De theatrale bar en club Zur wilden Renate heeft een goed bewaard geheim: in het gebouwencomplex zit een labyrint verstopt. Vraag bij binnenkomst ernaar en je zult even later geblinddoekt naar de ingang van het Peristal Signum, zoals het doolhof heet, begeleid worden. Peristal Signum is een project van een kleine groep kunstenaars. Eerder hadden ze een doolhof in Neukölln (voor de kenners: in Karmanoia). Met hun kunstwerken wil deze groep de zintuigen van hun bezoekers prikkelen en de mens een geheel nieuwe ervaring bieden.
Dat is bij mij in ieder geval gelukt. In het labyrint waande ik me even Alice in Wonderland.
De reis door het doolhof is een intense ervaring, waarbij je gemoedstoestand constant bewerkt wordt met licht, geluid en ander materiaal. Kruipend door smalle gangetjes moet je op zoek naar de uitgang. Soms moet je door pikdonkere kelders heen, andere keren reis je een stukje met een glijbaan. Over dit doolhof zou ik eindelijk kunnen vertellen. Maar meer verklappen zou zonde zijn. Ga dit prachtige kunstwerk zien!
Belangrijk: houd er wel rekening mee dat de gangen in het doolhof vaak nauw zijn. Mensen met claustrofobie kunnen dit doolhof beter overslaan!
In de volgende film zijn kort beelden te zien uit het Peristal Signum:
OV: S-Bhf Ostkreuz of Treptower Park
Entree: 10 euro
Openingstijden: woensdag tot en met zaterdag (18.00 uur – 22.00 uur)
Meer (raadselachtige) info:
Ik vind het altijd erg interessant om te zien hoe de Duitse media berichten over nieuws vanuit Nederland. Vandaag natuurlijk extra interessant: de verkiezingsuitslagen! Over het algemeen wordt in de media geconcludeerd dat de door Brussel gevreesde Europa-haat in Nederland uitblijft, nu de VVD en de PvdA de grootste zijn geworden. Ook wordt er gemeld dat een ruime Kamermeerderheid voor twee partijen een zeldzaamheid is in de recente Nederlandse geschiedenis. Een overzicht.
“Ze zijn er nog, goede berichten voor Europa”, zo begint de Duitse krant die Zeit haar berichtgeving over de verkiezingen in Nederland. De krant vergelijkt het nieuws met dat uit Karlsruhe, waar het Duitse Constitutionele Hof het permanente noodfonds gisteren goedkeurde. “Beide berichten grijpen prachtig in elkaar: het wijze oordeel van het Hof en de verrassende keuze van de Nederlandse kiezer.”
De krant wijst erop dat de anti-Europapartijen flink hebben verloren. “Politiek in Europa is ingewikkeld, maar blijkbaar is het ook niet zo makkelijk om stemmen te winnen door tegen Europa te ageren. Dat is de belangrijkste conclusie van deze verkiezingen.”
“Het is een signaal voor Europa en tegen de rechts extremisten” zo begint de Spiegel. Winst voor Rutte die met zijn hands-on mentaliteit (vandaag weer aan het werk!) Nederland uit de crisis moet kunnen halen. De rechts liberalen passen bij de politiek die Angela Merkel (CDU) voert, er moet drastisch gespaard worden. De uitkomsten beloven veel voor een stabiele politiek in Nederland, het is een unikum dat er in Nederland een Kamermeerderheid voor twee partijen is gekozen.
De voorlopige uitkomsten laten een waarschijnlijke pro-Europa reddingscoalitie zien. De rechtsliberale Mark Rutte blijft mindister president. “Verrassend” worden vornamelijk de nederlagen van de PVV, de SP en het CDA genoemd.
Nederland zal ongeveer 20 miljard euro moeten besparen om het begrotingstekort terug te brengen tot minder dan drie procent. Er heerst bezorgdheid over de toekomst van de sociale zekerheid. De rechts populistische Geert Wilders wilde het bezuinigingspakket niet ondersteunen. Tijdens de campagne, riep hij op tot het aftreden van Nederland uit de EU en de Euro. Echter bleek al in de polls dat het moeilijk zou worden voor Wilders om het succes van twee jaar geleden te evenaren. In 2010 was zijn partij de derde partij.
De eerste stembureaus werden geopend om 6:00 in hoofdzakelijk stations. Behalve in scholen en gemeentehuizen konden de kiezers ook in sommige supermarkten, warenhuizen en beach clubs terecht.
Toogethr is dé carpool en meerijden app. Dit is een community om ritten met elkaar te delen. Naar je werk, een festival of naar een andere stad, zoals Berlijn. De ideale manier om op een goedkope, milieuvriendelijke en misschien zelfs gezellige wijze te reizen. In dit artikel een interview met Martin Voorzanger, de oprichter van Toogethr. Want ik was wel benieuwd wat de app precies kan en wanneer het digitale carpoolen nou eindelijk een succes gaat worden in Nederland.
1) Je bent initiatiefnemer van Toogethr “de carpool en meerijden app”. Kun je meer vertellen over wat de applicatie allemaal kan en wat de voordelen ervan zijn?
Hoe werkt het?
Je kunt eenvoudig zoeken in duizenden aangeboden en gevraagde ritten, zonder je eerst te registreren.
Heb je een match? Bekijk eerst het profiel van de ander en stuur een bericht. Hierbij wissel je je email adres of mobiele nummer niet uit.
Als je wilt meerijden dan kun je een verzoek doen. Als de ander deze accepteert dan mag je meerijden en kun je elkaars contactgegevens zien.
Geen match gevonden? Voeg dan zelf een aangeboden of gevraagde rit toe op het prikbord, zodat deze voor anderen zichtbaar is.
Wat kost het?
Het kost niets om Toogethr te gebruiken. De app is gratis en je kunt gratis zoveel berichten versturen, of ritten op het prikbord plaatsen of vragen als je wilt.
Als een bestuurder een rit aanbiedt, dan kan dit een gratis of betaalde rit zijn.
Gratis ritten zijn helemaal gratis. Je moet ook in de auto niets met elkaar afrekenen.
Betaalde ritten zijn ritten waarbij de bestuurder zijn kosten met je wilt delen (voor brandstof, verzekeringen etc). De betaling vindt plaats via Toogethr. Dus geen gedoe met wisselgeld in de auto en wel zo veilig.
Toogethr verdient bij betaalde ritten ook een beetje mee.
Waar vind je de app?
De app is direct beschikbaar als mobiele website voor computer, laptop, smartphone of tablet op https://m.toogethr.com
2) Hoe ben je op het idee begonnen om Toogethr te lanceren?
Alvorens ik Toogethr ben gestart heb ik 5 jaar bij TomTom gewerkt. Ik kreeg inzage in data die mee deed verbazen. Er rijden in Nederland 8 miljoen auto’s rond. Dus elke 2 Nederlanders hebben samen 1 auto. Daarnaast zitten in de spits in 85% van de auto’s alleen een bestuurder. Terwijl er files zijn, auto rijden zeer kostbaar is geworden en daarnaast zorgt voor 25 megaton CO2 uitstoot per jaar. En parkeren is in grote steden ook steeds kostbaarder.
Zelf heb ik 5 jaar geleden mijn auto de deur uitgedaan. Ik fiets in de stad en gebruik een auto van anderen of het OV als ik de stad uitga. In het begin is het even wennen, maar ik ben zo blij dat is van de ‘hassle’ van een eigen auto af ben. Daarnaast is een auto ook nooit goed. Door de week wil je een station, in het weekend een cabrio, op vakantie een camper, tijdens de verbouwing een bestelbus.
Tegelijkertijd zijn mensen zeer actief op sociale netwerken en beschikt meer dan 50% van de Nederlanders over een smartphone. Als je dat allemaal bij elkaar optelt, was het inzicht snel geboren: tijd om carpoolen eindelijk eens tot een succes te maken. Als we in staat zijn om 10% van de auto’s uit de file te halen door carpoolen, dan is er geen congestie meer.
3) Zelf ben ik groot fan van Mitfahrzentrale, de Duitse variant van Toogethr, welke in Duitsland ook veel wordt gebruikt. Denk je dat de Nederlandse markt ook al klaar is voor een dergelijk carpoolconcept?
Toogethr is zeker niet de eerste (en ook niet de laatste) carpool website of app. Mitfahrtzentrale is al bezig sinds 1998 en in Duitsland echt een begrip. Het wordt o.a. gebruikt voor ritten naar festivals en dorpjes waar geen OV is.
In Nederland is het ‘platteland’ nog redelijk ontsloten via OV, maar dit is op termijn niet haalbaar omdat de kwaliteit en kosten zeer ver uit de pas gaan lopen. Carpoolen en autodelen zijn hiervoor de echte oplossingen. Daarnaast vinden veel mensen het ook leuk om samen met andere mensen te reizen en te rijden. Je kunt veel van elkaar leren (wat zijn leuke / bijzondere restaurants in Berlijn), even je Duits oefenen, tips om je zakelijk netwerk te laten groeien of delen van muziektips.
Wat belangrijk is, en dat is de grote uitdaging, is om op dagelijkse basis te kunnen carpoolen. Daarvoor moeten veel mensen hun ritten delen, zodat er voldoende aanbod is. Met een stijging van de brandstofkosten en mogelijke invoering forenzentaks zou dit mogelijk wel eens versnel kunnen worden.
Of Nederland klaar is voor carpoolen op grote schaal? Alles wijst erop, maar nog niemand heeft het bewezen. Een kleine groep enthousiaste mensen is in eerste instantie nodig en die weten we te bereiken. De massa moet daarna volgen. Maar dit is uitdagender, omdat die vaak ‘functioneler’ ermee omgaat en eisen ook veel meer ondersteuning.
4) Hoe weet je als digitale lifter dat je de bestuurder kunt vertrouwen (en andersom)?
Vertrouwen is een essentieel onderdeel als je online met elkaar in contact komt en daarna in de ‘echte’ wereld met elkaar afspreekt. Niet alleen bij Toogethr, maar ook bijvoorbeeld bij Marktplaats.
Op dit moment kun je bij Toogethr een account aanmaken op basis van je Facebook account. Facebook controleert vandaag de dag veel gegevens, maar een echte garantie is het niet. We zullen ter zijner tijd als de community groeit meer ‘features’ toevoegen zoals gebruikersrecensies.
Wat je nu al kunt doen is eerst contact opnemen met de anders zonder dat je daarbij je email adres of telefoonnummer hoeft uit te wisselen. Dit helpt. En daarnaast heeft iedereen een duidelijk profiel. Als je als vrouw liever niet een man meeneemt, is dat goed mogelijk.
Daarnaast bieden we een helpdesk, waar je ook met vragen of klachten terecht kan. Zowel over Toogethr zelf, als andere gebruikers.
5) Hoe uitgebreid is het aanbod op Toogethr? Worden er veel reizen naar Duitsland aangeboden?
We zijn begin dit jaar begonnen. Er stonden toen letterlijk 0 ritten in de database. Tot nu toe zijn er 21.000 ritten aangeboden of gevraagd. Sommige ritten worden lang van te voren aangeboden (bijv. herhalende ritten), andere ritten last minute. Dit aantal is nog erg laag, omdat er zeer veel combinaties mogelijk zijn van vertrek, bestemming en tijd.
Ritten met langere afstand zijn populair, zoals Berlijn en Parijs. Er zijn momenteel een tiental gevraagde en aangeboden ritten naar Duitsland. Variërend van gratis tot €65 (incl. bemiddelingskosten).
6) Zie je er een trend in dat mensen bezit steeds meer durven los te laten? Je hoeft tenslotte niet zelf een auto te hebben om er plezier van te hebben.
Er is een trend gaande dit uiteindelijk een integraal onderdeel van ons leven gaat worden. We gaan steeds meer met elkaar doen. Dit wordt ook wel de ‘Sharing Economy’ genoemd. Dat is een moeilijk woord, maar wat hiermee bedoeld wordt heel simpel. Terug naar zelf koken, 2e hands spullen verkopen, dingen met elkaar ruilen en samen initiatief nemen. Dat is bevorderlijk om verschillende redenen, waaronder sterke sociale relaties, minder afval, minder grondstoffen gebruik en lagere kosten voor iedereen (lees ook: ruileconomie weer hip door het web).
7) Mochten de lezers geïnteresseerd raken om mee te doen. Hoe kun je je aanmelden als bestuurder of bijrijder?
Om Toogethr te gebruiken hoef je je niet gelijk te registreren. Je kunt direct ritten gaan zoeken. Als je een rit heb gevonden en je wilt contact opnemen dat dien je je eerst te registreren met je email adres of Facebook. Toogethr is gratis en het plaatsen van een rit aanbod of verzoek eveneens. Mogelijkerwijs vind je niet gelijk een rit, maar hoe meer mensen het gebruiken, hoe meer ritten er beschikbaar zijn, hoe groter de kans op succes voor iedereen.
Bedankt Martin voor het leuke interview! Zodra ik Toogethr zelf heb geprobeerd komt er uiteraard nog een review online. Ik ben in ieder geval erg enthousiast over het concept en vind het een mooie manier om milieuvriendelijker, gezelliger en goedkoper te kunnen reizen.
Misschien heb je het al ergens anders op internet voorbij zien komen, het is immers groots aangekondigd: het reisboek “Berlijn voor gevorderden” is onlangs uitgebracht! Dit boek, dat is voorzien van echte insider tips en mooie visuals, is geschreven door een achttal journalisten die al langere tijd in Berlijn wonen. Zij onthullen hun favorieten plekjes in Berlijn op het gebied van uitgaan, eten & drinken, cultuur, historie en nog veel meer. Ze leggen uit waarom kunstenaars en ondernemers in verlaten fabriekshallen trekken. Ze laten de bunkers zien waar de geschiedenis tastbaar is en de balzalen waar het nachtleven swingt. Met fragmenten uit film en literatuur en vernieuwende bouwexperimenten. Heldere plattegronden en 175 persoonlijke tips verleiden om zelf op pad te gaan. Mijn interesse is gewekt!
(Update van eerder artikel) Winactie!
Wil je kans maken op een gratis exemplaar van “Berlijn voor gevorderden” (eerste druk)? Deel dan deze review dan voor 14 september 2012 op Twitter of Facebook en noem daarbij @BerlijnBlog. De winnaars worden na de actieperiode bekend gemaakt. Ik neem dan persoonlijk contact op en zal je het boek toesturen.
(update) De winnaars van de winactie voor het boek “Berlijn voor gevorderden” zijn @susannepannetje en @hmedendorp. Gefeliciteerd!
Review
Ik heb het boek nog niet geheel gelezen maar toen ik het voor de eerste keer opensloeg was dit op pagina 130 en direct viel Cheers Schnitzel in mijn gezichtsveld. Dan moet het wel een goed boek zijn, want dit is wel één van mijn favoriete trashy foodcorners in Friedrichshain en zou ik inderdaad wel als geheime tip bestempelen. Afgebladderde concertposters aan de muur, vette schnitzels en stampende beats. Goed we dwalen af…
Afgezien van de goede tips die kort en bondig zijn opgeschreven valt diret het overzichtelijke en strakke design op. De hoofdstukken zijn onderverdeeld naar thema en schrijver. Het eerste deel gaat verder in op thema’s die Berlijn bezig houden zoals werken in Berlijn, de ontwikkeling rondom de Mediaspree en de geschiedenis die Berlijn blijft achtervolgen. De hoofdstukken zijn to-the-point en worden begeleid door duidelijk fotomateriaal. Het boek gaat niet héél diep op de materie in maar genoeg om de ontwikkelingen in de stad goed te begrijpen en daarom is er plek voor een breed aantal onderwerpen wat het boek lekker afwisselend maakt. Het is inderdaad meer een reisgids dan een leesboek (als leesboek raad ik bijvoorbeeld Berlijn beweegt of Boze geesten van Berlijn aan), en ik ben het met de titel eens: dit boek is zeker voor gevorderden aan te raden.
Het tweede deel van het boek bestaat uit de “175 geheime tips”. De tips zijn onderverdeeld per wijk en voor elke wijk zijn er een paar leuke en originele tips genoemd. Zo worden in Friedrichshain bijvoorbeeld de vlooienmarkt am Boxhagener Platz en die Turnhalle getipt, terecht natuurlijk. Het leuke en onderscheidende van dit boek is 1) dat de tips in de wijk Mitte zelfs origineel zijn, in dit boek vindt je geen Galaries Lafayette of Reichstag en 2) dat er ook tips te vinden zijn voor minder bekende wijken buiten de ring van Berlijn. Vooral op het gebied van winkelen vind ik nog een hoop tips die ik niet ken, maar mis ik er ook een aantal. Maar goed, daarvoor zijn het natuurlijk persoonlijke tips!
Zonder het boek van A tot Z te hebben gelezen kan ik eigenlijk al zeggen dat het boek een aanrader is. Was er maar voor iedere metropool zo’n eerlijke reisgids…
Schrijvers en thema´s
Wouter Meijer (correspondent NOS Journaal)
Op zoek naar werk
Merlijn Schoonenboom (correspondent de Volkskrant)
Kunstmetropool aan de Spree
Antoine Verbijcorrespondent (Trouw)
Van wie is Berlijn?
Annemieke Hendriks (Socioloog, auteur, journalist)
Droomdecor voor schrijvers en regisseurs
Vincent Kompier (planoloog,onderzoeker)
Breken en bouwen
Linda Huijsmans (auteur, zelfstandig journalist)
Fietsen langs de Muur
Bram Vermeer (auteur, zelfstandig journalist)
Achtervolgd door het verleden
Boekpresentaties
In september en oktober zullen er verspreid over het hele land in verschillende boekhandels lezingen over Berlijn worden geven. Daar wordt uiteengezet waarom zoveel mensen door de stad worden aangetrokken, ook al is er weinig werk en is het stadsbestuur financieel gezien failliet. Alle data staan op de website.
Het zat er natuurlijk al heel lang aan te komen maar deze week is de kogel door de kerk. Kunstruïne Tacheles is afgelopen dinsdag 4 september definitief ontruimd door de politie. Na de val van de Berlijnse muur werd dit voornamelijke warenhuis bezet door kunstenaars en andere soorten creatievelingen. De ruimte werd gebruikt als tentoonstellingsruimte en als werkplaats. In de ruïne woonden en exposeerden vele kunstenaars, er was een bioscoop en meerdere bars. 22 jaar lang stond het voormalige warenhuis symbool voor de creatieve jaren negentig in oostelijk Berlijn. Het stond bekend om culturele vrijheid, om strijd om geld en de macht.
De ontruiming
Volgens de Duitse kranten (zie ook Tagesspiegel) is de ontruiming rustig verlopen. Na de 6 laatste uren van verzet hebben ze zich dan toch overgegeven, hebben ze het pand vrijwillig verlaten en heeft de politie de boel geheel ontruimd. Moeilijk voor vele kunstenaars, die rondkwamen van de verkoop van hun kunstwerken. Zij zullen allemaal een andere plek moeten gaan zoeken. Het pand heeft al veel overleeft, bijvoorbeeld de bombardementen in de tweede wereldoorlog. Maar de jarenlange bezetting heeft ook zijn sporen achter gelaten in het pand. Of het gebouw de jarenlange bezetting zal overleven is de vraag.
En nu?
Voor de sluiting valt natuurlijk wel wat te zeggen. De ruimte was toentertijd niet op een eerlijke manier verkregen en de gebruikers ervan betalen geen redelijke huurprijs. Maar inmiddels is de plek een grote toeristische trekpleister in Berlijn geworden en hoort Tacheles bij een bezoekje aan de Oranienburger Straße. Alle restaurants en bars in de omgeving profiteren gewillig mee van het kunsthuis. Voor toeristen was Tacheles het toonbeeld van het alternatieve en rauwe Berlijn dat nergens “af” is maar wel voortdurend in ontwikkeling is. Die tijden zijn voorbij en de oppervlakte gaat per opbod geveild worden. Geschatte waarde: 35 miljoen Euro. Maar juist omdat Berlijn altijd in ontwikkeling is zijn er genoeg andere plekken om eens een kijkje te nemen.
Het blijft intrigeren, films die gaan over de DDR. En Barbara is ook weer zo´n pareltje! Een fijne “no nonsense” film zonder hollywoodflair die toch een redelijk beeld geeft van het leven in de DDR. Het is een emotioneel verhaal van een vrouw op zoek naar haar vrijheid. De film is geregisseerd door Christian Petzold, heeft op de laatste Berlinale de lezersprijs in ontvangst mogen nemen en is zelfs genomineerd voor een oscar in de categorie beste film in een vreemde taal. De film speelt zich af in 1980 op het Oost-Duitse platteland en hoewel de hoofdrolspeelster Barbara uit Oost-Berlijn komt, komt Berlijn verder (helaas) niet in de film voor. (meer…)
Dat Duitsland bij sommige Nederlanders nog een suf imago heeft vind ik bij vlagen onbegrijpelijk. Het is zo’n veelzijdig land! Dat mocht ik onlangs weer eens ervaren, toen ik een weekendje aan de Ostsee (nee, niet het Oststrand) doorbracht. Mijn verwachtingen waren niet al te hoog, ik ben tenslotte in de Hollandse kustregionen opgegroeid en het verschil tussen de Noord-, en de Oostzee schatte ik niet al te groot in. Mis! De Oostzee lijkt bijna tropisch met haar heldere water, witte stranden en fijne zand. En dat allemaal op ongeveer 2,5 uur rijden bij Berlijn vandaan. Een uitstapje naar de Oostzee is dan ook niet voor niets zo populair onder Berlijnse jongeren, gezinnen, stelletjes en ouderen om even te vluchten voor de drukte en het toerisme in de stad. De reden waarom de Ostsee ook wel liefkozend de “Badewanne Berlins” wordt genoemd. Nu ben ook ik verkocht aan dit stukje tropische Duitsland, waarom zie en lees je in dit artikel. (meer…)
Australische packpackster Amy McKinney woont tijdelijk in Berlijn. Op 1 vierkante meter, midden op de stoep. In het houten huisje waarin ze woont is ze zelfs al eens met de U-Bahn gereden. Een flexibel en klein bestaan. Het is voor iedereen mogelijk meent ze. Haar “Holzbox” (houten huisje) voor een hostel in Prenzlauer Berg is een aparte verschijning. Honden snuffelen aan de wanden en kinderen proberen voorzichtig naar binnen te gluren zodra er enige beweging in de box komt. Want enigszins apart is het wel, dat iemand midden op straat overnacht. Inmiddels beschouwt Amy de box als ruim een maand als haar tijdelijke woning en kan ze voor een habbekrats koken en douchen in het hostel. Kamperen langs de Spree, wonen in een houten box. In Berlijn kan het allemaal!
Le van Bo, brein achter de Holzbox
Brein achter de Holzbox is Le van Bo, welke in het Guggenheim Lab actief is. Hij bood Amy daar aan om in een van zijn houten huisjes te gaan wonen. De backpackster, die al een jaar rond de wereld reist, zag het als een leuke uitdaging en nam hem aan. Het huisje meet exact een vierkante meter en is 1,80m hoog. Genoeg om je om te kleden, maar voor “grotere” activiteiten zoals slapen is ze aangewezen op de stoep. Aan de wand van het huis is een matras bevestigd welke ze ´s nachts gebruikt om op te slapen. Om het meeste uit deze kleine ruimte te halen besloot Amy een mini Cafe te openen. Door de uitklapbare wielen onder de box kan ze haar mobiele cafe ook meenemen naar Alexanderplatz of naar het Mauerpark. Daar kun je voor een kleine donatie genieten van een vers gemalen koffie. De bonen kreeg ze inmiddels van een koffiemerk die wel interesse had in haar project. Inmiddels stond ze afgelopen zondag alweer voor het laatst in het Mauerpark. De wereldreis gaat verder…
“Zoveel ruimte hebben we helemaal niet nodig”
Voor haar wereldreis had ze enige doelen opgesteld die ze voor zichzelf wilde bereiken. Salsa leren dansen en altijd “ja” zeggen zodra iemand iets grappigs voorstelt. En of de box grappig is! Maar de gedachte achter het project is meer dan enkel grappig. Het moet voorbijgangers aanzetten tot denken. Hebben we allemaal wel zoveel ruimte nodig als we denken? We zouden eigenlijk eens kritisch naar onze eigen levensstijl moeten kijken en aanpassen waar nodig. De levensstijl van Amy zorgt in ieder geval voor veel interesse bij de Berlijnse daklozengemeenschap. Toen Amy nog aan de Kottbusser Tor bivakkeerde klopten er regelmatig daklozen aan haar box. Of ze er ook niet eentje konden krijgen. En ondertussen graaf ik mijn kledingkast nog eens door. Weggooien al die oude zooi, dan heb ik ook minder ruimte nodig.
Een kijkje in mijn dagelijks leven in Berlijn? Dat vind je op mijn Instagram-, Pinterest-, Twitter– of Facebookaccount. Daar plaats ik regelmatig plaatjes, tips, aanraders en hersenspinsels die net even te beknopt zijn voor een artikel op mijn blog. Maarrr, wat nou als ik af en toe eens een update plaats op mijn blog met een verzameling foto´s, snapshots en plaatjes uit Berlijn? Als jullie dit interessant vinden kan ik dit met regelmaat doen.
Ready? Set? Go! Hier komt een overload aan Berlijnvisuals. (meer…)
Berlijn is plat als een dubbeltje. Toch verreist midden in het Grunewald ten westen van de stad, een flinke heuvel waarvan de top ruim 80 meter boven de grond rijkt. De berg is bij de Berlijners bekend onder de naam “Teufelsberg” (vertaald: Duivelsberg). De Teufelsberg is geen wonder der natuur, maar een product van de inventiviteit van de geallieerden. Onder een dikke grasmat, liggen namelijk de puinresten van WO II verborgen. En dat is niet alles, op de top van de berg bevindt zich de ruïne van een Amerikaans afluisterstation. Een plek met historie en een enorme aantrekkingskracht. (meer…)
Sfeer, historie en veelzijdigheid. Deze combinatie maakt Berlijn voor mij zo'n fascinerende stad. Al 10 jaar. Mijn onuitputtelijke liefde voor Berlijn wil ik via BerlijnBlog met jou delen.
Leuk dat je er bent!
In mijn persoonlijke reisgids Mijn Berlijn neem ik je mee door het Berlijn waar ik zo van hou. Veel achtergrondverhalen, foto's en natuurlijk mijn favoriete tips verzameld op één plek.
