Het Internationale Berliner Bierfestival 2012 met zijn alom bekende “Biermeile” staat weer voor de deur. Op 3, 4 en 5 augustus 2012 kun je in Berlijn kennis maken met bieren over de hele wereld. De slogan dit jaar luidt: „Der Längste Biergarten der Welt“. Met de zestiende editie van het bierfestival heeft het festival 2000 meter aan Biergarten, inderdaad de grootste ter wereld.
De “Biermeile”, welke een centraal onderdeel is van het festival, is een straat van ongeveer 2 kilometer lang waar alle biertentjes staan uitgestald. Het gebeuren start bij de Frankfurter Tor (vanmorgen waren ze al druk bezig met de opbouw), en eindigt rond Strausberger Platz (Friedrichshain). Berlijners noemen het ook wel graag de grootste “Biergarten der Welt” maar een echte Biergarten is het natuurlijk niet. ’s Avonds lijkt het meer weg te hebben van een groot zuipfestijn en daar moet je van houden. Het is wel de uitgelezen mogelijkheid om zoveel verschillende bieren te proberen maar dat kan natuurlijk ook ’s middags. Tijdens het festival kun je meer dan 1.750 verschillende merken bier proberen. Deze bieren komen van 300 verschillende bierbrouwerijen uit meer dan 85 landen. Het festival trekt zowel veel toeristen als vele Duitsers en is er dus eentje met zeer internationale allure.
Natuurlijk wordt er ook voor muziek gezorgd, verschillende live-artiesten zullen het gehele festival optreden. De entree tot het bierparadijs is gratis! Cheers :-)
Voel de Berlijnse vibe met de film Sommer vorm Balkon, een kruising tussen drama en komedie (2004). Deze film speelt zich af rond om de Helmholtzplatz in Prenzlauer Berg, het leuke is dat het straatbeeld aldaar goed wordt weerspiegeld in de film. De film gaat over twee vriendinnen die in hetzelfde pand wonen op de hoek boven de Apothek am Helmholzplatz. Beide dames zijn op zoek naar de man van hun dromen en doen dat beide geheel op eigen “Art und Wiese”. De film trok ongeveer een miljoen Duitsers naar de bioscopen. (meer…)
Berlijn is zo een enorme stad, waar ook nog eens zoveel verandert, dat ik soms het gevoel heb dat ik de stad nooit écht zal leren kennen. En juist dat maakt Berlijn zo een aantrekkelijke stad! Dat er altijd iets te ontdekken blijft houdt het spannend om in Berlijn te wonen. Graag zou ik van jou willen weten wat jíj nog zou willen doen in Berlijn, en waar je dan zou willen overnachten, in de reacties onder dit artikel. Hiermee kun je een waardebon winnen van €100 die je bij Wimdu kunt inwisselen.
Voorwaarden winactie:
Laat in de reacties onder dit artikel weten wat jij nog zou willen doen in Berlijn en waarom dit op jouw wensenlijstje staat. Dit kan vanalles zijn, het bezoeken van bezienswaardigheden, activiteiten, bepaalde clubs bezoeken. You name it! Hoe origineler, hoe beter natuurlijk. Daarnaast kun je vast een appartement in Berlijn uitzoeken bij Wimdu waar je graag zou willen overnachten. Wimdu is een website waar je een groot aanbod vindt van vakantie-appartementen die je voor een deel of in zijn geheel kunt huren.
Uit de reacties zal ik 5 winnaars kiezen die een vouchercode van €100 bij Wimdu kunnen winnen.
De vouchercode kun je onbeperkt inwisselen, er geldt geen minimaalbestelbedrag. Laat je reactie voor 1 september 2012 achter, de winnaars krijgen persoonlijk contact via e-mail van mij. Onze ervaringen met Wimdu lees je hier: overnachten bij locals in Berlijn.
Wat zou je nog in Berlijn willen doen?
Goed, laat ik met mezelf beginnen. Vooral mijn wensenlijst met restaurants wordt langer en langer, ondanks dat er ook regelmatig dingen worden afgevinkt. De volgende dingen staan op mijn korte-termijn-wensenlijstje (ik gebruik trouwens Pinterest voor het bijhouden van locaties waar ik nog heen zou willen):
Museumswohnung WBS 70
In Hellersdorf is nog een oude Plattenbauwonung met drie kamers te bezichtigen met originele meubelstukken uit de DDR. De meubelstukken zijn door medewerkers en huurders van de Wohnungsbaugesellschaft Stadt und Land verzameld. Stoelen, gordijnen, eierdopjes en bestek. Alles is origineel DDR. Ook de stopcontacten, lichtschakelaars en deurklinken zijn nog origineel. Enkel op zondagmiddag is de woning (gratis) open voor bezichtiging.
Adres: Hellersdorfer Straße 179
Olympisch dorp
In het dorpje Elstal, ongeveer 15 kilometer ten westen van Spandau, bevindt zich het olympische dorp dat gebouwd werd voor de Olympische Spelen van 1936. De gebouwen in het ruime dorp staan er schitterend te vervallen, maar ook hier is de opknapmaffia alweer hard aan het werk om het allemaal netjes, informatief en toegankelijk te maken. Vooralsnog is het nog een verlaten oord maar er zijn plannen om hier rondleidingen te geven. Er zijn nog veel resten te vinden wat mij aantrekt als liefhebber van verlaten oorden (zie ook: Eisfabrik en Spreepark).
Via meerdere bronnen – inclusief mijn Weense collega – gehoord dat hier de beste schnitzels van Berlijn worden verkocht. En omdat ik af en toe niet weg ben van een lekker stukje vlees moet ik hier zeker nog een keer naar toe. Het restaurant opereert onder het motto “365 Tage Österreich” en is compleet met “Sessellift” stoeltjes uitgerust. Graag op maandag, dan geldt 1+1 gratis op de Schnitzels.
Adres: Muskauer Straße 13
Update: No Kangaroo heb ik inmiddels meermaals bezocht maar heeft haar deuren helaas gesloten.
Een greep gave Wimdu-accommodaties
Wat is er nou leuker dan Berlijn ontdekken vanuit een “local” perspectief. Een ruimtelijk appartement is toch veel leuker dan een massaal hotel? En vaak betaal je niet eens zoveel extra. Ik heb even rondgesnuffeld op Wimdu en deel hier mijn meest interessante vondsten.
Moderner krijg je het bijna niet! Een ruimtelijk ingericht appartement met uitzicht in het Sony Center op Potsdamer Platz. De verlichting van het dak zorgt voor een aangename lichttherapie in de woning.
De mooiste woningen in Berlijn? Altbauwoningen! Zonder twijfel. Prachtig hoe in dit appartement moderne elementen zijn gecombineerd met een aantal oude elementen. Daarnaast is de locatie optimaal en levendig! Omdat ik hier op een aantal voetstappen vandaan werk ken ik deze wijk op mijn duimpje. Stransbars, lunchrestaurants en uitgaansgelegenheden vind je hier om de hoek. Op straat een bijzondere mix van zakenlui en jongeren.
Het laatste appartement is wat groter, en dit zie je ook in de prijs terug. Je kunt hier met 5 personen overnachten en je hebt gewoon de beschikking over een enorm dakterras met uitzicht over de Fernsehturm. Hoe vet is dat! Direct aan de Oranienstraße, de plek waar het momenteel allemaal gebeurt op het gebied van nieuwe media en start-ups.
Sportfanaat en op één of andere manier in Berlijn beland in plaats van in Londen? Dan zit er maar één ding op! Richting het Park Tempelhof. Op dit voormalige vliegveld worden regelmatig evenementen en festivals georganiseerd. Tijdens de Olympische Spelen van 2012 worden de wedstrijden uitgezonden op een scherm met een luttele grootte van 100 m2. Naast de reguliere uitzendingen van ARD/ZDF worden er verschillende live streams van minder bekende sporten vertoond.
Voor diegene die zelf ook graag actief bezig gaan, er zijn verschillende sportvelden aangelegd waar hockey, beach volleybal, golf en voetbal gespeeld kan worden. Ik weet niet of Yoga ook een Olympische Sport is, maar het wordt hier wel aangeboden. Genoeg te beleven dus! En dat alles is gratis toegankelijk op het veld van Tempelhofer Freiheit. In de periode tussen 27 juli en 12 augustus is het park tussen 9:00-23:00 geopend (flexibele openingstijden, afhankelijk van het weer). Ingang aan de Tempelhofer Damm.
Met die flitsende outfits van het Duitse team beloven het zinderende Spelen te worden. Veel kijkplezier!
Berlijnbonus
Berlijn zou Berlijn niet zijn als het niet een eigen twist aan de OS2012 zou geven. Dat dezen ze gisteren met de Hipster Spelen. Jutezakkenlopen en touwtrekken met skinnyjeans. Hier vind je een sfeerimpressie van het event:
Afgelopen weekend heb ik ervoor gekozen om het Spreepark maar eens op geheel legale wijze te bezichtigen, met een tour. Het Spreepark is een voormalig attractiepark welke in 2001 failliet is gegaan, sindsdien gebeurt er weinig meer in het park maar zijn er nog vele halve attracties terug te vinden. Zoals jullie onlangs konden lezen was mijn recente illegale bezoek aan het Spreepark voortijdig afgebroken omdat de bewaking ons gesnapt had voordat we het reuzenrad hadden bereikt (lees ook: het Spreepark illegaal bezoeken). Dit keer werd het reuzenrad zonder kleerscheuren en achtervolgingen van honden bereikt. Zo’n rondleiding heeft zo zijn voordelen! (meer…)
Met naar schatting tussen de 250.000 en 300.000 Turkse inwoners is de Turkse gemeenschap erg aanwezig in Berlijn (iets minder dan 10% van de inwoners van Berlijn is van Turkse afkomst). Berlijn wordt dan ook niet voor niets “Little Istanbul” genoemd, in Berlijn vind je namelijk de grootste Turkse gemeenschap buiten Turkije. Dit herken je niet alleen aan de vele dönerboeren op de hoek maar ook aan de vele Turkse bakkerijen, reisbureau’s, markten, kledingwinkels en zelfs culturele instellingen. In wijken als Kreuzberg en Neukölln heb je soms werkelijk het idee dat je je in Turkije bevindt.
Stadtour Das Türkische Berlin
Vorig weekend ging ik mee met een tour van FindingBerlin (tours op zaterdag en op aanvraag, €22 inclusief lunch, in het Engels en Duits) om op zoek te gaan naar Turkse cultuur in Berlijn en de verhalen achter de vele gezichten. De tour vindt plaats in Neukölln, een wijk met vele Turkse inwoners en bekend als arme immigrantenwijk en vanwege immigratieproblematiek. Tijdens de tour leer je de wijk kennen, maar vooral de mensen die sfeer brengen in de wijk. Het bijzondere van de tour is dat de focus niet ligt op architectuur of gebouwen maar op mensen, mensen die vertellen over hun zoektocht naar de perfecte balans tussen traditie en aanpassing, hun dagelijkse leven in Berlijn, de reden dat ze in Berlijn wonen en hun visie op de stad. Wij zijn tijdens onze tour bij een Turkse bakker, een Turkse supermarkt, een Turkse cultuurvereniging (theater/dans), een Turks reisbureau, een Turkse muziekleraar en een Turkse winkel met hoofddoekjes geweest. De tour wordt afgesloten met culinaire lekkernijen uit de Turkse keuken. De ideale stadstour voor iedereen die geen zin heeft in saaie jaartallen maar wel in het beleven van een stad.
De tour is bedacht, opgezet en uitgevoerd door de enthousiaste en wereldse Adda. Ze heeft tourisme gestudeerd, veel plekken op de wereld gezien en geeft nu deze tour in Neukölln. Mocht je met haar mee gaan, doe dan de groetjes van me ;-). Overigens geeft ze ook een Vietnamese tour in Lichtenberg.
Ontstaan van de Turkse gemeenschap
De reden dat de Turkse gemeenschap zo groot is in Berlijn heeft verschillende oorzaken. De eerste Turken en Koerden zijn al rond 1700 naar Berlijn gekomen. Toentertijd voornamelijk de rijken die hun specerijen en kruiden kwamen verkopen. In Berlijn vonden ze een grote markt voor het drijven van handel. Vervolgens zijn rond de eerste wereldoorlog veel buitenlandse diplomaten in Berlijn komen wonen.
De echte grote stroom van Turken naar Berlijn kwam tijdens de industriële boom in Europa, de vele gastarbeiders zijn in Duitsland gestrand, op zoek naar een beter leven. De vele fabrieken boden zekerheid naar een baan want de vraag naar (goedkope) arbeidskrachten was groot. Turkse mannen kwamen met het plan om hier een paar jaar geld te verdienen en daarmee terug te gaan naar hun familie om in Turkije en beter leven op te kunnen bouwen. Hoe het daadwerkelijk liep, weten we natuurlijk allemaal. De meeste bleven hangen en de vrouwen en kinderen volgden later. Omdat het idee om terug te gaan naar Turkije jarenlang bleef hangen, was de drang om Duits te leren, en te integreren met de lokale bevolking vrij laag. Want eerlijk is eerlijk, de eerste generatie immigranten wilden helemaal niet naar Duitsland komen maar voelden zich gedwongen door hun financiële situatie.
Turkse leven in Berlijn
Vandaag de dag zijn het vooral de tweede en derde generatie immigranten die je treft in de stad. Vele van hen zijn zelfstandig en bewegen zich nog voornamelijk binnen hun eigen cultuur. Erg kenmerkend is hoe verschillende culturen gescheiden van elkaar leven, Turkse immigranten vind je veel in Neukölln, Vietnamese in Lichtenberg, Russische in Wilmersdorf. Ze zijn zelfvoorzienend met hun eigen supermarkten en andere soorten winkels. De eigenaar van de supermarktketen Gizem vertelt dat alles wordt geïmporteerd vanuit Turkije, veelal met het vliegtuig. Het assortiment aan olijven, rijst, thee, kruiden, koffie en Turkse zoete delicatessen is enorm én goedkoop! De eigenaar van een Turks reisbureau vertelt dat de eerste generatie Turkse emigranten nog vaak terug gaat naar het vaderland, maar dat jongere generaties een reis naar het zonnige Spanje of Italië prefereren. Hij runt dit reisbureau aan de Hermannstraße al 12 jaar en heeft Neukölln zien veranderen, ondanks dat blijft boeken bij een reisbureau in deze wijk nog altijd populair (dit vond ik verrassend). Dat er tegenwoordig zoveel studenten richting Neukölln komen vindt hij een goede ontwikkeling, het brengt de culturen eindelijk dichter bij elkaar. De jonge generaties Turken kunnen het vaak beter vinden met Duitse leeftijdsgenoten dan met hun Turkse voorouders, de beheersing van taal speelt hierbij een grote rol. Het Quartiersmanagement speelt ook een grote rol bij de ontwikkeling van het Schillerviertel in Neukölln, deze organisatie investeert in lokale projecten en evenementen die bijdragen aan een positieve ontwikkeling van de wijk.
Jammer genoeg houden de vele Turkse telefoonwinkels hun deuren gesloten voor de tour, misschien dat hun werkwijze niet helemaal zuiver is.
Ik heb nog veel meer interessante verhalen gehoord over de redenen waarom families naar Duitsland zijn gekomen en over de vele projecten maar het is natuurlijk veel leuker om deze zelf te gaan horen dan ze via mij te lezen op mijn blog. Meer informatie over de tour vind je op FindingBerlin.
Afgelopen maand nam Anne Wesseling contact met me op, of ik wilde meewerken aan een interview voor de Esta over “loslaten”. Loslaten in de breedste zin van het woord, in dit geval door “die Heimat” achter te laten en in te ruilen voor Berlijn. Het was een erg leuk gesprek en het heeft me wel aan het denken gezet want wanneer laat je eigenlijk écht iets los? Hieronder vind je de uiteindelijke uitwerking van het interview dat in het huidige nummer van Esta terug te lezen is.
———————————-
Mediapsychologe Marjolein van der Kolk (24) verhuisde naar Berlijn
De leuke dingen belangrijker dan wat je mist
Emigreren, dat is wat je noemt: loslaten voor gevorderden. Toch hoefde Marjolein van der Kolk maar heel even na te denken, toen ze een baan aangeboden kreeg in Berlijn. ‘Mijn verstand zei: ‘Gaan!’
‘Ik heb al eerder in het buitenland gewoond, een jaar in Barcelona en een paar maanden in Berlijn. Maar toen het bedrijf waar ik werkte verkocht werd aan een Duitse onderneming en ik deze baan op het hoofdkantoor in Berlijn kreeg aangeboden, heb ik er toch wel even over nagedacht. Op dat moment had ik me nét ingesteld op een leven in Nederland. Ik had mijn masters aan de Vrije Universiteit afgerond, ik had werk gevonden in Amsterdam en ik had na jaren wachten eindelijk een huis gevonden. Maar ik was al vaak in Berlijn geweest en voelde me daar altijd zó thuis. Mijn verstand zei: gaan.’
Natuurlijk moest ze bij die emigratie van alles achterlaten, maar ze dacht vooral aan de positieve kanten. ‘Berlijn is zo’n bijzondere stad. De geschiedenis, de sfeer, de uitgaanscultuur… Bovendien trekt het avontuur me, en dat ik een taal goed leert spreken. Dat telt voor mij allemaal veel zwaarder dan dat ik vrienden en familie minder zie. En mijn woning in Amsterdam opgeven was wel moeilijk, maar ik heb hier nu een mooier huis, voor minder geld.’
Inmiddels woont ze een half jaar in het stadsdeel Friedrichshain, in het voormalige Oost-Berlijn. Ze huurt daar een ruim en licht appartement in typisch Berlijns ‘Hinterhaus’, een woonblok rond een binnenhof, op loopafstand van haar werk. ‘De bewoner van wie ik dit onderhuurde, was op wereldreis en besloot langer weg te blijven. Zo kon ik het huurcontract overnemen. Hij zei: ‘Ik woon hier al weer drie jaar, het wordt wel weer tijd voor iets anders.’’
Zo’n opmerking is tekenend: van alle Europese hoofdsteden is Berlijn misschien wel de meest ‘losse’ en dat geldt ook voor de inwoners. ‘Er is hier geen woningnood, dat scheelt natuurlijk. Er zijn hier zelfs complete fabrieksgebouwen waar niemand zich mee bezig houdt. Kunstenaars gaan hier helemaal los. En dat heeft een vliegwieleffect, want Berlijn heeft nu het imago van een hippe en creatieve stad, en dat trekt ook weer andere kunstenaars aan.’
Het betekent ook dat de stad in razend tempo verandert. ‘De wijk Prenzlauerberg was na de val van de Muur echt vervallen en de huizen waren er spotgoedkoop. Maar dan komen er kunstenaars en studenten wonen, vervolgens wordt de wijk hip en komt de horeca erheen. Op zich is dat positief: Berlijn had het wel nodig dat er wat meer structuur kwam, zo’n grote West-Europese stad kan niet eeuwig een krakershol blijven. Maar de oorspronkelijke bewoners hebben er wel eens moeite mee om die oude sfeer los te laten. Die vinden het gewoon vervelend dat de prijzen omhoog gaan en dat dingen veranderen.’
Intussen zijn het voor haar niet de zaken die ze los moest laten, maar de nieuwe váste verbindingen waardoor ze zich realiseert wat emigreren inhoudt. ‘Laatst stond ik bij de Vodafone-winkel een abonnement voor twee jaar af te sluiten. Dan voel je even: dit is wel definitief! Als ik echt wil, kan ik natuurlijk zo terug naar Nederland, dat hangt niet van zo’n abonnement af. Maar toch realiseer ik me dan dat ik hier echt voor lange tijd ben.’
Natuurlijk zijn er dingen die ze mist. Van Barcelona mist ze het buitenleven, dat je uit je werk nog even naar het strand kunt. Van Amsterdam mist ze het fietsen over de grachten. ‘En natuurlijk zijn er momenten dat ik mijn vrienden en familie in Nederland mis. Maar dan ga ik met vrienden hier de stad in. Of ik boek een vliegticket en ga een weekend naar huis. Amsterdam is maar 600 kilometer hiervandaan – er zijn Duitsers in Berlijn die verder van hun familie wonen.’
Of ze ooit weer terug terug gaat naar Nederland? Lastig te zeggen. ‘Dat ik in Berlijn ben gaan wonen, was een spontaan besluit, ik kreeg die kans en ik zei ‘ja’. Op dit moment ben ik van plan om lang in Berlijn te blijven, maar ik weet niet wat er op mijn pad gaat komen. Maar dat is ook leuk, toch? Dat maakt het spannend.’
Tips voor mensen die overwegen naar het buitenland te verhuizen? ‘Bij televisieprogramma’s als Ik Vertrek valt me op dat mensen vaak emigreren uit onvrede met Nederland. Maar die onvrede laat je niet achter door ergens anders te gaan wonen, dan krijg je diezelfde onvrede daar ook. Je kunt beter vanuit een positief gevoel ergens naartoe gaan, vanwege dingen die je dáár leuk vindt. Dan is het ook makkelijker om Nederland los te laten. Die leuke dingen zijn uiteindelijk belangrijker dan wat je mist.’
Met mijn werkplek aan de Spree zie ik nog wel eens spannende dingen, en dan hoofdzakelijk dankzij het “Cuvryveldje”. Het Cuvryveldje is altijd al een beetje een alternatief oord geweest voor feestjes, picknicks en het luisteren van muziek. Het is een rustig stukje Berlijn in de haast van Berlijn, langs de Spree en onder het typerende graffitiwerk van Blu. Er zijn al veel toekomstplannen voorgesteld voor dit buitengewone veld, maar tot op heden is het op weinig concreets uitgelopen. Tot BMW Guggenheim Lab hier een vestiging wilde openen. Ook dit idee is niet met open armen ontvangen – dat Guggenheim op deze manier aan imagebuilding wil doen, de omwonenden zal verdrijven en de huren in de omgeving verder zal laten stijgen zijn de meest gehoorde argumenten tegen de komst van het Lab. Inmiddels heeft de organisatie eieren voor zijn geld gekozen en zijn de plannen verplaatst naar de Pfefferberg in Prenzlauer Berg.
En precies op de plek waar het Guggenheim Lab zich wilde vestigen wordt nu naar hartelust gekampeerd. Het begon met “Flieger”, een Kreuzberger die zich beklemd voelde in zijn woning. En omdat het Cuvryveldje nog altijd bestemmingsloos is besloot de Flieger hier met zijn tent neer te strijken. Dit heeft echter niets te maken met protest of demonstratie, gewoon relaxed even genieten van het alleen zijn. Inmiddels is het over met de eenzaamheid en hebben meer dan 40 andere hippies zich bij der Flieger aangesloten en is het een bonte boel van nietsdoenerij aan de Spree geworden. Zo nu en dan bouwt ook een verdwaalde toerist een tentje op langs de Spree. De locatie is natuurlijk super zo langs het water met uitzicht op de Oberbaumbrücke.
Zolang de nieuwe bewoners van het Cuvyveldje niet voor teveel overlast zorgen wordt de kampeeractie gedoogd. Ondertussen kijk ik vanaf mijn bureau toe hoe er aan de andere kant van het water lekker gerelaxed wordt. Mij benieuwen hoe lang dit uitzicht nog zo blijft… Mocht je in die tussentijd nog een goedkope accommodatie zoeken in Berlijn, neem je tentje mee en zet hem op langs de Spree.
De Köpenicker Straße in Mitte/Kreuzberg is een bijzondere parallelstraat langs de zuidelijke Spree-oever. Een bijzondere mix aan kraakpanden, verlaten fabrieken, strandbars, clubs, nieuwbouwappartementen en veel leegte wisselen elkaar af. Ergens aan de Köpenicker Straße (nummer 40/41), ongeveer ten hoogte van de Bethaniendamm, vind je een verlaten ijsfabriek. De resten van deze fabriek zijn (semi-legaal) te bezoeken. (meer…)
Duitsers arrogant? Ja. Gevoelsmatig staan ze al vanaf het begin van het EK in de finale. Duitsers grappig? Ja, dat dan ook wel weer. Het hele voetbal EK 2012 lang verschijnen er na elke overwinning van Duitsland komische posters op straat waarin het verslagen land nog even pijnlijk met de neus op de feiten wordt gedrukt. Tot nu toe werden Portugal, Nederland, Denemarken en Griekenland in een leedvermakelijk zonnetje gezet met uitspraken als OH OH OH OBRIGADO, NIEDERLAGE ,THE KIDS BEAT DENMARK en OUZO AND OUT!
Slimme actie van Nike die voor deze – bijna viraal te noemen – campagne met Paul Snowden samenwerkt. Deze Nieuw-Zeelander woont in Berlijn en is bekend van het in 2005 opgerichte T-shirtlabel WASTED GERMAN YOUTH. Zijn shirts zijn intussen, vooral in de hardcore-, punk- en electronische scene, iconisch geworden. Hij heeft al voor verschillende grote merken gewerkt en is ook bekend van het ontwerp van de Boys Noize omslag.
Voor ieder gebroken oranjehart met een zwak voor die Mannschaft die wel een lach op zijn gezicht kan gebruiken hier de snapshots van de campagne. En de grote vraag is natuurlijk of “BASTA PASTA” op de straten zal verschijnen?
UPDATE:
Helaas blijft het niet bij de Nikecampagne. Ook de volgende leedvermakende grappen vliegen me om de oren:
Rafael van der Heimfahrt
Welche Tiere schießen keine Tore? Robben!
Was heißt Vorrundenaus auf Holländisch? Heimrobben (naar huis kruipen)…
Laat het #WK2014 maar komen. Ik ben er klaar voor!
Sfeer, historie en veelzijdigheid. Deze combinatie maakt Berlijn voor mij zo'n fascinerende stad. Al 10 jaar. Mijn onuitputtelijke liefde voor Berlijn wil ik via BerlijnBlog met jou delen.
Leuk dat je er bent!
In mijn persoonlijke reisgids Mijn Berlijn neem ik je mee door het Berlijn waar ik zo van hou. Veel achtergrondverhalen, foto's en natuurlijk mijn favoriete tips verzameld op één plek.
Het Internationale Berliner Bierfestival 2012 met zijn alom bekende “Biermeile” staat weer voor de deur. Op 3, 4 en 5 augustus 2012 kun je in Berlijn kennis maken met bieren over de hele wereld. De slogan dit jaar luidt: „Der Längste Biergarten der Welt“. Met de zestiende editie van het bierfestival heeft het festival 2000 meter aan Biergarten, inderdaad de grootste ter wereld. 
