Terwijl ik dit fotodagboek schrijf, komt de regen met bakken uit de hemel. Al dagen is het grauw, donker en nat. Tijd om met een grote kan thee op de bank te kruipen en terug te kijken op een paar zonnige weken in Berlijn!

Fotodagboek #44 staat vooral in het teken van veel leuke wandelingen en dagtripjes. De prikkelende herfstzon maakte het voor mij onmogelijk om thuis te blijven: ik móet gewoon naar buiten, anders begint het te kriebelen. Dat resulteerde o.a. in een fotowandeling door het bekende Mitte (dat mij stiekem nooit verveelt), op ontdekkingstocht door onbekende stukjes en hofjes in Neukölln en een heerlijke fietstocht vanaf het Olympisch Stadion naar de Grunewaldturm in het gelijknamige bos. Berlijn in al haar veel veelzijdigheid dus! Lees je weer mee?

Geen twijfel over mogelijk: de herfst is aangebroken in Berlijn. Niet alleen de parken verkleuren prachtig, ook Prenzlauer Berg hult zich langzaam in een kleurrijk bladerendek. En wat ziet het er prachtig uit!

Het was zaterdag en dan struin ik het liefst met mijn vriend en camera door Prenzlauer Berg. Genieten van de sfeer op straat, de vrolijke mensen, gezellige cafeetjes en mooie straten. Net een minivakantie! De Kollwitzplatz is geliefd bij straatartiesten en kinderen. Weer een gezellige boel dus! We besloten deze dag vanuit Prenzlauer Berg naar Mitte te wandelen en de Kollwitzpkatz was ons startpunt.

Hieronder volgt dus een hele rits foto’s van onze fototour. U bent gewaarschuwd voor veel sfeerplaatjes uit Berlijn!

‘Altijd trek’ is zo’n beetje mijn tweede naam dus ik kan de markt op de Kollwitzplatz niet voorbij lopen zonder wat lekkers te scoren. Deze stand met bijzondere smaakjes tiramisu trok meteen mijn aandacht. Ik zwichtte, na een gepassioneerd verhaal door de verkoper over zijn tiramisu, voor de variant met kweepeer. Lekker (en) zoet was het!

Kollwitzkiez, wat ben je toch mooi! Dit is, als je het mij vraagt, een van de mooiste én gezelligste stukjes Berlijn.

Deze gave street art van een uil kun je bij de Platoon Kunsthalle in Mitte vinden.

De Platoon Kunsthalle is een geïmproviseerde gallery van containers. Loop zeker even naar binnen als je in de buurt bent want er zijn vaak toffe tentoonstellingen te zien en de toegang is gratis.

Platoon Kunsthalle
Adres: Schönhauser Allee 9
OV: U2 Senefelder Platz

Als je een koffieliefhebber bent, kun je daarna gelijk even binnenlopen bij The Barn. Het is een van de meest bekende koffieroosterijen en koffiewinkels van Berlijn en dat is niet zonder reden: de koffie is uitstekend.

Ik ben geen grote koffiedrinker maar af en toe vind ik een goede cappuccino of espresso wel lekker. Dan kan ik gelijk weer een paar weken vooruit!

Het toffe van The Barn vind ik niet alleen de in-house koffieroosterij, maar ook de normen en waarden die ze nastreven. Je bent van harte welkom om te komen genieten van een goede kop koffie maar je laptop mag je thuislaten. Hier geen WiFi en flexwerkpkekken. Als je dat zoekt, ga je maar naar St. Oberholz. Bij The Barn kom je puur voor de koffie en voor een goed gesprek met je gezelschap. Het perfecte moment dus, om mijn vriend even te imponeren met de spierballen die ik heb gekweekt bij Yoga en Body Combat.

The Barn
Adres: Schönhauser Allee 7
OV: U2 Senefelder Platz

Ik ben altijd op zoek naar onbekende street art en duik menig portiek in om wat nieuws te ontdekken. Hier was het raak! Weer een Little Lucy van El Bocho voor mijn verzameling gevonden.

Prachtige façades. Ik heb d’r een zwak voor! Net als voor het fotograferen van kleurrijke deuren, gave street art en bijzondere mensen op straat. Over een stukje van 5 kilometer doe ik dus gerust een hele middag omdat ik continu bezig ben alles op camera vast te leggen. Heerlijk vind ik het om te letten op de details van de stad. Zelfs in bekende straten ontdek je zo steeds weer iets nieuws! Fotograferen opent je ogen, mooi vind ik dat.

Nog een Little Lucy. Dit keer heeft ze haar kat, die het regelmatig zwaar te verduren krijgt, ingepakt.

Hoi!

We wandelden door de Torstraße, deze straat zit vol leuke boetiekjes en sneakershops.

Ik ben dol op geometrische vormen en deze mural vond ik dan ook helemaal te gek. Dat ik vlak daarna zag dat het een reclame is, mocht de pret niet drukken.

The making of van de foto hierboven.

Nog meer toffe street art!

Ook de dansende dames van Sobre zijn present in de Torstraße. De street art van Sobre is gebaseerd op foto’s die hij maakt op technofeestjes. Zijn straatkunst past dus perfect bij technohoofdstad Berlijn!

In Berlijn maakt het geen bal uit wat je haar voor kleur heeft. Pimpelpaars, kanariegeel of barbieroze. Niet boeiend. Het gaat om wat je doet, niet hoe je eruit ziet. Een van de vele redenen waarom ik zo van Berlijn hou.

Omhoog kijken is vaak de moeite waard. Deze prachtige oude en (nog) niet opgeknapte façade kwam ik zo tegen in Mitte. Je ziet ze niet meer veel want de meeste verwoeste huizen zijn allemaal prachtig opgeknapt door rijke investeerders. Langzaam vervagen de littekens en het wordt steeds moeilijker voorstellen dat heel Berlijn er ooit helemaal zo uit heeft gezien.

Wandelen maakt hongerig! En dus strijken we voor een kleine pauze neer bij 3 Minutes sur Mer, een van mijn favoriete Franse restaurants in Berlijn. Ben je gek op eggs benedict? Dan moet je hier wezen!

3 Minutes sur Mer
Adres: Torstraße 167
OV: U8 Rosenthaler Platz

De tosti’s zijn trouwens ook niet te versmaden. Zó lekker! Bij 3 Minutes sur Mer weten ze wel hoe je een Croque-Monsieur moet maken!

Een gezellig Spätiterrasje waar de stamgasten een drankje drinken op straat. De Späti’s (avondwinkels) fungeren als verzamelplaats voor voornamelijk oude mannelijke Berlijners uit de buurt. Een groot contrast met de hippe koffiezaakjes die je een paar straten verderop vindt, maar de Späti heeft net zo’n belangrijke maatschappelijke rol. Er wordt gezamelijk voetbal gekeken of de laatste roddels uit de buurt worden besproken. Jammer genoeg verdwijnen veel traditionele Späti’s door de gentrificatie. Huren stijgen en de oorspronkelijke wijkbewoners worden verdrongen. Onze vaste Späti in Friedichshain moest zijn deuren sluiten omdat de huur werd verdubbeld. Zo jammer!

Berlijnse balkonnetjes.

Berlijners die uit het raam hangen deel 1.

Berlijners die uit het raam hangen deel 2.

Liebe <3.

De achterkant van de typische Berlijnse hofjes. Ik vind het altijd wel wat hebben! Alsof je binnen kunt kijken in het dagelijkse leven van Berlijners. Het komt steeds minder vaak voor dat je zo naar binnen kan kijken, omdat de gaten veelvuldig worden opgevuld met nieuwbouwappartementen.

Hey meneer, leuke hond!

Een vrolijke Berlijnse façade met een drijgend wolkendek. Wat een mooi contrast!

Friedrichstraße 1.

De achterkant bij het voormalige kunsthuis Tachseles is compleet gevuld met kleurrijke street art. Helaas is het gebouw al jaren dicht maar je kunt er nog steeds leuke straatkunst spotten.

The making of van bovenstaande foto. Volgens mij heeft Kai er een hobby van gemaakt om mij te fotograferen tijdens het fotograferen ;-).

Dat weekend was de halve stad afgezet voor de Berlijnse marathon. Een aantal van mijn lezers deed mee en we hebben even staan kijken  naar al die razendsnelle lopers die voorbij kwamen. Gefeliciteerd aan iedereen die mee heeft gedaan. Een top prestatie!

Hey meneer, leuke auto!

Hier lig ik weer eens ergens op de grond om een foto te maken. Voor mij inmiddels de normaalste zaak van de wereld, haha!

Friedrichstraße 2.

Een fijne straat voor boekenliefhebbers want hier zit Dussmann! De grootste boekenwinkel van Berlijn heeft een geweldige selectie boeken en muziek. Even tijd voor een korte boekenpauze tijdens onze fototour.

Dussmann
Adres: Friedrichstraße 90
OV: S+U Friedrichstraße

Deze meisjes zaten braaf te wachten tot mama klaar was met shoppen. Wat een lieverds!

Freidrichstraße 3.

Een likje Fernsehturm.

Vanuit de Friedrichstraße sloegen we af richting Hackescher Markt, je komt dan op een prachtig wandelpad langs de Spree terecht. Als je het mij vraagt is dit een van de mooiste stukjes van Berlijn. De begroeide zuilen, de blik op het water en het Museuminsel. Pure schoonheid! Het is een van mijn favoriete wandelpaden van de stad en heb het zelfs opgenomen in Mijn Berlijn, mijn boek met favoriete tips over en uit Berlijn.

Elke herfst kom ik hier even een kijkje nemen om te zien hoe de bladeren verkleuren, want in dit seizoen is het hier een waar kleurenfestijn. Zoek je meer inspiratie voor een leuke herfstige wandeling? Check dan mijn artikel 7 favoriete Berlijnse herfstwandelingen.

Al die mooie rode bladeren. Wow!

Oh Berlijn, wat hou ik toch van je. En op dagen als deze, met zo’n fijne herfstzon, extra <3.

Lekker de tourist uithangen in Berlijn. Verveelt me nooit!

Ik ben nooit te beroerd om toeristen op de foto te zetten. Al krijg ik een iPad in handen gedrukt, ik ga helemaal los en maak er een halve fotoshoot van. Eigenlijk een hele leuke en laagdrempelige manier om met vreemden in contact te komen en 10x toffer dan een selfiestick (ik geef toe, ik ben ook schuldig). Ik stem voor een comeback van het ‘wil je misschien een foto van ons maken?’.

Nog een favoriete boekenwinkel van me: Walther König. Tussen station Hackescher Markt en de Berliner Dom kun je je hart ophalen aan kunst-, architectuur- en fotografieboeken. Als je gek bent op mooie boeken voor op de salontafel kun je hier úren doorbrengen. Zelf vind ik het altijd leuk en inspirerend om tussen de boeken van straatfotografen te snuffelen. Er is ook een hoekje met afgeprijsde exemplaren en daar zitten vaak goede koopjes bij! Kortom: deze boekenzaak mag je niet missen.

Walther König
Adres: Burgstraße 27
OV: S Hackescher Markt

Op Hackescher Markt beëindigden we onze kleine fototour. Inmiddels stond de zon zo laag dat de zonnestralen naar binnen schenen. Wat is het licht in de herfst toch mooi!

The lonely man op Alex.

Een zonnige zondag. Dat belooft een mooie dag te worden! Onderweg naar een vlooienmarkt in Neukölln kwam ik deze vrij – euh – directe reclameposters van de Dildoking tegen. Die winden er geen doekjes om!

Na drie keer verkeerd te hebben gefietst door Neukölln, kwam ik dan eindelijk aan bij OBI. Daar had ik afgesproken met vriendinnetje Eva en ik-kende-haar-alleen-online-maar-in-het-echt-is-ze-nog-leuker Laura om de vlooienmarkt te ontdekken. Er viel veel te verkennen want de markt is gróót.

Zo’n vlooienmarkt heb ik nooit eerder gezien in Berlijn. Overal op de parkeerplaats en zelfs midden op straat wordt tweedehands kleding, apparatuur en huisraad verkocht. Ik heb bergen tapijten, leren laarzen, fotolijsten, blenders, snoeren, speelgoed, oude camera’s en nog heel veel meer gezien. En als een van de weinige vlooienmarkten is het hier ook daadwerkelijk goedkoop. Hier komen vooral families uit Neukölln en je betaalt er geen hipstertoeslag ;-).

Kottbusser Tor. Mooi van lelijkheid.

Onze vlooienmarkttour zetten we voort in de Prinzessinnengärten. Deze gemeenschapstuin is een geweldige locatie voor een vlooienmarkt.

Prinzessinnengarten
Adres: Prinzenstraße 35 – 38
OV: U8 Moritzplatz

Zoeken naar leuke vintage koopjes tussen de bakken met kruiden en groenten. In het seizoen worden er regelmatig vlooienmarkten georganiseerd in de Prinzessinnengärten. Check de website voor de komende data.

Prinsessinnengärten is trouwens ook een heerlijke plek om een een biertje te doen in de herfstzon. Dat hebben we dus het grootste gedeelte van de middag gedaan ;-). De gemeenschapstuin is trouwens ook open als er geen vlooienmarkt is dus je kunt altijd even binnenwandelen.

Op een paar minuten afstand van Moritzplatz vind je deze gave mural van het Berlijnse street art duo Various & Gould.

De stijl van Various & Gould is heel typerend, ze maken namelijk veel portretten die bestaan uit verschillende kleurvlakken. Het zijn net collages!

De week begon met een bezoekje aan de tandarts (mijn leven in Berlijn is heus niet altijd zo spannend… ;-)) en onderweg fiets ik over de Karl-Marx-Allee.

Ook op Strausberger Platz hangen pikante reclameposters.

Prachtige Sovjetarchitectuur aan de Strausberger Platz. De Karl-Marx-Allee ademt geschiedenis en het is daarom een van mijn favoriete straten van Berlijn.

Een van de laatste bezette huizen in Mitte, dit hoekhuis staat in de Linienstraße.

Een van de beste bakkers van de stad is Zeit für Brot. Altijd als ik in Mitte ben neem ik hier even een brood mee. Op een of andere manier beland er ook altijd zo’n lekkere kaneelrol in mijn tas. Hoe zou dat nou toch komen? Omdat ze damn goddelijk zijn natuurlijk!

Zeit für Brot
Adres: Alte Schönhauser Straße 4
OV: U2 Rosa-Luxemburg-Platz

OMG! Verjaardagspost! Laatst plaatste ik een tweet over de nieuwe repen van Tony’s Chocolony en dat ik het zo jammer vond dat we deze in Berlijn niet kunnen krijgen. Een lezeres was zo ontzettend lief om me een reep te sturen als verjaardagscadeau! Dank je wel Marlon. Hij was goddelijk!

Elke maand strijkt er wel weer een andere themamarkt neer op Alexanderplatz. Deze maand was het de beurt aan Oktoberfest. De markt is elke keer bijna precies hetzelfde, alleen het bord verandert. Goede marketingtruc!

Nog even geduld hebben en dan is het alweer tijd voor kerstmarkten! De Adventtijd begint over iets meer dan een maand en dat is het startschot voor de Berlijnse kerstmarkten. Op het moment van schrijven heb ik ontzettend veel zin in Glühwein en al die gezellige lichtjes op straat. Laat die winter maar komen!

De periode van het jaar waarin ik elke dag week kan genieten van een prachtige zonsondergang vanuit kantoor is weer aangebroken. Een van de weinige voordelen van dat het weer vroeger donker wordt. Blijft mooi om te zien hoe de zon achter de Oberbaumbrücke verdwijnt!

Het industriële uitzicht vanaf de Modersohnbrücke laat me altijd weer even beseffen hoe gaaf het is om in Berlijn te wonen. Je voelt hier de drukte van de stad maar tegelijkertijd is het ook rustgevend om even in alle stilte van dit uitzicht te genieten. Zeker als de lucht zulke mooie kleuren aanneemt tijdens de zonsondergang.

Tijdens de lunch besloot ik met een paar collega’s een van de bekende Berlijnse fastfoodklassiekers in Kreuzberg uit te proberen: het Hühnerhaus 36. Kip is hun specialiteit en je krijgt hem vers van het spit of als schnitzel of burger.

Hühnerhaus 36
Adres: Skalitzer Straße 95A
OV: U1 Görlitzer Bahnhof

Echt bouwvakkersvoedsel: een halve kip met Pommes und Salat. Voor € 6,50 kun je je tonnetjerond eten en het is nog eens hartstikke lekker ook!

En nog even een rondje wandelen door Görli om de kip wat te laten zakken. Door alle obscure drugsdealers die hier rondhangen, zou je soms bijna vergeten hoe prachtig dit park eigenlijk kan zijn. Vanaf de heuvels heb je een fijn uitzicht op Kreuzbergse Altbau, de voorbij razende U-Bahn en de Fernsehturm in de verte.

Club Mate als afzakkertje.

Deze is speciaal voor cat lovers Emma, Merel en Jamie <3.

Kreuzberg.

De afgelopen weken heb ik wel veel aan het vast food gezeten.

Sorry, not sorry.

Ik ben overduidelijk geen healthy blogger die alleen maar foto’s van smoothies en salades deelt, haha. Maar als ik ga voor een vleesburger, dan wel voor een goede. Ga één keer naar The Bird en je wilt niets anders meer. Geloof me, in vergelijking bij deze dikke sappige burger smaakt elke ander burger naar een schoenzool. Zó goddelijk! Hun frietjes staan trouwens ook hoog in mijn favorietenlijst.

The Bird
Adres: Kottbusser Damm 95
OV: U8 Schönleinstraße

De zomer is voorbij en die lelijke bouwhekken staan er nog steeds, maar dat houdt romantische Berlijners zeker niet tegen om op de Modersohnbrücke van de zonsondergang te genieten. Ik geef ze groot gelijk! Lekkere dikke trui aantrekken en genieten van dit mooie plaatje.

We aten een hapje op de Berlin Food Week in het Kraftwerk in de Köpenicker Straße. Locatie top. Eten top. Maar de sfeer… Die viel een beetje tegen, er was namelijk bijna niemand! En voor een toegangsprijs van € 10,- was het aanbod ook wel ietwat schaars. Er stonden weliswaar een paar bekende restaurants zoals sterrenrestaurant Vau, restaurant Sage en Fräulein Kimchi, waar wij wat lekkers haalden maar toch kon het geen van ons echt bekoren. Gelukkig heb ik nog wel een lekkere Berlijnse kaneellikeur op de kop kunnen tikken! Volgens de verkoper smaakt het lekker met opgewarme appelsap. Hmm! Dat ga ik snel proberen!

Ik fietste over de Oberbaumbrücke en snoof een eerste impressie op van het Festival of Lights / Berlin Leuchtet 2015. Dat belooft weer een mooi jaar te worden! Meer sfeerimpressies zien jullie binnenkort op mijn blog in een los artikel.

Eindelijk stond er weer eens een Instawalk op de planning. De laatste keer was in Marzahn en dat was véél te lang geleden. Op zaterdag 3 oktober gingen we samen met een klein groepje Instagrammers naar Neukölln om al het moois dat deze wijk te bieden heeft te fotograferen. Emma had een leuke route uitgestippeld en we wandelden langs Richardplatz, door het Körnerpark en Schillerkiez, om vervolgens op Tempelhof te eindigen. Het resultaat van een middagje instawalken kun je in deze fotoserie op mijn blog bekijken of op Instagram onder de hashtag #wwim15bln. Neukölln heeft me echt weer verrast met straatjes en hofjes die ik nog niet kende. In Berlijn raak je nooit uitgekeken en daarom hou ik zo van deze stad!

In de categorie ‘plekken waar je nóóit genoeg van krijgt’: Tempelhofer Park.

Telefooncellen worden nog gebruikt! Ik had er geen idee van.

De Instawalk maakte hongerig en samen met Emma streek ik neer bij een Italiaan vlakbij de Bergmannstraße. Ziet dat terras er niet ontzettend schattig uit?

De Aperol Spritz was zo verdwenen en ook de caprese ging erin als zoete koek. Mijn pizza was zozo, maar de pasta arrabiata van Emma was ook erg lekker. Al met al kan ik het restaurant best aanraden. Al is het maar omdat je je door de rasechte Italiaanse bediening echt even in Italië waant.

Amici Amici
Adres: Mehringdamm 40
OV: U6 of U7 Mehringdamm

Helemaal opgeladen bij de Italiaanse tussenstop, en we konden er weer helemaal tegenaan! We besloten nog even een kijkje te nemen bij het Volksfest bij de Brandenburger Tor. Het was tenslotte 3 oktober en we vierden dit jaar alweer 25 jaar Duitse hereniging. Het blijft een gek idee dat vrijheid iets is dat voor veel Duitsers pas zo kort bestaat. Lang leve het herenigde Duitsland!

Op weg naar de festiviteiten kwamen we een bus van Gedenkstätte Hohenschönhausen tegen. Deze bussen werden gebruikt om gevangenen (veelal tegenstanders van het communistische regime) naar de gevangenis te brengen. Een busje beschikte over zeven cellen met ruimte voor ieder een, twee of drie personen. Op een oppervlakte zo groot als de helft van een een vliegtuigtoilet werden zo drie gevangenen geplaatst. Natuurlijk beschikten de rijdende cellen niet over ramen, zodat de gevangenen elk gevoel voor oriëntatie verloren. Onmenselijk hoe de Stasi met mensen omging. Ook al ken ik de geschiedenis, bij het zien van de celblokken werd ik er gewoon weer misselijk van.

Bezoek zeker de voormalige Stasi-gevangenis Gedenkstätte Hohenschönhausen om meer te zien en te weten te komen over hoe de Stasi omging met mensen die ‘een gevaar vormden voor de DDR’. Tijdens een rondleiding door het gevangeniscomplex vertellen ex-gedetineerden over hun ervaringen. Erg indrukwekkend en absoluut een must bij een bezoek aan Berlijn.

Een bijzondere combinatie uit natuur en glasgeweld achter Potsdamer Platz.

Gezelligheid voor de Reichtag op Tag der deutschen Einheit. Er zou nog een concert plaatsvinden van de Philharmonie met een afsluitend vuurwerk, maar deze huismus hield het voor gezien. Het was een lange dag en ik wilde naar huis om het resultaat van de Instawalk te checken. Zo rol ik op een zaterdagavond ;-).

Natuurlijk niet voordat ik de zonsondergang achter Tiergarten nog even vastlegde.

Mooie herfstkleuren bij de Bundestag.

De U55 pendelt tussen drie stations (Hauptbahnhof, Bundestag en Brandenburger Tor) en wordt vrijwel alleen gebruikt door diplomaten, politici, toeristen en… mensen die eens willen zien hoe dat station Bundestag er nou toch van binnen uitziet. Ik had dit station namelijk nog niet voor mijn fotoserie U-Bahnhöfe in Berlijn.

Er zijn toch nog aardig wat reizigers die gebruik maken van de ultrakorte metrolijn U55. Het verbaaste me een beetje want met 1,8 kilometer is het de korste metrolijn van Berlijn.

U-Bahnhof Hauptbahnhof. Heel steriel…

… en voorzien van hele gave oude foto’s van oude Berlijnse stations. De meeste stations die er staan afgebeeld, zijn verwoest in de oorlog en bestaan niet meer (in hun huidige vorm). Van sommige stations wist ik niet dat ze er ooit zo uitzagen (zoals Frankfurter Bahnhof, dat nu het iets minder prestigieuze Ostbahnhof is) dus het was erg interessant om eens te zien. Leuk om even een kijkje te nemen als je in de buurt bent!

Zondag, zon en herfstkleuren! Hoewel ik me had voorgenomen om een zondagje thuis te blijven en wat voor mijn blog te werken, kwam daar in de praktijk weer eens weinig van terecht. Op zulke zonnige dagen móet ik gewoon naar buiten. Berlijn roept ernaar om ontdekt en gefotografeerd te worden en daar geef ik eigenlijk gewoon heel graag aan toe. Hier stond ik met mijn fiets op station Westkreuz om vanuit daar een fietstocht te maken door herfstig Berlijn.

Stop 1 van de dag: het Olympisch Stadion.

Het was niet mijn eerste keer in het stadion. Eerder bracht ik al eens een bezoek aan het gebouw en aan een voetbalwedstrijd van Hertha BSC (ik zal het nooit vergeten, bij -14 graden, brr!), maar vandaag wilde ik eens mee met een rondleiding. Het is namelijk een erg interessant gebouw! En ja, dat zeg ik als iemand die he-le-maal niets met voetbal heeft.

Het Olympisch Stadion is namelijk gebouwd voor de Olympische Spelen van 1936. De Spelen die de boeken inging als propaganda-evenementen van de nazi’s. Hoe dat zover kon komen? Omdat Duitsland de Spelen al kregen toegewezen toen het nog democratisch was, voordat Hitler aan de macht kwam. De architectuur is erg massief en pompeus, heel typerend voor alles wat in de nazitijd is gebouwd.

Zo zonder mensen ziet het stadion er toch wel heel anders uit. Het dak is trouwens geen origineel, dat is erop geplaatst voor het WK 2006 dat in Duitsland plaatsvond.

Het leuke van een rondleiding is dat je op plekken komt die anders voor het publiek gesloten zijn. Zoals deze kapel in het stadion. De hele muur is van goud! Ik ga verder nog niet teveel verklappen want er komt nog een artikel aan over het Olympisch Stadion en de bijzondere geschiedenis ervan.

Niet alleen het Olympisch Stadion is deel van het Olympiapark, ook zwembaden, een paardrijconcours en hockyvelden maken deel uit van het terrein. Als je wilt kun je urenlang tussen de verschillende sportvelden dwalen, het terrein is echt gigantisch.

Aan de rand van het terrein staat de Glockenturm (klokkentoren). De uitzichtstoren is weliswaar niet meer origineel, een mooi uitzicht heb je er nog wel.

Vanaf 77 meter hoogte kun je over het Olympiapark kijken met bekende Berlijnse gebouwen aan de horizon. Als je je omdraait kijk je over het uitgestrekte Grunewaldbos. Alsof je ineens in een hele andere stad staat! Het uitzicht is letterlijk en figuurlijk 180 graden gedraaid.

Vanaf de klokkentoren kon ik ook het studentencomplex zien liggen waar ik 9 jaar geleden woonde. Zo gaaf! Het uitzichtplatform is open (als in, je staat niet achter glas) en het was heerlijk om hier de frisse wind op te snuiven.

Benieuwd naar meer? Bekijk hier mijn pagina met meer uitzichtpunten over Berlijn.

Vanaf het Olympisch Stadion maakte ik een fietstocht door het Grunewald, een prachtig uitgestrekt bos rond de grens tussen Berlijn en Potsdam. Het studentencomplex waar ik woonde bevond zich aan de rand van het Grunewald en het was heerlijk om zo dicht bij stad én natuur te wonen. Hoewel ik met veel plezier in Friedrichshain woon en daar absoluut niet weg zou willen, mis ik wel die natuur vlak voor de deur soms wel een beetje. Soms zaten er zelfs wilde zwijnen onder mijn raam! Het bos is verder vooral bekend om de Teufelsberg, het voormalige afluisterstation van de Amerikanen, maar er zijn meer redenen om eens een fietstochtje te maken door het Grunewald.

De Grunewaldturm (1899) bijvoorbeeld, dit is een van de oudste uitzichttorens van Berlijn. De opdracht om de toren te bouwen kwam van de gemeente Teltow om keizer Willem I te herinneren, die in dit jaar zijn 100e verjaardag zou hebben gevierd.

Grunewaldturm
Adres: Havelchaussee
OV: Bushalte Grunewaldturm (bus 218 vanaf S Wannsee of S Heerstraße)

Het 55 meter hoge bakstenen uitzichtplatform rijkt tot ver boven de bomen. Na een paar rondjes door het trappenhuis, word je getrakteerd op een waanzinnig mooi uitzicht over het bos en de rivier de Havel. Heerlijk om even een frisse lucht te halen!

Aan de voet van de Grunewaldturm bevindt zich een toffe traditionele Biergarten. Je krijgt er klassieke Duitse gerechten, grote pullen bier en live-muziek. Een rustgevend uitzicht krijg je er gratis bij.

Ik werd uitgedaagd voor een spannende lunch bij een Koreaans restaurant in de Warschauer Straße. Ik dacht dat ik deze straat wel redelijk zou kunnen uittekenen, maar kennelijk zitten er restaurants in de straat die me nooit bewust zijn opgevallen. Zoals dit Koreaanse restaurant met een inrichting alsof ze net zijn verhuisd en nog zijn vergeten om de helft uit te pakken. Ik moest van mezelf iets geks uitzoeken en ik ging voor een Koreaanse pannenkoek met zeevruchten. Dat heb ik geweten. Had ik nou maar een simpele Bibimbab besteld… Deze platte oliebol viel als een steen op mijn maag, haha!

In Duitsland is er al langer én meer aandacht voor TTIP (en CETA). De Amerikaanse product- en veiligheidsnormen zijn absoluut niet gewenst in Europa. Maar waar in Amsterdam enkele duizenden mensen op de been komen om te protesteren, zijn dat er in Berlijn meer dan 150.000 mensen geweest. De demonstratiecultuur zit er nog altijd goed in hier!

Al weken keek ik hier naar uit: een weekendje Porto met mijn langste beste vriendin. We kennen elkaar al sinds de basisschool en komen van jongs af aan al vaak bij elkaar over de vloer. Sinds ik in Berlijn woon (en zij inmiddels in Londen), zien we elkaar meestal via FaceTime. Is ook leuk, ik zou niet weten wat ik zonder moderne communicatiemiddelen zou moeten doen, maar er gaat niets boven een weekendje samen op pad!

We zochten naar:

1. een zonnige bestemming,
2. waar we allebei makkelijk en op dezelfde dag heen zouden kunnen vliegen,
3. en allebei nog nooit waren geweest.

Uiteindelijk konden we kiezen uit Athene en Porto en kozen voor dat laatste.

Bijna alle façades – of het nou van een woning, kerk of winkel is – zijn voorzien van kleurrijke tegeltjes. Hier krijg je toch meteen een goed humeur van? Ik krijg bijna de neiging om mijn appartement ook te betegelen.

De keuze voor Porto bleek een goede te zijn geweest! Het is een waanzinnig kleurrijke stad vol smalle steegjes, vrolijke tegeltjes en behulpzame mensen. In totaal brachten we vier dagen door in deze prachtige Portugese stad. Meer gaan jullie zien in mijn volgende fotodagboek!

Bedankt voor het lezen! Ik hoop dat jullie het leuk vonden om weer even mee te kijken in mijn Berlijnse leventje (met een klein uitstapje naar Porto). Van welke uitstapjes zouden jullie graag een uitgebreider artikel willen lezen? Tot het volgende fotodagboek!