Tijdens de “Tag des offenen Denkmals“, die jaarlijks in september plaatsvindt, openen vele monumentale panden in Duitsland hun deuren. Vele gebouwen die normaal niet altijd openbaar toegankelijk zijn, kun je tijdens deze dagen gratis bezoeken. In Berlijn zijn er zo’n 300 locaties die aan de “Tag des offenen Denkmals” deelnemen met tentoonstellingen en rondleidingen. Lastig om uit zo’n groot aanbod iets uit te zoeken! Ik besloot het Haus des Lehrers en het bijbehorende congrescentrum te bezoeken. Een locatie waar ik zovaak langsloop, maar zo weinig van binnen heb gezien.
Haus des Lehrers
Het Haus des Lehrers werd tussen 1961 en 1964 als een van de eerste gebouwen door de DDR aan de rand van “een nieuw Alexanderplatz” gebouwd. Door de Tweede Wereldoorlog was Alexanderplatz vrijwel met de grond gelijk gemaakt en de DDR begon hier met het aanleggen van het een nieuw en modern centrum voor die Hauptstadt der DDR.
De door Bauhaus geïnspireerde architect Hermann Henselmann ontwierp een rechthoekige wolkenkrabber, tekenend voor de architectuur van het na-oorlogse modernisme. Het Haus des Lehrers is vooral bekend om het mozaïekkunstwerk op de façade dat bestaat uit metaal en keramiek . Het 127 meter lange kunstwerk van Walter Womacka beeldt het dagelijkse leven (Unser Leben) van de DDR uit, natuurlijk voorzien van een socialistisch sausje. Blije boeren, succesvolle studenten en zelfstandige vrouwen zie je onder andere in de mozaïek terug. De ongewone combinatie van een flatgebouw met mozaïek maakte het Haus des Lehrers internationaal bekend. Het is de moeite waard om even een rondje om het pand te lopen om de mozaïeken te bekijken.
Het Haus des Lehrers werd gebruikt als ontmoetingsplaats voor pedagogen en docenten met ruimte voor bijscholing en ontspanning. In het 12-verdiepingen tellende gebouw bevond zich onder andere een van de grootste pedagogische bibliotheken van Europa, een leeszaal, een café en een restaurant. Nu zijn er kantoorpanden in het Haus des Lehrers gevestigd.
Congrescentrum
Naast het flatgebouw bestaat het Haus des Lehrers ook nog uit een koepelgebouw voor evenementen. De relatief vlakke koepel met een diameter van 38 is het pronkstuk van het gebouw. Binnen zijn het vooral de transparantie en het harmonieuze gebruik van ronde en hoekige vormen die opvallen. Duidelijk op Bauhaus geïnspireerd! Ik vind het prachtig.
Het pand werd vooral voor internationale conferenties gebruikt maar er vonden ook regelmatig concerten en andere festiviteiten plaats. Na een rigoureuze opknapbeurt in 2002 werd het pand weer in gebruik genomen als locatie voor evenementen.
Ook weer prachtige foto’s en informatie.
Het Haus des Lehrers was toch in de DDR de werkplek van Margot Honecker die minister van onderwijs was??
Dat zou heel goed kunnen maar ik durf het niet met zekerheid te zeggen. Ik kon er zo snel niets over vinden en tijdens de rondleiding werd daar ook niets over gezegd (de focus lag vooral op de architectuur). Ligt echter wel voor de hand…
Ik weet wel waar ik volgend jaar in september naar toe ga! Wat is dit architectonisch mooi ontworpen.
We hadden het laatst over inspiratie opdoen via jouw Blog? Nou, het is weer gelukt. :-)
Mooie foto’s trouwens!
Het is inderdaad prachtig, ik was aangenaam verrast door wat ik binnen aantrof. Je moet wel even checken of je naar binnen kunt, de congreszaal is alleen voor evenementen geopend.
Ligt het nou aan mij of oogt het gebouw absoluut niet “oost-Berlijn’s”? Ik vind het pand er heel mooi en chique uitzien eigenlijk, helemaal niet DDR achtig. Al schetst het mozaïek kunstwerk natuurlijk wel dat beeld. Prachtige foto’s wederom, het mooiste vind ik eigenlijk de aanwezigheid van zowel koele als warme kleuren dat het geheel een mooie balans geeft. En natuurlijk de grote hoeveelheid ligt die er in het gebouw aanwezig is. Ook de kleine lampjes zijn erg leuk. Mooi! Wel jammer dat er 300 geopend zijn op deze ene dag, het zou erg leuk zijn een week ervoor uit te trekken om mensen de gelegenheid te geven meerdere gebouwen op hun bezoeklijst te zetten. Maar: natuurlijk wel iets voor jou om volgend jaar naar uit te kijken!
Geloof het of niet. In 1979 heb ik dit pand bezocht, maar ik had er geen foto’s van. Bedankt om ze in mijn plaats te maken en nog wat herinneringen boven te halen. Toen stond de muur er nog en werden we door een lerarenbond uitgenodigd en natuurlijk begeleid. Ik ben sindsdien een paar keer terug geweest, maar er niet meer aan gedacht om het nog eens te bezoeken. Leuk.
Wat bijzonder dat je er in 1979 bent geweest. Ik ben benieuwd hoe de sfeer toen was! Het moet voor die tijd echt iets moderns zijn geweest in de DDR.
Dat kan goed kloppen. Het pand is in 2002 namelijk helemaal gerestaureerd. Maar de Speisesaal ademt nog DDR, je ziet het in veel details nog wel terug.
De lampjes kunnen trouwens een hele lichtshow geven, elke lamp is afzonderlijk bedienbaar. Was heel gaaf om te zien!
Sommige van de andere 300 locaties kun je trouwens ook regulier bezoeken. Vele echter niet, en helaas kon ik lang niet alles bezoeken wat ik wilde. Voor volgend jaar heb ik me voorgenomen een betere planning te maken en ook voor locaties te reserveren, dat is bij sommige tours verplicht. Veel van dit soort locaties doen het er bij als vrijwilligersdaad, daarom is het helaas maar een weekendje :-(. Volgend jaar weer een kans!