Zoals de meesten van jullie weten vond de Marathon van Berlijn vorige week weer plaats in het centrum van Berlijn. Onder de lopers ook een grote groep Nederlanders. Één daarvan, Steven, heeft zijn ervaringen met de Marathon van Berlijn opgeschreven voor Berlijn-Blog.nl. Steven, gefeliciteerd met deze superprestatie en bedankt voor het delen van je bevindingen!

Een verslag van de Marathon van Berlijn

Aankomst:

Vrijdagavond checken we na een autorit zonder files in in ons Hotel met uitzicht op de Gendarmenmarkt. Het zonnetje heeft de hele dag uitbundig geschenen en we eten ’s avonds nog op het terras op de Unter den Linden een bord spaghetti en ik drink mijn voorlopig laatste biertje.

De volgende ochtend nemen we de U6 naar de voormalige luchthaven Tempelhof alwaar ik mijn startbewijs moet ophalen op de Berlin Vital sports en gezondheidsbeurs. Daarvoor moet ik wel eerst meer dan 150 stands met sport, gezondheid, fitness en voeding passeren. Het is duidelijk dat leveranciers van hun overtollige trendgevoelige voorraden af moeten want de kortingen zijn soms fors. Ook ik kan de verleiding niet weerstaan en schaf het één en ander aan. Eten en drinken is ook mogelijk. Bij de pastakraam is het erg druk. Meer dan 10.000 porties gingen er over de toonbank. Buiten worden de voorbereiding getroffen voor de Bambinilauf. Dit is een wedstrijd voor de allerkleinsten waarbij 500 of 1.000 meter kan worden gelopen.

Halverwege de middag vind de mini-marathon plaats. Hierbij lopen schoolkinderen uit Berlijn en Brandenburg hun eigen wedstrijd van 4,2195 km in het centrum. Het merendeel is fanatiek en gaat ervoor. Ouders staan hun kroost luidkeels aan te moedigen. Het ziet er erg leuk uit.

De inlineskaters:

Om 4 uur gaan de inlineskaters van start. Zij beginnen aan hun eigen marathon. De lucht is inmiddels zwaar bewolkt en het begint te regenen. Door de bewolking wordt het al vroeg donker en al snel staan we nog als enige op de Leipzigerstrasse langs te kant een ieder aan te moedigen en te klappen. De achterblijvers hebben het moeilijk. Het merendeel is vermoeid en heeft last van verzuurde bovenbenen. Voor één skater loopt het slecht af. Hij wijkt uit voor een gevallen skater en komt tegenover een rode kruis post hard ten val. Ondersteund door een tweetal jongens wordt hij de tent ingedragen. Wel sneu zo met het einde in zicht.

De marathon:

Zondagochtend om 6 uur gaat de wekker. Eigenlijk niet echt nodig want al vanaf 4 uur was ik wakker. In de ontbijtzaal is het erg druk en ik doe me tegoed aan bruine broodjes en warme pasta. Koolhydraten! Twee meisjes uit Brazilië zitten naast ons en kwebbelen zenuwachtig aan een stuk door.

Na het ontbijt lopen we het hotel uit en hobbelen samen met andere groepjes hardlopers richting de Platz der Republik waar een groot tentenkamp is opgeslagen. Ik ga op zoek naar mijn kleding tent en geef mijn zak met droge kleding af. Omdat het gezellig regent trek ik een soort van regenponcho van sponsor Adidas aan. Om 08.15 loop ik naar de Strasse des 17. Juni voor mijn startblok H (verplicht voor een ieder die voor het eerst een marathon loopt) en sluit achter aan de rij voor de toiletten. Een kwartier later vergaap ik mij aan een aantal fijne meisjes die op een podium in de regen voor de warming-up zorgen. Jammer dat die warming-up zo weer vertrokken is want het duurt nog tot 09.03 totdat de burgemeester het startschot geeft en de eerste lopers kunnen vertrekken. Inmiddels is het harder gaan regenen en sta ik al snel te soppen in mijn schoenen. Behalve dat het regent is het ook koud en ik heb spijt geen regenjack aangetrokken te hebben.

Om 09.15 is het H blok aan de beurt en eindelijk mogen we dan van start gaan voor de 37ste Marathon van Berlijn. Ooit in 1976 begonnen met 400 renners maar tegenwoordig de mooiste marathon van Europa met in totaal meer dan 48000 deelnemers (incl skaters).

Al snel is de kou vertrokken en lopen we via de Alt-Moabit richting Mitte. Na 10km zie ik bij de Torstrasse de eerste uitvaller in een rolstoel worden afgevoerd maar ik heb nog nergens last van. Bij de Otto-Braunstrasse gaan we naar rechts richting Kreuzberg. Onderweg komen we de eerste van de 70 aangekondigde bands tegen die ons gaan vermaken. Trommelen is een favoriete bezigheid zien we al snel. Via oa de lange Lichtenbergstrasse en de Heinrich Heine strasse lopen we naar de Hermannplatz. De service onderweg is perfect en om de paar kilometer kan er wat gedronken of gegeten worden. Wat er in gaat moet er ook weer uit en al snel zie je langs de kant van de weg rijen met kerels die hun overtollig vocht kwijt raken. Ik zoek een knappe struik op en sta bijna op een hardloopster die met de broek op de knieën haar plasje doet. We kunnen er allebei wel om lachen.

Via de Hasenheide en de Gneisenstrasse lopen we richting Schöneberg. Voorbij de Yorkstrasse gaat mijn beproeving beginnen want meer dan 20km heb ik nooit gelopen. Naast trommelaars hebben zich nu ook gelukkig wat jazzbands en wat steviger rock muziek aangediend. De sfeer op het parcours is prima en de regen is aan het vertrekken. Langs de kant wordt het ook wat drukker en gezelliger. Hele families zitten met koffie of sterkers in stoeltjes dit tafereel gade te slaan. Ik ruil mijn banaan bij een meisje in voor haar KitKat. Verder op passeer ik een renner met maar een been en twee stokken. Wat een bikkel en wat een tempo loopt die man!

Over de Grunewaldstrasse lopen we Schöneberg uit richting Zehlendorf. Bomen beginnen al hun herfstkleuren te krijgen en af en toe ruik ik de zo bekende bruinkool lucht. Ik geniet met volle teugen. Op de het begin van de Hohenzollerndamm passeer ik het 30 km punt en langzaam begint het tot me door te dringen dat het me gaat lukken.

Bij de Olivear Platz slaan we rechtsaf de Kurfürstendamm op. Wat mij betreft niet het mooiste stukje van Berlijn maar het soms rijendikke publiek maakt dat ik dat al snel vergeet. Bij het 37 kilometer punt word ik door vrouwlief aangeroepen die zich verbaast over mijn fitte verschijning (en nee ik heb echt niet al die tijd in de kroeg gezeten!). Na 5 minuten babbelen voeg ik in op de Potsdamerstrasse en lopen we richting PotsdamerPlatz. Op de Leipzigerstrasse gaan we met een bochtje naar links en komen uit op de Unter den Linden en zien we in de verte een groot bord met “Ziel” verschijnen. Trots en tevreden passeer ik de Brandenburger Tor en finish in dik 4 uur.

Nieuwsbrief

Nieuwsbrief

Meld je aan voor mijn maandelijkse nieuwsbrief en onvang de laatste updates en exclusieve Berlijntips gratis in je inbox.

Je hebt je nu aangemeld voor de BerlijnBlog nieuwsbrief. Dank je wel!

Pin It on Pinterest

Share This