ontdekte gekke biersoorten, verdiepte me in typisch Berlijns design en dompelde me onder in culinair Berlijn. Tussendoor maakte mijn camera overuren om alle mooie herfstkleuren in Berlijn vast te leggen. Zoals vanouds weer heul veul fotospam dus in dit fotodagboek. Viel Spaß!

In mijn vorige Fotoboek kon je al lezen dat ik vier dagen in Porto was om wat quality time door te brengen met mijn beste vriendin. Sinds ik in Berlijn woon, en zij in Londen, zien we elkaar helaas niet meer zó vaak buiten FaceTime en Skype om. Heerlijk dus om samen een weekendje op pad te zijn! Naast een hoop gekletst, hebben we ook aardig wat afgewandeld. We zagen kerken, palmbomen, marktpleintjes. Porto has is all! Onze keuze voor Porto was eigenlijk vrij spontaan (we waren er nog nooit geweest, de kans op lekker weer in oktober was hoog en we konden er allebei op dezelfde dag heenvliegen) en het bleek een goede keuze!

Er is eigenlijk bijna niemand die me zo goed kent als zij. We kennen elkaar al vanaf ons vierde levensjaar en dat is dus al bijna 25 jaar! Jeetje! We hebben samen met barbiepaarden gespeeld (en wasten ze stiekem met de shampoo van mijn moeder en hingen ze daarna te drogen uit mijn slaapkamerraam), fietsten samen naar de middelbare school (waar we de grootste lol hadden als we liedjes van de Toten Hosen zongen bij Duitse les) en verhuisden samen naar Berlijn (waar we onder het genot van een Berliner Pilsner de schunnigste Duitse woorden hebben geleerd). Good ol’ memories!

Ik had het niet verwacht maar zelfs in Porto ontdekte ik street art. Deze uil was zeker twee meter hoog!

Nog meer street art op een vervallen huis. Je merkt aan alles dat Porto geen rijke stad is. Veel huizen zijn slecht onderhouden of zelfs compleet vervallen en verlaten. Stiekem vind ik dat wel zijn charme hebben. Het is minder ‘opgepoetst’ dan Lissabon en daardoor eigenlijk nog leuker.

Porto ligt aan de rivier de Douro en vanuit de tuin Jardins do Palácio de Cristal heb je daar een goed zicht op. Ik vond Porto trouwens helemaal niet zo toeristisch. Er zijn een aantal straten waar het wemelt van de toeristen maar daarbuiten zie je ze praktisch niet. In dit hele park, waar we toch zeker wel 1,5 uur hebben rondgewandeld, zijn we maximaal 10 andere mensen tegen het lijf gelopen. Heerlijk, die rust!

Vanuit de tuin wilden we richting het water lopen en terwijl we door de straten zigzagden, kwamen we dit vervallen huis tegen. Je ziet aan alles dat dit ooit een prachtig familiehuis is geweest. Helemaal vrijstaand, een grote tuin, een chique toegangspoort. Enigszins verbaasd en gefascineerd fotografeerden we het huis totdat we aangesproken werden door een ouder Portugees stel. Ze vertelden dat veel familiehuizen leeg komen te staan als de kinderen uit huis zijn en de ouders komen te overlijden. Hoe meer ik erop ging letten, hoe meer ik er zag. Bizar om te zien dat dit huis wordt overgenomen door een prachtige bloemenzee. De natuur verovert haar terrein terug.

De route voerde ons niet in een rechte lijn naar beneden, maar slingerde langs allerlei schattige huisjes met eigen moestuinen richting het water. Met andere woorden: we waren gewoon hartstikke verdwaald. Maar stiekem vind ik dat heerlijk! Niets moet, gewoon lekker doelloos rondwandelen en de lokale sfeer proeven. Ik hou d’r van!

Het leukste om te doen in Porto? De straatjes induiken die er leuk uitzien en gewoon lekker rond dwalen. Af en toe keken er wat tuinmannen vreemd op als we langskwamen en soms leverde dat nog een leuk gesprek op ook. Die Portugezen zijn allemaal wel in voor een praatje, hebben we gemerkt.

Een paar uur later zijn we dan toch aangekomen bij de Atlantische Oceaan, daar waar we eigenlijk naartoe onderweg waren. De hele kustlijn stond vol met vrolijke ontblote vissers. De levensvreugde bij die mensen is echt enorm! Ik hoop dat ik er ook nog zo blij bijloop op die leeftijd. Niet perse met een hengel en ontbloot bovenlijf, maar wel met zo’n brede lach op mijn gezicht.

Bij deze lieve meneer kochten we gepofte kastanjes. Ze zetten elke straat in Porto blauw met hun barbecues en dan kun je er maar beter van profiteren ook. Lekker!

Strand! Zee! Frisse wind! Hoge golven! Genieten.

De lokale markt van Porto: de Mercado Bolhao. Niets chiques aan, en juist daarom misschien wel zo leuk. Het voel allemaal nog heel authentiek! Het komt niet zo gemaakt over zoals ik dat bijvoorbeeld ken van veel markten in Barcelona.

Bij deze lieve mevrouw kochten we perziken. Die rode pepers die ze ons probeerde aan te smeren, lieten we maar liggen… Pittig!

Dé bezienswaardigheid waar je niet omheen kunt in Porto is de Ponte Luis I. Doet hij je denken aan de Eiffeltoren? Heel goed mogelijk! De brug is namelijk ontworpen door Théophile Seyrig, van 1868 tot 1879 compagnon van Gustave Eiffel. In 1886 werd de brug geopend en is nu multifunctioneel inzetbaar. Boven rijden trams, onder het autoverkeer. Voetgangers kunnen beide etages bewandelen.

Ik kan maar geen genoeg krijgen van al die plaatjes van smalle straatjes in Porto… Mijn camera was continu im Einsatz. 

Het klimaat aan de Atlantische Oceaan is nogal grillig heb ik me laten vertellen en dat konden we beamen. De laatste dag stortte de regen met bakken uit de lucht. Super weer voor een uitgebreide Portwijn tour met Porto Walkers. Samen met een Amerikaanse en Canadese toerist lieten we ons urenlang langs verschillende wijnhuizen voeren en kregen we veel te horen én te proeven. Absoluut een aanrader als je eens naar Porto gaat! Je leert alles over de Portugeze drank maar je leert via een local ook veel over het leven en de cultuur in Porto.

Benieuwd naar meer? Een selectie van mijn 400 vakantiefoto’s kun je in mijn Facebookalbum bekijken. Wat een plaatje he, dat Porto? Een aanrader als je eens wat anders wilt dan Berlijn ;-).

Toen ik thuis kwam in Berlijn viel ik meteen met mijn neus in de boter, euh, in het Festival of Lights. Het jaarlijkse lichtfestival nodigt altijd weer uit om lekker op pad te gaan met statief en camera. Op een heldere maandagavond deed ik dat dan ook. Ergens vind ik nachtfotografie wel ontspannend. Gewoon lekker achter je statief op cameraknopjes drukken en hopen dat er een mooi plaatje uitrolt. Werkt wel therapeutisch bij mij, haha!

Een van de ambassadeurs van het Festival of Lights dit jaar was Thierry Noir. Hij was de man die in 1984 als een van de eerste straatartiesten de Berlijnse Muur beschilderde. De westkant natuurlijk, want in West-Berlijn kon het ze allemaal niet zoveel schelen wat er op die lelijke muur werd gekalkt. Misschien dat je zijn vrolijke cartoons wel herkent van de East Side Gallery, daar heeft hij ook enkele werken verzorgd. En dit jaar op het Festival of Lights dus enkele lichtprojecties. Ik vind ze erg gaaf!

Meer impressies kun je zien in mijn fotoverslag van het Festival of Lights 2015.

Even slikken hoor… In Porto liep ik heerlijk zonder jas en aten we op het terras. Bij een perfecte 22 graden hadden we het goed getroffen met het weer. Om daarna ineens in een nat, grauw en fris Berlijn te arriveren is wel een beetje een koude douche. Maar die herfstkleuren… wow… die maken héél véél goed. Boxhagener Platz is in de dagen dat ik niet in Berlijn was flink verkleurd!

(Pizza)bodem leggen voor een avondje bierdrinken. Vaste lezers weten dat ik groot fan ben van het Italiaanse restaurant Saporito, maar het pizzazusje Pomodorino is net zo goed! En wat beter geschikt als je geen tijd hebt voor uitgebreid tafelen. Voor € 2,60 heb je een heerlijk stuk pizza! De keuze is altijd lastig want ze hebben een stuk of 10 verschillende soorten.

Pomodorino
Adres: Straßmannstraße 21
OV: M10 Strassmannstraße (vanaf U5 Frankfurter Tor of U2 Eberswalder Straße)

Het weekend na Porto ging ik voor Duitsland Vakantieland en VisitBerlin op pad om verslag te doen over Berlijnse tradities. Denk je aan Berlijnse tradities, dan denk je natuurlijk aan bier! Mijn eerste bezoek bracht ik dan ook aan Bierlieb, een leuke bierwinkel in Friedrichshain. De hele avond stond in het teken van lessen over bier. Theorie,  maar minstens zoveel praktijk!

Schrik niet, deze flesjes dronk ik niet allemaal in mijn eentje op. Ik heb ze wel allemaal geproefd ;-).

We begonnen met FlessaBräu, een bier dat in een kelder in de Petersburger Straße (Friedrichshain) wordt gebrouwen. Berlijn barst van de kleine micro breweries en het is momenteel helemaal hip om bier van een kleine brouwerij te drinken. Ook proefden we Don Kamillo, een bier gebouwen  in de Markthalle IX (Kreuzberg) met kamille. Erg lekker! Iets minder bekoren kon mij het rookbier uit Bamberg. Het smaakte een beetje naar gerookte paling of tofu, heel bijzonder! We sloten af met een van mijn favorieten: Drunken Sailor van Crew Republic uit München.

Al die verschillende soorten bieren hadden één ding gemeen: ze worden allemaal door kleine brouwerijen gebrouwen met een voorliefde voor het ontwikkelen van bijzondere smaken. Die liefde heeft Holger Trabant ook voor bier en daarom is hij zo’n twee jaar geleden de bierspeciaalzaak Bierlieb begonnen. Een supermooie zaak met heerlijke bieren! Naast de workshop bieden ze ook nog brouwcurssen aan. Hoe leuk klinkt dat? En voor alle Nederlanders en Vlamingen die in Berlijn wonen, omdat ik weet dat jullie het missen: er zit ook een groot aantal Belgische bieren in het assortiment!

Bierlieb
Adres: Petersburger Straße 30
OV: M10 Strassmannstraße (vanaf U5 Frankfurter Tor of U2 Eberswalder Straße)

Nu ben ik gediplomeerd Bierkennerin. Wat zal mijn baas trots zijn!

Ja Berlijn, zelfs als het regent ben je mooi!

Mijn tong struikelt altijd over de straatnaam Sredzkistraße. Herkenbaar?

Lunchtijd!

Er zijn heel veel Indiase restaurants in Berlijn. Heel veel slechte. Maar ook een paar goede! Chutnify is momenteel mijn favoriet. Het is een knus en mooi aangekleed restaurant in Prenzlauer Berg en ze serveren typische gerechten uit de Zuid-Indiase keuken. En er knalt bollywoodmuziek uit de speakers! *wiegt met heupen op de stoel*.

Chutnify
Adres: Sredzkistraße 43
OV: U2 Eberswalder Straße

Zoals de naam al een beetje doet vermoeden, is Chutnify een kei in het maken van lekkere chutneys. Ook dosa’s zijn een van hun succesnummertjes. Deze pannenkoekjes uit rijst en linzen lijken een beetje op wraps en je krijgt ze geserveerd met chutney. Ik bestelde er eentje gevuld met aardappel masala. Mmm!

Opgeladen met een lekkere lunch, ging ik op pad om een paar typisch Berlijnse bedrijven te bezoeken. VisitBerlin, het Berlijnse toerismebureau, is momenteel bezig met ‘Pop Into Berlin’. Een rondreizende pop up store met allemaal producten uit Berlijn. Sierraden, eten, camera’s. Van alles! Benieuwd als ik was, wilde ik wel een voorproefje! Zo kan ik jullie vast voorstellen wat jullie tussen 16 en 22 november kunnen verwachten bij Pop Into Berlin in Amsterdam.

Ik nam o.a. een kijkje bij TomShot in Prenzlauer Berg. Zijn deze sierraden niet om van te houden? Ik viel als een blok voor het simplistische design, helemaal mijn smaak! TomShot is een van de merken die vertegenwoordigd zal zijn bij Pop Into Berlin.

TomShot
Adres: Sredzkistraße 56
OV: U2 Eberswalder Straße

Ook bezocht ik het natuurlijke cosmeticamerk Und Gretel. Ik vind het altijd prachtig om te zien als mensen een échte passie hebben voor wat ze doen. Christina Roth is zo’n bijzondere vrouw. Ze gaat 100% voor mooie make-up zonder chemische conserveringsmiddelen, zonder onnatuurlijke ingrediënten en zonder afbreuk aan kwaliteit. Ik vind het een prachtig merk en hoop dat ze het nog veel verder zullen gaan schoppen. Waarom zouden wij ons gezicht vol smeren met siliconen als het niet hoeft?

Und Gretel kun je bij verschillende luxe parfumerieën en concept stores in Berlijn kopen, maar natuurlijk ook bij Pop Into Berlin in Amsterdam. Benieuwd naar wat je nog meer voor creatieve merken kunt verwachten? Lees dan mijn artikel over Pop Into Berlin. Ik vind het zo’n leuk concept dat ik het jammer vind dat ik die dagen niet in Nederland ben… Ik ben benieuwd wie er allemaal gaat kijken! Delen jullie dan wel even een foto via Social Media? Dan ben ik er toch een beetje bij ;-).

Shoppen maakt hongerig! De dag sluiten we dus af met eten bij Standard. De nieuwe hipsterpizzeria van Berlijn die ik natuurlijk graag zelf eens wilde testen!

Standard
Adres: Templiner Straße 7
OV: U2 Senefelder Platz

Dit soort pizza’s zijn mijn lievelings: dunne bodem, dikke randen en verschrooide luchtbelletjes. Natuurlijk getopt met goede basisingrediënten. De mozzerella was smaakvol en de saus was vers en erg tomatig. De hype rondom dit restaurant is duidelijk goed gegrond!

Zoals mijn vriend zou zeggen, had ik Hummeln im Hintern (hommels in mijn kont). M.a.w., ik kon weer eens niet stilzitten. En dus maakte ik nog een kleine tocht naar de Siegessäule om de statige zuil met lichtprojecties te fotograferen. Meer impressies zie je in mijn fotoserie van het Festival of Lights 2015.

Onderweg naar mijn werk kwam ik deze Trabant tegen.

Natte herfstblaadjes! Wat ruikt dat toch altijd lekker.

Hollands herfstweer in Berlijn.

Dat de omgeving rondom Zoologischer Garten rap verandert, wist ik. Toch stond ik weer even versteld van de nieuwste ontwikkelingen. Het winkelcomplex naast het station wordt met de grond gelijk gemaakt. Ja, het winkelcomplex dat ik zo vaak heb verafschuwd. De laatste shabby Eurowinkels en stands met Chinaboxen, die altijd voor een mooi contrast zorgden met het chique Charlottenburg, verdwijnen uit het straatbeeld. Dag! Ik zal jullie niet missen!

Zaterdagochtend was ik vroeg uit de veren voor een designtour met Go Art Berlin. Berlijn is van origine een stad die altijd zeer bekend stond om hoogwaardig design en vooruitstrevende fashion. In de jaren ’20 zaten er veel modehuizen in Berlijn en kon het zich makkelijk meten met Parijs. Toch jammer dat de Tweede Wereldoorlog ook dat heeft verstoord…

Vandaag de dag is Berlijn gelukkig wéér een creatieve stad en er komt veel modern design uit de Duitse hoofdstad. Deze brillen van Mykita bijvoorbeeld. Ze worden allemaal met een 3D printer geproduceerd in Kreuzberg. De fabriek in de Ritterstraße kun je zelfs bezoeken! Nog een leuk feitje: de brillen zijn gemaakt van nylon en kunnen daardoor een hoop hebben. Je kunt er zelfs op gaan zitten zonder de bril kapot te maken! In Bikini Berlin hebben ze een flagship store met (zonne)brillen in alle soorten en maten.

Bikini Berlin barst sowieso van de leuke Berlijnse merken. We bezochten een paar bijzondere winkels maar Wohlfarth Schokoladen was toch wel favoriet. Tsja, liefde van de vrouw gaat door de maag ;-). De chocola wordt allemaal in Berlijn gemaakt en ze willen er zelfs naar toe dat ze de aanbouw van cacao in eigen handen hebben.

Als ik aan Berlijns design denk, dan denk ik aan jong, minimalistisch en een tikkeltje alternatief. Dat alles is de Königliche Porzellan-Manufaktur (KPM) eigenijk niet en toch zijn ze zo Berlijns als de Fernsehturm. Het bedrijf is in 1763 opgericht en produceert al eeuwen porseleinen kunst en servies. Wist je dat Berlijn ooit een van de grootste porceleinfabrikanten was? In de winkel bij de Ku’damm kun je veel historische kunststukken bekijken en als je een flinke portemonnaie hebt, een leuke vaas meenemen als souvenir.

Van Charlottenburg gingen we verder naar de Potsdamer Straße. Een straat die bekend staat om veel galerieën en bijzondere winkels. Verstopt in een hofje vol kunstgalerieën bezochten we deze gave concept store van Andreas Murkudis. Andreas Murkudis was jaren geleden een van de eersten die een winkel als een soort tentoonstellingsruimte indeelde. Daarmee heeft hij een trend gezet want tegenwoordig is zo’n indeling bij winkels in Berlijn-Mitte meer regel dan uitzondering. Bij AM in de Potsdamer Straße kun je terecht voor prachtige kledingmerken, verzorgingsproducten en accessoires voor in huis. De winkel zelf is eigenlijk al een pareltje om te zien!

Andreas Murkudis
Adres: Potsdamer Straße 81e
OV: U1 Kurfürstenstraße

Eerder zei ik al iets over maag, vrouwen en liefde. Ja, deze winkel wist ook via mijn maag mijn hart te veroveren. De planken staan vól met Berlijnse lekkernijen. Bij Eat Berlin krijg je o.a. Berlijnse honing, azijn, bier, siroop, mosterd en nog veel meer lokale delicatessen. Wat een gave winkel!

Eat Berlin
Adres: in de Hackesche Höfe, Hackeschen Hof 7
OV: S Hackescher Markt

De Fernsehturm probeert zich te verstoppen.

Wat een ride! Zo wil ik me ook wel een keer laten vervoeren door Berlijn! Lekker wegkruipen onder een dekentje en onderweg genieten van al het moois dat Berlijn te bieden heeft. Ik had dit nieuwe taxiconcept van Berlin Horizontal nog niet eerder gezien maar ik vind het erg creatief! Als je er ook nog een kruik en een warme chocolademelk bij kunt hebben, zou het helemaal perfect zijn!

Na een toffe designwandeling was het tijd voor een warme kop koffie. Wederom in een designverantwoorde omgeving: Kaschk. Vanwege de centrale locatie is dit een van mijn favoriete plekken voor een koffieafspraak.

Ik had afgesproken met Jaap en Erik, twee heren die mijn blog volgen en met het idee spelen om een boek uit te brengen over de DDR. We hebben even zitten kletsen over onze liefde voor Berlijn en over hun boekidee. Ik zou het heel gaaf vinden als het een soort verhalenbundel zou worden met korte verhalen van mensen die de DDR op een bijzondere manier hebben beleefd. Een klein beetje zoals mijn blogserie ‘mijn verhaal over de Berlijnse Muur‘. Of misschien juist over de sporen van de DDR in Berlijn die nog te bezoeken zijn. Genoeg ideeën en ik ben heel benieuwd wat het gaat worden! Succes mannen!

Kaschk
Adres: Linienstraße 40
OV: U2 Rosa-Luxemburg-Platz

Die zaterdagavond stond de laatste activiteit omtrent Berlijnse tradities op het programma. Een food tour met Fat Tire Bike Tours. Eten = een blije Marjolein. Daarnaast was de tocht zelf ook hartstikke leuk! We dronken Sekt bij de Berliner Dom, onze (uit Oost-Duitsland afkomstige) gids vertelde over zijn ervaringen in de DDR bij de Gedenkstätte Bernauer Straße en we fietsten door de mooiste straten van Mitte. Dat maakte de tour erg levendig en afwisselend! Daarbij was het leuk om deze leuke dames uit Australië en Canada te leren kennen.

De meeste plekken en verhalen waren tijdens de fietstocht niet nieuw voor mij. Om die reden zou ik het ook niet zo snel nog een keer doen. Toch kan ik de tour absoluut aanraden voor mensen die nog niet heel bekend zijn met Berlijn! Je komt op een laagdrempelige manier in aanraking met de geschiedenis van de stad, de meest belangrijke bezienswaardigheden kun je afvinken en je kunt traditionele Duitse gerechten proeven in kleine porties. Top idee!

Hierboven zie je schnitzel, aardappeltjes met Kräuterquark, Eisbein en runderrollade met rode kool in tapasporties. Leuk idee! Ik zou echt nooit een hele Eisbein bestellen maar zo’n klein portie wil ik nog wel proberen. De tour sloten we om 23:00 af met een enorm stuk taart bij Anna Blume en we waren heel blij dat we daarna alleen nog maar bergafwaarts hoefden te rollen… We zaten zo vol van al dat lekkers!

Die Schule
Adres: Kastanienallee 82
OV: U2 Eberswalder Straße

Nadat ik een zaterdag zo’n 15 uur op pad was geweest, vond ik dat de zondag wel even relaxed mocht zijn. Daar zijn ze tenslotte ook voor, toch? Op een relaxte zondag doe ik niets liever dan een mooie herfstwandeling maken door Berlijn. De stad is zo wunderschön in de herfst!

Een van mijn favoriete plekken voor een herfstwandeling is de Karl-Marx-Allee. Omdat ik de straat met zijn imponerende Sovjetarchitectuur zo bijzonder vind en omdat de bomen hier een prachtige natuurtunnel vormen.

Vanuit huis wandelden we over de Karl-Marx-Allee richting Mitte voor een fototentoonstelling.

Eerst nog even wat plaatjes schieten van de Karl-Marx-Allee in vol ornaat.

De herfst maakt me blij mensen!

Het leek een duistere zondag te worden maar toen we bijna bij Strausberger Platz waren, kwam de zon na een week van grauwigheid eindelijk weer tevoorschijn. Wat is het toch een heerlijk gevoel om die zachte zonnestralen van de herfst op je huid te voelen prikkelen. Herrlich!

De wereld op z’n kop.

Einddoel van de wandeling bereikt: OHO Project Space in de Holzmarktstraße. We kwamen er voor een fotografietentoonstelling. Afgestudeerde fotografen van de Berlijnse fotografieschool Ostkreuz stelden hier hun eindwerken tentoon. Heel gaaf! Jammer genoeg is de tentoonstelling alweer voorbij. Sorry mensen! Abonneer je op mijn nieuwsbrief of volg me op Twitter om op de hoogte te blijven van leuke evenementen in Berlijn.

In totaal waren er dit jaar zo’n twintig afgestudeerden die allemaal weer een compleet ander fotoproject hadden ontwikkeld. Heel gaaf om de diversiteit en kwaliteit te zien! Vooral het werk van Christoph Kohlmann vonden we erg tof. Toen we zijn boek wilden kopen, bleek dat hij zelf achter de kassa zat. We raakten in gesprek en het was superleuk om te zien en horen hoe hij zo gepassioneerd is over fotografie. Over kleine dingen op de wereld op een gekke manier in beeld brengen. Heel gaaf!

Het lijkt me geweldig om fotografie te studeren aan de Ostkreuzschule. Nooit te laat om te studeren zeggen ze wel eens, toch? Ik zou het heerlijk vinden om met andere gepassioneerde fotografen kritisch naar foto’s te kijken. Daar kun je volgens mij het meest van leren!

Zelfportretten maken op het toilet. Wie maakt zich er niet schuldig aan? Ik wel. Ken je trouwens Vivian Maier? Zij is wat mij betreft de meesteres van de zelfportretten en dat had ze al zo’n jaar of 50 geleden goed onder de knie. Er is zelfs een heel boek vol zelfportretten van haar die ze maakte in spiegels, plassen, ramen en andere spiegelende oppervlaktes. Met haar Roliflex. Heel gaaf!

De Goldene Herbst gevangen tussen de Plattenbau.

Dit lijken wel twee verschillende werelden.

Een klein herfstwonderland tussen de Plattenbau achter Jannowitzbrücke.

Omdat je nooit genoeg foto’s kunt hebben van de Fernsehturm…

Ik vind auto’s maar lelijk, irritant en vies. Ik heb gewoon niets met die dingen, nooit gehad ook. Toch moet ik toegeven dat ze af en toe best handig kunnen zijn. Daarom moest ik me van mezelf over mijn rij-angst heenzetten. Sinds ik mijn rijbewijs heb gehaald, heb ik namelijk nooit veel gereden. Met een auto door een grote stad rijden? Nooo way! Mijn niet gezien! Dat ik dus in een auto stapte (ok, op herhaaldelijk aandringen van Kai, maar toch!) en daarmee door Berlijn reed, was dan ook een grote overwinning voor me! Whoohoo! Ik kan het nog! Maar stiekem zit ik toch 100x liever op een fiets dan op een autostoel.

(En ja, ik ben dus zo’n typische Drive Now bestuurder die niet goed kan rijden… Sorry!).

Wat was deze zondag perfect. Een fijne herfstwandeling gemaakt, een toffe tentoonstelling bezocht en de dag afsluiten met Kaffee und Kuchen bij mijn favoriete café in Friedrichshain. Als ik zou mogen kiezen, zou elke zondag er bij mij zo uitzien <3.

Ik had nog zo’n trek van de wandeling, dat ik de grootste taart koos die ik in de vitrine kon vinden. En man, wat was deze chocolademoussetaart goddelijk! Niet dat ik anders gewend ben van Louise Cherie Café, maar toch ;-).

Louise Cherie Café
Adres: Grünbergerstrasse 91
OV: U5 Samariterstraße

Wat sta ik nou weer te fotograferen?

Nou, wat dacht je van dit? Ik ben echt geobsedeerd door de herfst dit jaar. Ik kan geen mooie gele boom voorbij lopen zonder er een foto van te maken. Mijn Instagramaccount staat er dan ook helemaal vol mee!

Kreuzberg ligt er prachtig bij…

… ook als het zonnetje niet schijnt.

Een gele wereld.

Als dit geen perfect herfstdiner is… Een heerlijke goulasch met een Spinatknödel (een deegbal met spinazie) bij G wie Goulasch. Het is een van de kleinste restaurants die ik ooit in Berlijn heb gezien en tot nu toe de enige die ik ken die zulke heerlijke goulash maakt. Achter de bar staat een enorme pan met goulash te pruttelen en dat is dan ook het enige wat hier wordt geserveerd. Met een Knödel of met Brot, maar sowieso met goulasch. Wel even van tevoren reserveren als je hier wilt eten want het aantal tafeltjes is heel beperkt!

Hoe grappig trouwens dat vriendinnetje Eva ineens kwam binnenlopen. We hebben een tijdje bij elkaar in de buurt gewoond en kwamen elkaar daar nooit tegen. Nu zagen we elkaar ineens spontaan in Kreuzberg! Berlijn is ook net een dorp.

G wie Goulasch
Adres: Chamissoplatz 1
OV: U6 Platz der Luftbrücke of U7 Gneisenaustraße

Wat is deze mural bij ÏMA Design Village in Kreuzberg toch gaaf. Obama ziet niets, Merkel zegt niets en Putin hoort niets.

In de Ritterhöfe zit een van mijn favoriete (lunch)restaurants van Kreuzberg: Vabrique. Best een Pinterestwaardig interieur, niet?

Ik weet niet of het eten heel Pinterestwaardig is, maar lekker was het sowieso! Het lunchmenu bij Vabrique wisselt wekelijks met seizoensgebonden producten en in de herfst betekent dat veel paddenstoelen, stoofpotjes en pompoen. Lekker! In Duitsland worden er veel Steinpilze gegeten, een dikke paddenstoel met ‘hard’ vlees. Het schijnt in het Nederlands eekhoorntjesbrood te heten. Klinkt dat niet schattig?

Vabrique
Adres: Ritterstraße 12-14
OV: U8 Moritzplatz

Na een fijne lunch bij Vabrique, fietste ik nog even langs het Landwehrkanal. Dat lelijke gebouw is trouwens een van de grotere ziekenhuizen van Berlijn.

Ook het Landwerhkanal heeft het geschopt in mijn lijstje met favoriete herfstwandelingen in Berlijn. En zeg nou zelf… Helemaal terecht toch? *droomt weg bij dit plaatje*.

Als jullie het goed vinden ga ik nog even door met het spammen van herfstplaatjes.

Een van de mooiste plekjes in Berlijn. In de herfst éxtra.

Landwerhkanal vanaf de Kottbusser Brücke.

Laatste lunch op het terras dit jaar? Goed mogelijk. Maar zeker niet de laatste lunch bij Nest want het blijft een van mijn favoriete lunchplekjes in Kreuzberg.

Door deze straat fiets ik elke dag als ik naar mijn werk ga. Is het geen plaatje?

Wülischstraße, Friedrichshain. Een foto gemaakt met gevaar voor eigen leven.

Yes, de zon laat zich zien!

Prachtig als het ochtendlicht op de Oberbaumbrücke staat. Ik heb het maar getroffen met zo’n geweldig uitzicht op het werk!

Een herfstige lunch bij Michelberger. De salade met pompoen, peer, sla en heeeel veel pitjes was erg lekker. En eigenlijk best simpel ook. Dit zou ik thuis eens moeten proberen!

Ga zeker eens lunchen bij het Michelberger Hotel. Het iets iets goedkoper dan het diner en de kwaliteit is net zo goed! De lunchgerechten wisselen wekelijks en kun je online bekijken.

Michelberger
Adres:  Warschauer Straße 39/40
OV: S+U Warschauer Straße

Ik lunchte dit keer met Roelinde van Jewels4me. Ze is sieradenmaakster en heeft sinds kort een gave broche en ketting van Berlijn in haar collectie. Ze zet ze helemaal met de hand in elkaar. Hoe tof is dat!

Wat leuk dat je via mijn Fotodagboek weer mee hebt gekeken in mijn Berlijnse leven. Bedankt voor het lezen! Genieten jullie trouwens ook zo van de herfst? Wat is Berlijn toch prachtig tijdens dit seizoen! Heb je mooie herfstige plaatjes van Berlijn? Deel ze dan gerust op mijn Facebookpagina, zou ik leuk vinden om te zien!

Tot het volgende Fotodagboek maar weer!

Gerelateerde berichten

Filter by

Post type

Post Page

Category

Uit mijn fotoalbum

Sort by

Title Relevance

BerlijnBlog Fotodagboek #77 – Nieuw werk en naar NYC

18

BerlijnBlog Fotodagboek #76 – Twee weken vakantie in Berlijn

18

BerlijnBlog Fotodagboek #75

18

BerlijnBlog Fotodagboek #74

18

BerlijnBlog Fotodagboek #73

18

BerlijnBlog Fotodagboek #72

18

BerlijnBlog Fotodagboek #71

18

BerlijnBlog Fotodagboek #70 (huwelijksreis naar Hawaii!)

18

BerlijnBlog Fotodagboek #69

18

BerlijnBlog Fotodagboek #68

18

BerlijnBlog Fotodagboek #67

18

BerlijnBlog Fotodagboek #66

18