Eigenlijk is dit fotodagboek heel gewoontjes. Voor mijn gevoel maakte ik weinig spannende foto’s, des te meer plaatjes van mijn eten en drinken: van pullen bier, ladingen ijs, pizza langs het kanaal, asperges met schnitzel, een warme apple crumble en boterzachte sashimi. Natuurlijk voorzien van de adressen waar je deze heerlijkheden kunt krijgen. Gewoontjes misschien, maar wel heel fijn, zeker op van die mooie Berlijnse lentedagen! Ook ontdekte ik op de fiets de wijken Spandau, Tegelort en Reinickendorf. Onderweg bekeek ik het opgegraven hoofd van Lenin, nam ik een duik in de Tegeler See en bewonderde ik drie hele gave nieuwe murals. Twee weken om weer van te genieten! Op die helse belastingaangifte na dan.
Leuk dat je er bent en weer meekijkt in mijn Berlijnse leven! Viel Spaß!
Spargelzeit, oftewel de aspergetijd, oftewel de tijd waar ik nooit genoeg van krijg. Daarom is het vaste prik op zaterdag: asperges halen op de markt. Ze komen vers van het land uit de omgeving van Berlijn en worden een paar uur later op de weekmarkt op Boxhagener Platz verkocht. Beter en verser krijg je ze bijna niet!
Boodschappen doen is niet bepaald mijn grootste hobby. Maar boodschappen doen op Boxhagener Platz? Da’s een ander verhaal! Berlijnse markten vind ik namelijk erg fijn. Beetje langs de marktstands slenteren en me laten verleiden door al dat lekkers (vooral de kwarkkar en stand met tapenades zijn niet veilig voor me), terwijl de zon zich een weg baant door de hoge bomen. Dat is toch genieten!
Die zaterdag heb ik kennelijk niet veel foto’s meer gemaakt want de volgende foto die ik tegenkwam in mijn archief, maakte ik een dag later, op dezelfde Boxhagener Platz. Vlooienmarkt op zondag is altijd fijn om even overheen te wandelen op een luie zondag. De sfeer is zo relaxed en daarom verveelt deze markt me eigenlijk nooit.
Tussen kunst en kitsch.
Meestal koop ik zelf niets op de vlooienmarkt maar dat maakt een bezoek er niet minder leuk om. Ik snuffel gewoon wat rond en heb maar gewoon geaccepteerd dat ik gewoon niet zo goed ben in koopjesjagen op de vlooienmarkt. Iets daadwerkelijk kopen, doe ik het liefste online, haha! Vind het altijd bewonderenswaardig als mensen van die toffe dingen kopen op de vlooienmarkt. Wat is toch hun geheim?
Dit boek (13 Wanderungen in West- und Ost-Berlin) liet ik liggen en nu heb ik er een beetje spijt van. Wel een tip voor jullie: op Boxhagener Platz kun je vaak spullen uit DDR-tijden krijgen, voornamelijk boeken en reisgidsen.
Süß!
Prachtig om te zien hoe de bomen in de Kinzigstraße in Friedrichshain een tunnel vormen. Mooie straat vind ik dit! Vooral als je de auto’s weg denkt ;-).
Maandag had ik een extra dagje vrij vanwege Pinksteren en ik sprak af met Ricard, een vriend die ik sinds ik in Berlijn woon al niet meer heb gezien. Ik ken hem nog uit de tijd dat ik in Barcelona woonde en we elkaar via internet als tandempartner leerden kennen. Ik wilde Spaans oefenen, hij Nederlands. We hielpen elkaar en het is een superleuke manier om een nieuwe taal te oefenen! Inmiddels woont hij in Nederland en het is echt zo tof om te horen hoe zijn Nederlands zich heeft verbeterd. Mijn Spaans daarentegen zakt steeds verder weg. Gezien het koude en natte weer verbleven we de halve middag in Silo en liet ik het Karneval der Kulturen dit jaar helemaal aan me voorbij gaan. Prima zo. We hadden genoeg bij te kletsen en het was bij Silo binnen heerlijk knus!
Silo
Adres: Gabriel-Max-Straße 4
OV: S of U1 Warschauer Straße
Iemand heeft een knusse avond gehad, hihi.
Voor mijn gevoel heb ik in het pinksterweekend verder weinig actiefs gedaan. Helaas was het weer daar ook wel naar. Daarnaast moesten er thuis wat dingen geregeld worden. Stomme dingen, zoals de administratie en belastingaangifte waar ik dagenlang zoet mee was en waar maar geen eind aan lijkt te komen, maar gelukkig ook leuke dingen. Zo hebben we de planning van onze bruiloft bijna rond en de huwelijksreis geboekt. We gaan dus gewoon naar Hawaii (Kauai en Maui). NAAR HAWAII! Voor ons een absolute droomreis en het aftellen is begonnen! Ik kan niet wachten om te snorkelen tussen de schildpadden, te hiken over de kliffen en over de witte zandstranden te wandelen. Ik wil een helicoptervlucht maken over de rotsgebieden, poke en shaved ice eten en me laten meedrijven op de golven. Maar vooral wil ik me 2,5 week laten verrassen door al dat moois en samenzijn met mijn lief <3.
Zu verschenken. Da’s dus alledaagse kost in Berlijn, dat mensen spullen gewoon op straat zetten die ze niet meer nodig hebben. Daarna wordt het allemaal keurig opgehaald. Zonde ook om het weg te gooien toch, als je er iemand anders nog blij mee kan maken?
Nest, ich liebe dich! Ik at een heerlijke salade met gerookte vis en aardappelen met Kräuterquark. Er komt gewoon nooit iets uit die keuken wat ik niet lekker vind.
Nest
Adres: Görlitzer Straße 52
OV: U1 Schlesische Straße
Het begon langzaam zomers te worden in Berlijn en dat betekent ook dat veel ijszaken in Berlijn hun deuren weer openen. Hoezee! Aldemir pakt het in 2016 helemaal groots aan en verdubbelt hun zaak en het aantal (wisselende) ijssoorten in hun assortiment. Langzaam word ik weer fan van Aldemir. Helemaal nog niet zo’n slechte zaak!
Aldemir
Adres: Falckensteinstraße 7
OV: U1 Schlesische Straße
Vanaf twee bolletjes krijg je een zelfgemaakt hoorntje bij Aldemir. En mensen, die zijn lekker! Ook hun yogurt-mango-ijs is bij mij favoriet omdat het een beetje naar Solero smaakt. Mjam!
Gaat er iets boven pizza van Zola (lievelingspizza!) eten langs het Landwehrkanal (lievelingsplek!)? Weinig denk ik. De pizza met buffelmozzerella is mijn standaardbestelling hier. Love it! Heerlijk vind ik het hier om even in mijn eentje te zitten en gewoon te kijken naar de glitterende zon op het water en de voorbijzwemmende zwanen. Berlijn op haar mooist!
Zola
Adres: Paul-Lincke-Ufer 39-40
OV: U1 of U8 Kottbusser Tor
White Trash Fast Food mag dan wel insolvent zijn verklaard, het bier smaakt er nog altijd zeer prima!
White Trash Fast Food
Adres: Am Flutgraben 2
OV: S Treptower Park of U1 Schlesisches Tor
Vooral vanwege de toffe tuin is White Trash Fast Food de perfecte plek om het weekend in te luiden.
Zaterdag vond de bekerwedstrijd (Pokalfinale) plaats in het Berlijnse Olympisch Stadion en de stad is afgeladen met joelende fans van FC Bayern en Borussia Dortmund. Zelf volg ik het niet zo, maar als de helft van de mensen op straat een voetbalshirt draagt en vriendlief ineens geen tijd heeft, dan weet je hoe laat het is, haha!
Het hele voetbalgebeuren laat ik met liefde aan me voorbij gaan en ik besluit weer een fietstocht te maken door een voor mij nog onbekend gebied. Mijn vorige fietstocht door Zehlendorf en Potsdam is me zo goed bevallen dat ik gelijk het voornemen had gemaakt om dit vaker te doen. Lente is het perfecte seizoen voor een mooie fietstocht en op de fiets kun je makkelijker veel zien van de ‘buitenwijken’. Ik ben fan!
Vandaag aan de beurt: Spandau, Tegeler See en Reinickendorf. Vooral die laatste twee zijn mij nog behoorlijk onbekend en ik ben benieuwd wat me vandaag te wachten staat!
Rathaus Spandau. Hier begin ik mijn tour.
De BVG kan er wat van met leuke spreuken. Sommige bussen zijn bedrukt met de slogan ‘Fast so lang wie Kreuzberger Nächte‘. Like! Ohnee. Gefällt mir!
Mijn eerste stop is de Zitadelle in Spandau, een van de best bewaarde renaissanceforten van Europa. Het werd in de 16de eeuw gebouwd om de stad Spandau te beschermen. Ik bezoek het indrukwekkende bouwwerk voor de eerste keer en ben eigenlijk verbaasd over de extreem goede staat waarin het complex zich bevindt. Echt heel mooi en indrukwekkend!
Zitadelle Spandau
Adres: Am Juliusturm
OV: U7 Zitadelle
In de Zitadelle is ook de tentoonstelling ‘Berlin und seine Denkmäler‘ te bezoeken. Het is een verzameling standbeelden die ooit allemaal in Berlijn hebben gestaan. Door de eeuwen heen zijn dat er aardig wat geweest! Er zijn vooral veel beelden van toenmalige keizers terug te vinden maar ook van soldaten en zelfs het beroemde hoofd van Lenin, dat ooit op de toenmalige Leninplatz stond, is er te bezichtigen.
Van de nazi-periode zijn er relatief weinig beelden te zien, maar met behulp van een klankruimte, hebben de tentoonstellingsmakers geprobeerd om het gevoel op te roepen wat je krijgt bij het zien van de architectuur uit die tijd. Heel indrukwekkend vond ik het!
Daar is ‘ie dan, het hoofd van Lenin waardoor de tentoonstelling (geopend in april 2016) zoveel aandacht heeft gekregen. Het beeld werd onthuld in 1970 en stond jarenlang op de Leninplatz (huidige Platz der Vereinten Nationen in Friedrichshain). Na de val van de muur werd het in stukken gehakt en begraven. De stad Berlijn hield vol niet te weten waar het begraven zou liggen maar de curatoren van de tentoonstelling wilde het beeld er graag bij hebben. Uiteindelijk hebben ze de vergunning gekregen het hoofd ergens in de bossen rondom Berlijn op te graven. Misschien herken je het beeld uit de film Goodbye Lenin, waarin het beeld aan een helicopter over de stad zweefde. Het ultieme symbool voor de ondergang van de DDR. Best een gekke gewaarwording om het zo in een tentoonstellingsruimte te zien liggen.
Het middeleeuwse fort beschikt ook ver een uitzichttoren welke je kunt beklimmen. Een prachtige houten trap circelt naar de top van de toren.
Vanaf de Juliusturm heb je een heel fraai uitzicht over de Zitadelle. Je kunt de verdedigingsmuren en kanalen die het fort moeten beschermen vanaf hier extra goed zien. Bovendien kun je nog veel verder over de stad kijken! Zo zie je de Westhafen en de Fernsehturm goed liggen, maar ook de historische binnenstad van Spandau met zijn Rathaus en zelfs de Teufelsberg kun je vanaf hier zien.
We zijn weer terug met een nieuw exemplaar voor Crehaartieve Kappers in Berlijn! Ze kunnen er wat van, die gekke Berlijnse kappers.
Ik fiets verder door de buitenwijken van Spandau tot ik arriveer bij mijn volgende stop: veerboothalte Hakenfelde. Verschillende veerdiensten pendelen tussen Tegel, Spandau en verschillende eilandjes in de Havel. Zo schattig zijn ze! De dienstregeling is niet zo frequent (+/- 90 minuten) maar met dit uitzicht is het niet erg om even te wachten. Deze veerboten op de Tegeler See zijn trouwens in tegenstelling tot veel andere veerboten geen onderdeel van de BVG, maar worden gefinancierd door (vakantie)bewoners van de eilanden Valentinswerder en Maienwerder. Een vakantiehuis hebben op een eiland in de Havel? Hoe cool zou dat zijn! #nieuwelifegoals.
Na 45 minuten wachten is daar Odin IV, het schattige veerbootje dat me naar de overkant zal brengen. In slechts enkele ogenblikken brengt Odin IV me naar de overkant van de Havel waar ik mijn fietstocht door Tegelort kan voortzetten. Bij deze wil ik de stoere man in het streepjeshemd nog even bedanken voor zijn hulp bij het tillen van mijn fiets. Anders had ik waarschijnlijk voluit op de trap gelegen, haha!
Langs de Tegeler See is het prima vertoeven op een zonnige lentedag. Er zijn fijne zandstranden en het water is mooi helder. Bovendien is het meer met een oppervlakte van 4,6 km², na de Müggelsee, het grootste meer van Berlijn. Op de foto lijkt het misschien niet zo maar het meer is enorm en erg uitgestrekt!
Ten noorden van de Tegeler See staat Dicke Marie. Geen gezellige Duitse dame die Schnitzels bereidt (sorry, mijn eerste associatie bij de naam), maar de oudste boom van Berlijn. Haar leeftijd wordt geschat rond de 800 tot 900 jaar. Wow! Haar naam heeft ze te danken aan de broers Alexander en Wilhelm von Humboldt, die vele jaren van hun jeugd in de omgeving van Schloß Tegel doorgebracht hebben, en de reeds 500 jaar oude eik de naam van een deftige kok gaven. Misschien niet iets om helemaal voor naar Tegel te reizen, wel leuk om een keer gezien te hebben!
Mijn volgende obstakel om met de fiets overheen te komen: de Tegeler Hafenbrücke (1909). Net op het moment dat mijn fiets samen met mij de trap af wilde rollen, schoot er iemand te hulp. Bedankt mensheid! Maar wat een mooie en fotogenieke rode industriële brug, met uitzicht op de typerende witte flats in Reinickendorf. Mensen vragen wel eens of ik nou ooit uitgekeken raak in Berlijn. Nou nee, eigenlijk niet, besefte ik me op dit moment weer. Van deze brug wist ik het bestaan niet eens af en ik vind het geweldig dat ik steeds meer weer nieuwe dingen blijf ontdekken in Berlijn. Ik geloof niet dat ik hier ooit uitgekeken raak!
Vanaf de Hafelbrücke kom je zo op de Greenwichpromenade, een breed wandelpad langs het water waar buurtbewoners flaneren. Er staan verschillende kraampjes met eten en je kunt er ook direct een boottochtje boeken of een waterfiets huren. Het voelt een beetje als vakantie in eigen stad hier!
Heiße Wurst is er ook bij.
Niet ver bij de Tegeler See vandaan kun je 3 te gekke murals vinden van de straatartiesten Colin van der Sluijs en Super-A, How and Nosm en the Londen Police. Geïnitieerd zijn de kunstwerken allemaal door Urban Nation, een organisatie die voor het project ‘One Wall’ gerenommeerde street artists uitnodigt om te zorgen voor kleur in wijken die wel een opfrissertje kunnen gebruiken. Urban Nation gaat trouwens ook het allereerste street art museum open in Berlijn. Naar verwachting zal het museum in 2017 in Schöneberg openen. Ben echt heel benieuwd!
De Plattenbau met muurtekeningen in de Neheimer Straße vormen een bijzonder contrast met de Tegeler See en de ietwat ouderwetse Greenwichpromenade. Die bijzondere contrasten maken Berlijn ook zo’n interessante stad. Mocht je eens in Reinickendorf zijn, zeker even een kijkje nemen!
Dit werk van het Nederlandse street art duo Colin van der Sluijs en Super-A is mijn favoriet!
Meer lezen over street art in Berlijn?
➤ Mijn favoriete murals in Berlijn
➤ Street art spotten in Berlijn – waar doe je dat?
Bij de Borsigwerke (een voormalige Duitse fabrikant van locomotieven) stap ik ik weer op de U-Bahn naar huis. Fijn dat het zo gemakkelijk gaat om je fiets mee te nemen in het Berlijnse OV, en zo een fietstochtje te kunnen maken in een onbekende omgeving. Ook deze route was weer erg mooi en veelzijdig en dat fietsen begint (naast mijn favoriete vervoersmiddel) nog eens een echte hobby van me te worden! In een uitgebreider artikel zal ik binnenkort meer vertellen over de route die ik heb gefietst.
Zondag was een ultieme childag. We hebben de hele dag in Friedrichshain rondgehangen, het was heerlijk weer en we slenterden van terras naar terras. We begonnen bij Aunt Benny, een van mijn favoriete cafés bij ons in de buurt.
Aunt Benny
Adres: Oderstraße 7
OV: S of U5 Frankfurter Allee
Bovenstaande foto toont waarom Aunt Benny een favoriet van me is. De warme apple crumble met vanille-ijs is simpelweg hemels lekker.
IJs is echt mijn guilty pleasure. Helaas was de rij bij de Eispiraten zo lang dat we besloten neer te strijken op het terras Pavillon direct aan Boxhagener Platz. Daar verkopen ze namelijk ook ijs van de Eispiraten. Weliswaar maar twee smaken, maar daar doen wij niet moeilijk over! Framboos-munt smaakt namelijk heerlijk. Zowel in het ijsbekertje als in de limonade. Daarnaast krijg je bij geen ander café een beter uitzicht over het plein.
Het café wordt trouwens gerund door Karuna, een organisatie die hulp biedt aan jongeren met een alcohol- of drugsprobleem. Bij Pavillon krijgen ze de kans om weer te werken aan toekomst. Een mooi initiatief!
Café Pavillon
Adres: Boxhagener Platz
OV: S of U1 Warschauer Straße of U5 Samariter Straße
Maandenlang is er gewerkt aan de renovatie van dit appartement in de Mainzer Straße. Inmiddels is het opgeleverd en ligt het er weer piekfijn bij. Het aantal slecht onderhouden panden in de wijk wordt steeds schaarser. Maar ik moet ze wel meegeven, het is heel mooi geworden en ik zou zeker geen ‘nee’ zeggen tegen een appartementje in dit blok! Friedrichshain, het nieuwe Prenzlauer Berg.
Gelukkig is Friedrichshain op sommige plekken ook gewoon nog heel Friedrichshains. Tussen bovenstaande foto en deze foto zitten hooguit 50 meter. Zo dichtbij kan het contrast zijn.
En als je goed zoekt, kom je dat rauwe karakter van Berlijn ook nog gewoon in Mitte tegen.
Whiehoe! Gearriveerd bij mijn sushidate met Eva en Emma! Gek genoeg heb ik dit zaakje in de Rykestraße altijd over het hoofd gezien. Komt vast door het formaat van de zaak, waar niet meer dan 7 tafeltjes inpassen. Dat maakt de sfeer wel ontzettend knus en persoonlijk.
Gingi’s Izakaya
Adres: Rykestraße 45
OV: U2 Eberswalder Straße
Wat een mooie bierflesjes!
Vaste menu’s, daar maak je mij als persoon-met-altijd-keuzestress heel blij mee. De Gingi Teller bestaat uit een bord sashimi en twee special rolls. Dat klonk ons als muziek in de oren. Edamame bonen en een zeewiersalade erbij, en deze drie foodies waren helemaal gelukkig. De sashimi kwam in veel boterzachte soorten en is eigenlijk alleen al een reden om nog eens terug te keren naar Gingi. Maar ook de special rolls wisten ons te begeistern. Bijzondere combinaties zonder de gebruikelijke overdosis mayonaise of roomkaas. Heerlijk was het. Allemaal!
Kreuzberg.
Duitsers geen humor? Oordeel zelf!
Daar gaan we weer… Asperges! Met een van de beste Schnitzels die ik ooit heb gegeten. Bij nest Nest natuurlijk, waar anders? Soms is het jammer dat er enkel wisselende gerechten op hun kaart staan want zo kan het zo maar eens voorkomen dat je nieuwe favoriete gerecht niet meer terug komt. Gelukkig hebben we de foto’s nog.
Nest
Adres: Görlitzer Straße 52
OV: U1 Schlesische Straße
Die golden retriever beeldt precies uit hoe ik me op die vrijdagmiddag voelde. Ietwat müde. Zo’n werkweek hakt er soms behoorlijk in. Maar daar ga ik natuurlijk niet aan toegeven! Drankjes bij Kapitalist en gezelligheid van Nederlands bezoek werken als een tovermiddel. Bedankt lieve Merel, Laura, Mandy en natuurlijk Eva voor de toffe Määääädchen-avond!
Kapitalist
Adres: Oderberger Straße 2
OV: U2 Eberswalder Straße
Omdat een mens nou eenmal niet kan leven op bier en gin tonic: FOOD! Cát Tường is een 100% veganistisch Aziatisch restaurant waar ze echt goddelijke dumplings op het menu hebben staan. Zo goddelijk, dat we ze drie keer na hebben besteld.
Cát Tường
Adres: Kastanienallee 89
OV: U2 Eberswalder Straße
More dumplings! More dumplings? Yes! More dumplings!
We belanden in unicornheaven en drinken cocktails bij een vegan cocktailbar.
Chaostheorie
Adres: Schliemannstraße 15
OV: U2 Eberswalder Straße of S Prenzlauer Allee
Ik bedoel: zelfs de kraan op het toilet heeft de vorm van een unicorn. Vergezeld door discolampen en een glitterbril. Wat een heerlijk hysterisch toilet! Omdat dit natuurlijk moeilijk te toppen is, brei ik maar gelijk een eind aan dit foto- en eetdagboek. Voor mij gevoel waren het twee hele fijne en rustige weken met weinig baanbrekende dingen. Ook wel eens fijn! Hoe gaat het met jullie?
MORE DUMPLINGS! Ik wil ze wel. Nu.
Nou, ik anders ook wel. Hongerrrr!
Hmm.. Asperges. Draag mij maar weg hoor! <3 Oeh Aldemir! Kwamen we ook nog langs! De rij was alleen mega, dus we hebben uiteindelijk op de gok maar een ijsje gescoord bij California Pops.. Was niet verkeerd! En nu heb ik best wel spijt.. Spijt dat ik Boxi en Nest heb overgeslagen. Haha! In september poging twee dan maar? :-)
Oeh, maar California Pops is ook geweldig! Daar heb je zeker niets verkeerds aan gedaan! En nooit spijt hebben hoor, je kunt tenslotte nooit álles doen in Berlijn. Juist een goede reden om snel terug te komen inderdaad ;-).
In-der-daad! <3 Hoe is het met je stroopwafels en je krijtjes trouwens? Als je in september weer wat nodig hebt hoor ik het wel? ;-) Hihi!
Hoi marjolein,
Super leuk om je blog te lezen! Veel ideeën uitgehaald en genoten. Iedere dag kijken we weer even wat we ook alweer willen zien en wat je voor tips daarbij hebt! Helaas voor ons de laatste avond. Gisteren wilde we eten bij crackers, maar deze konden we niet vinden dus zijn we door gelopen naar Pantry. Was erg lekker, genoten van de leuke binnentuin!
Vandaag eten we lekker simpel in de Birkenstr.(dicht bij ons hotel Mecure moa Berlin) en daarna nog een keer genieten van het centrum! Bedankt voor je leuke tips!
Hai Froukje, wat ontzettend leuk om te lezen dat jullie het zo leuk hebben gehad in Berlijn en daarbij wat hebben gehad aan mijn tips! Daar doe ik het voor! Jammer dat jullie Crackers niet hebben gevonden maar het is inderdaad ook wel een erg goed verstopt restaurant. Ik moest ook goed zoeken toen ik daar voor de eerste keer wilde gaan eten, haha! Maar Pantry is gelukkig een uitstekend alternatief! Liebe Grüße, Marjolein
Hallo Marjolein! Zelfs een dagboek die volgens jouw een beetje gewoontjes is, is plezierig om te lezen! Toch weer met nieuwe tips. En van al die foto’s met het lekkere eten erop krijg ik altijd trek.
Liebe Grüsse, Ron
Bij het bekijken van mijn eigen foto’s krijg ik ook regelmatig trek, haha! Bedankt voor je leuke reactie Ron!