Het blijft intrigeren, films die gaan over de DDR. En Barbara is ook weer zo´n pareltje! Een fijne “no nonsense” film zonder hollywoodflair die toch een redelijk beeld geeft van het leven in de DDR. Het is een emotioneel verhaal van een vrouw op zoek naar haar vrijheid. De film is geregisseerd door Christian Petzold, heeft op de laatste Berlinale de lezersprijs in ontvangst mogen nemen en is zelfs genomineerd voor een oscar in de categorie beste film in een vreemde taal. De film speelt zich af in 1980 op het Oost-Duitse platteland en hoewel de hoofdrolspeelster Barbara uit Oost-Berlijn komt, komt Berlijn verder (helaas) niet in de film voor.
Samenvatting
Barbara, een kinderarts uit Oost-Berlijn, wordt tegen haar wil overgeplaatst naar een provincieziekenhuis aan de Ostseekust. In het geheim heeft ze contact met haar West-Duitse vriend die een actie op touw zet haar uit de DDR te krijgen. Barbara wordt echter permanent gecontroleerd, niet alleen door de Stasi maar ook door collega’s en buurtbewoners. Ze wantrouwt iedereen, ook haar collega André, een aantrekkelijke en intelligente arts. Terecht, want hij werd door een stasi officieer aangenomen om Barbara in de gaten te houden. Al vanaf haar eerste werkdag op het platteland – als André haar naar huis wil brengen – heeft ze het vermoeden dat de Stasi achter André zit. Barbara is op de afdeling kinderchirurgie werkzaam. En hoewel ze André wantrouwt, is een vriendelijke arts met veel respect voor het wek dat ze aflevert.
In deze context ontstaat een romance waardoor ze gedwongen is te kiezen tussen blijven of vertrekken.
Review
Het is een mooie film die gaat over het leven in de DDR en hoe deze bewust onder druk wordt gezet door geheimen, verraad en onzekerheid. Het gaat niet zozeer over de Stasi of de staat zelf, des te meer over hoe het leven van de inwoners onder druk staat. Barbara wordt beperkt in haar leven en dat roept veel medeleven op. Het feit dat het film een open einde heeft laat ruimte voor speculatie.
Gaat dat zien! Donderdag 06 september om 19:30 vindt de Nederlandse premiere plaats in het Ketelhuis in Amsterdam.
Wat een dilemma, want enerzijds is Barbara een prachtige, ontroerende film en anderzijds was dit de praktijk en is het zien en beleven van het leven onder dwang zo droevig en confronterend.
In de rij van DDR films beveel ik graag Sonnenallee aan, luchtiger, humoristisch over de DDR, maar de gewone DDR mensen worden er niet in beschadigd.
Over DDR films gesproken: twee weken terug was ik in Berlijn en ik zag de film This Ain’t California, over 3 jongens en de skaterscene in de DDR. Met heel veel oude Super 8 filmpjes en een mooie soundtrack. Ken je die film al? Misschien vind je hem ook mooi! :)
Prachtige film, en in zekere zin een ’tegenhanger’ van Das Leben Der Anderen. Die ging over een intellectueel, die volgens DDR-normen dwarslag en daardoor door de DDR werd tegengewerkt.
Barbara is gewoon een arts die haar werk wil doen en ineens wordt overgeplaatst naar een dorp. Niet om haar politieke/kunst-denkbeelden, maar omdat ze het land uitwil. In die zin vond ik deze film confronterender dan Das Leben Der Anderen, die meer over spionagepraktijk van DDR gaat. En het spel van alle acteurs is werkelijk schitterend.