Ik dacht een sterk gevoel van samenhorigheid te bespeuren. Ossies, Wessies, Berlijners, Duitsers van het platteland, buitenlanders, ze kwamen allemaal samen om bij de Brandenburger Tor te vieren dat de Berlijnse Muur “exit” is. Een keerpunt in de Duitse, Europese en wereldwijde geschiedenis. Klaus Wowereit, Angela Merkel, Nicolas Sarkozy en Hillary Clinton vertelden wat de val van de muur voor inpact had op hún leven. Het leken voor een moment even gewone mensen met gevoelens ipv figuren op tv.
Toch zet ik mijn twijfels bij de samenhorigheid bij het zien van de uitslag van een onderzoekje van N-TV (Duitse nieuwszender, vergelijkbaar met CNN) waaruit blijkt dat 64% zegt dat Duitsland één volk is. Vrij weinig lijkt op het eerste gezicht maar hoe waren deze cijfers 20 jaar geleden? En hoe zouden de cijfers voor Nederland zijn?
Bij het horen van de verhalen van mensen die de val van de muur in 1989 in Berlijn hebben meegemaakt komt gelijk het besef dat ik Berlijn maar van 1 kant ken, en de andere kant ook nooit écht zal leren kennen. Het vrije en creatieve Berlijn waar alles kan en mag, dat is mijn Berlijn. Voor veel andere mensen is Berlijn de stad van de muur, grenzen en gedeeldheid. De Berlijn die ik nooit zal leren kennen maar waar ik me wel vaak een voorstelling bij maak.
Het is mooi dat Berlijn de afgelopen 20 jaar zoveel is veranderd en ik ben benieuwd hoe deze ontwikkeling zich gaat voort zetten. Zal Berlijn, hoofdstad van Duitsland, ook ooit de financiële kern van Duitsland worden?
Hoi Marjolein,
Ik heb jaren geleden al gezegd dat ik bij de Güst Bormholmer Straße wou zijn. Heb er ook geen spijt van, ondanks de regen.
Ook ik heb keuzes gemaakt die dagen in Berlijn. Er was gewoon zóveel te doen dat je wel een keuze moest maken….
Over 5 jaar is het zeker de bedoeling om er weer aanwezig te zijn, maar ik hoop natuurlijk vóór die datum alweer een keertje of 10 in Berlijn te zijn…
Groten Michel
Hai Michel,
er waren gewoon teveel dingen om te doen die dagen. Ik ben erg blij dat ik uiteindelijk bij de Brandenburger Tor was, het was juist indrukwekkend omdat het zo massaal was. Zoveel mensen bij elkaar met de zelfde gedachte in hun hoofd, heel speciaal vind ik dat. Er waren ook allemaal kraampjes met gezellige dingetjes (Gluhwein en lekkere hapjes), maar de intieme sfeer miste wel en ik kan me goed voorstellen dat mensen om die regen niet bij de BT waren.
Des te leuker om ook zo jouw ervaringen te lezen. Ik neem aan dat jij ook wel lekker hebt staan klappertanden? Over 5 jaar weer?
Groetjes Marjolein
Hoi Marjolein en anderen,
Zoals je misschien wel weet ben ik ook in Berlijn geweest op 9 november 2009, al was ik niet bij de Brandenburger Tor. Dat leek mij van voren al véél te massaal. Nee, ik ben een groot deel van de avond op- en rondom de Bornholmer Straße geweest. Ja, daar waar de grens van Oost- naar West-Berlijn als eerste geopend is op 9 november 1989 om 23.29 uur.
De sfeer op deze plek was zeer intiem. Er waren zo’n 750 tot 1000 mensen aanwezig naar mijn schatting. Allemaal eet- en drink tentjes en een aantal TV-ploegen, waaronder de RBB die rechtstreeks uitzond vanaf de Bösebrücke. Zij interviewden een aantal “Zeitzeugen” en dat was heel interessant. Een hele andere sfeer dus dan bij de Brandenburger Tor, maar ik heb al jaren achtereen gezegd dat ik op 9 november 2009 aanwezig zou willen zijn bij deze voormalige grensovergang en die wens is in vervulling gegaan.
@Marjolein: Trouwens dat stukje op de radio was leuk.
Groeten Michel