Dit was alweer mijn tweede zomer in Berlijn, de tijd vliegt voorbij. Hoewel het helemaal nog niet lang geleden lijkt te zijn dat ik naar Berlijn verhuisde, is het toch alweer twee jaar geleden dat ik met mijn twee koffers op de trein naar Berlijn stapte. Dit keer definitief. In totaal heb ik nu ongeveer 3,5 jaar van mijn leven in Berlijn doorgebracht.

Op 26 november 2011 vertrok ik definitief met mijn koffers naar Berlijn. Het leek me nu dus wel een mooi moment om mijn keuze te reflecteren en met jullie te delen hoe dat in Berlijn wonen mij bevalt.

IMG_0472Berlijn herfst

Heimwee

Hoewel een permanente verhuizing naar Berlijn al jaren een droom van me was, kwam de daadwerkelijke kans (en beslissing) om het te doen toch wel vrij spontaan. En dat bracht ook wel twijfels met zich mee, want bij het dromen denk je alleen maar aan de mooie dingen. Maar ineens kreeg ik twijfels! Wat nou als ik heel eenzaam zou worden? Ik ging tenslotte in mijn eentje. Volgens mij is dat een twijfel die bij iedereen opkomt die naar een nieuwe stad verhuist, daarvoor hoef je niet eens te emigreren. Ik heb altijd in mijn achterhoofd gehouden dat Berlijn “maar” 650 kilometer weg is en dat een terugkeer zo gepiept is mocht dat nodig zijn.

De eenzaamheid is gelukkig heel erg beperkt gebleven! Ik had de mazzel dat ik nog wat studiebekenden had in Berlijn en dat ik op mijn werk snel veel mensen leerde kennen. Dan zijn er ook nog borrels en feestjes waar je veel aanspraak hebt dus dat is hartstikke leuk! De inwoners van Berlijn zijn over het algemeen heel geïnteresseerd en spontaan dus je raakt snel in gesprek. Ik wilde eigenlijk ook nog gaan sporten maar daarvoor blijft door werk, sociale contacten, bloggen en de vele ontdekkingstochtjes door Berlijn weinig tijd meer voor over. Ach, dat komt nog wel als ik door mijn smoesjes heen ben…

De eenzaamheid is uitgebleven maar dat neemt niet weg dat ik af en toe heimwee heb naar mijn oude leven. Hoe je het ook wendt of keert, familie en vrienden zie je véél minder. Dat is voor mij het enige nadeel van wonen in mijn droomstad. Helaas is die 650 kilometer net wat te ver voor een kort bezoekje of een dagje op en neer. Zelf ben ik gemiddeld elke 3 maanden een weekendje of een paar dagen in Nederland maar het altijd druk omdat de tijd meestal helemaal is volgepland. Gelukkig komt er veel bezoek in Berlijn en bestaat er Skype, Facetime, Whatsapp etc.

Duitse cultuur en gebruiken

Niet iets waar ik heel erg aan moest wennen, maar gewoon een aspect wat soms voor leuke verassingen zorgt. Een andere cultuur. De Duitse cultuur lijkt wel heel erg op de Nederlandse maar er zijn soms van die gebruiken waar ik mijn wenkbrauwen bij optrek:

  • Hausschuhen (sloffen) bijvoorbeeld, die vaak klaar staan als je Duitsers thuis bezoekt. Er wordt verwacht dat je je schoenen uitdoet, en optioneel nog sloffen aantrekt. An sich best logisch, maar ik voel me er toch niet comfortabel bij om van die sloffen aan te trekken die weet-ik-veel-wie al weet-ik-veel-hoevaak heeft aangetrokken.
  • De warme lunch tussen de middag. Even voelde het als een stap terug in de tijd. Maar na even wennen (vooral het hongerritme) is het ideaal! Overal in Berlijn worden gunstige lunchmenu’s aangeboden en ’s avonds hoef je alleen nog maar wat brood of salade te eten. Ideaal!
  • Of van die cadeautjes bij speciale gelegenheden die ik helemaal niet ken. Kinderen krijgen wanneer ze met 6 jaar voor het eerst naar school gaan een Schultüte (ook wel Zuckertüte genoemd), een puntige kartonnen zak vol met snoep. Lekker hoor! En bij het betrekken van een nieuwe woning is het heel gangbaar dat je brood met zout krijgt, dat zou stabiliteit en geluk brengen.
  • Ook fietsen in Berlijn is een geval apart en een gevaar voor je leven. Ja Berlijn is vlak en heeft (wat) fietspaden, maar zolang het verkeer niet anticipeert blijf ik op mijn hoede. En terecht want afgelopen jaar gebeurde iets waar ik altijd bang voor ben geweest: een filegeparkeerde auto aan de Warschauer Straße sloeg een autodeur open terwijl ik langsreed. Auw! Gelukkig worden er meer en meer fietspaden gebouwd in Berlijn en heb ik zelfs de stap genomen om een helm te dragen.
  • Voor het groeten mis ik nog wat duidelijke regels. Ik weet nooit wanneer je iemand nou moet wangkussen (twee keer), een vluchtige knuffel moet geven of de hand moet drukken. Kan voor ongemakkelijke situaties zorgen…
  • Nagesynchroniseerde films. Ik dacht dat ik er (net als een fietshelm) nooit aan zou beginnen. Maar hoe gek het ook klinkt, het went! Als ik de keuze heb tussen een mooie nagesynchroniseerde cultfilm in een kleine bioscoop of een originele hollywoodfilm in een internationale bioscoop ga ik toch vaak voor het eerste. Oeps!
  • Contracten mogen hier gewoon nog stilzwijgend worden verlengd. Als je een telefoonabonnement afsluit en je zegt deze niet op tijd op (maximaal 3 maanden voor de einddatum van je contract), dan wordt deze automatisch met een jaar verlengd. Een opzegtermijn van 3 maanden geldt voor praktisch alle contracten, goed op letten dus!
  • Oudere woningen in Berlijn hebben vaak een hele inefficiënte indeling met een hele smalle badkamer. De reden? Veel Altbau (zeker in de DDR) had vroeger geen eigen badkamer en toilet in de woning, deze bevonden zich op de gang. Pas toen de woningen na de val van de muur werden gerenoveerd kregen veel woningen een eigen badkamer. Vaak op een hele maffe plek midden in huis. Geen cultuurverschil, wel noemenswaardig.

Sommige gebruiken uit Nederland mis ik dan weer. Vooral sommige praktische winkels, zoals de Hema. Ik verbaas me er niet over dat er een boek naar is vernoemd: ik mis alleen de Hema. Verder hunker ik regelmatig naar een van Dobben kroket, haring happen, verse stroopwafels en Nederlands brood. Daarvoor in de plaats krijg ik gelukkig Currywurst, Klöße en voedzame “Stulle” (sneedjes Duits brood).

20130707-213351.jpg

Toen we gingen samenwonen kreeg ik van mijn vriend een Zückertüte. Eindelijk!

Hotel/reisgids/reisbureau buitenland

Familie en vrienden op bezoek krijgen. Hartstikke leuk! Dit is vaak leuker dan de bezoekjes in Nederland, omdat deze meestal nogal vol zijn gepland. Des te leuker dus om een paar dagen met familie of vrienden door te brengen in Berlijn.

Verbaasd ben ik echter wanneer vage kennissen denken dat ze wel een week bij me kunnen logeren. Ik ben geen hotel omdat ik toevallig in een leuke stad in het buitenland woon. Daar probeer ik wel een beetje een grens in te trekken want voor je het weet heb je 365 dagen per jaar bezoek over de vloer. Is dit herkenbaar voor andere emigranten?

Wat ik ook wel grappig vind zijn de uitlopende vragen die ik vaak krijg over Berlijn (dit heeft natuurlijk grotendeels met mijn blog te maken). Ik zeg het maar gewoon eerlijk, ik weet echt niet alles over Berlijn. Waar je met een Nederlands blaasorkest zou kunnen optreden in Berlijn? Lastig! Een kampeerplaats in de buurt van Berlijn wat leuk is voor kinderen? Geen ervaring mee! En zo zijn er nog heel veel dingen die ik gewoon niet weet of waar ik geen ervaring mee heb.

De meest gehoorde vragen die ik dagelijks via mijn blog krijg zijn:

  • Hoe kom ik van de luchthaven X (of station X) naar mijn hotel in de blabblastraße?
    Gebruik de routeplanner van de BVG, die laat je op de minuut nauwkeurig zien hoe je het OV in Berlijn het beste gebruikt (ook als app “Fahrinfo Berlin” te gebruiken)
  • Heb je tips voor Berlijn?
    Natuurlijk, mijn blog staat er vol mee! Het is echter lastig tips geven als ik  niet weet waar je interesses liggen. Daarom heb ik besloten mijn favoriete tips in Berlijn samen te voegen en te sorteren naar interessegebieden.

De Duitse taal

Argh, ga ik het ooit perfect spreken? Er zijn van die dingen die ik gewoon structureel fout blijf doen. Marjolein, onthoud nou eens dat “vorstellen” met Dativ gaat! Stell dir mal vor (stel je eens voor). Stell dir mal vor. Stell dir mal vor. En zo zijn er nog wel een paar dingetjes die ik kennelijk al zo vaak fout heb gezegd, dat het lastig is om het in mijn systeem te corrigeren. Ook in de uitspraak heb ik wel eens blunders begaan. Schwul (homoseksueel) en schwül (klam) door elkaar halen. Ook Schweiz (Zwiterseland) en Schweiß (zweet) zijn twee totaal verschillende dingen. Ja, ik heb het allemaal meegemaakt. Hetgeen waar ik het meest bang voor ben is dat ik op een gegeven moment mijn Nederlands kwijt ga raken en ook nog geen perfect Duits spreek. Dat gevaar ligt op de loer want er gaan soms weken voorbij zonder Nederlands te spreken. Wel volg ik nog altijd elke week Duitse les en ik merk dat dit me op mijn werk toch wel helpt.

20130707-214115.jpg

Nederland in een ander daglicht

Het gras is altijd groener bij… Nou ja, we kennen het allemaal wel. Ik zal niet zeggen dat ik denk dat het gras in Nederland groener is, maar ik ga wel anders aankijken tegen mijn vaderland. En zo geldt het andersom net zo goed. Ik hoor in Nederland veel geklaag, alles zou in het buitenland beter zijn. En hey, hoewel Duitsland zijn zaakjes redelijk op orde heeft is Duitsland ook niet perfect. Ook in Duitsland worden politieke beslissingen genomen waar niet iedereen achterstaat, ook in Duitsland lopen grote bouwprojecten vertraging op, ook in Duitsland worden fietsen gestolen, ook in Duitsland wordt geklaagd over het weer. Nou ja, zo kan ik nog wel even doorgaan. Geen land is perfect, het is maar net hoe je er zelf mee omgaat. Mocht je willen emigreren of tijdelijk verhuizen naar het buitendland, doe het dan door gedreven passie voor je nieuwe bestemming en niet door onvrede voor je huidige situatie.

Ik ben erg benieuwd naar de ervaringen van andere Nederlanders in het buitenland. Laat ze achter bij de reacties!

Nieuwsbrief

Nieuwsbrief

Meld je aan voor mijn maandelijkse nieuwsbrief en onvang de laatste updates en exclusieve Berlijntips gratis in je inbox.

Je hebt je nu aangemeld voor de BerlijnBlog nieuwsbrief. Dank je wel!

Pin It on Pinterest

Share This