Kino International werd in de jaren ’60 geopend als dé premièrebioscoop van Oost-Duitsland. Menig belangrijk politicus kwam naar deze statige bioscoop aan de Karl-Marx-Allee om de nieuwste DDR-producties te bekijken. Er was zelfs een rij met extra beenruimte voor de belangrijkste gasten, vanaf rij 8 had je bovendien het beste zicht op het beeldscherm. Alles, om de elite een optimale kijk- en luisterbeleving te bieden.
Voor het ontwerp en de technische specificaties van de bioscoop werden sowieso kosten noch moeite gespaard. Alles werd ingericht naar de toenmalige specificaties voor dé perfecte bioscoop. Kosten egal. Kino International was een heus prestigeproject en is grotendeels onveranderd gebleven. Niet alleen de moeite waard dus voor het filmprogramma, maar ook voor een kleine tijdreis.
Vorige week was ik tijdens de Tag des offenen Denkmals voor een rondleiding in het Kino International voor een blik achter de schermen en om meer te weten te komen over deze bijzondere bioscoop.
In de jaren ’50 en ’60 werden vele gebouwen speciaal als bioscoop ontworpen om de gast een perfecte kijk- en luisterbeleving te geven. Omdat het Zoo Palast en het Royal Palast in het westen kwamen te liggen had Oost-Berlijn haar eigen Filmpalast nodig. En zo geschiedde dat Kino International in 1963 haar deuren opende als deelproject van bouwfase twee van de Karl-Marx-Allee. Veel Plattenbau, Kino International, Cafe Moskau en Kosmos (toen de grootste bioscoop van de DDR, nu evenementenlocatie) kenmerkten de tweede, iets kostenefficiëntere, bouwfase van de Karl-Marx-Allee.
Over alles wat je in deze zaal ziet is zorgvuldig nagedacht. Zo loopt de helling bijvoorbeeld exponentieel naar boven. Dat betekent dat de stoelen op de eerste rijen vlakker achter elkaar staan dan de stoelen achterin de zaal. Dit zorgt voor een optimale kijkhoek vanaf alle zitplaatsen in de zaal. In totaal bood de zaal ruimte voor 608 bioscoopbezoekers.
De geluidstechniek, met panelen in het plafond en aan de wand, werd speciaal voor Kino International ontworpen voor een optimale geluidsbeleving. De schuine houten panelen aan de wand zorgen voor een unieke akoestiek. Het golvende plafond was niet alleen bijzonder om te zien maar zorgde er ook voor dat het geluid optimaal door de zaal werd verspreid.
Ook het gebolde scherm met forse afmetingen (17,5m breedte) was conform de nieuwste standaarden. Twee paar klassieke gordijnen hangen voor het scherm. Het glittergordijn dat je hier ziet, werd voor premières gebruikt. Een beetje glitter und glamour in de DDR. Als je goed kijkt zie je dat er bij de vierde en vijfde glitterbaan iets mis is gegaan. De stof is verkeerd om genaaid. Te duur om te herstellen…
Het bijzondere van een rondleiding is dat je op plekken komt waar je als normale bioscoopgast geen toegang toe krijgt. De tour begon in de technische ruimte waar de films worden afgespeeld. Hier staan, naast de digitale projector die tegenwoordig wordt gebruikt, ook nog twee analoge exemplaren. Afgezien van de digitale projector was het alsof hier de tijd had stil gestaan.
Deze analoge filmprojectoren zijn in de DDR geproduceerd voor het afspelen van 70-mm films, een breedbeeldformaat dat voornamelijk in bioscopen werd gebruikt.
Analoge filmrollen voor het beeld.
De foyer op de bovenetage is nog geheel in stijl en biedt een prachtige panoramablik over de Karl-Marx-Allee.
De ramen nemen het grootste deel van de facade in beslag. De 4 glazen kroonluchters komen uit een glasfabriek uit Tsjechoslowakije. Wat mij betreft is de foyer, naast de zaal, echt het pronkstuk van de bioscoop.
De foyer bestaat uit warme kleuren en uit een wand die oogt als een zuilenfacade. Bijna jammer als je de foyer moet verlaten omdat de film begint!
Kino International was multifunctioneel. Zo was ook de wijkbibliotheek in het pand ondergebracht. Vandaag de dag is de club FröSi hier gehuisvest en staan er wijnglazen in plaats van boeken in de kast.
De hal en garderoberuimte.
Ventilatiebuizen in de kelder. Wat een joekels he?
Warm wordt het snel in een ruimte waar zoveel man dicht op elkaar zit. De ventilatie en het koelen van ruimtes is dan ook een van de grootste uitdagingen voor bioscopen. De ruimtes op de juiste temperatuur krijgen is zo eenvoudig nog niet! (Wat mij betreft mogen de ventilatorien altijd op een wat lager pitje, maar ok ;-)).
Dit soort joekels zorgden voor een behaaglijke temperatuur in de bioscoop. Vroeger stond deze ruimte vol met zulke ventilatoren, nu worden nog maar twee kleine ventilatoren gebruikt voor de temperatuurregeling van het hele pand.
Wist je trouwens dat Kino International beschikt over een bunker?
De kleine bunker werd later gebouwd voor de politieke elite. Echt een geavanceerde bunker is het niet (neem daarvoor een kijkje bij Berliner Unterwelten) maar de ruimte was groot genoeg om een aantal mensen veilig onder te brengen.
Nu worden de bunkers vooral gebruikt als opslagruimte, of als rommelhok, net hoe je het wilt noemen. Hoe dan ook. Het is fijn om te zien dat ik niet de enige ben die graag dingen bewaart op plekken waar niemand het ziet.
Zo’n rondleiding tijdens de Tag des offenen Denkmals is echt de moeite waard als je eens een kijkje wilt nemen achter de schermen van bijzondere panden. Dit weekend bezocht ik ook het Haus des Lehrers, een evenementenlocatie vlakbij Alexanderplatz.
Als je niet wilt wachten tot de Tag des offenen Denkmals volgend jaar kun je ook gewoon een filmpje pakken in Kino International. Alleen al de foyer en de zaal zijn tenslotte al de moeite waard!
Hoi Marjolein. Mooie reportage…Heerlijk dat het nog bestaat! In Nederland sloten veel van dit soort gebouwen al lang geleden hun deuren. De bioscoop waar ik in mijn jeugd graag naar toe ging (toentertijd Vlaardingen) is nu een danszaal. Veel historische gebouwen en straatjes, sloppen en stegen moesten daar wijken voor betonwoede. De bioscoop zat in mijn belevingl altijd vol.. Nu is hij helaas weg…Gedaan… De uitbater verloor destijds de strijd. Te weinig omzet en misschien wel stapels rekeningen in zijn brievenbus. Ik hoop dat iemand zich toen over die uitbater ontfermd heeft. Voor alles wat hij mij als kind in die stad Vlaardingen gegeven heeft. Van de Dikke en de Dunne tot en met cowboy Roy Rogers en zijn paard Trigger. Ik geniet van BerlijnBlog Gr. van Aad uit Ermelo
Dat is inderdaad erg jammer. Ik heb het idee dat naar de bioscoop in Berlijn sowieso nog een stuk populairder is dan in Nederland. Je hebt vanalles, grote bioscopen, kleine bioscopen, openluchtbioscopen, nagesynchroniseerde films, films in orginele taal, huiskamerbioscoopjes. Heerlijk al die keuze die je hier nog hebt!
Kino International is al vaak van eigenaar gewisseld maar heeft altijd het hoofd boven water kunnen houden. Inmiddels staat het pand ook onder monumentenzorg zodat het blijft zoals het is. De rondleiders vertelden wel dat analoge bioscopen het erg zwaar hebben omdat analoge banden bijna niet meer worden gemaakt. Dat vind ik aan de ene kant wel jammer… Maar Kino International blijft gelukkig bestaan!
Ziet er weer prachtig uit. Ben er ooit eens naar binnen gelopen maar toen werd mij verboden om te fotograferen, dus ik ben extra blij met de foto’s!!!
Wat een mazzel dat ik gewoon lekker mijn gang mocht gaan met mijn camera. Ben nu extra blij met mijn foto’s!
Wat apart eigenlijk dat alles zo specifiek uitgedacht was, zoals de plaatsing van de stoelen zodat er optimaal naar het beeld kon worden gekeken. En wat mooi die apparatuur, altijd leuk het kijken naar fotorollen! En ook weer opvallend dat de bioscoop een bunker heeft, maar ook wel weer logisch als je kijkt naar de tijd waarin het gebouwd werd. En super handig dat het nu als opslagplaats kan worden gebruikt, wat er ook gebeurd de papiertjes blijven veilig haha :) Lijkt me echt eens leuk hierheen te gaan, ziet er heel mooi en chique uit, en wederom prachtige foto’s!
Ja, bizar he, dat had ik ook niet gedacht. Het moest echt de meest perfecte bioscoop worden en het is ook echt een plaatje. Ik kan echt aanraden de Tag des offenen Denkmals te bezoeken, je ziet en leert zoveel meer over alledaagse panden. De moeite waard!
Wow, interessant! Het is een van de leukste en mooiste bioscopen van Berlijn, hoewel er erg veel leuke andere zijn, zoals Intimes, of http://www.moviemento.de/ . Ik heb er al een aantal keren Silvester gevierd, want lekker veilig achter glas in de foyer is ideaal voor iemand zoals ik die niet van vuurwerk houdt!
En wat goed dat je foto’s mocht nemen. Iedere keer als ik in KI een beweging maak die lijkt alsof ik m’n camera uit de tas wil halen komt er opgewonden personeel op me afgerend om te zeggen dat ik niet mag fotograferen…
Ja he! Ik wist ook niet dat dit pand zo multifunctioneel was. Ik ben echt fan van de Tag des offenen Denkmals, leer altijd veel een hoop nieuwe dingen.
Ik zag alleen bij de inhang van Kino International een notitie hangen dat het maken van opnames niet toegestaan was maar ik ging er eigenlijk vanuit dat het alleen tijdens de tentoonstellingen gold. De gids heeft er verder ook niets over gezegd en ik was vrij opzichtig aan het fotograferen. Mazzeltje dus!
Tegenwoordig kom ik ook graag in Ladenkino in Friedrichshain, goed programma en heerlijk kneuterig! Fotogeniek wel iets minder ;-)