Niet schrikken bij het zien van mijn eerste foto’s! Berlijn heeft niet spontaan palmbomen en een oceaan gekregen, ik deel gewoon nog even schaamteloos wat vakantiefoto’s van onze rondreis door Andalusië. Het was zo’n fantastische reis en ik kan het niet laten mijn kersverse liefde voor deze Zuid-Spaanse regio met jullie te delen. Natuurlijk sluit ik het fotodagboek zoals vanouds af met heel veel Berlijnplaatjes. De lente is inmiddels ook hier gearriveerd en dat zorgt voor veel kleur, bloesem en vrolijkheid op straat. Heerlijk! Viel Lesespaß!

In mijn vorige Fotodagboek liet ik al weten dat ik onlangs op rondreis was door Andalusië. We begonnen onze reis met vooral veel bezoeken aan steden (Granada, Córdoba, Sevilla) en bekende bezienswaardigheden (Alhambra, Mezquita, Alcázar van Sevailla). In dit Fotodagboek komt het tweede deel van de reis aan bod, welke vooral in het teken stond van sherry proeven, berglandschappen en witte dorpjes. Die diversiteit en combinatie uit cultuur en natuur in de regio sprak me enorm aan!

Op bovenstaande foto zie je trouwens Cádiz, de kustplaats die we als eerste bezochten na Sevilla.

Dat heb ik een Berlijnse straatartiest nog nooit zien doen.

Mocht je ooit eens in Cádiz zijn, sla dan in geen geval de botanische tuin over. Een heerlijke rustgevende plek met fijne wandelpaden en kekke boompies. En dat voor gratis!

Cádiz bevindt zich deels op een schiereiland, het historische stadscentrum is aan drie kanten omgeven door de Atlantische Oceaan. Heerlijke plek om even uit te waaien dus! Op deze foto zie je de neoclassicistische kathedraal (1722-1838), die met zijn witte uiterlijk prachtig afsteekt tegen de helderturquoise oceaan en strakblauwe lucht.

Mijn eerste indruk van Cádiz was goed! Het oude historische centrum is fijn om even een uurtje doorheen te lopen. Naast de kathedraal en de botanische tuin vond ik de markt (sowieso: ik ben dol op markten in Spanje) ook leuk om te bezoeken. Ik zou verder niet al teveel tijd uittrekken voor Cádiz want wij hadden het met een middagje wel gezien hier.

Terugkerend thema in mijn vakantiefoto’s: drogende was. Weinig zo fotogeniek als wapperende was. Ik hou ervan!

Die bloempotjes overal aan de muur. Zo gezellig! Als Berlijn iets mist, dan is dat het. Naast zee, strand en duinen. En palmbomen. Sorry, nu ben ik wel heel erg veeleisend he?

De perfecte desktopachtergrond?

1. Is licht en eenvoudig
2. Roept mooie herinneringen bij me op

Deze foto voldoet aan beide eisen en straalt als nieuw achtergrondje op mijn iMac. Blijheid!

We overnachtten niet in Cádiz, maar reden die middag nog door naar Jerez de la Frontera. Reden voor het bezoek aan deze stad? Sherry! Jerez is de meest bekende sherrystad en barst van de bodega’s die je kunt bezoeken. Ook in Jerez heb ik weer een fijne accommodatie met heerlijk dakterras gevonden. Ideaal voor luie fotografen, want om een mooi plaatje te schieten hoef je de deur niet eens perse uit. Yes!

Met de rondleiding door de bodega van Gonzalez Byass waren we de hele middag zoet. Superinteressant was het! Ik leerde onder andere dat sherry niet wordt gemaakt met druiven van één jaar, maar met een mix van druiven uit verschillende jaargangen. De vaten worden ieder jaar aangevuld met verse wijn en de jaargangen mixen met elkaar in het vat. De op elkaar gestapelde vaten zijn trouwens allemaal met elkaar verbonden zodat de jonge wijn van boven naar beneden druppelt. De wijn in de onderste vaten kan dus makkelijk al jarenlang in het vat zitten. De tour werd natuurlijk afgesloten met een sherryproeverij. Na 5 sherry’s hebben we die dag niet meer veel gedaan, haha!

Een ochtend liet ik mijn geliefde Fuji in de tas zitten en maakte ik alleen maar analoge foto’s. Ik moet zeggen dat ik het onwijs leuk vind om te doen! Onbewust denk je toch veel meer na over de foto die je maakt, in plaats van er maar gewoon op los te schieten met een digitaal exemplaar. Ook het verrassingseffect als je de foto’s hebt laten afdrukken, vind ik supertof. Langzaam word ik echt een analoogfan!

In Jerez verbleven we twee overnachtingen en daarna reden we door naar Los Caños de Meca. Zo klein het plaatsje, zo groots de natuur. Prachtige rotskusten, wilde golven en knalgroene begroeiing op de heuvels. Om heel eerlijk te zijn had ik niet verwacht dat de Spaanse kust zó mooi zou zijn. En zo rustig en verlaten (kan ook het seizoen zijn natuurlijk, wij waren er half maart). Ik was op slag verliefd.

Al zou ik urenlang blijven zitten, ik zou me geen moment vervelen. Toekijken hoe het water zich een weg baant door de rotsblokken is iets wat me nooit verveelt.

We klouterden ook nog even naar beneden en baanden ons een weg tussen de rotsen en de wilde oceaan. Even helemaal geen mensen zien. Zo fijn en rustgevend! Misschien was het zo rustig omdat we vlak daarna werden overvallen door een zware regenbui. Weten we ook meteen waarom deze regio zo groen is… Het is niet alleen de regio met de meeste zonnestralen, maar ook een van de regio’s met de meeste regenval in Spanje.

Aan lekker eten hebben we absoluut geen gebrek gehad deze vakantie. Als ik echt zou moeten kiezen, dan zou dit restaurant (La Breña) in Los Caños de Meca de winnaar van de reis zijn. Het perfecte terras, vriendelijke bediening en het beste eten. Hiervoor zou ik absoluut even omrijden! In mijn Berlijnse Fotodagboek wil ik niet al te veel uitwijken over het fantastische eten in Andalusië (je weet het, als ik eenmaal begin, komt er geen eind aan, haha!), maar omdat ik het niet kan laten, wil ik toch mijn favorieten even met jullie delen! En ik probeer het kort te houden.

Mijn 6 favoriete restaurants in Andalusië:

1. La Breña, Los Caños de Meca
   Gespecialiseerd in tonijn
2. Contenedor, Sevilla
   Slow food restaurant met wisselende gerechten afhankelijk van het dagelijkse marktaanbod
3. Ovejas Negras, Sevilla
   Traditionele Spaanse gerechten als tapas geserveerd en moderne tapas
4. El Jardín del Califa, Vejer de la Frontera
   Arabisch. Couscous, baba ganoesj, tagines. Allemaal goddelijk. Enige restaurant waar we twee keer zijn geweest. Het zusje Corredera 55 – ook in Vejer de la Frontera – vonden we ook fantastisch!
5. Tragatapas, Ronda
   Moderne tapas met veel producten uit de regio
6. La capucine, Mijas
   Mediterrane keuken met fijne tuin

Heeeel even terug nog naar La Breña in Los Caños de Meca. Daar aten we deze geweldige ceviche. Wil je trouwens weten waar je lekker ceviche kunt eten in Berlijn? Check dan even mijn artikel eettrends in Berlijn!

En dan een van de lekkerste dingen die ik tijdens deze reis heb gegeten: tonijn op een bedje van watermeloen. Dit is de reden waarom ik foto’s maak van mijn eten, zodat ik er later nog even fijn bij kan wegdromen. Ik wil dit nog een keer!

Vanaf Los Caños de Meca is het maar een Katzensprung (ik hou serieus van dit woord!) naar Vejer de la Frontera, de plek waar we zouden overnachten. Ik had dit dorpje uitgezocht omdat het bekend staat als een van de mooiste witte dorpjes in de regio. Ik kan je één ding zeggen: mijn verwachtingen werden ruimschoots waargemaakt.

Als ik ooit een boerderij heb, wil ik een ezel. Ik hou van ezels.

Dit was het Hinterhof van ons hotel in Vejer de la Frontera. Hoewel, hotel is misschien een groot woord. Ik geloof dat ze hooguit zes kamers hadden. Zulk soort persoonlijke slaapplekken vind ik fantastisch en geven echt een extra dimensie aan het verblijf. Zo knus! Zoals je kunt zien was het niet heel erg warm, in de ochtenden en avonden kon het nog behoorlijk fris worden. Maart roert zijn staart, zelfs in Andalusië!

Uitzicht over het historische deel van Vejer de la Frontera. Volgens mij heb ik afgezien van de kathedraal geen enkel bouwwerk gespot dat niet wit is. Sprookjesachtig gezicht he?

Tsjakka! Wederom een hotel gescoord met een fantastisch dakterras. Ik begin wel een beetje verwend te raken want nu wil ik ook een dakterras in Berlijn. Dromen… Blijven dromen…

Voor zo’n relatief klein stadje kon je verrassend goed eten in Vejer. Zo aten we o.a. twee keer bij El Jardín del Califa, een waanzinnig goed Arabisch restaurant. Jammer dat je zo weinig goede Arabische restaurants hebt in Berlijn. Als je toevallig tips hebt dan hoor ik het graag! Ik ben namelijk dol op couscous, baba ganoesj, tagines en al het andere uit de Arabische keuken.

Wij waren precies tijdens Semana Santa in Spanje. In de week voor Pasen staat de hele regio bol van de processies, optochten van gelovigen om boete te doen. Een bijzondere traditie die we bijna elke dag hautnah konden meebeleven. En die ons menig nachtje uit onze slaap hield.

Na Vejer de la Frontera waren we nog een dagje in Arcos de la Frontera. Een ander wit dorp, dat naar onze mening niet half zo mooi was als Vejer. Daarom reden we gelijk vanuit Arcos verder langs de route van de pueblos blancos (witte dorpjes). De meeste dorpjes liggen verscholen in de bergen en alleen  de route an sich was al adembenemend mooi.

Chillpauze.

Een van de witte dorpjes langs de route is Grazalema. Het contrast van de witte huisjes tegen de grauwe rotsformaties vond ik prachtig om te zien! In totaal wonen er zo’n 2.000 mensen in dit dorpje. Even ter vergelijking: alleen al in Berlijn-Friedrichshain wonen 125.000 mensen. Wat een verschil he?

Een van de meest toeristische plaatsjes in de regio is Ronda. Heel begrijpelijk, de kloof en rotsformaties zijn ook echt een must om te bekijken als je hier op reis bent. Heerlijk plaatsje om te wandelen (je kunt helemaal naar de rivier in de kloof wandelen) of gewoon lekker een terrasje te pakken.

De laatste overnachting had ik gepland in Mijas, waar we verbleven in een waanzinnige finca. Het landhuis beschikt over drie kamers en was echt de meest prachtige accommodatie van onze hele reis. De tuin stond vol geurende sinaasappelbomen, we hadden een zwembad tussen de bossen voor onszelf en vanaf het terras hoorden we de vogeltjes fluiten. De finca wordt beheerd door een ontzettend aardig Nederlands echtpaar en we konden hier echt heerlijk ontspannen en terugkijken op een prachtige reis. Zelfs ik moet toegeven dat een dagje nietsdoen soms best lekker kan zijn!

Finca la Tierra in Mijas is de naam, echt een aanrader!

Normaal gesproken kijk ik er eigenlijk altijd wel weer naar uit om terug naar huis te gaan. Terug naar mijn geliefde Berlijn. Maar bij Finca la Tierra wilde ik stiekem nog wel een nachtje blijven. Zo’n fijne plek was het!

Voor de geïnteresseerden nog even de route die we hebben gereden met de accommodaties waarin we hebben overnacht (linkje naar Google Maps). We zijn vanaf Berlijn naar Malaga gevlogen, hebben daar een auto gehuurd en zijn exact twee weken gebleven. We hebben overal 1 overnachting geboekt, m.u.v Sevilla (3 overnachtingen), Jerez de la Frontera (2 overnachtingen) en Vejer de la Frontera (2 overnachtingen). Als ik deze reis nog eens zou maken dan zou ik denk ik de overnachtingen in Alhama de Granada en in Arcos de la Frontera weglaten maar alles andere zou ik zo overdoen!

Op dit moment vind ik het jammer dat ik geen allround reisblogger ben. Ik zou zo 10 artikelen over Andalusië kunnen volschrijven, hihi. Zou jij deze regio eens willen bezoeken? Het is heel anders dan Berlijn maar juist die variatie binnen Europa is zo gaaf. Er is nog zoveel te ontdekken! Mocht je over Andalusië nog vragen hebben, dan beantwoord ik deze graag voor je!

➤ Nog meer zien van onze vakantie in Andalusië? Bekijk dan ook de Andalusië fotoblog van Kai!

Thuis in Berlijn werden we verwelkomd door een fijn lentezonnetje. Er gaat toch niets boven thuiskomen in Berlijn! Hoe fantastisch ik Andalusië ook vond… Niets – maar dan ook niets – haalt het wat mij betreft bij Berlijn. Maar hoeveel ik ook van Berlijn houd, even in een andere omgeving zijn, even weg van computer en internet (ok, gesnapchat heb ik wel, hihi), doet ook wel goed. We kunnen er weer helemaal tegenaan!

Dagje vliegeren…

… en longboarden. Waar kan dat nou beter dan op Tempelhof?

Nu wil ik ook een longboard! Heeft iemand tips en/of tricks? Ik wil gewoon een beetje stoer doen op Tempelhof, that’s all! Nee even serieus, het lijkt me écht leuk om dit beter te leren dus ik hoor jullie suggesties graag! Waar moet ik bijvoorbeeld op letten bij het kopen van een longboard? En wat zijn nog meer fijne plekken om te longboarden in Berlijn? Longboarders, laat u horen!

Lente in Neukölln betekent: ijs halen bij Mos Eisley! Een ijszaak die het definitief in mijn top 5 heeft geschopt. Zelfs doodsimpel stracciatella-ijs is de bom!

Mos Eisley
Adres: Herrfurthplatz 6
OV: U8 Boddinstraße

Du bist rock ’n roll! Ja, du!

Mijn eerste dag terug in Berlijn wordt op z’n Berlijns afgesloten met een lekkere burger op het terras. Mjam!

Berlinburger International
Adres: Pannierstraße 5
OV: U7 of U8 Herrmannplatz

Lunchen bij Michelberger. Ik moet eerlijk toegeven dat mijn crappy iPhonefoto deze zalmfilet niet helemaal tot zijn recht laat komen maar het was heerlijk!

Michelberger Restaurant
Adres: Warschauer Straße 39
OV: S of U1 Warschauer Straße

How to be a Berliner?

Het eten van Gemüse Kebab is in ieder geval een goed begin. Ondanks dat ik pas nog de bekentenis deed dat ik niet zo van döner houd, zijn de broodjes van Kottiwood stiekem toch wel lekker op zijn tijd. Bijna net zo lekker als die van Mustafa’s Gemüse Kebap!

Kottiwood
Adres: Reichenberger Straße 175
OV: U1 of U8 Kottbusser Tor

:-(

:-D

Iedereen die wel eens in Lissabon is geweest, zal ongetwijfeld heimwee hebben naar de pastel de nata. Ik ben een sucker voor alles met pudding (puddingbroodjes! tompoezen! alles!), dus pastel de nata zijn echt aan mij besteed. Sinds kort kun je bij het ultrakleine cafeetje Pastel in Kreuzberg hele lekkere krijgen! Gevaarlijk… Heel gevaarlijk…

Pastel
Adres: Wrangelstraße 44
OV: U1 Görlitzer Bahnhof

Nog een nieuwe ontdekking op snoepgebied in Kreuzberg is de Lakritzdealer. Een dropwinkel! In Berlijn! Da’s vrij uniek. Ons Hollandse dropgoed valt niet bij alle Berlijners even goed in de smaak (en nee Duitsers, Haribo is geen echte drop), en dus was ik extra blij verrast dat deze winkel onlangs haar deuren opende. Een ontzettend leuke zaak met minstens net zo’n leuke bediening. Ik voelde me bijna even in Nederland! Naast Nederlandse drop hebben ze ook veel Scandinavische drop en allerlei andere dropproducten zoals dropshot en zoethout.

Lakritzdealer
Adres: Muskauer Straße 10
OV: U1 Görlitzer Bahnhof

Aaahhh! Zelf drop scheppen! Ik voel me weer helemaal kind in de Jamin! Ik ga helemaal los en vul mijn puntzak vol mannetje pis, kokindjes en honingdropjes. Mjam!

Je merkt dat het langzaam zomer wordt als het langer licht blijft en de Modersohnbrücke drukker wordt. Vanaf hier heb je een fantastisch uitzicht over Berlijn en er hangt altijd een gezellig alternatief sfeertje. Het enige wat ik niet begrijp is waarom dat hek er nu al twee jaar staat. Berlijnse gemeente, mag het weg?

Feierabendbier op Boxhagener Platz. Heerlijk! Wat een fijn begin van het weekend! Dit plein is zelfs één van de redenen waarom ik ooit verliefd ben geworden op Berlijn. De diversiteit aan verschillende mensen is enorm en er hangt altijd zo’n fijne en relaxte sfeer. Dan zien we maar even door de vingers dat het gras kaal is en de vuilnisbakken overvuld zijn. Nebensache.

Feierabendbier. Een van mijn lievelingswoorden! Meer van dit soort schattige illustraties vind je op deze Tumblr: deutsch-doodles.tumblr.com.

Vrolijke narcissen in de Karl-Marx-Allee. Elk jaar weer zo’n mooi gezicht! Het is weekend en ik besluit een fijne lentewandeling te maken over de Karl-Marx-Allee. Instant blijheid krijg ik van deze gele bloemenzee!

Wat mijn favoriete seizoen is in Berlijn? Ik nijg nu naar de lente. Heerlijk om te zien hoe Berlijn weer begint te bloeien en te bruisen. Berlijners gaan massaal naar buiten en bestormen terrasjes en parken. Het begint echt weer te leven en die verandering vind ik prachtig om te zien! Maar eigenlijk heeft elk seizoen in Berlijn zijn charme.

Berlijn in voorbereiding voor de halve marathon die onlangs plaats vond. De route is ontzettend gaaf en is grotendeels uitgestippeld door Mitte. Als harloper zou ik absoluut eens mee willen lopen! Hoe gaaf zou het zijn om te finishen onder de Brandenburger Tor?

Zoveel lelijkheid midden in een metropool. Volgens mij kan dat alleen in Berlijn. Vraag me af hoelang dit leegstaande pand nog overeind blijft staan op Alexanderplatz…

Terug in Berlijn, maar mijn liefde voor palmbomen heb ik meegenomen uit Spanje. Zie ik een palmboom, moet ik hem op de foto zetten. Het lijkt wel een dwangneurose, hihi.

Wir finden: auf die Größe kommt es doch an. Goeie binnenkomer BVG!

#ThatTowerAgain.

En toen was ik ineens in het zuiden van Berlijn. Hoi Berlijn-Dahlem!

Best een gave stationshal. Doet me een beetje denken aan station Friedrichstraße, daar kun je ook vaak van die toffe schaduwen fotograferen.

Oef, wat een mooie deur!

Daar had ik even niet op gerekend… Een flinke rij voor de Botanischer Garten! Whut! De laatste keer dat ik hier was, liepen we hier vrijwel alleen rond. Toevallig vond dat weekend de Staudenmarkt plaats, een enorme planten- en bloemenmarkt met meer dan 200 marktstands, waar kennelijk een hoop mensen op af komen. Op dit soort momenten ben ik dan wel weer erg blij dat ik in Duitsland woon. Iedereen wacht keurig in de rij en van voordringen is absoluut geen sprake. Zonnetje erbij en het is bijna fijn om in de rij te staan, haha!

Het was lekker bedrijvig op de Staudenmarkt! Dit tweejaarlijkse event trekt behoorlijk wat Berlijners die hun woning of balkon willen opfleuren met wat unieke planten.

Hele bolderkarren werden volgeladen. Zo profi liep ik er niet bij, ik moest het doen met een rugzak, hehe.

De cactuskas. Een van mijn favorieten!

Dit vind ik wel een masterlijk mooie plant!

Niets werkt zo therapeutisch als het fotograferen van bloempjes. Ik kan daar dus serieus helemaal in op gaan!

Gelukkig was ik niet de enige. Ook deze mevrouw klikte er helemaal op los! De natuur heeft ook zoveel moois te bieden.

De Berlijnse botanische tuin (1897 – 1903) is met 42 hectare en meer dan 18.000 plantensoorten de grootste botanische tuin van Europa. Hou je van planten, bloemen en bomen? Of hou je er gewoon van om door een prachtig park te wandelen? Dan mag je deze tuin absoluut niet overslaan! Naast de enorme kassen beschikt de tuin ook over verschillende bloemenvelden en idyllische meertjes. Fijne plek om even lekker tot rust te komen.

Botanischer Garten Berlin
Adres: Königin-Luise-Straße 6-8
OV: S Botanischer Garten
➤ Meer inspiratie voor parken en tuinen in Berlijn

Wist je dat er zoiets bestaat als een International Pillow Fight Day? In Berlijn vond deze twee weken geleden plaats op de Pariser Platz, vlak voor de Brandenburger Tor. Iedereen een kussen mee en met zijn allen Spaß machen. Wat een geweldig concept!

Wat als kussengevechten de enige gevechten op aarde zouden zijn? Dan zou de wereld er een stuk lieflijker uitzien!

Iedereen was welkom. Alle leeftijden waren aanwezig en de sfeer was onwijs goed! Jammer genoeg had de politie het snel voor gezien en blaasden ze het vredige evenement na zo’n 20 minuten af. Gelukkig waren het 20 hele leuke minuten!

Samen kussengevechten, samen opruimen.

Vanaf de Brandenburger Tor wandel ik naar Alexanderplatz en kom langs wat velen als “het mooiste plein van Berlijn” bestempelen. De Gendarmenmarkt. Wat is jullie favoriete Berlijnse plein? Ik denk dat ik zelf voor de Kollwitzplatz ga! Hoewel de Gendarmenmarkt er ook zeker mag zijn hoor!

Station Yorkstraße. Hoi Schöneberg!

Friedrichshain.

Typische Berlijnse Mietskasernen in Prenzlauer Berg. Als je de Ringbahn neemt (S41 of S42), dan kun je ze goed zien vanuit de S-Bahn. Fascinerend gezicht vind ik het altijd, alsof je stiekem bij mensen naar binnen kijkt, hihi.

In de Schwedter Straße (ten noorden van het Mauerpark) beginnen de eerste bloesems alweer te bloeien. Oh man, wat een prachtig gezicht! Dit is een van mijn favoriete aspecten van de lente!

Wist je trouwens dat veel bloesems in Berlijn zijn geplant op de plek waar ooit de Berlijnse Muur stond? Ook de Schwedter Straße ligt precies op de Berliner Mauerweg. De bloesems heeft Berlijn te danken aan de gulle giften van een Japanse televisiezender. Meer over deze bijzondere Sakura-Kampagne lees je in dit artikel.

Mauerpark in bloei.

Zodra de thermometer in het weekend boven de 10 °C uitschiet, trekken Berlijnse families massaal naar het park om te barbecuen. Zelf ben ik dat niet zo gewend omdat er in Nederland (althans, naar mijn ervaring) pas wordt gebarbecued als het flink heet is. Maar waarom eigenlijk? Barbecuen kan het hele jaar door! In veel parken – zoals in het Mauerpark, Volkspark Friedrichshain en het Tempelhofer Feld – zijn speciale hoeken aangelegd waar barbecuen is toegestaan. Meer daarover lees je in mijn artikel barbecuen in Berlijn. Frohes Grillen!

Door het Mauerpark slenteren maakt hongerig! Kwam dat even goed uit dat er direct bij het Mauerpark een nieuwe food markt zijn deuren had geopend! De Brunnenmarkt vindt sinds 3 april op elke eerste zondag van de maand plaats in de Brunnenstraße in Berlijn-Wedding. Je kunt er terecht voor alles rondom het thema eten. Dat klinkt mij als muziek in de oren!

Brunnenmarkt
Adres: Brunnenstraße
OV: U8 Voltastraße of U8 Bernauer Straße
Wanneer: elke eerste zondag van de maand

Er waren zeevruchtenburgers, cupcakes, crêpes en nog veel meer lekkere dingen. Helaas was veel al uitverkocht toen ik kwam, maar gelukkig kon ik toch nog een quesadilla bemachtigen. Mjam! Ik hoop dat de stands voor de volgende editie meer inslaan want het was wel een beetje karig dat zoveel stands al uitverkocht waren om 15:00. Goede les voor de volgende keer!

Dit is de grootste pizza die ik ooit in mijn leven heb gegeten. Niet helemaal in mijn eentje hoor, ik had gelukkig hulp van vier hongerige collega’s. Dat gaat er wel in na een lange dag werken! Voor een – wat ik noem een – toeristentent, was de pizza toch wel erg lekker! Pirates is een bar vlak achter de East Side Gallery en de ligging is daarom erg praktisch. Het is er een beetje prijzig maar daar krijg je wel een fantastisch uitzicht op de Oberbaumbrücke voor terug!

Pirates
Adres: Mühlenstraße 78-80
OV: S of U1 Warschauer Straße

Skaterboys in Neukölln.

Die avonden waarop je na het werk nog lekker in de zon kunt zitten. Goud waard! We wandelden naar een restaurant, maar omdat we nog wat aan de vroege kant waren, besloten we nog even te chillen aan het Landwehrkanal.

Aangekomen bij mijn verjaardagsverrassing voor Kai… Avondje dineren bij Eins44! Een van mijn persoonlijke restaurantfavorieten waar ik mijn lief ook graag eens mee naartoe wilde nemen. Alleen de locatie is eigenlijk al een bezoekje waard: een voormalige destilleerderij in een Neuköllns Hinterhof. Heel gaaf! Ondanks dat het helemaal is gemoderniseerd, hebben ze de industriële uitstraling goed weten te behouden. Dat mag ik wel!

Als dat geen geweldig verjaardagsmenu is? Ik at o.a. salami met peterseliecreme, baars met gestoomde komkommer en – mijn persoonlijke highlight – dropijs met rabarber. Een drie-gangen-menu bij Eins44 heb je voor € 43,- en dat vind ik voor deze kwaliteit echt een hele goede prijs. Hoewel € 44,- natuurlijk nog toffer had geweest (scherp Eva, heel scherp!).

Eins44
Adres: Elbestraße 28/29
OV: U7 Rathaus Neukölln

Lunch bij Pacifico. Zoete aardappelfriet for the win!

Pacifico
Adres: Oranienstraße 147
OV: U8 Moritzplaz

Magnolia in het Kreuzberger Gräfekiez. Mijn lievelings! Zowel de bloemen als de wijk.

Als geld geen rol zou spelen, dan zou ik het liefst in het Gräfekiez wonen. Wat een prachtige, gezellige en veelzijdige wijk is dat toch! Heerlijk om hier een beetje langs cafeetjes en boetiekjes te struinen.

De grote zoektocht naar het beste ijs van Berlijn wordt in 2016 gewoon weer voort gezet. Vandaag ben ik bij Anna Durkes, een ijszaak van rasechte Italianen en dat is direct aan het assortiment terug te zien. Hallo crema al limone!

Anna Durkes
Adres: Gräfestraße 80
OV: U8 Schönleinstraße

Anna Durkes mag zich aansluiten bij Hokey Pokey, Mos Eisley en Eismanufaktur, om maar wat van mijn favoriete ijszaken in Berlijn te noemen. Heerlijk ijs!

Gräfekiez.

Chillen aan de Paul-Lincke-Ufer.

De kleurenexplosie heeft inmiddels plaats gevonden en de oevers van het Landwehrkanal zijn weer groen en druk bevolkt. Gezellig!

Wil je er als een echte Berlijner uitzien op de fiets? Dan moet je je rechterbroekspijp even opstropen. Hipsterlook compleet!

Op het punt in de Spree waar de wijken Friedrichshain, Treptow en Kreuzberg samenkomen, staat de Molecule Man. Dit reusachtige monument staat niet alleen voor de samenhorigheid tussen de wijken, maar ook een beetje voor de Duitse hereniging. Dit punt in de Spree was namelijk tevens de plek waar het grensgebied tussen West-Berlijn (Kreuzberg) en Oost-Berlijn (Friedrichshain, Treptow) lag.

Via de Elsenbrücke of de Martin-Hoffmann-Straße kun je vlakbij de Molecule Man komen en een plekje aan de Spree zoeken om even te genieten van de rust midden in de Großstadt. Tip: ga hier heen om de zonsondergang te bekijken. Dit is een van mijn favoriete plekken in de stad om dat te doen. Mede door het zicht op mijn favoriete Berlijnse toren.

Hoewel ook de Berlijnse winters prachtig zijn, ben ik toch wel heel erg blij dat de lente weer aan is gebroken. Biertjes drinken langs de Spree, de stad doorfietsen op zoek naar het beste ijs, Berlijn en Berlijners weer zien (op)bloeien, concerten bezoeken in de buitenlucht, film kijken in de Freiluftkino. Ik kan zo nog wel even of heel lang doorgaan. Wat doe jij het liefste tijdens de Berlijnse winter? Meer lenteplaatjes komen in mijn volgende fotodagboek!

Ik hoop dat jullie het leuk vonden om mijn reisfoto’s en sfeerimpressies van de Berlijnse lente te zien en dat ik jullie weer een klein beetje heb kunnen inspireren met mijn overdosis Berlijnspam. Wat was jouw favoriete tip of foto? Bedankt voor het lezen weer!