Bij het ontdekken van een nieuwe stad of het emigreren naar het buitenland, gaat heus niet altijd alles 100% zoals gepland. Ook ik heb gekke fouten gemaakt of ben als een kip zonder kop verdwaald. Sterker nog, dat gebeurt af en toe nog wel eens… Met het schaamrood op mijn wangen zal ik vandaag 20 van mijn Berlijnblunders, maffe gewoontes en bizarre voorkeuren uit de doeken doen. Want sommigen vind ik zelf eigenlijk best wel hilarisch, nu ik er later op terugkijk!
1. Zoeken naar het Berlijnse centrum op… Hauptbahnhof?
Toen ik in 2006 naar Berlijn kwam om hier te studeren, was ik nog nooit eerder in de stad geweest. Met mijn naïeve hoofd dacht ik dat het centrum van de stad wel rondom het centraal station zou zijn, zoals dat in Nederlandse steden eigenlijk altijd het geval is. De eerste dag namen we dus vol goede moed de S-Bahn naar Hauptbahnhof. Helemaal klaar voor een middagje shoppen! Nu zitten er wel winkels op Hauptbahnhof, maar het doet me voornamelijk denken aan Schiphol. Veel glas en grote winkelketens. Een gezellige binnenstad is anders… Inmiddels weet ik – gelukkig! – dat er leukere plekken zijn om te winkelen in Berlijn.
2. Restaurantjacht op Alexanderplatz
Met mijn studentenbudget ging ik toentertijd nooit uit eten. Waar de goede restaurants zaten in Berlijn? Met die vraag was je bij mij duidelijk aan het verkeerde adres. Mijn schrale centen gaf ik liever uit aan concertkaartjes en bier, haha! Toen ik na mijn eerste maand in Berlijn mijn eerste bezoek kreeg, had ik dan ook geen flauw idee waar we heen moesten gaan voor een gezellig en vooral goed etentje. Uiteindelijk belandden we na urenlang dwalen rondom Alexanderplatz in een gruwelijk slecht restaurant in het Nikolaiviertel. Zo slecht heb ik daarna nooit meer gegeten in Berlijn. Pfew!
3. De snelle stationsaziaat
Bijna elk groter station in Berlijn beschikt wel over een cheap Aziatisch restaurant. Als ik als student dan toch eens buiten de deur ging eten, dan vaak daar. Lekker snel en handig op de route naar een concert of huisfeestje. Ik kan me alleen met de best mogelijke wil niet meer voorstellen dat ik die China-boxen en kip in zoetzure saus toen echt lekker vond. Brr!
4. Afstanden onderschatten
Pas toen ik veel ben gaan fietsen in Berlijn, kwam ik erachter hoe groot de afstanden in Berlijn eigenlijk zijn. Als je lekker in de U-Bahn zit te tuffen, heb je niet snel door dat je al snel tientallen kilometers maakt. Op de fiets was dat wel anders! Voordat je er erg in hebt ben je vanuit Friedrichshain een uur onderweg naar Charlottenburg. Een klein stukje op de kaart is al snel 10 kilometer. Je moet de schaal even doorhebben, zullen we maar zeggen…
5. Oeps. Verdwaald.
Hoe groot de uitdaging met de schaal van kaarten af en toe ook was, zonder kaarten had ik nooit overleefd in Berlijn. Ik zeg het maar gewoon eerlijk: ik gebruik Google Maps nog wekelijks! De wirwar van straten rondom bijvoorbeeld de Münzstraße (Mitte) en de Friedelstraße (Neukölln) brengen me altijd nog in de war.
6. Boxhagener Straße… Boxhagener Platz?
Uren zijn we voor mijn gevoel eens rondgedwaald door Friedrichshain, op zoek naar Boxhagener Platz. Dat plein móet toch ergens aan de Boxhagener Straße liggen? Dat kán toch niet anders? Nou, niet dus. Het plein wordt omringd door vier verschillende straten maar geen van allen draagt de naam Boxhagener Straße. Duitse logica?
7. In de verkeerde U-Bahn
Ik loop de trap op en hoor al opgeroepen worden “einsteigen bitte!”. Zonder kijken sprint ik de U-Bahn in, om er vervolgens achter te komen dat ik de verkeerde kant opga. Jahoor, ook ik stap nog wel eens in de verkeerde S-, of U-Bahn. Meestal gebeurt het als ik met andere mensen op pad ben. Niet dat ik de schuld wil afschuiven hoor, meestal is het gewoon zo gezellig dat ik nergens meer oplet. Ook verraderlijk: als je ineens vanaf een andere kant komt dan normaal. Maandenlang nam ik de U7 richting Rudow. Dat ik dan ineens de U7 richting Rathaus Spandau moet hebben, wil er in mijn systeem niet in ;-).
8. ZzzzZZZzz
En dan zit je eindelijk in de Ringbahn de goede kant op, val je als een blok in slaap. Sta je op Ostkreuz in plaats van op Westkreuz. Ja, zo kun je natuurlijk ook een rondje Ringbahn doen! Sommige mensen vinden dat ik mijn ‘gave’ om op vreemde plekken te kunnen slapen moet waarderen, maar zelf heb ik me er al best vaak aan geërgerd. Kennelijk slapen die S-Bahnbankjes net even iets te lekker.
9. Fahrscheine Bitte! Niet?
Op het moment dat er naar vervoersbewijzen werd gevraagd, was ik me nog geen kwaad bewust. Ik had tenslotte mijn maandkaart! Voor de zones A en B welteverstaan. Heb je in Potsdam natuurlijk niet zoveel aan. Bruut werd ik uit de S-Bahn gesleept en ik mocht € 40 dokken. Ik denk niet dat ik ooit nog zal vergeten een Anschlussticket te kopen… Ik voelde me een ware crimineel. Terwijl ik altijd netjes kaartjes koop. Maar ja, dat zeggen ze natuurlijk allemaal!
10. Mijn angst voor steenkolenduits
Toen ik naar Berlijn kwam om hier te studeren, moest ik het doen met het Duits dat ik op de middelbare school had geleerd. Steinkohledeutsch dus. Als de dood was ik om fouten te maken en dus bleef ik liever stil. Eigenlijk een slechte eigenschap, want pas als je het gaat oefenen, zul je beter worden. Gelukkig waren mijn colleges in het Duits verplicht en moest ik al snel presentaties geven, wat er bij mij voor heeft gezorgd dat ik me steeds makkelijker kon redden in het Duits. En toch, jaren later, schaam ik me altijd nog altijd om fouten te maken in grote groepen. Ik mag dan wel vloeiend Duits spreken, grammaticaal gezien is het nog lang niet perfect…
11. Feesten tot de zon opkomt is nog altijd een beetje tegen mijn natuur
In Nederland word je rond 4:00 uur vanzelf een keer de club uitgeveegd. De nachten duren in Berlijn stukken langer: sommige feestjes beginnen pas rond dat tijdstip en van vaste sluitingstijden hebben de meeste uitgaansgelegenheden ook nog nooit gehoord. En dus is het – voor je er erg in hebt – ineens 7:00 uur. Als ik eenmaal in de gaten heb dat het licht wordt buiten, is het voor mij tijd om naar huis te gaan. Nachten doorhalen en van after party naar after party rennen, is op een of andere manier een beetje tegen mijn natuur. Lang leve de open air feestjes op zonnige weekenddagen!
12. Bierpullenverzameling
Sommige clubs serveren hun bier in pullen en daar betaal je dan statiegeld voor. Mag je er af en toe best eentje mee smokkelen, toch? Thuis heb ik een bescheiden collectie.
13. Oud en nieuw? Overrated!
Elk jaar valt het me weer op hoeveel reizigers naar Berlijn komen om hier het nieuwe jaar in te luiden. Persoonlijk heb ik er helemaal niets mee. Wat mij betreft staan we elke dag even stil bij onze dromen en wensen, en niet alleen op 31 december. Ik laat die hype rondom oud en nieuw gewoon lekker varen. Feestjes op iedere andere dag van het jaar zijn daarnaast vaak veel leuker, is mijn ervaring.
14. Over fastfoodklassieker döner kebab
Het is een van dé Berlijnklassiekers: döner kebab. Ik kan er niet echt warm van worden… Hoewel ik de Gemüsekebap van Mustafa eigenlijk best lekker vind, ga ik liever voor een andere snack. Of beter nog, een uitgebreide maaltijd. Ik neem nou eenmaal graag de tijd voor mijn eten.
15. De nooit eindigende todo-list
Ik ben nog nooit in de Volksbühne geweest. Ook het Bodemuseum heb ik nog niet van binnen gezien. En een rondleiding door de – door Rem Koolhaas ontworpen – Nederlandse ambassade staat ook al jarenlang op mijn lijstje om eens te bezoeken. Raak je nou nooit eens uitgekeken in Berlijn? Nou… Zeker niet! Ik in ieder geval niet. Er zijn nog ontzettend veel dingen die ik nog wil zien of doen in Berlijn. Deze stad heeft zoveel te bieden dat het er nooit verveelt. En dat is gelijk een van de redenen waarom ik het zo heerlijk vind om hier te wonen!
16. Urbexfiasco
Op mijn blog doe ik regelmatig verslag van bezoekjes aan verlaten gebouwen. Wat ik jullie er meestal niet bij vertel is dat de planning soms ook volledig in de soep loopt. Zo gingen we onlangs bijvoorbeeld vol goede moed naar Eberswalde, en nadat we een trein hadden gemist en de bushalte voorbij waren gereden, kwamen we twee uur later eindelijk aan bij een vervallen papierfabriek. Om vervolgens af te druipen omdat boze honden en videobewaking het terrein in de gaten hielden. Missie mislukt maar wel een ervaring, én het telefoonnummer van de bewaker, rijker. We komen dus zeker nog eens terug!
17. Charlottenburgfan
Charlottenburg wordt niet bepaald als hip gezien. Toch vind ik het momenteel een van de meest interessante wijken van Berlijn. Er gebeurt zo ontzettend veel! Er openen verrassende winkelconcepten (Bikini Berlin), gave horecagelegenheden (Monkey Bar & Neni) en zelfs mijn favoriete fotogalerie C/O Berlin trok naar West-Berlijn. En dan heb ik het nog niet eens gehad over al die prachtige straten en façades. Ik geef het toe: ik heb een zwak voor Charlottenburg!
18. Burgerlijk Berlijn
Zaterdagavonden op de bank: check. Overwerken en thuis uitgeput in mijn joggingbroek springen: check. Bang om in Berlijn auto te rijden: check. Mijn leven in Berlijn is eigenlijk niet zo spannend en bruisend, en verschilt op sommige vlakken helemaal niet zoveel van mijn leven in Nederland. En soms, heel soms, wil ik ook gewoon een weekend doorbrengen in mijn favoriete café, en niet de halve stad doorrijden om een nieuw hip concept uit te testen. Daarom zie je veel dezelfde favorieten terugkomen in mijn fotodagboeken. Sorry daarvoor! Had een weekend maar meer dan twee dagen ;-).
19. Ik weet niet alles over Berlijn
Soms krijg ik de meest verrassende vragen gesteld. Of ik weet waar je met een blaasorkest kunt optreden. Wat de leukste speeltuinen zijn voor kinderen van zes jaar? Waar je kunt clubben op R&B muziek? Of is misschien een busreis naar Berlijn kan begeleiden? Ik hoop niet dat ik uitstraal dat ik alles van Berlijn denk te weten, want er zijn genoeg dingen die ik niet weet over Berlijn. Ik ben ook maar gewoon een simpele Hollandse die toevallig in Berlijn is gaan wonen en haar persoonlijke favorieten op het internet deelt. En oja, om de vraag te beantwoorden over hoe je het beste van A naar B geraakt (veruit de meest gestelde vraag aan mij), moet ik in de meeste gevallen ook gewoon de routeplanner van de BVG raadplegen. Nope, ik weet bij lange na niet alles over Berlijn!
20. Vooroordelen over Berlijnse wijken
Een van mijn eerste leraressen Duits had geen goed woord over over Lichtenberg, het zou er gevaarlijk zijn en als meisje kon je er echt niet ’s avonds alleen over straat. Met de tijd heb ik geleerd dat er in sommige vooroordelen misschien wel een kern van waarheid zit (of ooit zat?), maar dat die zeker niet helemaal of voor iedereen op hoeven te gaan. Zo vind ik Spandau heus niet am Arsch der Welt maar heeft het best een knus centrum, en zo is Marzahn ook geen ghetto vol Plattenbau maar stiekem ook gewoon een groene familierijke wijk. Iedereen heeft een eigen mening, en wat voor de een geldt, hoeft voor de ander zeker niet op te gaan. En dat is helemaal prima. Lekker je eigen plan trekken dus!
Ik nodig jullie uit op mijn biechtstoel… Wat zijn jouw bijzondere Berlijngeheimen of ontdekkingen die je met de wereld wilt delen? Ik ben benieuwd!
Op de Hauptbahnhof een 72 uurs kaart uit de automaat proberen te krijgen, maar er totaal niet uitkomen hoe het werkt. Uiteindelijk bij een loket van de Zoologischen Garten, de kaart bij een vriendelijke dame gekocht, vanwege drukte bij het loket van de Hauptbahnhof.
Hoofd stoten vanwege het lage plafond van bus 100.
En de Savignyplatz is toch wel een van m’n favoriete plekken…alhoewel ik ook nog veel niet gezien heb :)
Haha heerlijk stuk dit! Mijn Berlijn-biecht is dat ik eigenlijk nooit interesse had in deze stad. Tot afgelopen februari.. toen bracht ik voor werk m’n eerste bezoek aan Berlijn en ik had gelijk daarna alweer zin om terug te gaan :-D
Hihi, wat een mooie biecht! Berlijn is ook zo’n stad waarbij het lastig is je vooraf een voorstelling te maken van hoe het daadwerkelijk is denk ik. Maar eenmaal aangestoken met het Berlijnvirus kom je er nooit meer vanaf! Op nog vele mooie Berlijnbezoeken! :D
Een zonde in Balin…. nou deze dan. Tijdens de WK 2014
Trudel,
…leuk in Berlin…?? ….
Vrijdag, Fra-Dui bij de Brandenburgtor gezien… Party-meil 3/4 vol, ongeveer 125.000 mensen… Die Duitsers winnen ook nog..een groot feest….
ambulance’s rijden af en aan door tiergarten, “coma zuipen…??? kennen ze niet…trinken bis den Arzt kommt…. dat wel….
daarna van B’tor nach K’damm, Brallende duitsers in de U-bahn is iets minder.
Der traditionele auto parade over K’Damm was eigenlijk meer een straatrace tussen Ferrari en Maybach… los er tussen door nog een Porsche RS of RC.
Zaterdag BEL/ARG gezien in een bierstube… duitsers hebben weldegelijk iets van “gezellig”….
’s avond NED-CRI….. misschien was BEL-ARG wel erg gezellig….
Ik ben nog op de B-Tor geweest, 1e helft gezien, daarna ben ik iets kwijt en ben bij H-bahnhof aangehouden door de SEK…
…Ik stond blijkbaar tegen hun bus te plassen…. dat mag in Berlin dus niet, zomaar tegen een bus van de polizei zeiken……maar… met oranjesokken kom je er wel weer mee weg….
Zondag: niets van mee gekregen. De schoonmaaksters van m’n kamer hebben me verteld hoe het met NED-CRI is afgelopen… Ik denk dat ik het spannendste
gedeelte gewoon gemist heb….
…
Heintje
Even wat geld uit de muur trekken, is onze standaarduitdrukking voor pinnen. Bij ons eerste Berlijn-bezoek, op zoek naar een pinautomaat, vroeg mijn man aan een Berlijner dan ook in keurig Duits waar hij geld uit de Mauer kon halen…. Reactie: als dat zou kunnen was de muur vast niet afgebroken….
Det is Balin… geweldig
Haha, uitdrukkingen letterlijk vertalen levert vaak grappige momenten op inderdaad. Scherpe reactie van die man!
Mijn biecht: Ik vind Berghain wel te gek! En niet alleen omdat het “Berghain” is maar om dj’s zoals Marcel Dettmann, Len Faki, Ben Klock noem maar op! En ook voor het super geluidssysteem. Op zondag hangt er een zeer vrije sfeer.
Andere leuke dingen doen we op de overige dagen.
Precies, zo zou het ook moeten zijn! Persoonlijk vind ik Berghain ook tof (maar niet perse heel veel toffer dan andere technoclubs) maar inderdaad om de muziek. De mensen die naar Berghain komen omdat het Berghain is. Tsja, die heb ik nooit begrepen ;-).
Hoi Marjolein Erg fijn om weer jou blog te lezen iedere keer weer mooie verhalen ben er gek op. Nu heb ik een vraag aan jou,mijn man en ik en onze hond gaan 17 april voor een week naar Berlijn (meine Heimat) .met de aoto, maar willen er veel met de U en S Bahn gaan .Ik heb gelesen dat in de Bahn een hond en maulkorf moet dragen( heb al een gekocht) maar zijn zij echt zo streng of kan ik het wagen om het niet te doen ?onze hond is het niet gewend en het is ook maar een kleintje (cockerspaniël ) of moet ik rekenen op een boete?Lieve groetjesSuzie
Dank je wel voor je lieve compliment Suzie! Ik heb de website van de BVG even gecheckt en dit is wat ze er zelf over zeggen:
Kleine Hunde ohne Transportbehältnis und große Hunde müssen stets angeleint sein und einen geeigneten Maulkorb tragen.
In principe is het dus verplicht. Of er op wordt gecontroleerd? Geen idee! Ik heb zelf namelijk geen hond en ik zie eigenlijk ook vaak honden zonder muilkorf… Ik zou ‘m maar gewoon meenemen als ik jou was.
Groetjes en veel plezier in Berlijn!
Marjolein
Ai, stationsaziaat. De laatste 3 trips afgelopen jaar ben ik 2 keer ervan erin getrapt. Als ik in Berlijn ben, begin ik om ca. 7 uur aan m’n dagelijkse programma en kom ik meestal rond 22.00 uur terug in m’n hotel/hostel/ostel/cube. Ergens rond 19.00 uur kom ik er dan achter dat ik wat moet eten. Omdat ik graag door wil met mijn dag (so much Berlin, so little time..), ben ik dus 2 keer zo stom geweest om een noodlebox te kopen. 1 keer op Alex, 1 keer Friedrichstrasse. Doppelt Fehler! Nee, echt niet doen. Gelukkig heb ik ook zeer goede eetervaringen gehad. Ook ff een tip doen? Sababa in Mitte. Heerlijke gerechten uit de keuken van het Midden-Oosten. En zeer betaalbaar.
Ik zal nog eens even nadenken, heb nog wel wat meer van zulks.
Oeh, over Sababa heb ik al vaker goede verhalen gehoord! Dat restaurant wil ik graag nog eens proberen! En de stationsaziaat boycot ik tegenwoordig met succes. Er zijn zoveel leuke plekken waar je snel en wél lekker kunt eten! Zal er binnenkort eens een artikel aan wijden. En ik ben benieuwd naar meer biechts, vind het zo leuk om te lezen!
Hi! Ik had op FB al eens gemeld dat ik tijdens mijn studie een halfjaar stage mocht lopen in Berlijn. Ik heb daar geloof ik 2 keer een maandabo gekocht voor de BVG, maar het merendeel van de tijd reed ik zwart.. Ik gaf mijn goeie geld liever uit aan (in mijn geval) sigaretten en bier -lol-
Twee keer ben ik gesnapt: de eerste keer moesten we in eerste instantie de boete betalen maar kon ik me eruit kletsen en werd het een Kurzstrecke. De tweede keer had ik gelukkig nog een ongestempelde (ach, wat dom nou) Tageskarte in mijn zak. Pfieuw. Wat een avonturen…
En ik heb ook eens hijgend de laatste U1 richting Uhlandstrasse op het nippertje gehaald -dacht ik-: ik eindigde op het rangeerterrein :-D
Oh ja, en over vooroordelen gesproken, ik heb me nergens nog zo veilig gevoeld in een grote stad als in Berlijn. Echt, heel bijzonder.
Haha, om dat rangeerterrein moest ik even lachen! Dat is zeker dat terrein achter Warschauer Straße? Daar ben ik ook wel eens bang voor geweest daar te stranden! Hoe ben je daar weer uitgekomen? En absoluut! Ik voel me ook zo veilig in Berlijn. Natuurlijk gebeuren hier ook wel eens dingen, maar voor zo’n grote stad valt het enorm mee!
Ha lieve wat een goede post! En heel herkenbare punten, dat urbexuitje moeten we ook snel nog maar eens over doen <3 En wat het voor mij écht niet doet? Curryworst! Als men dan vraagt waar ze het moeten eten "eeuh ja bij iets met cijfers ofzo?". Maar wat ook nog altijd gebeurt zijn de afstanden, ik kom nog regelmatig te laat omdat ik denk dat iets 'om de hoek' (al een gekoesterde uitspraak door mijn moeder 'Zeker die Berlijnse hoek?') is, en dan blijkt het flink wat verder weg.
Haha, die uitspraak van je moeder ga ik overnemen! Het gebeurt me nog altijd regelmatig! En hoe kun je nou niet van Currywurst houden? :-O
Op de Wittenbergplatz hebben ze de beste currywurst. Zelfs mijn vrouw vond ‘m lekker, en die is normaliter niet zo van dergelijke hap…
Jaaa! Witty’s! Da’s ook een van mijn favorieten! <3
mijn biecht: ik schaam me nog zeg, in mijn kortzichtige blik achteraf gezien hihi, was West Berlijn toppie en Oost Berlijn nog steeds een op te knappen gebied, voordat ik voor t eerst naar Berlijn ging. Anyway we hadden een superleuk hotel in Mitte, we liepen een keer in de Friedrichstrasse richting Checkpoint Charlie, ik zeg tegen mijn man: och daar is Oost-Berlijn, haha, was t andersom dat was Kreuzberg en al die tijd zaten we in voormalig Oost-Berlijn. Om een lang verhaal kort te maken: ik ben helemaal fan van Oost-Berlijn, De Ku-dam en omgeving is t voor mij niet, ik voel me fijner in Mitte
en hoop van de zomer wat buitenwijken zoals Marzahn etc. nog te zien.
groetjes,
ingrid
Ik denk niet dat dit iets is om je voor te schamen hoor! Veel mensen hebben dat beeld nog van Oost-Berlijn, zelfs sommie Duitsers die al lang niet meer in Berlijn zijn geweest. Zoiets heeft nou eenmaal (veel) tijd nodig denk ik, zeker als je Oost-Berlijn nog kent van vroeger. Maar Mitte is inderdaad een hele toffe wijk! En als je naar Marzahn gaat moet je zeker de Gärten der Welt even meepakken, prachtige tuinen! Ik heb ook eens een fotoserie van Marzahn op mijn blog geplaatst.
U7 standaard de verkeerde kant op nemen… Check! ALTIJD overkomt me dat. Station Mehringdamm vind ik daarom ook zo vreselijk verwarrend, alles gaat de richting op die je niet verwacht!
Andere biecht: ik ben nog nooit in de Berghain geweest. En heb die behoefte eigenlijk ook niet zo ;-)
Jaaa! Inderdaad! Station Mehringdamm. Het is gewoon gebouwd om mensen in de war te brengen, haha! Ook het Fahrplan van de U6 moet ik er nog regelmatig op naslaan. En wat betreft Berghain. Helemaal prima! De rij staat al zo vol met mensen die alleen maar komen vanwege de notering in beste club lijstjes. Snap dat sowieso niet, je kiest een club toch uit om de muziek?
Puntje 6 komt mij heel bekend voor
Ha, wat fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die dat is overkomen! En wat ben ik blij dat we tegenwoordig telefoons met Google Maps hebben. Zoiets zal me niet nog eens overkomen! Hoop ik dan maar…
Puntje 9 is wel herkenbaar.We gingen de laatste dag nog snel even wat leuks gingen kopen op de Kurfürstendamm. De U-Bahn kwam, dus hop snel nog m’n laatste dagkaartje laten bedrukken. Bleek dat ik m’n oude kaartje had laten bedrukken. Helaas werden we gecontroleerd en kon ik dokken. Helaas waren de surveillanten niet zo aardig.
We Konden aantonen dat we naar huis gingen en dat we nog een dagkaartje hadden, die we gelijk wouden scannen met eventueel hun toezicht, maar helaas toch dokken :-(. Achja gelukkig heb ik zo erg genoten.
Tsja, daar hebben ze gewoon maling aan inderdaad. Ik snap het ook wel hoor, ze horen natuurlijk de hele dag door allerlei smoesjes. Maar toch is het balen als het je overkomt als je vol goede bedoelingen zit! En ach, het is in ieder geval een leerzaam moment :P.
Ik heb de afgelopen 2 keer gebruik gemaakt van de digitale tickets die je in de BVG-app kunt kopen. Geen gedoe met kaartjes, stempelen en waar-heb-ik-mijn-kaartje-gestopt-in-mijn-jas-met-teveel-zakken-stress. Schermpje tonen en klaar. De enige keer dat ik gecontroleerd ben tot nu toe was op de Fahre F10 van Wannsee naar Kladow. Heb wel eens het idee dat de controles maar sporadisch worden toegepast.
Slim! Ik ben ook onlangs begonnen met het gebruiken ervan. Scheelt zoveel tijd bij het automaat en een berg onnodig papier. Had ik veel eerder moeten doen! De controles komen een beetje met vlagen heb ik het idee, soms krijg je er meerdere in een week, dan maanden geeneen. Valt lastig een pijl op te trekken! Maar goed, mijn idee is dat je betaalt voor de service en niet voor de controles dus ik maak me er niet zo druk om ;-).
Haha.. Steenkolen-Duits! Ook ik beken! Ik ben ook nog steeds bang om ‘domme’ fouten te maken in gezelschap van ‘Oer’-Duitsers! Dus ik snap je punt maar al te goed! Maar uiteindelijk zijn Duitsers altijd heel erg behulpzaam en oefening baart kunst. ;-) Over behulpzaam gesproken: Wij zijn toen een aantal jaar geleden een keer na het stappen met onze ‘zatte koppen’ verdwaald geweest in een deel stad, wat volgens ons hostel tot de ‘getto’ van Kreuzberg behoorde. Uiteindelijk was er helemaal niks ‘getto’ aan, en uit elke uithoek werden we overspoelt door vriendelijke bewoners met telefoons en landkaarten die ons maar al te graag de weg terug wezen naar ons hostel. Ik heb geen enkele seconde last gehad van een onveilig gevoel. Het valt uiteindelijk allemaal best wel mee. :-)
Daar kan ik wel helemaal mee instemmen! Naar elkaar toe zijn Duitsers behoorlijk taalpuristisch maar als buitenlander zijnde wordt alles je ineens vergeven. De mensen die ik goed ken, vraag ik wel altijd of ze mijn fouten willen verbeteren. Anders loop je het risico dezelfde fouten nog 10 jaar te maken, hehe. En inderdaad, soms valt het echt allemaal wel mee en moet je je gewoon niet al te veel laten leiden door vooroordelen van anderen. Berlijners kunnen best heel aardig zijn! Fijn dat jullie het hostel weer hebben gevonden!
Mijn Berlijn biecht..zittend in de feco(feestcommissie van mijn elftal) in 2003 waarin ik met 2 teamgenoten een elftal weekend naar Berlijn heb georganiseerd inclusief een bezoek aan een voetbalwedstrijd van Hertha BSC tegen Schalke. ’s avonds met mijn teamgenoten niet precies wetend waar de ‘Schimanski’Kneipes zoals zij dat noemden te vinden waren…op het uitgaansleven had ik me niet goed ingelezen, gelukkig wel beland in de bekende Ierse pub onder het Europa Center dat vonden de heren wel leuk, en ook een een discotheek Kudorff aan volgens mij de Kurfurstenstrasse.
In 2013 waren we na 10 jaar met hetzelfde elftal weer in Berlijn en dankzij jouw blog wist ik dat Markthalle9 en Kreuzbergs Oranienstrasse erg leuk waren… daar was mijn team het wel over eens… We hebben het erg leuk gehad.
Mooi verhaal! Dat klinkt een beetje als mijn eerste jacht naar een goed restaurant, haha! Je moet maar net even weten waar je moet zijn ;-). Maar soms kom je op de meest onverwachte momenten juist op de leukste plekken terecht! Fijn dat jullie toch een leuke avond hebben gehad!
Leuke post! Mijn “biecht”? Flink stukje reizen naar Berghain en dan niet binnenkomen Gelukkig nog een mooie nacht gehad bij Ritter Butzke ;-)
Dank je Eva! Oh man, da’s minder! Maar gelukkig is Ritter Butzke net zo tof!